“Oh,” Kung hindi dahil sa paghahambing ni Garry, hindi mapapansin ni Sara na napakamahal ng damit ni Alex. Tumingin siya sa kanya gamit ang mas maliwanag na mga mata. “Alam ko na! Akala ko mukhang matalino si Alex. So, ganun kamahal? No wonder!”
“Heh.” Parehong hindi natural ang mga ngiti nina Alex at Sue. Inayos ni Sue ang kanyang posisyon sa sofa, na tinakpan pa ang damit ni Alex. Subconsciously tinakpan ni Alex ang kanyang relo.“Malaki ang kinikita niya, pero mahilig din siyang gumastos. I'll watch his spending in the future,” dagdag ni Sue.“Alex, gusto ko ang sapatos mo. Saang mall mo sila binili? Bibili din ako ng pares,” tanong ni Garry."Ah," natigilan si Alex sa tanong niya. “Binili sila ng nanay ko para sa akin. Oo, binili sila ng nanay ko para sa akin, at hindi ako sigurado kung saan. Masyado akong abala sa kumpanya araw-araw, kaya wala akong oras sa pamimili.”Sa wakas ay gunakamit niya ang kanyang agarang layunin, dahil pareho nilang iniisip na si Alex ang kanyang kasintahan, at imposibleng pilitin siya ng kanyang ina na makipag-date kay Garry.“Ding, dong,” muling nag-doorbell.Binuksan ni Sara ang pinto at nakita ang dalawang babae at isang lalaki na nakatayo sa labas. Ito ang kanyang pangalawang anak na babae na si Jade, manugang na si Sheldon, at ang kanyang apo na si Rose. Sina Sheldon at Jade ang mga mag-asawang humiling kay Alex na ipaupa sa kanila ang villa.“Hoy, bakit magkasama kayong tatlo? Rose, nasaan ang mga magulang mo?" Nang makita silang tatlo ay bahagyang gumanda ang mood ni Sara.“Ay, Lola!” Magiliw na hinawakan ni Rose ang braso ni Sara. “Kailangan magtrabaho ng tatay ko, at si Nanay ang nag-aalaga kay Lolo sa ospital nitong mga nakaraang araw, kaya ako lang ang pwedeng pumunta. Tinawagan ko si Tita Jade, at sinabi niya na gusto niyang pumunta sa Preston University para sundui
Labis na kinabahan si Sue habang nakatingin sa kanya ang lahat. Naikuyom niya ang kanyang mga kamao at tumalikod.“Nawalan ako ng trabaho,” sinubukan niyang sabihin nang mahinahon.“Ano?” Hinampas ni Sara ng malakas ang coffee table gamit ang kanyang kamay, dahilan para kumalansing ang baso sa mesa. “Kailan nangyari?”“Mahigit na tatlong buwan na,” nahihiyang sabi niya, na tumitibok ng malakas ang puso niya.“Tatlong buwan! Ay naku. Paano mo nabayaran ang iyong mga gastos?" Sinamaan siya ng tingin ni Sara. Itong anak niyang babae ay gustong mag-alala hanggang mamatay.“Wala akong trabaho,” sabi ni Sue.Nang marinig ang kanyang mga salita, tuwang-tuwang tumayo si Sara at akmang sasampalin siya, ngunit pinigilan siya ni Rose sa oras.“Napakasama mo anak. Pinag-aalala mo talaga ako. Talaga! Napakalaking bagay nito. Matagal ka nang nasa ganitong sitwasyon at hindi mo man lang sinab
Pinaandar ni Sheldon ang kanyang sasakyan papunta sa bahay ng kanyang biyenan. Naunang sumakay sina Sara at Rose sa kotse, habang naghihintay sa labas sina Sheldon at Jade. Hindi pa nakakaakyat si Alex, at ayaw nilang sumakay sa kotse bago siya."Sue, bilisan mo at sumakay sa kotse kasama si Mr. Ambrose," magalang na sabi ni Sheldon. Ngumiti din ng paumanhin si Jade.Binuksan nina Sue at Alex ang mga pintuan ng kotse at nagsimulang pumasok. Bagama't na-curious si Sue tungkol sa pagbabago ng kanilang pag-uugali, nakakapanibagong makita ang kanyang ate at bayaw na kumilos nang mas maganda sa kanila.“Lumabas ka! Hindi ito ang sasakyan mo.” Sabi ni Sara habang nakatitig kay Alex.“Nay, huwag kang magsalita ng mga masasakit na salita. Maraming espasyo sa loob,” nakasimangot na sabi ni Sheldon. Nagnakaw siya ng tingin kay Alex. Natatakot siya na baka magalit si Alex at ibunyag na inuupahan siya ni Sheldon ng villa para sa araw na iyon.&ld
