ทันทีที่กุญแจไขตู้นิรภัยตกอยู่ในมือของเด็กหนุ่มเชื้อสายอเมริกันผิวสี เอ็มม่าในชุดนุ่งลมห่มฟ้าก็คว้าข้อมือเขาให้ลุกขึ้นยืน เธอกระชับฝ่ามือจนแน่นฉวยเอากุญแจมาไว้กับตนเอง พลันจ้วงเท้าออกวิ่งนำพาเขาไปยังพื้นที่ด้านหลัง ที่ซึ่งเป็นบริเวณสำหรับเก็บทรัพย์สมบัติทั้งหมดขององค์กรลับ Parallel แห่งนี้
.
"เฮ๊ยเจ๊! หลบ!"
เบอร์แบโต้ดึงตัวสาวมาดแม่มดเข้ามากอด ดวงหน้าเธอแนบอยู่กับหัวนมอันแข็งกร้าว และระหว่างที่ฝ่ายชายกำลังทำทุกอย่างเพื่อจะปกป้องนั้น ความเงี่ยนแม่งก็เสือกประดังขึ้นมาซะเฉย ๆ
.
เอ็มม่าชักทนไม่ไหว กลิ่นกายเขาช่างเล้าโลมเธอเหลือเกิน เธออยากมีเซ็กส์อยากจะเอากับเขาต่อมันทั้ง ๆ อย่างงี้โดยไม่ต้องสนใจหน้าอินทร์หน้าพรหม ยิ่งเป็นตอนที่เขาโอบรัดเอวแล้วเหวี่ยงกระชากหลบก้อนหิน ยิ่งฟินในความรู้สึก ไหนจะรอนกล้ามท้องเป็นรอน ๆ ที่สะบั้นทุกทีที่สัมผัสโดนนั่นอีก อ๊อยยย! ไม่ไหวแล้วค่ะ , งั่บ!
.
"หึ๊ย! อย่าเพิ่งดิเจ๊ อย่าเพิ่งฉวยโอกาสขบหัวนมผมตอนนี้ อุ๊ยเจ๊! โอ๊ยยยย! อย่ากัดแรงนักสิ"
.
"ด๊วบ! ๆ จุ๊บ! ๆ อ่า.. วิ่งต่อไปอย่าพูดมากใกล้ถึงแล้วข้างหน้านี่เอง งั่ม ๆ ๆ ด๊วบ ๆ ๆ"
.
"เฮือกกก! จะไปไม่ถึงก็เพราะความเซี่ยนควยของเจ๊นี่แหละ ชั่น 4 ข้างบนแม่งก็ไม่ยอมหยุดกันซะที นั่นไงอีกก้อนหนึ่งหล่นลงมาแล้ว! ระวังเจ๊! ฮึบ!"
.
ภาพที่ออกมาจึงไม่ต่างอะไรจากการเต้นบัลเล่ต์เวอร์ชั่นนู้ด ชายหนุ่มหุ่นกำยำกล้ามเป็นมัด ๆ กอดเกยกันกับหญิงสาวผมบลอนด์วัยเบญจเพส พวกเขาร่ายรำหลบหลีกเศษหินที่หล่นลงมาราวกับกลีบกุหลาบ ความอ่อนช้อยบอบบางนั้นดั่งเจตนาให้ทุกอย่างไหลไปตามกระแสธารแห่งกามมารมณ์สมสู่
.
สองมือหนาตะปบลงแก้มก้นคว้าหมับ เธอแอ่นมาเขาเด้งรับกระทบกันตุบ ๆ เชื่อไหมว่าใช้เพียงลำควยดัน หว่างขาของเอ็มม่าก็ร้อนผ่าวสั่นระรัวแล้ว มิหนำซ้ำยังสืบเท้าถอยหลังร่นไปตามทิศทางตามที่เบอร์แบโต้ต้องการอย่างว่าง่าย รถต้องใช้เกียร์แต่เมียต้องใช้หำ! เขาบีบตูดเธออย่างรุนแรงเมื่อต้องการให้หยุด ทำเอาร่างบางถึงกับสะดุ้งเกร็งเสียว ก่อนที่ฝ่ายชายจะตัดสินใจเปลี่ยนวิธีใหม่ ด้วยการสอดแขนสองข้างเข้าใต้รักแร้แนบกับราวนมและยกตัวเธอขึ้น
.
"เอาขากอดเอวผมไว้เจ๊ ไพร่รัดกันแน่น ๆ เลยนะ"
.
"อืม.."
.
"ซูดดดดด~ นมเจ๊นุ่มดีจัง "
ในท่าลิงอุ้มแตงเบอร์แบโต้ซุกใบหน้าลงไซ้ร่องนมเธอ พลางฟัดไปมาซ้ายทีขวาทีด้วยความมันเขี้ยว
.
