บทที่ 72 : มหาวิปโยค (18+)

จังหวะบั้นเอวสะท้านนรก กระทบกระแทกบดโหนกเนื้อนวลนางจนตัวลอย ชะเอมรู้สึกฟินกับสิ่งที่เกิดขึ้นเหลือเกิน ร่างบางวัยขบเผาะของเธอเบาหวิวดุจปุยนุ่น มันกระเพื่อมจอมจมลงไปในฟูกที่นอนจนยุบบุบบี้ ผ้าปูกระจุยกระจาย หมอนกับผ้าห่มกระเด็นไปคนละทิศละทาง นับว่าเป็นน้ำแรกที่แสบซาบซ่านไม่ต่างจากมะนาวโซดาในแก้วลายการ์ตูน พี่แฟรงค์แม่งโคตรของจริง! ไอ้รุ่นพี่หื่นคนนี้ไม่ได้แคร์์เลยสักนิดว่าชะเอมจะบอบช้ำรึเปล่า

.

"อ่ะ , อ่า , อ่ะ , อ่า , อ่ะ , อื้อ.. พี่แฟรงค์ เตียงมันจะหักนะ เสียงเตียงดังจังเลย! อุ๊ย! , โอ๊ยยย , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ!"

.

"เอมก็ร้องให้ดังกว่ามันซะสิ.. กำลังรู้สึกดีไม่ใช่เหรอ?"

เด็กหนุ่มยิ้มแกมหัวเราะ พลันเม้มปากแล้วกระชับต้นขาของลูกสาวนายกให้เข้ามาสุด ๆ ลำควย

.

"ซึบ!!!"

.

"อื้อ! เสียววว! พี่แฟรงค์! โอ๊ยยย! พี่แฟรง..ง..ง..ค์! พอก่อนค่ะ เอมจะไม่ไหวแล้วเอมเสียววว~! อุ่นแคมไปหมดแล้ว..ว..ว อร๊ายยย! , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ"

.

เล็บคมของเธอข่วนใส่แผ่นหลังเขาเป็นทางยาว ทั้งตบ! ทั้งทุบ! ทั้งตี! เพราะเธอดูเหมือนจะแย่แล้วจริง ๆ ชะเอมสะบัดหน้าพับ ๆ สูดลมหายใจยาวสลับกับการเผยอริมฝีปากแผดเสียงครางอันเร่าร้อนออกมา ก่อนที่ดวงหน้าเจ้ากรรมจะหันไปทางฝาผนังที่อยู่ตรงข้าม ณ บริเวณใต้หน้าต่าง เด็กสาวเริ่มสังเกตเห็นแสงสว่างวูบหนึ่ง ออกมาจากสมาร์ทโฟนที่ตัวเองเป็นคนปาทิ้งไป!

.

"หยุดพี่แฟรงค์! หยุดก่อน! มีคนโทรเข้าเครื่องเอม?!"

.

"ไม่มีหรอกน่าาา.. ก็เอมบอกพีี่เองไม่ใช่เหรอว่าปิดเครื่องไปแล้ว แล้วก็เป็นเราเองไม่ใช่รึไงที่เป็นคนปามันออกไป ตอนที่ถอดชุด ใครกันน๊าาา ที่บอกว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับของเราสองคน^^ ต่อเถอะ! หันหลังมา!"

.

"แต่!.. อืมมม.. ก็ได้ค่ะ"

น้ำเสียงดูอิดออดพิลึก ฟังก็รู้ว่าชะเอมเป็นกังวล แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังยอมก้มโค้งโก่งตูดให้พี่แฟรงค์เอาต่ออยู่ดี

.

"เยดดดด.. หุ่นเอมโคตรดีเลย มองจากก้นขึ้นไปยิ่งน่ารัก.. แผล็บ.. แผล็บ ๆ ๆ "

.

"อือ~!"

.

"ชอบให้เลียก้นแบบนี้ไหม.. แผล็บ ๆ ๆ ขอพี่แข็งกว่านี้อีกสักนิด แล้วจะเสียบให้ร้องจนเสียงหลงเลย มันต้องมันส์มากแน่ ๆ จุ๊บ ๆ ๆ แผล็บ ๆ ๆ ด๊วบบบ จุ๊บ ๆ ๆ "

ไล่ลงลิ้นเลียจากแก้มก้นลงไปจนจรดกลีบหี ไอ้หนุ่มประธานนักเรียนขบฟันงับ! ขบ! แล้วก็เลียดูดน้ำเงี่ยนออกจากถ้ำรักของเธอ จนเปลี่ยนสีจากชมพูอ่อนเป็นแดงระเรื่อ

.