Umupo si Alex sa mas maliit na sala at pinanood si Rose na naglalabas ng galit. Mapait niyang inilayo ang ulo at mukhang bigo."Alex," sabi ni Sue sa kanya sa mahinang boses. Hindi niya akalain na magkakaroon ito ng ganitong salungatan sa kanyang pamangkin. Bagama't wala pang dalawang araw na kakilala niya, alam ni Sue na hindi siya katulad ng inilarawan ni Rose.“Ayos lang ako. Kahit anong sabihin niya ay walang epekto sa akin.” Inangat ni Alex ang ulo niya at ngumiti kay Sue.“Huwag kang magsinungaling sa akin. Nakikita kong nagmamalasakit ka," sabi ni Sue. Nakangiti man si Alex ay may bahid ng pagkadismaya. Lumapit siya sa kanya at nag-aalalang nagtanong, "Nagkaroon ba kayo ng hindi pagkakaunawaan ni Rose?"Walang sinabi si Alex. Iniangat niya ang ulo at dumungaw sa bintana para itago ang lungkot sa mga mata niya. Naisip niya kung paano niya natulungan si Rose nang husto, ngunit ngayon, kinukutya siya nito sa harap ng lahat. Nakaramdam siya n
Kay Rose ang boses. Tumayo siya sa ikalawang palapag at tumingin kay Alex. Para siyang nadadamay.Ang kanyang mga salita ay nagpatigil sa lahat sa kanilang mga landas at nagpanginig sa kanilang mga puso.“Rose, anong kalokohan ang sinasabi mo? Bilisan mo at bumaba ka diyan. Tumigil ka na sa panggugulo.” Akala ni Sara ay nagbubuga lang ng kalokohan si Rose.Naghanda si Alex na umalis sa villa kung sakaling may mangyari pa.“Tumigil ka! Alex, nasaan ang bracelet mo?” tanong ni Rose.Kinapa ni Alex ang kanyang bulsa.Damn, nasaan na? Nasa bulsa ko ito. Nasa ilalim siguro ng unan ko, naisip niya.Sumikip ang puso niya. Tumingin ulit siya kay Rose. Dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang kamay, at itinaas niya ang kanyang bracelet para makita ng lahat.Kaswal na nilibot ni Rose ang mga silid sa ikalawang palapag at hindi sinasadyang nakapasok sa silid ni Alex nang hindi alam. Nakaupo siya sa kama at nakakita ng bracelet sa il
Hindi mapakali si Sue sa pakikinig sa kanyang ina at sa lahat ng nag-uusap nang may sigasig na para bang naisip na nila na siya ang perpektong kapareha para kay Alex. Pakiramdam niya, kung hindi siya aamin ngayon, mas magiging kumplikado ito hanggang sa hindi na makontrol ang sitwasyon.“Ano?” Ang mga salita ni Sue ay nagulat kay Sara at sa lahat ng nasa silid, na winasak ang saya na kanilang nararamdaman hanggang sa sandaling iyon.Napangiti ng awkward si Sara at sinabing, “Sue, kalokohan ang sinasabi mo. Please wag mo akong biro.”"Pinagtatawanan tayo ni Sue," sabi ni Sheldon."Sue, kailangan mong makinig kay Mr. Ambrose mula ngayon," sabi ni Jade.Ramdam ni Sue ang pagtibok ng kanyang puso. Sinulyapan niya si Alex at nakita niyang kalmado ang mukha nito. Matapos makipagkita sa kanya ay medyo natulala siya bago siya lumayo.Ayaw niyang aminin dahil madudurog nito ang tipak ng pag-asa sa kanyang pantasya. Pero unti-unti ding kum