"ไปให้ถึงสิ~ แล้วฉันจะให้คุณทำมากกว่านี้ "
.
"หึ ๆ ทะลึ่งนะเราโอเคงั้นจับดี ๆ นะ ผมจะวิ่งแบบพรวดเดียวจบเลย จากตรงนี้ผมมองเห็นตู้คอนเท็นเนอร์ที่ใช้เป็นเซฟนิรภัยแล้วล่ะ หมดเวลาสำหรับฉากรักวิ่งอ้อมภูเขาแบบหนังอินเดียซะที เพราะต่อไปนี้พวกเราจะถ่ายหนังโป๊กัน ถูกต้องไหมครับ!"
.
"ไอ้บ้า!"
ยังไม่ทันจะแสร้งทำเป็นเขินอายเสร็จ เบอร์แบโต้ก็ตะบันออกวิ่งซะแล้ว
.
"กรีี๊ดดดดดดด!"
"พั๊ว!" , "ฮึ๊บ!"
"พั๊วววว!"
"มามึงหล่นลงมาเลย! ไอ้ก้อนหินสารเลว! ของแค่นี้ห้ามให้พวกกูเลิกเย็ดกันไม่ได้หรอกเฟ้ย!"
"ย๊ากกกกก!" , "พั๊ววววว!"
.
พั๊ว! ไป! พั๊วมา! เหมือนพั๊วจะกลายเป็น "ผัว" เบอร์แบโต้ช้อนตูดของเอ็มม่่าไว้ ในขณะที่เธอเองก็หลับตาปี๋เกร็งขาตวัดรัดเอวเขาจนแน่น วินาทีนี้ไม่มีแล้วสำหรับการวิ่งหลบ คือหินจะหล่นลงมายังไง จะตกลงมาใส่โต๊ะทำงาน , หล่นใส่เครื่องคอมพิวเตอร์ , หรือตู้กดน้ำ เบอร์แบโต้แม่งไม่สน! ชนเป็นชนตายเป็นตาย! อะไรก็ตามที่หล่นลงมาเป็นก้อนเป็นมวลสาร เขาเอียงส่วนหนาเข้าใส่แล้วก็พุ่งชนจนป่นปี้!
.
ซึ่งก็ต้องชมเทคโนโลยีจาก Parallel ด้วยเหมือนกัน ที่ทำให้ร่างกายของเบอร์แบโต้แข็งแกร่งกว่าคนปกติ ไม่งั้นเขาคงมาได้ไม่ไกลขนาดนี้ แต่ถึงกระนั้นบาดแผลฟกช้ำและร่องรอยขีดข่วนต่างๆ ก็ยังมีให้เห็นอยู่ ซ้ำร้ายที่มันดันไปปรากฏอยู่บนเนื้อตัวของคนข้างกาย อย่างเอ็มม่าในลุคของเฮอร์ไบรโอนี่ด้วย
.
"อดทนหน่อยนะเจ๊อีกแค่สามเก้าก็จะถึงแล้ว หนึ่ง! สอง! สา.. อุ๊บ..!"
"เชี้ย! มีหินอยู่ที่พื้น!"
"โอ๊ย!!!"
.
พลาดท่าเสียทีเข้าจนได้! เพราะเจ้าตัวเสือกมองแต่ด้านบน บวกกับการที่ต้องแหวกสายตาฝ่าเต้านมกับผมสยายหอม ๆ ของเอ็มม่าไปด้วย ก็เลยมองไม่ค่อยเห็นพื้นข้างล่างนัก
.
มือเรียวหลุดออกจากต้นคอ ร่างบางเปลือยเปล่าของเอ็มม่าจึงกระเด็นหลุดออกจากอ้อมอกเบอร์แบโต้ ก่อนจะไปฟาดเข้ากับประตูตู้เซฟคอนเทนเนอร์เข้า ส่วนตัวของเบอร์แบโต้น่ะเหรอ หึ ๆ หึ ๆ ปากคาบพื้นสิครับถามได้! เลือดกบปาก! หัวแตก! แล้วก็มึนอยู่หน่อย ๆ ตอนลุกขึ้น โชคดีอย่างเดียวของเหตุการณ์นี้ก็คือ ณ ตอนนี้ในเวลาปัจจุบัน ในที่สุดทั้งเขาและเธอก็ฟันฝ่ามาจนถึงหน้าประตูตู้เซฟนิรภัยของชั้น 3 ได้แล้ว แล้วมันก็เป็นเซฟโซนที่ปลอดภัยมาก ๆ อย่างที่เอ็มม่าบอกเอาไว้จริง ๆ
.
"ผมขอโทษเจ๊ เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม ขอผมดูหน่อย"
"อูยยย~ ผมไม่ดีเองอ่ะไม่ยอมดูทางให้ดี ถ้าเจ๊เป็นอะไรไปผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย"
.
