5
Yrony's POV
"Paano ba kasi yung tamang paghalik? Sabi mo kasi tuturuan mo ako," masyadong malambing ang boses niya nang sambitin niya iyon at halos magpintig ang tenga ko.
Napakuyom ang kamao ko.
Fuck it! Damn it! Shit!
Come to your senses, Yrony. Fucking come to your senses. She's just trying to fucking seduce you! I did my best to take my eyes off her lips. I also tried my best to back my eyes to her shoulder, na sinasabi niyang makati raw, but I was sweating even more when my eyes dropped to her collarbone.
Ano ba, Yrony! Fuck! You are not a slave to your libido!
"Magaling akong sumayaw, iyon ang sinabi mo, pero hindi marunong humalik," dugtong pa niya at halos mapalunok na ako.
She raised her body so she could close her face to mine. She looks so drunk, even though I am sure that she didn't drink any alcohol. She's really good at attracting people with just her eyes. Her sexy expression makes me fucking turn on. Mata lang niya ay halos pag-initan na ako. Come on, Yrony. Why are you suddenly acting like this?
"Ngayon mo sabihin na hindi ka nang-aakit," hindi ko maiwasang isatinig iyon sa kanya.
Pinaraan niya ang dila niya para mabasa ang labi niya. I saw a smile on her lips, and she bit her lower lips, trying to stop herself from smiling, o baka talagang gusto niya lang akong akitin?
"Nagpapaturo lang naman akong humalik, nang-aakit na ba iyon?" Natatawa niyang tanong sa'kin at halos isang pulgada na lang ang layo ng labi naming dalawa.
I took a deep breath and tried to stop myself from the temptation I was feeling and was feeling right now, but I think Kyle was right when he said na para akong naengkanto sa panonood habang sumasayaw siya roon sa dancefloor dahil ngayon, para ulit akong naengkanto habang tinititigan ang labi niya.
Hindi pwede 'to. Kissing is not a good Idea. Baka mamaya siya talaga ang nawawalang apo ni Don Alvarez.
But hell. She was already too close for me to stop and control myself. My eyes went down to her lips again, and my jaw tightened when I saw that her look was waiting for me to possess every corner of her lips.
That's it. Isang halik lang. Binaba ko ang sarili ko para halikan siya, pero napapikit ako ng mariin at halos hindi na makahinga nang maramdaman ang pagtuhod niya sa pagkalalakè ko. Hindi ko napaghandaan iyon kaya hindi ko nasangga.
"Shit?!" Daìng ko at halos mapahiga sa kama.
Napatingin ako sa kanya. Sinubukan ko siyang hilahin nang tumayo siya at makitang hindi nakatali ang kamay niya. Fuck?
Mabilis itong tumakbo at tinungo ang pintuan habang namimilipit pa rin ako sa sakit. Halos nasabi ko na ang lahat ng mura habang hawak hawak ang pagkalalake ko.
"Azaylie," sambit ko sa pangalan niya at sinusubukang tumayo.
Azaylie's POV
Halos magdiwang ako nang tuluyan akong makalabas ng bahay, Walang katao-tao pagkalabas ko ng kwarto, wala ring tao sa sala kaya mabilis akong nakalabas ng walang problema.
Pero unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko nang makita ang payapang dagat. Natigilan ako at nilibot ang tingin. Walang katao-tao. Purong puti ang buhangin at maraming naglalakihang niyog. Asul na dagat at mga ibong payapang nagliliparan.
May isang maliit na bangka lang na paniguradong ginagamit lang para kumuha ng isda dahil may lambat ito. Malakas ang hangin kaya ang laylayan ng suot ko ay nahahangin, pati na rin ang mahaba kong buhok ay nahahangin.
Asan ako? Anong lugar 'to?
"You think you can escape?" Ang pamilyar na boses ni Yrony ang narinig ko. Napasulyap ako sa kanya na ngayon ay papalabas na sa bahay.
"A-Asan ako?!" Halos manginig ang boses ko nang tanungin iyon.
"Sa isang isla, so stop what you are thinking. Hindi ka makakatakas dito, unless magpadala ka ng sarili mong barko o eroplano," seryosong sambit niya. Maayos sa siya ay hindi na namimilip sa sakit.
Nanikip ang dibdib ko habang paulit-ulit na umiiling. Hindi ako pwedeng magtagal rito. Si papa. Kailangan ako ni papa. Napansin ko ang pagkatigil niya nang unti-unting tumulo yung luha ko.
Umiling-iling ulit ako at hinarap ang dagat. Narinig ko yapak ng paglapit niya kaya hinarap ko siya.
"A-Ano ba kasing kailangan mo sa'kin?" Nauutal na na sambit ko sa kanya. Napasulyap ako sa likod niya nang lumabas doon yung babae at yung isang lalake. Gulat sila habang nakatingin sa'kin.
"We're not going to hurt you; just stay here," mariin na sambit ni Yrony rason ng sarkastiko kong pagtawa.
At sa tingin niya maniniwala ako? Anong rason niya!