"Lola, nagawa ko na!" Tuwang-tuwang sabi ni Alex habang naglalakad patungo sa talim na nakadikit sa kahoy na chopping board.“Swoosh.” Ang isa pang talim ay mabilis na lumipad sa leeg ng manok, at namatay ito sa isang iglap.Lumingon siya at nakita niya si lola na lumabas ng kusina. She said leisurely, “Pupunta ako sa kwarto ko. Ibalik mo sa akin ang isa pang buhay na manok.”Bumuntong-hininga siya, inayos ang kalat sa kusina, at umalis para bumili ng isa pang buhay na manok.Sa sumunod na dalawang araw, pinag-aralan ni Alex ang impormasyong ipinadala sa kanya ni Robert Miller tungkol sa Lawrence Heights. Pagkatapos ay ginamit niya ang kanyang katayuan bilang isang estudyante sa unibersidad upang siyasatin ang pamamahala tungkol sa gusali at magsagawa ng mga pribadong panayam upang siyasatin ang pangkalahatang sitwasyon nito. Naniniwala siya na hindi masyadong maganda ang sitwasyon ng gusali, ngunit hindi rin naman masama. Naisip niya na a
Sapilitang pumasok sa sulok ng silid, ang tanging nagawa ng dalaga ay iling ang kanyang ulo nang masigla. Nakaramdam siya ng kawalan ng kakayahan at labis na natakot nang makita niyang tinatanggal ni Philip ang kanyang sinturon. Pumikit siya at bulag na tumakbo sa direksyon ng pinto.“Huwag kang tumakbo, aking munting sanggol. Gusto mong maging matatag ako sayo, di ba? I think you like it a bit rough,” sabi niya. Naihagis na niya ang kanyang salawal sa sahig. Sinubukan niyang sunggaban siya.Malakas na kinalampag ng dalaga ang pinto, desperado nang makatakas, ngunit naka-lock ang pinto at nakatali ang kanyang mga kamay, kaya imposible.Naluluha siya, desperado nang makaalis.Biglang bumukas ang pinto kaya natumba ang dalaga.“Okay ka lang ba?” Tanong ni Alex sa kanya habang nagmamadaling pumasok. Umupo siya sa tabi niya at pinunit ang tape sa bibig niya.“Halimaw siya. Tulungan mo ako. Halimaw siya—” umiiyak na
Pagkaalis ni Nathan, walang sinuman sa kasal ang sigurado kung ano ang susunod nilang gagawin. Nakahiga pa rin sa lupa ang mga security guard ni Reginald Drake, duguan at nakalimutan.Hindi pa ito ang oras para tapusin ang kasal. Sumang-ayon ang lahat na kailangang ipagpaliban ang seremonya.Pinangunahan ni Reginald at ng kanyang asawa ang maliit na grupo pabalik sa mga pribadong silid ni David. Nang makarating na sila, hinawakan niya si David at itinabi sa kanyang pag-aaral.Nagalit si Reginald sa inasal ng kanyang anak sa komprontasyon. “Paano ako nagkaanak ng ganyang katangang duwag? Hindi kita dapat pinilit na humingi ng tawad! Ano yan sa pantalon mo? Binasa mo ba ang sarili mo?"Napayuko si David sa hiya. Tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili. Nanginginig pa rin siya sa takot.Nang makahinga siya, itinaas niya ang kanyang ulo at sinabing, “Hindi ko maintindihan. Sino ba talaga si Alex? Bakit takot na takot ka sa kanya?"Kumunot
Sa pag-anunsyo na sumusuko na siya kay Debbie, parang humingi ng tawad si Alex sa buong pamilya. Ngayong tinanggap na niya ang kanilang kondisyon, aalisin na ang pagbabawal sa kanya.Nabigo si Nathan. Ngayong inalis na ang pagbabawal, makakabalik na si Alex sa pamilya Ambrose. Magiging totoong magkaribal na naman sila.Umiling si Nathan. Hindi man niya gusto si Alex, pakiramdam niya ay wala na ito sa kanya."Alex, ano bang sinasabi mo? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan mo sa kanya, sumusuko ka na?”Walang magawa si Alex. Ginamit niya ang kanyang mga kamay para itulak ang sarili, nahihirapang tumayo ng tuwid. Gusto niyang humiga at umiyak. “Nakahanap na siya ng bagong buhay. Kung magpapatuloy ako sa ganito, gagawin ko lang na kamuhian niya ako. mahal ko sya. Gusto kong maging masaya siya. Kaya aatras ako.”“Alex! Ano ang pinagsasabi mo? Nagdadahilan ka lang. Napakalaking bagay ang ginawa mo tungkol sa paninindigan para sa kung ano ang