แต่ทว่ายังไม่ทันที่ชะเอมจะได้ตอบสนองอะไรเลย เจ้าหล่อนกลับรู้ซึ้งแล้วว่าตัวเองชักเริ่มไม่ไหว! ไม่ใช่ไม่เสียวนะอย่าเข้าใจผิด! เธอรักพี่แฟรงค์จะตาย รักมากชนิดที่ว่าต่อให้พีี่แฟรงค์เย็ดเธอจนตายเธอก็จะไม่ฟ้องพญายม แต่สถานการณ์ตอนนี้มันไม่ใช่ ความจริงคือหล่อนร่วมรักต่อไม่ได้ หากจิตใจยังคงเป็นกังวลอยู่

.

"ขอโทษนะคะพี่! เอมขอตัวแป๊บนึง ขอเช็คหน่อยเถอะมันคาใจยังไงไม่รู้!?"

.

"ฮึบ!"

.

พูดเสร็จร่างบางก็พุ่งพรวดทะลุผ่่านลงไปยังปลายเตียงในบัดดล อกเป็นอกนมเป็นนมภูเขาน้อย ๆ กระเพื่อมดึ๋งดั๋ง ช่างน่าหม่ำเหลือเกินจากมุมมองของฝ่ายชายที่นอนกุมควยรออยู่บนเตียง

.

.

"ไงคะ.. ตกลงใครโทรมา? อย่าบอกนะว่าเป็นคุณพ่อ?"

แฟรงค์ถามขึึ้นส่ง ๆ โดยมิได้มีเจตนาจะกวนตีน

.

ตรงข้ามกับชะเอมที่หน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด โทรศัพท์แทบร่วงหลุดออกจากมือเธอ เพราะอย่างที่เรารู้ ๆ กันว่าหมายเลขที่เด่นหลาอยู่บนหน้าจอนั้น แท้ที่จริงก็คือเบอร์ของท่านนายกจัสติน ที่เบอร์แบโต้เป็นคนโทรเข้ามานั่นเอง!

.

"เป็นเบอร์คุณพ่อจริง ๆ ด้วยค่ะพีี่แฟรงค์ แต่ตัดสายไปแล้ว! เราจะทำไงกันดีท่านจะได้ยินรึเปล่า? เอมไม่โอเคกับอะไรแบบนี้เลย..ย..ย ถ้าท่านรู้เข้ามี.. หวัง..ง..ง!"

.

"อุ๊ย! จะทำอะไรอ่ะ! ไม่เอานะ เอมไม่อยากทำแล้ว ปล่อยเอมลงเถอะค่ะ! อร๊าายยย! พี่แฟรงค์อย่าเพิ่งสิคะ!"

.

ดูท่าไฟราคะจะรั้งอารมณ์กำหนัดกามของฝ่ายชายไม่อยู่ เพราะระหว่างที่เด็กสาวกำลังพรั่นพรึงใจลอยไปถึงมุมร้าย ๆ ที่อาจเกิดขึ้นกับตัวเองอยู่นั้น ปรากฏว่าในมุมอับสายตาแฟรงค์กลับแอบย่องเข้ามาจากทางด้านหลัง พร้อมกับสอดแขนโอบรัดเอวอันบอบบางเอาไว้ แล้วก็ยกมันขึ้นอย่างเบาหวิว จับชะเอมเหวี่ยงสลับด้านลงมาโก่งตูดอยู่กับขอบเตียง โดยให้เธอใช้มือทั้งสองข้างยันกับที่นอนเอาไว้

.

"อย่ากังวลไปเลยท่านไม่รู้หรอก! มาต่อเรื่องของเรากันดีกว่า พี่ไม่ชอบให้มันค้าง!"

.

"ซึบบบ!"

.

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "

.

"อ่าห์~! , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อืม.. ม.. เอมก็ไม่ชอบเหมือนกันค่ะ อ่าาา , อ่าาา , อ่าาา , อ่ะ ๆ ๆ ๆ"

.

"พี่แฟรงค์ขา~! พี่แฟรงค์อ่าาา~! พี่แฟรงค์!!! โอ๊ยยย! พี่.. แฟรง..ง..ง..ง..ค์ อื้อออ~!"

.

.

ตัดภาพกลับมายังเบอร์แบโต้ที่นั่งฟังโทรศัพท์อยู่ในห้องน้ำโรงบาล เขากำลังหัวเสียสุด ๆ เพราะจู่ ๆ สมาร์ทโฟนของท่านนายก ก็ดันเด้งข้อความแจ้งเตือนเหี้ยอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้

.

"อะไรอ่ะมาลุ้นรับโชคส่ง SMS อะไรกันตอนนี้ นี่ปกติท่านสนใจเรื่องพรรค์นี้เด้วยเหรอท่านนายก ออก ๆ ๆ เสียเวลา!"