ชายหนุ่มพุ่งตรงเข้ามาหาเจ้าหน้าที่การเงินของเขาเป็นลำดับแรก ทั้งที่แผลตัวเองนั้นรุนแรงกว่ามาก ก่อนจะปาดผมบลอนด์ที่เปื้อนทั้งคราบฝุ่นและหยาดเหงื่อของเธอออก เผยให้เห็นดวงหน้าที่ยังคงกระจ่างใสอ่อนเยาว์แต่มีแผลถลอกบ้างเล็กน้อย พอทอดสายตาไล่ลงมาตามเนื้อตัวเบอร์แบโต้ก็ยิ่งแทบจะทำใจไม่ได้ นี่เขาทำอะไรลงไป! การตัดสินใจอันบ้าระห่ำของเขาได้ทำให้สาวใหญ่ในลุคแม่มดน้อยเฮอร์ไบรโอนี่มีแต่บาดแผล แม้จะเป็นแค่รอยขีดข่วนธรรมดา แต่ก็ไม่คู่ควรกับเธออยู่ดี
.
ทว่าระหว่างที่เบอร์แบโต้กำลังคร่ำครวญอยู่นั้นเอง จู่ ๆ เอ็มม่าก็ลืมตาขึ้น เธอหลุดรอยยิ้มเล็ก ๆ ออกมา หลังแอบได้ยินฝ่ายชายรำพึงถึง ก่อนจะเอื้อมแขนขึ้นไปเกาะที่คอเขา แล้วกระเถิบร่างอันล่อนจ้อนให้ลุกขึ้นยืน พลันใช้แผ่นหลังพิงกับผนังตู้เซฟเอาไว้
.
สองตาประสานกันหวานซึ้ง!
.
"ตื่นเต้นดีออก ไม่เป็นไรไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก , จุ๊บ!"
"คุณเองก็เจ็บมากไม่น้อย ยังอยากที่จะ จุ๊บ! , จ๊าบบบ! , จุ๊บ , จุ๊บ!"
"เอากับฉันอยู่ไหม..?"
.
เสียงเศษหินหล่นกระทบโครงสร้างเหล็กที่ยื่นออกมาจากเซฟนิรภัย ความก้องกังวานเป้งป้าง! ของมันไม่ได้ทำให้เบอร์แบโต้รู้สึกตกใจใด ๆ ทั้งสิ้น กลับกันดันกลายเป็นเสียงเต้นในหัวใจของเขาที่รุนแรงมากกว่า กับผู้หญิงที่เขาไม่ชอบขี้หน้าตั้งแต่ทีแรก เพียงแค่เขาเสร่อไปท้าทายที่จะจับหน้าอกเธอ ทำไมเธอถึงได้ร่านขนาดนี้ ช่างแม่งสิ! ทิ้งความชั่วกับความดีให้ตบตีกันในใจ เบอร์แบโต้ไม่แคร์แล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาใช้นิ้วมือเช็ดคราบเลือดตรงมุมปากตัวเองออก พลางทำแบบเดียวกันให้กับเอ็มม่า
.
"จูบขนาดนี้ไม่รังเกียจผมเหรอ ปากเจ๊เลอะหมดแล้ว"
.
หล่อนส่ายหน้าเชื่องช้าเป็นนัย ๆ ตาสีฟ้าของเธอค่อย ๆ หรี่เล็กลง ดวงหน้าแบบดาราฮอรีวูดช่างเป็นอะไรที่ยั่วยวนอารมณ์ได้ดีนัก กระทั่งสุกงอมเต็มพิกัด หล่อนเลือกที่จะจับนิ้วของเขาไว้แล้วก็ "อม" อมไม่อมเปล่า! เธอทั้งดูดแล้วก็เลีย! เสียงด๊วบด๊าบกับคราบน้ำลายที่ไหลลงมาตามง้ามนิ้ว ทำให้ชายหนุ่มยั้งใจไว้ไม่ไหว
.
ควยเขาแข็งขึ้นลำอีกครั้ง เขาจับไหล่เธอพลิกไปอีกด้านในท่าหันหน้าเข้าฝาประตูเซฟ เบอร์แบโต้ใช้เท้าเขี่ยขาของเธอออกให้ถ่างออกเล็กน้อย จากนั้นกดหัวเธอให้โค้งลงโก่งตูดขึ้น ก้นเธอเนียนเด้งพอ ๆ กับสองเต้าบนหน้าอก
.
"แน่ใจนะเจ๊ ผมเอาตูดนะไม่ใช่หี!"
.
"อืม.. ได้"
.
"ซี๊ดดดดด~ อ๊าาา!!! อื้อออแน่นโคตร!"
.