Niyakap ng mahigpit ni Lindsey si Alex. Umaasa siyang mapoprotektahan niya si Alex mula sa pagpatay ng security team ni Reginald. Ngunit kahit na ang kanyang interbensyon ay hindi matagumpay, naisip niya na hindi bababa sa magagawa niyang mamatay sa kanyang mga bisig dahil alam niyang ginawa niya ang kanyang makakaya.Ngunit bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersang tumutulak sa kanya, pilit siyang hinihiwalay sa kanya. Binuksan niya ang kanyang mga mata at napagtantong si Alex pala ang nagtatangkang itulak siya palayo.Nakaramdam ng matinding takot si Lindsey. Alam niyang uutusan ni Reginald ang kanyang security team na barilin sa sandaling makalayo siya. Napakapit siya kay Alex.Ngunit pagkatapos ay tumingin ito sa kanya at umirap. “Lumayo ka sa akin. Noong nag-usap tayo sa phone kanina, sabi mo ikaw ang ikakasal ngayon kay David. Ngunit ngayon ay si Leona na sa isang damit-pangkasal? Nagsinungaling ka sa akin."Talagang galit si Alex kay Lindsey. K
Naiwasan ni Alex ang atake ni Cliff. Ngunit alam niyang kailangan niyang bilhin ang kanyang sarili ng mas maraming oras upang tipunin ang kanyang pagtuon at gumawa ng pag-atake gamit ang kanyang panloob na puwersa.“Hoy, maganda iyon!” Humihingal siya, sinusubukang maging kaswal. “Pero gusto kong hampasin mo ako ng tunay mong lakas. Ibinibigay mo sa akin ang lahat ng malalambot na hit na ito! Akala ko ay isang taong kasing galing mo ang makakatapos sa akin ngayon. Tumigil ka sa paglalaro!"Habang sinasabi niya ito, nakatuon siya sa pag-iipon ng sariling lakas.Laking gulat ni Cliff na mayroon pa ring lakas ng loob at kapangahasan si Alex na magsalita nang mayabang matapos na tamaan ng maraming beses.Ngunit narinig din niya ang pangungutya sa kanyang boses at alam niyang narinig din ng lahat mula sa kasal na nanonood pa rin sa kanila. Hindi niya hahayaang hindi masagot ang ganoong klase ng insulto."Sa tingin mo ako lang ang naglalaro?" Ung
Tumayo si Alex kay Rick at pinandilatan siya. “So, tumatakas ka? Sige, sige. Pero nabali lang ang braso ng kaibigan mo. Baka gusto mong ibahagi ang sakit niya bago ka umalis?"Nanginginig si Rick sa takot. “Please, huwag mo akong saktan. Hindi kita mapipigilan. Pwede ka na lang pumasok sa loob."Napuno ng paghamak si Alex kay Rick. Bumaba siya, hinawakan siya muli sa kwelyo, at ibinaon ang mukha sa alikabok. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanang braso gamit ang dalawang kamay at pinilipit ito ng husto hanggang sa maputol ito.Iniwan siya ni Alex doon, gumulong-gulong sa lupa at umiiyak sa sakit. Ang karamihan ng mga nanonood ay halos hindi nangahas na kumilos, at marami sa kanila ang umiwas para makalayo kay Alex.Nakontrol ng mga dalagang Moon ang kanilang mga kalaban, ngunit tila nahihirapan si Nelly.Nauubos ang oras, naisip ni Alex.“Celeste, tulungan mo si Nelly,” utos niya. "Kailangan nating tapusin ito."Walang tigi
