Chapter 3- Babaeng Mapagpanggap?

HINDI na namalayan ni Cassandra ang sumunod na mga pangyayari. Kahit nga kung ilang minutong nagtagal ang binata sa pag-unbutton ng kaniyang polo ay hindi na niya nabilang pa. Ang tumatak na lamang sa isipan niya ay nagtagal ang mga kamay nito sa tapat ng kaniyang d****b na animo tinutukso siyang bilisan nito ang ginagawa.

Maging nang isunod ng binata ang kaniyang jeans ay hindi na siya nakapagprotesta pa. Hindi na nga niya nabistahan kung nabasa ba iyon nang iitsa nito sa sahig ng shower room ang kaniyang mga gamit. Wala sa isipan niya kung basang-sisiw siyang uuwi pagkatapos ng gabing iyon.

Nang lumapat ang mga labi ni Ian sa kaniyang punong tainga, pababa sa kaniyang leeg habang dinadama nito ang kaniyang d****b ay tanging kabog ng kaniyang puso ang namamayani sa kaniya. Kahit nga nang ibaba ng binata ang mga kamay nito sa kaniyang lagusan ay napahigit na lamang siya ng hininga sa sensasyong nararamdaman.

Maging ang lagaslas ng tubig na pumupuno sa naghihintay na bathtub ay tila naging maharot na musika sa paligid nilang dalawa. Habang sinasabayan ng maliliit na ungol na umaalpas sa kaniyang bibig na nagbibigay kasiyahan sa kaulayaw.

Ang init ng h***k at haplos ng binata sa kaniyang buong katawan ay tila nagmistulang apoy na tumutupok sa natitirang diwa na mayroon siya. Animo nahihipnotismo ang dalaga na nais pang ipagpatuloy nito ang ginagawa.

Kahit nang pumaloob silang pareho sa bathtub at tumama sa kanilang katawan ang malamig na tubig na nagmumula roon ay hindi niyon natupok kahit kaunti ang apoy na nararamdaman ng dalaga. Ang tanging nasa isipan lamang niya ay ang rumaragasang damdamin na pumapaloob sa kaniya ng mga sandaling iyon.

Ang buong paligid ni Cassandra ay tila nilalamon ng kadiliman at ang kaniyang isipan ay tila umiikot sa mga sensasyong ngayon lamang niya nararamdaman. Pleasure at excitement na lalong nagpapakaba sa kaniyang d****b ngunit hindi niya mahintuan.

Nang buhatin siya ni Ian at dalhin sa naghihintay na kama ay hindi na iyon rumehistro sa kaniyang isipan. Ang naramdaman na lamang ni Cassandra ay nang lumapat ang kaniyang likuran sa malambot na kama at pumaibabaw sa kaniya ang binata.

Nang angkinin ni Ian ang kaniyang buong pagkatao at biglang umulos sa kaniyang harapan ay hapdi at kirot ang tanging kaniyang naramdaman. Doon nagbalik sa reyalidad si Cassandra at pilit na itinutulak sa d****b ang binata.

“Stop! Please, stop,” d***g ng dalaga habang napaiyak sa pagkapunit ng kaniyang kainosentehan.

Huminto naman saglit ang binata upang aluin siya. “Hush,” anito at dinampian siya ng maliliit na h***k sa kaniyang mukha, mga mata, tungki ng kaniyang ilong at panghuli sa kaniyang labi.

Nagtagal ang mga labi nito sa kaniyang labi habang nilalaro ng dila ang kaloob-looban niya. Subalit hindi niyon naampat ang luha sa kaniyang mga mata at tanging ungol ng pagpoprotesta ang tanging tugon niya sa binata.

Hanggang sa laruin ng binata ng mga daliri nito ang ibabang bahagi ng kaniyang katawan habang ang isang kamay naman ay humimlay sa kaniyang d****b.

Maingat at marahan lamang si Ian sa ginagawa. Mahabang pasensya ang iginugol nito upang hindi niya lubusang maramdaman ang sakit sa muling pag-ulos nito. At hindi nga naglaon ay nagtagumpay ang binata nang ipulupot ni Cassandra ang mga braso sa leeg nito at tanging ungol na lamang ang maririnig sa kaniya.

Makalipas ang ilang sandali ay naabot nilang pareho ang r***k ng kasiyahan. Hindi mapaniwalaan ni Cassandra na ganito pala ang sarap at sakit ng unang karanasan.

Parehong humihingal sa pagod ang dalawa, lalo na si Ian na ang tanging nagtrabaho sa kanila. Bumagsak ito sa kaniyang tabi habang habol ang hininga. Pawisan din ang binata na halatang nag-effort sa ginawa. Siya ang worker pero sa pakiwari ng dalaga ay siya ang tinrabaho nito.

Pagkalipas ng ilang minuto ay bumangon si Ian at tinakpan ang sariling kahubdan. Pagkatapos ay tumayo ito at inabot ang alak na iniinom kanina at muling nagsalin sa baso. Babangon din sana siya ngunit pinigilan siya nito.