สอดจึกเข้าไปทีแรกกุญแจถึงกับกระเด็นหลุดมือ เอ็มม่าก็เลยต้องพยายามก้มลงไปเก็บโดยหารู้ไม่ว่าเบอร์แบโต้เองก็กำลังรอจังหวะนี้อยู่ เขากระเด้าบั้นเอวงัดขึ้นสูง จ้วงแท่งควยงัดรูตูดจนแอ่นลอยขึ้นตาม ทำเอาสาวเจ้าร้องลั่นแบบไม่มีเกรงใจ
.
"โอ๊ยยยยยย! เจ็บจัง เสียวด้วย! อุ๊ยยยย ขนลุกเลยอ่ะ โอ๊ยยย!"
"แรง ๆ เลย แรง ๆ อร๊ายยยยย! "
.
ตับ ๆ ตับ ๆ ตับ ๆ ตับ ๆ
.
"ช๊ีดดดดดด อ่า อ่า อ่า เยสสสสส อ่า อ่า"
"อื้อออ! โคตรดีเลยเจ๊เอ๊ย ตูดเจ๊เย็ดโคตรมันเลย ยิ่งก้มยิ่งเข้าได้ลึก อ่าา อ่า อ่า"
.
ตับๆ ตับๆ ตับๆ ตับๆ
.
ชายหนุ่มเร่งเร้าใหญ่ถ้าก่อนหน้านี้รู้ว่ารูตูดจะเอามันขนาดนี้เขาคงจัดไปนานแล้ว เขายังคงมันส์กับการซอยยิกใส่บั้นท้ายต่อไป ในขณะที่ฟากฝั่งของเอ็มม่าเองก็ควานหาลูกกุญแจที่หล่นอยู่บนพื้นจนเจอ ตัวเธอสะบั้นสั่นเทาเป็นระยะ สองเต้าเด้งดึ๋ง ๆ กระเพื่อมขึ้นลงไปตามจังหวะการเย็ดของเบอร์แบโต้ แต่ถึงครานั้นเธอก็ยังคงมีสติ พลางค่อย ๆ สอดลูกกุญแจเข้าไปยังตัวล็อค ไม่นานเกินรอประตูตู้เซฟนิรภัยขนาดใหญ่ยักษ์ก็เปิดออก
.
เหรียญทองเหลืองอร่าม ๆ เป็นล้าน ๆ เหรียญไหลทะลักออกมา เอ็มม่าไม่รอช้าฉวยโอกาสตอนที่เบอร์แบโต้ทำควยหลุด ชิงความได้เปรียบกลับมาเป็นของตัวเองบ้าง
.
"มานี่มา! มาเอากันข้างในดีกว่า เคยเย็ดผู้หญิงบนกองเงินกองทองไหมเราอ่ะ?"
.
"มะ.. ไม่เคย แต่?!"
.
ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ถึงหน้าเธอจะเหมือนเฮอร์ไบรโอนี่แต่เธอก็กร้านโลกกว่าเด็กสาวในเทพนิยายมาก สาวเจ้านั่งคุกเข่าลงตรงหน้าแล้วก็ทำการจับเอาแท่งควยยัดใส่ปากตัวเอง เธออมรูดขึ้น! รูดลง! อ่ม..! อ้ำ..! อั่ม..! จนแข็งชูชันเต็มร้อยเปอร์เซ็นอีกครั้ง จากนั้นถึงได้จูงควยของเบอร์แบโต้เข้ามาข้างใน
.
"โอ๊ยเจ๊เบา ๆ แรงไปแล้ว น้องชายผมมันบอบบางนะ"
.
"เหรอ.. งั้นที่เย็ดตูดฉันเมื่อกี้ล่ะ จะรับผิดชอบยังไงมิทราบ นี่แหนะ! ห่ะ ๆ ๆ ! "
.
ดึงและเหวี่ยงคือส่ิงที่เธอทำ เจตนาของเธอคือการลากเขาเข้าไปข้างในเซฟ จะได้เย็ดกันได้ถนัด ๆ ไร้อุปสรรคขัดขวาง แล้วก็เป็นไปตามนั้น เมื่อเบอร์แบโต้แม่งรั้งแรงกระทำดังกล่าวไม่ไหว เขาจำเป็นจะต้องเบี่ยงตัวตามไปเพื่อไม่ให้ลำควยตัวเองขาดซะก่อน ท้ังเนื้อทั้งตัวก็เลยล้มกระแทกลงใส่กองเหรียญเสียงดัง!
.
"กริ๊งงงงงง!!!"
วงเหรียญกระจุยกระจาย เผยให้เห็นว่าข้างล่างยังมีพวกเพชรนิลจินดา มุก และอัญมณีต่าง ๆ ผสมปนเปอยู่เพียบ
.
"กองเงินกองทองจริง ๆด้วย เร้าใจชะมัดเลยครับเจ๊"
.
"ใช่ไหมล่ะ! มาม่ะมาให้แม่มดน้อยเสกคาถาใส่ซะที ฉันเงี่ยนมากเหลือเกินเบอร์แบโต้"
.