Nang dumating si Alex na nakikipagkarera sa harapan ng bahay, nagdulot siya ng kaguluhan sa mga tao at sa mga pulis. Hindi niya pinansin ang mga ito. Nagmaneho siya hanggang sa harap ng bahay at dumiretso sa pintuan.Isang dosenang pulis ang tumakbo sa kanya mula sa lahat ng direksyon. Pagdating niya sa front porch, pinalibutan siya.Lumapit si Commissioner Billings sa kanya. “Mr. Ambrose. Hindi ka pwedeng pumasok ngayon. May kasalan na magaganap."Nirerespeto niya ako, medyo nakahinga ng maluwag si Alex. Dapat niyang maalala ang nangyari sa Tinsdale Hotel, at ang relasyon namin ng reyna ng Brunei. Kung may iba pang naka-duty, may away.Ngunit wala siyang panahon para makipagtalo. “Papasok na ako, Commissioner. Pakisabi sa mga tauhan mo na tumabi."Kumunot ang noo ni Commissioner Billings. “Nandito ako para masigurado na magiging maayos ang kasal, binata. Please wag kang gumawa ng eksena.”Ramdam ni Alex na nauubos na ang oras ni
"Lumabas ka sa negosyo ko," sabi ni Alex.“Nakakaawa ka,” mapang-uyam na sagot ni Nathan. “May batang babae na naging mabait sa iyo dahil iniligtas mo siya. At pagkatapos ay umalis siya dahil napagtanto niyang magiging masama ka para sa kanya. At higit pa riyan, nagnakaw ka ng limpak-limpak na pera mula sa kanya, huminto sa pag-aaral at nagtrabaho sa isang hotel para mabayaran iyon.”Ginawa ni Nathan ang kanyang takdang-aralin. Malinaw na gusto niyang makonsensya si Alex. "Huwag mo akong pag-usapan at siya!" sigaw ni Alex.“Excited na tayo? Well, dapat ikaw. May narinig ako, alam mo. Tungkol sa kung paano mo tratuhin ang iyong 'girlfriend.' Halimbawa, nabalitaan ko na noong pumunta si 'Debbie' sa kumpetisyon na iyon sa Chicago, siya lang ang hindi kasama ng boyfriend. Kawawang babae, nag-iisa. At nasaan ka? Uminom sa isang lugar? I bet you were having the time of your life!"“Narito ang tanong, Alex. Kung ganoon ang pakikitungo
Bumilis ang tibok ng puso ni Alex. Alam na alam niya kung sino ang boses sa kabilang dulo ng telepono. Bigla siyang napuno ng alaala ng pinsan niyang si Nathan.Si Nathan ang panganay na anak ng tita at tito ni Alex. Noong mga bata pa sila, palaging nakikipagkumpitensya si Nathan kay Alex. Maging ito ay araling-bahay, lakas, bilis ng pagtakbo, o kahit na taas o timbang, lahat ay palaging isang kumpetisyon kay Nathan.Minsan, gustong makita ng kanilang lolo na si Lincoln ang kanilang mga kasanayan sa martial arts. Tuwang-tuwa si Nathan na mapabilib ang kanyang lolo, ngunit madali siyang natalo ni Alex.Ngunit ang isa pang alaala ay mas malakas pa. Noong pitong taong gulang si Alex, nanatili siya sa kanyang tiyahin at tiyuhin habang ang kanyang mga magulang ay nasa ibang bansa para sa isang mahabang paglalakbay sa trabaho.Hindi nagtagal pagkaalis ng kanyang mga magulang, si Alex ay nakaupong mag-isa sa swing sa bakuran. Naalala niya na nakaramdam siya ng kalungkut
Makalipas ang ilang araw, sa wakas ay dumating na ang araw ng kasal nina David at Leona. Ngunit hindi pa rin alam ni Alex na si Leona ang ikakasal sa araw na iyon. Sa pagkakaalam niya, si Lindsey at David ang ikakasal.Pagkatapos ng almusal sa araw na iyon, tinipon ni Alex ang mga babaeng Moon sa paligid niya. "May isang malaking kasal sa bayan ngayon," sabi niya. “Maaaring sobrang saya. Dapat kang pumunta at tingnan."Masama ang loob ni Alex sa mga babae. Halos hindi na sila umalis ng bahay mula nang lumipat sila, at kasama lang nila ang isa't isa.Ilang beses na niyang hiniling sa kanila na lumabas at magsaya, ngunit natakot silang mabigo sa kanilang mga tungkulin. Lagi silang malapit. Laging nandoon si Celeste na nanonood sa tatlo pa.Dinalhan siya ni Celeste ng isang tasa ng mainit na tsaa at sinabing, “Ang pagsilbihan ka ang pinakamagandang bagay na mahihiling namin, Mr. Alex.”Tumango si Selene at ngumiti ng matamis.Na-touch nam