“Stay there,” anito at inabot ang mga kasuotan nitong nasa sahig. “I’m sure masakit ang buong katawan mo,” habol pa nitong may sumungaw na ngiti sa labi.

Pagkatapos ay dinukot nito ang sariling wallet sa bulsa ng suot na pantalon at may dinukot na isang papel doon na nakatupi.

Muli itong bumalik sa tabi niya, na ngayon ay nakaupo na at nakasandal sa headboard. Naupo ang binata sa may tabi niya at inilapat ang kamay sa kama. Ang posisyon nito ay malapit nang husto sa kaniya na animo nakayakap na sa dalaga.

Nakatitig ito sa mukha niya na animo sinusuri siya. Nagtagal pa nga ang paningin nito sa kaniyang labi na tila gusto siya nitong halikan ngunit nagpipigil lang.

Pagkatapos ay bigla itong bumuntong-hininga at lumayo sa kaniya nang bahagya.

“What are your circumstances?” kapagdaka’y tanong nito sa kaniya na ipinagtaka naman niya.

“Ha?” nakakunot ang noong sagot naman niya rito.

“Why are you working at the club when you don’t have any experience to your work?” paliwanag nito.

Tila may tumusok na karayom sa kaniyang puso. Masakit pa ang kaniyang buong katawan at nagrereklamo na agad ito sa kaniyang performance? Oo nga at ito lang ang nagtrabaho sa kanilang dalawa, ngunit anong magagawa niya, hindi niya alam ang dapat gawin dahil wala pa siyang karanasan.

Hindi napigilan ni Cassandra ang mapaluha sa sakit na nararamdaman. Hindi naman siya ganoong iyakin pero ewan nga ba niya kung bakit ng mga oras na iyon ay bumuhos ng walang ampat ang mga luha sa kaniyang mga mata?

*****

NABIGLA naman si Ian sa ginawi ng dalaga at tila nanikip ang d****b niya nang makita itong umiiyak. Hindi niya inasahan na makakaramdam ng ganoong discomfort sa babaeng ito.

Hindi rin naman iyon ang first time na may babaeng umiyak sa kaniyang harapan. Ang halimbawa nga niyon ay si Stephanie na ilang beses nang umiyak at nagmakaawa sa kaniya. Tinuturing lamang niya iyong ‘Crocodile tears’ na kahit kaunting simpatya ay hindi niya pinag-aksayahang ibigay sa babae. O marahil dahil ginagawa lamang ni Stephanie iyon sa harapan ng ama kung kaya alam niyang peke ang mga luha nito?

Siguro nga ay dahil alam ni Ian na totoo ang mga luha ng kaharap kung kaya nakakaramdam siya ng ganitong sakit sa d****b? Naisip din ng binata na sobrang hirap ng problema nitong dala-dala kung kaya hindi nito masagot ang tanong niya at tanging mga luha lamang ang naging tugon ng dalaga.

Hindi niya naisip na magkaiba sila ng iniisip nang mga sandaling iyon.

Hindi napigilan ng binata na kabigin ito at yakapin upang aluin. Iyon lamang ang alam niyang tanging paraan upang tumahan ito. Subalit sa ginawa niya ay lumislis naman ang kumot na tumatabing sa h***d nitong katawan at lumantad sa paningin niya ang mga d****b ng dalaga.

“Sh*t!” mura niya sa sarili na tinataasan na naman ng libido sa katawan dahil sa pagkakadaiti nilang iyon. Subalit mabilis niyang sinopla ang apoy dahil wala sila sa maayos na sitwasyon.

“Hush, I’m sorry, hindi na ako magtatanong. Can you please stop crying?” alo niya rito at tinapik-tapik pa ang lantad nitong likuran.

“Are you not satisfied, sir?” mahinang tanong naman ng dalaga sa pagitan ng mga luha nito.

“What?” nabiglang tugon naman niya at inilayo ito nang kaunti upang magtama ang kanilang mga mata. Sinapo niya ang dalawang pisngi nitong b**a ng mga luha. “Why are you thinking that? Alam mo bang ikaw lang ang nagparamdam sa akin ng ganitong satisfaction. I’m happy, so don’t cry. Kapag hindi ka tumigil... your things gonna hurt again,” mapanuksong saad pa niya rito at ngumisi.

Itinulak naman siya nito at ang mukha ay hindi makapaniwala. “Sir, masakit pa rin hanggang ngayon. You’re so big!” bulalas nito.

“I know,” tugon naman niyang tumawa nang malakas.

Tila huminahon naman ang dalaga at unti-unting huminto ang mga luha nito. Napansin din niyang ngumiti ito na ngayon lang niya nabistahan. Simula kasi kanina hanggang sa nagnininiig sila ay hindi ito ngumingiti at tanging pagkapahiya lamang ang nakikita niya sa mukha nito.