"ฟู้วววววว~!"
.
ข้างในนี้ไม่มีหลอดไฟส่องสว่าง แต่ก็ไม่จำเป็นหรอกเพราะลำพังออร่าเปล่งประกายสีทองอร่าม จากของมีค่าพวกนี้ก็สว่างเจิดจ้าจนเห็นเรือนร่างเปลือยของกันและกันแล้ว พอคร่อมร่างได้หญิงสาวก็ได้เป่าลมเอื่อยอิงชะโลมเล้าไปที่ซอกคอเบอร์แบโต้ เธอไล่เลียจากซอกคอลงมาถึงหัวนม พลันใช้โหนกหีถูไถไปตามร่องซิกแพ็ค ร่นลงมาเรื่อย ๆ ช้า ๆ บดเน้นบ้างปล่อยลากยาวบ้าง เพื่อให้เขามีความสุข
.
"เป็นไงชอบไหมแบบนี้~?"
.
"ดีครับดี.. เจ๊ล่อนเอวเก่งจัง อ่าาา อ่ะ อ่าาา"
เบอร์แบโต้หลับตาเปล่งเสียงแผ่วเบา ยิ่งเป็นตอนที่กวาดแขนไปโดนบรรดาเหรียญทองมากมายในนี้ แล้วได้ยินเสียงกรุ๊ง ๆ กริ๊งๆ ยิ่งทำให้เขาฟิน
.
"ขอจับนมหน่อยครับ โน้มตัวลงมาที"
.
"เอาสิ อยากทำยังไงก็แล้วแต่เลย ฉันยอมทุกอย่าง"
.
ขณะที่เอ็มม่าเริ่มแอ่นตัวลงมา เบอร์แบโต้ก็เล่นพิเรนด้วยการหยิบเอาเหรียญขึ้นมายีเข้ากับหัวนม ให้ความเย็นแผ่ซ่านจนหัวนมนั้นเกร็งเป็นเม็ด ๆ ต่อด้วยการโกยเหรียญขึ้นมาเป็นกำแล้วเอาพวกมันมากองสุมกันบนเนินอกอวบอิ่ม แล้วก็ขยำขยี้! เนื้อนุ่มเสียดสีกับโลหะจนแดงอมชมพู แสบ ๆ คัน ๆ มันส์ดีชะมัด
.
"ว๊ายยยยย! อยากเล่นแบบนี้หรอ งั้นขอฉันบ้างสิ!"
.
มือเรียวเอื้อมไปด้านหลังบรรจงประคองเอาแท่งควยให้ตั้งขึ้น จากนั้นจึงค่อย ๆ ไถบั้นท้ายลากลงไปถึงท้องน้อย พลันยกขึ้นเสียบกับแกนแข็งด้วยจังหวะอันฉวัดเฉวียน!
.
"สึบบบบบ!!!"
.
"อื้อออออ! เยสสสสสส! เสียวววววโว๊ยยยย! "
เบอร์แบโต้ร้องลั่น
.
เอ็มม่าขย่มควยขึ้น ๆ ลง ๆ ด้วยความเมาส์มันส์ ออกแรงขายกจนสุดแล้วทิ้งใส่จมมิด! ทีแล้วทีเล่าทั้งถี่ทั้งรุนแรง! มิหนำซ้ำยังจับมือเขาลูบไล้ไปตามหน้าอก ก่อนจะวกกลับลงมาแยงเข้าที่ติ่งหี
.
"เขี่ยะสิยะ! เขี่ยะเร็ว ๆ เขี่ยให้น้ำฉันออก มันส์จัง! โอ๊ยยยยมันส์ เงี่ยนมากเลยอ่ะ"
.
"ตับ ๆ ตับ ๆ ตับ ๆ ตับ ๆ ตับ ๆ "
.
"จิ๋มฟิตดีไหม? ห๊า! ซี๊ดดดดด จิ๋มฉันฟิตไหมค่ะ?!"
หล่อนก้มลงมาถาม พลางกำเอาเหรียญมากำหนึ่ง แล้วก็ปาทั้งหมดใส่หน้าเบอร์แบโต้
.
"เพล้งงงง!"
.
"โอ๊ะ! ฟิตครับเจ๊ฟิตมาก ๆ อย่างกับหีเด็กอายุ 16 แหนะ ควยผมชุ่มเร็วโคตร ๆ เลย เอามันส์ทั้งตูดทั้งหีเลยนะเจ๊เนี่ยะ อ่า อ่า อือ อ่ะ อือ อ่าาา"
.
เอ็มม่ายกมุมปากขึ้นยิ้มอย่างพออกพอใจ เธอยังคงส่ายบั้นเอวยุกยิกถี่รัว กดหีเข้าใส่ควยดุจดั่งการเย็บซิกแซ๊กของจักรเย็บผ้า ก่อนที่สุดท้ายหล่อนจะโน้มตัวลงมา แล้วก็หอมแก้มเบอร์แบโต้ไปหนึ่งฟอดใหญ่
.