.

คิดเสร็จปุ๊บ! อวัยวะสืบพันธุ์ของสายลับฝึกหัดก็แข็งโป๊กขึ้นมาทันที มันแข็งจนต้องปลดตะขอรูดซิบ จังหวะที่ถกกางเกงในลงมานี่ลำควยถึงกับดีดสะบัด! เรียกได้ว่ากระดกฟาดมาทีเกือบโดนปลายคางตัวเองเลยทีเดียว

.

ชายหนุ่มคลึงเคล้าลำควยบวกกับนั่งฟังเสียง "ซีดดดด~!" ร่วมเพศของเด็กทั้งคู่ต่อไปภายในห้องน้ำ แล้วก็ต้องหยุดเพราะข้อความการแจ้งเตือนยังคงตามรังควานเขาไม่เลิก ข้อความจากสแกมเมอร์พวกนั้นลุกลามบานปลายจนสมาร์ทโฟนรวน! ประมวลผลไม่ทัน! เครื่องช้า! แล้วก็ช๊อต!

.

เขาพยายามออกจากหน้าการแจ้งเตือนนี้ให้ได้เพื่อทำงานของเขาต่อ เขาต้องการหน้าจอสมาร์ทโฟนแบบเดิม ๆ โล่ง ๆ เรียบ ๆ มาฟังเสียงครางของเด็กสาว แต่ก็ทำไม่ได้อีกเลยหลังเกิดวงกลมโหลดดิ้งหมุนติ้ว ๆ ๆ อยู่นานนม นานซะจนเบอร์แบโต้ต้องสบถคำหยาบออกมาด้วยความโมโห!

.

"คนกำลังมันส์! ดันมาทำให้อารมณ์สะดุดซะได้! ไอ้ควย!!!"

.

และเพื่อจะยุติปัญหานี้แม้ไม่ต้องการให้เป็น แต่ก็ต้องจำใจถอดแบตเตอรี่ออกแล้วเสียบใหม่เพื่อรีเซ็ทเครื่อง นั่นทำให้สายสยิวที่เงี่ยหูฟังอยู่ต้องถูกตัดไป เขาไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยนอกจากลำควยตั้ง ๆ ที่ยังคงเด่นหลาเป็นเสาไฟฟ้าจ่ายไฟ แต่ก็ยังดีที่ทำให้ฉุดคิดอะไรดี ๆ ขึ้นมาได้

.

"อืม.. โทรศัพท์หาไม่ได้ งั้นก็ต้องบุกไปที่ห้องของน้องเขาแล้วล่ะ เห็นท่านนายกบอกว่าอยู่ใกล้ ๆ แถวนี้"

.

"ผมอาจจะไม่เก่งเหมือนพี่เจฟเฟอร์ แต่พี่เจฟก็ทำแบบผมไม่ได้หรอกเชื่อสิ! เพราะสกิลนี้คือความสามารถพิเศษของผม"

.

"ย๊ากกกกก!"

.

"โครมมมมม!"

เสียงถีบประตูห้องส้วมดังสนั่นหวั่นไหว!

.

แต่หารู้ไม่ว่าอวัยวะส่วนแรกที่โผล่พ้นออกมาไม่ใช่ใบหน้า แต่กลับเป็นแท่งควยที่โด่ยื่นออกมาแทน! มันสามารถหักซ้ายหักขวาได้เองเพียงแค่เบอร์แบโต้ก้าวเท้า เจ้าแท่งเอ็นไวสัมผัสอันนี้มีศักยภาพในการนำพาเจ้านายของมันไปได้ทุกที่ โดยเฉพาะบริเวณที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ตัวมันแข็ง

.

"เยี่ยมไปเลยโด่ ๆ แบบนี้แหละเหมาะสมนัก! ผมขอตั้งชื่อมันว่า "เครื่องตรวจหาวัตถุคล้ายหี GT200" ล่ะกัน ไหน ๆ มันก็ยื่นออกไปข้างหน้าเหมือนกัน แล้วคนใช้ก็ต้องเดินตามเหมือนกันด้วย"

.

"อ้อ! แล้วก็อีกอย่าง! ลืมบอกไปว่ามันใช้งานได้ดีด้วยนะ ควยส่วนตัวของผมอันนี้นำทางไม่เคยพลาด มันติดตัวผมมาตั้งแต่เด็ก ๆ ชี้ไปทางไหนรับรองไม่มีหลง เป็นของดีไม่ใช่ของที่ใช้วิธีจัดซื้อจัดจ้างแบบทุจริต แบบที่หน่วยงานราชการบางประเทศทำแน่นอน!"