Hindi maunawaan ni Ian kung bakit tila kumabog ng isang beses ang kaniyang d****b dahil sa mga ngiting iyon? Sa pakiwari pa nga ng binata ay gusto niyang protektahan ang mga ngiting iyon.

“Anyway, kaya ko natanong sa ‘yo ang circumstances mo sa buhay kasi I want to help you,” nakangiting paliwanag niya rito.

Nakita niyang nabigla ito at muling umiyak. Mas malakas ngayon kaysa kanina. “Sir, talaga ba... tutulungan mo... ‘ko?” pagsisiguro ng dalaga sa pagitan ng mga luha nito.

“Yeah, so stop crying,” pag-aalo niyang muli rito.

Sunud-sunod naman itong tumango at pinunasan ang mga luha.

“Sir, walang bawian, ha. Kailangang-kailangan ko talaga ngayon ng pera kasi ang nanay ko, sir, may sakit siya kailangan kong maipagamot ang nanay ko, sir,” saad naman nitong nagmamadali sa pagpapaliwanag sa kaniya.

Natigagal naman siya sa kuwento nito at ang ngiti sa kaniyang labi ay napalitan ng kaseryosohan. Napapikit siya nang mariin at napisil ang sintido.

“Is this a cliche scene?” hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili.

Sobrang disappointed ang nararamdaman niya ngayon. Inakala ni Ian na iba ito, inosente at hindi greedy. Nawala sa isipan niya kung anong klaseng trabaho mayroon ito dahil siya ang nakauna rito. Marahil ay iyon ang naka-attract sa kaniya sa dalaga. Sawang-sawa na siya sa mga mapagpanggap at schemer na walang iniisip kundi ang gamitin siya sa sarili nilang kapakanan.

Hindi niya mapaniwalaan na gagawa rin ng kuwento ang babaeng ito upang makuha lang ang loob niya. Sino ang maniniwala sa ganitong kuwento? Kung marahil ay sinabi nitong wala siyang makuhang trabaho dahil walang kakayahang makapag-aral at hindi nakatapos, na-human trafficking at napilitan pumasok sa club o ibinenta ng magulang sa may-a*i ng club dahil maraming utang, baka sakaling paniwalaan pa niya.

He’s not an idiot to believe her scheme.

Marahas na tumayo si Ian at lumayo sa dalaga. Bagama’t ipinagtaka iyon ni Cassandra ay hindi ito umimik at sa halip ay sinundan lamang siya ng tingin.

Nagsalin siyang muli ng alak sa baso at tinungga iyon. Pagkatapos ay nagbihis na siya ng kasuotan. Nang nagbobotones na siya ng polo ay tumayo naman ang dalaga habang ipit-ipit ang kumot. Lumapit ito sa kaniya habang pagtataka ang nakarehistro sa mukha.

“Sir, akala ko makikinig ka sa kuwento ko?” tanong nito.

Ilang sandali siyang hindi umimik bago ito sinagot, “No need.”

Hindi na niya pinag-aksayahan pang titigan ito. Nang matapos sa pagbibihis ay naalala niyang hawak pa rin pala niya ang tseke na balak niyang ibigay rito kanina.

Kaya niya ito natanong kanina sa circumstances nito sa buhay ay ginusto talaga niyang tulungan ito sa kung anuman ang problema nito. Ngunit ngayon ay hindi niya na alam kung dapat pa nga ba niyang tulungan ang babae?

Noong nasa ganoon siyang dilema ay muling rumehistro sa isipan niya ang mukha ng dalaga nang ito ay umiyak dahil sa pagkapunit ng pagkababae nito. Mariin siyang napapikit sa pag-agos ng kaniyang alaala at mabilis na inabot dito ang tseke.

“Here,” aniya.

Naguguluhan namang tinanggap ito ni Cassandra at tiningnan. Nang makita ang halaga ay nanlaki na lamang ang mga mata nito at hindi makapaniwala.

“O-one million, sir?!” bulalas nito.

Hindi niya ito sinagot at patuloy lamang sa pag-imis ng mga nagkalat niyang mga gamit. Nagpasya na siyang umalis sa lugar na iyon.

“Oh, my gosh! Mapapagamot ko na si Inay, matutuloy ko na ang pag-aaral ko. Totoo ba ito?” narinig pa niyang manghang saad ng dalaga na hindi siya napansin na lumabas na sa silid.

Nagtagis ang kaniyang mga bagang at napakuyom ng mga kamao. Sa huling sandali ay patuloy pa rin ito sa pagsisinungaling. Ayaw niyang magkaroon pa ng koneksyon sa ganitong klaseng babae. Ang pinakakinamumuhian niya ay ang mga taong mapagpanggap, at isa na ang babaeng iyon.

Hindi mawari ni Ian kung bakit nakakaramdam siya nang masidhing galit ngayon. Pakiramdam ng binata ay tila nilalamukos ang puso niya at animo may mga libo-libong karayom ang tumutusok dito.