"ฟอดดดดดดดดด~! , จุ๊บ!"
.
"เฮ้อ.. ชื่นใจจังครับ"
.
"งั้นเชียว! แต่ฉันทำให้หีฟิตได้มากกว่านี้อีกนะ อยากลองเย็ดดูไหมล่ะ?"
.
เบอร์แบโต้คิ้วย่นยับยู่ ในเมื่อช่างเป็นอะไรที่น่าสนใจ แล้วเหตุไฉนคนอย่างเขาถึงจะโง่ปฏิเสธ
ชั่วเคี้ยวหมากแหลก หุ่นงามภู่ระหงษ์ของสาวตาคมผมสั้นซอยไสลด์ก็ปรากฏกายขึ้น ยอมรับตามตรงว่าเธอคนนี้เจฟเฟอร์ไม่ได้คัดดีนัก เพราะเจ้าตัวนั้นเงี่ยนซะจนรีบ หล่อนแทบจะโผล่ออกมาด้วยวิธีการสุ่ม ในลักษณะที่ว่าแค่ปาดตาผ่าน ๆ แล้วก็จิ้มเลือกออกมาเลย."ไงคะที่รัก.. อยากให้ครีสช่วย.. อุ๊ย! คุณมีคู่อยู่แล้วนี่"Ai สาวในชุดนุ่งลมห่มฟ้าแสร้งทำเป็นปิดตาไม่อยากมอง แต่ก็เห็นอยู่ดีแหละว่า Emily กำลังนั่งคุกเข่าแล้วก็โดนควยกระแทกหน้าอยู่.เจฟเฟอร์กวักมือเรียก พลางชี้มาที่ฐานหัวนมตัวเอง."มานี่มา.. เธออ่ะ มาเลียหัวนมให้ฉันหน่อย อึ๊ยยย! ฉันอยากเสียวให้มันสุด ๆ ไปเลย".ร่างเปลือยทำตามอย่างว่าง่าย และด้วยความที่เธอเป็น Ai กึ่งโฮโลแกรมเช่นกันกับ Emily จึงทำให้เธอไม่ต้องใช้ฝูงแมลงหนุนที่่ฝ่าเท้า ครีสลอยวาร์ปเข้ามาหาเจฟเฟอร์ในชั่วพริบตา พลางเผยอริมฝีปากดูดหัวนมเม็ดแกร่งเข้าไปดุนกับโคนลิ้น."แผล็บ ๆ แผล็บๆ อืมมม.. ใช่ทำแบบนี้รึเปล่าคะที่รัก แผล็บ ๆ "."คริสทำถูกไหมเอ่ย?"."แล้วอีกข้างล่ะให้คริสทำยังไงกับมันดี..?".เป็นคำถามที่สร้างความฉงนสนเท่ห์ขึ้นมาในชั่วขณะจิต เจฟเฟอร์แปลกใจมากเพราะโดยปกติแล้ว Ai ใน The
ฟองฟดฟอด ๆ ออกมาตามลำควย คราบน้ำลายไหลเยิ้มออกมาตามร่องปาก แต่ครานั้นสาวเจ้าก็ยังดูดซดกลับคืนไปจนหมดเกลี้ยง พลันตะปบฝ่ามือทั้งสองข้างลงบนแก้มก้นของเจฟเฟอร์เสียงดัง!."เปรี๊ยะ!!!".เธอบีบเค้นมันจนสุดแรง มองไม่เห็นหรอกแต่คิดว่าน่าจะเริ่มแดงตอนที่เธอเร่ิมข่วน ในร่างที่ใกล้เคียงกับ ไอซ์ อภิษฎา Emily โคตรจะเร่าร้อน นางแมวยั่วสวาทจิกเล็บคมลงแนบก้น ก่อนจะครูดลงมาพรืดเดียวจนกระทบเข้ากับหนังไข่ เล่นเอาฝ่ายชายถึงกับสะดุ้งตัวเกร็ง! เจฟเฟอร์แยกเขี้ยวกัดกรามแน่น พลางลงน้ำหนักมือกับเผ้าผมเธอมากขึ้น."ซี๊ดดดดด! อ้าาาาา! มันเจ็บนะเว๊ยอีกระหรี่!"."มึงชอบรุนแรงแบบนี้ใช่ไหมล่ะ ห๊ะ! มึงอยากให้กูเย็ดมึงแรง ๆ ใช่ไหม!"."อ่ม..ม..ม อ่ำ..อม..ม..ม".จะให้เธอตอบได้ยังไงในเมื่อลำควยมหึมายังคงคาอยู่เต็มปาก แรงจิกจากฝ่ามืออันรุนแรงรั้งให้ตีนผมของแหม่มสาวถลกขึ้น Emily ตาถลนทึงพลางผงกหัวตามเพื่อลดแรง แล้วก็เป็นวินาทีนั้นเองที่แท่งควยดันเลื่อนหลุดออกมาพอดี."เฮืออออก! ค่ะที่รัก! ฉันอยากเจอ! ฉันอยากโดน! Fuck me please Huney and a hurry up!".ฮวบบบบ! บ๊วบ! บ๊วบ! ๆ ๆ ".อ้าปากกว้างงับเอ็นอุ่นกลับเข้าไปอีกหน คร
ปล่อยผ่านแสร้งทำเป็นไม่สนใจ ในเมื่อคิดแผนไม้ตายขึ้นมาได้ สายลับอันดับหนึ่งแห่ง Parallel อย่างเขาก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาดูภาพเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ซาก ๆ นั่นอีกต่อไป เขาปล่อยให้เจ้ายักษ์แซนดี้งอกแขนงอกขาออกมาใหม่ได้ตามอำเภอใจ เพราะตราบใดที่เจ้าตัวยังมีหูฟังของหมอยูมิโกะยัดอยู่ในหูตลอดเวลาแล้วล่ะก็ มันก็ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ดี ตรงกันข้าม! กลับกลายเป็นเขาเองต่างหากที่จะได้เปรียบหากประวิงเวลาไว้ได้นานพอ.เจฟเฟอร์จึงรีบยกมือขึ้นป้องหู พลางกดปุ่มสัญญาณเพื่อที่จะออกคำสั่งต่อไป."ตั้งแนวกำแพงป้องกันค้างไว้ ไม่ว่าจะกรณีใด ๆ อย่าให้ทรายเข้าถึงตัวฉันได้เป็นอันขาด!".ฝูงแมลงบินขึ้นลงหึ่ง ๆ คล้ายกับเป็นการตอบรับ หลังจากนั้นพวกมันเกือบทั้งหมดก็เกาะกลุ่มกันเป็นกำแพงสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่โตมโหฬาร ที่ถอดแบบร่างมาจากพิมพ์เขียวของกำแพงเมืองจีนชัด ๆ ทั้งหมดทั้งมวลลอยอยู่กลางอากาศ โอบล้อมเจฟเฟอร์เอาไว้ทุกทิศทุกทาง ดุจดั่งป้อมปราการขององค์จักรพรรดิอหังการจิ๋นซีฮ่องเต้.ชายหนุ่มหันมองซ้ายทีขวาที สลับกับการหลุบตาขึ้นลงมองจากบนลงล่าง พลางพยักหน้าหงึก ๆ พออกพอใจกับสิ่งปลูกสร้างชีวะมวล ที่บรรดาลูกน้องจัดทำให้."เยี่ยมไปเ
"จ้วง!.. จึก!.. จ้วง!.. จึก!.. จ้วง!.. จึก!.. จ้วง!.. จึก!"."เฮืออออกกก!"."โคร่งงงงงง!!!".สโตกสุดท้ายมาพร้อมกับกงเล็บ ฝ่ามือทรายขนาดมหึมายักษาแยกออกเป็นแฉกบดบังดวงตะวันจนเกิดเงามืด มันกำลังจะตะปบลงมาใส่เจฟเฟอร์ ผู้ซึ่งบัดนี้ยังคงง่วนอยู่กับการรักษาแขนไม่จบไม่สิ้น."ไอ้หยา! ทำไมมันมาถึงเร็วจังวะ? แขนกูยังไม่เสร็จเลย เดี๋ยวดิ! อย่าเพิ่ง! อิ๊บก่อน!""ฮึบ!"."วืดดดดดดดด!".จั่วลมไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปด! ลำตัวของแซนดี้แทบจะบิดเป็นเกลียวตามหลักฟิสิกส์โมเมนต์ตัม มันจึงรีบชักแขนกลับพลางรีบยืดช่วงล่างของตัวเองที่ฝังอยู่ใต้ทรายให้สูงขึ้นพ้นจากพื้น จนกลายเป็นอสูรกายบิ๊กเบิ้มในร่างเดิมแบบ Full version ตาต่อตาฟันต่อฟัน สองสิ่งมีชีวิตประจันหน้าเข้าหากันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ."ฮู่ววว! เกือบหลบไม่พ้นไหมล่ะกู ถ้าไม่มีเจ้าแมลงพวกนี้ล่ะก็.. หึ่ย! ไม่อยากจะคิด!"."หึ่ง ๆ หึ่ง ๆ หึ่ง ๆ หึ่ง ๆ "."รักษาระยะห่างเอาไว้อย่าเข้าไปใกล้มาก ลอยอยู่บนฟ้าให้เท้าพ้นจากพื้นแบบนี้แหละดีแล้ว ส่วนใครที่รักษาอยู่ก็ให้รีบเร่งมือเข้า!"เจฟเฟอร์คิดในใจ ฝั่งฝูงแมลงเองก็ลงมือทำตามอย่างว่าง่าย.ณ ขณะนี้ชายหนุ่มกำลั
กระจัดกระจายจริง ๆ สมกับชื่อบท เพราะนอกจากจะบินเข้ามาโฉบเอาร่างของเจฟเฟอร์เอาไว้ไม่ให้หล่นลงไปตายแล้ว บนฟากฟ้ายังมีพวกมันอีกเป็นโขยง ท้องฟ้าที่เคยสดใสแดดจัด ๆ บัดนี้กลับเต็มไปด้วยฝูงแมลงวันเป็นล้าน ๆ ตัว."อะไรกันพวกแกอีกแล้วหรอ!"."หึ่ง ๆ ๆ ๆ หึ่ง ๆ ๆ ๆ "."ฮู้ววว! ไม่รู้ยังไงเหมือนกันแต่ก็ขอบใจนะที่อุตส่าห์มาช่วย พาฉันลงไปข้างล่างที".กลุ่มก้อนแมลงวันดำขลับเป็นขยุยกระจายตัวไปเกาะตามแขนขาแล้วก็เสื้อผ้า ก่อนจะค่อย ๆ ลดระดับความสูงลงเรื่อย ๆ ตามที่ได้รับคำสั่ง พร้อมกันนั้นไฟสีเขียวในหูฟังก็เริ่มกระพริบปิ๊บ ๆ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่หางตาของเจฟเฟอร์ชำเลืองไปเจอเข้าพอดี เขาก็เลยมีความคิดที่จะดึงมันออกมาเช็ดดู จะได้รู้ว่าเป็นเพราะเจ้านี่รึเปล่าที่เรียกพวกแมลงวันมา แต่ทว่ายังไม่ทันจะทำอะไรเลยจู่ ๆ หมู่ภมรอีกกลุ่มซึ่งอยู่อีกด้านของฟากฟ้าก็ชิงตัดหน้าเขาซะงั้น พวกมันบินโฉบลงมาเป็นก้อนสีดำขนาดเท่าลูกบาส พุ่งมาที่ใบหูแล้วก็ดึงเอาหูฟังออกให้.และพอวัตถุเล็กจิ๋วนั้นถูกส่งถึงฝ่ามือเท่านั้นแหละ ความฉิบหายก็บังเกิดทันที! คุณพระคุณเจ้าเอ๊ยหล่นกระแทกพื้นสิครับจะเหลือเหรอ!."ฟึบบบ! , หึ่ง ๆ ๆ
ไหลพรืด ๆ อย่างกับบันไดเลื่อน ร่างอันอิดโรยของเจฟเฟอร์ไม่อาจต่อต้านเพราะดันเสร่อฝังตัวเองไว้ในทราย เป็นกรรมหรือความโง่ก็ไม่รู้แต่ที่รู้คือเจฟเฟอร์แม่งไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ชัวร์ ๆ ตัวเขาลอยปลิวไปพร้อมกับทราย โดยมีพิกัดเป้าหมายอยู่ที่อุ้งตีนของเจ้าแซนดี้."อั๊ก! โอ๊ก! อั๊ก! แค็ก ๆ ใครจะไปรู้ว่ะว่ามันทำแบบนี้ได้ด้วย.. อั๊กกก! อึกกก!"."อุตส่าห์คิดว่าหลบพ้นแล้วแท้ ๆ ที่ไหนได้ดันโดนดึงเข้าไปหา อ๊วกกก! อั๊กกก! ตายห่าแน่กู!".หลับตาปี๋พลางรอจังหวะสูดลมหายใจเข้าเป็นระยะ ร่างหนาของเจ้าหน้าที่หนุ่มดำผุดดำว่ายจอมจมอยู่ในกระแสธารแห่งชะตากรรม เขาคาดเดาไม่ได้ว่าแต่นี้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น เพราะลำพังแค่ประคองตัวไม่ให้สำลักทรายตายไปซะก่อนก็บุญแค่ไหนแล้ว.บางทีสาเหตุของเรื่องอาจเป็นเพราะเจ้าตัวนั้นชะล่าใจเกินไป ก่อนหน้านี้ตอนที่เจฟเฟอร์เพิ่งจะกลบทรายฝังตัวเองใหม่ ๆ เขาก็เอะใจอยู่แล้วเชียวว่าเจ้ายักษ์แซนดี้มันมีท่าทีแปลก ๆ เขาคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่ามันคงจะหาเขาไม่เจอ ก็เลยถอดใจก้มหน้าก้มตาเงินงกพลางเอาแขนจุ่มลงไปในพื้นทรายคล้ายกับว่าจะยอมแพ้แต่ที่ไหนได้เจฟเฟอร์ดันคิดผิด! เพราะชั่วพริบตาหลังจา