Tinalikuran ko siya at hindi na nag-isip pa. Wala akong tsinelas na suot habang tinatakbo ang pagitan ko at ng maliit na bangka. Ang sabi nito hindi ako makakaalis dito unless magpadala ako ng barko o eroplano, kung ganoon nasa isang isla kami, pero hindi pwedeng wala akong gawin!
"Fuck! Azaylie!" Rinig na rinig ko ang pagtawag niya sa'kin.
Mas binilisan ko ang pagtakbo nang mapansin na hinahabol niya ako. Mainit sa paa ang buhangin, pero hindi ko iyon inalintana. Kailangan kong umalis dito. Kailangan kong makatakas. Walang magbabantay kay Papa. Kailangan ako ni Papa!
"Stop what you fucking thinking, Zat!" Sigaw pa nito nang marating ko ang maliit na bangka. Halos manginig ang kamay ko habang sinusubukang paandarin iyon dahil malapit na siya.
Hindi ko alam kung paano ito gamitin, pero narinig ko ang tunog ng makina. Mabilis agad ang pagtakbo non, pero bigla iyong tumigil at hindinko na alam ang sunod na gagawin ko. Malayo na ng kaunti ang narating nito dahil medyo mabilis patakbo kanina. Sinubukan kong tumayo para paandarin ulit, pero dahil sa paggalaw ko ay hindi ko nakontrol ang sarili at naramdaman ko na lang ang unti-unting pagbalot sa'kin ng tubig.
Hindi ako marunong lumangoy.
Kinakabahan at natataranta ako habang sinusubukang iangat ang sarili ko, pero habang pilit na inaangat ang sarili ay mas lalo akong pumapailalim na para bang humihila sa'kin. Hindi ko magawang iangat ang sarili ko. Nanikip ang dibdib ko nang makainom ako ng tubig. Muli kong sinubukan, pero nasa malalim na parte na pala ako ng dagat.
Hanggang sa hindi ko na halos magalaw ang kamay at paa ko.
Malapit ko nang ipikit ang mata nang makita isang anino sa ilalim ng dagat na lumalangoy papalapit sa'kin. Sa isang iglap. Naramdaman ko na lang ang sariling inaangat ng taong iyon, pero tuluyan na akong nawalan ng malay.
Yrony's POV
Mabilis ang pag-angat at paglangoy ko papunta sa dalampasigan to lay Azaylie down, who was now unconscious.
"Get a fucking towel!" I yelled at Janica and Kyle when I successfully laid Azaylie on the sand.
Fuck! What is she thinking? Is she going crazy? I was very worried when I saw her fall into the sea. I don't even know that I can fucking swim that fast to get her. Damn it! Nag-iisip ba ang babaeng 'to!
Hindi ko alam kung sino ang pumunta sa utos ko. Subra ang pag-aalala ko para sulyapan kung sino ang naiwan dito. Mabilis kong ginawa sa kanya ang CPR. Ghaddammit, Azaylie! Wake up!
"Come on, Zay," natatarantang sambit ko bago siya bugahan ng hangin. Dalawang beses kong inulit iyon hanggang sa makahinga ako ng maluwag dahil sa sunod na pag-ubo niya at pagluwa ng tubig na nainom niya.
Napapikit ako.
"Why do you fucking do that? Are you thinking? Are you going to kill yourself? Why don't you just tell me that so I can just put a bullet in you?" I shouted at her while still coughing.
Naupo si Janica sa tabi ni Zay at hinaplos ang likuran nito.
"Don't shout at her, Kuya!" Iritang sambit ni Janica sa'kin. "Muntik na nga siyang malunod tapos ganyan ka pa!" Bulyaa nito sa'kin.
Ginulo ko ang buhok ko sa subrang inis.
Zay glanced at me while catching her breath, so I looked away. Damn it! This is the first time that I've felt that! Ngayon lang ako nakaramdam ng ganoong pag-aalala at sa babaeng hindi ko pa gaanong kilala. What happened to me? Janica was kidnapped many times, but I wasn't too worried because she knows how to fight.
I feel anger and annoyance at what she did and what I feel now, so when I saw that she was already fine, I immediately stood up to leave them there.
"She's fine. She's fucking fine already, Yrony! Kaya bakit ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib mo! You should fucking calm down! Hindi ka dapat nag-aalala sa taong iyon na hindi nag-iisip," bulong ko sa sarili ko.
Napapikit ako dahil para na akong tangang kinakausap ang sarili ko.
"You okay?" Rinig kong tanong ni Janica.
Nakasalubong ko si Kyle na ngayon ay may hawak na dalawang twalya. Hinagis niya ang isa sa'kin.
"Give that fucking one to her," mariin na sambit ko at nilagpasan siya.
I went straight to my room after that. I fucking want to punch someone. Damn! Why do I have to worry about her so much? What if she's drowning? It was her fault! What do I care? I clenched my fist and let out heavy breaths.
Napahilamos ako at padarag na binuksan ang shower. This is fucking shit! Nanatili ako sa kwarto ng ilang sandali pagkatapos kong maligo bago lumabas. Umigting ang panga ko nang makita ko siyang nakaupo sa dining table habang humihigop ng sabaw. Basa ang buhok at paniguradong kakaligo lang dahil iba na ang damit niya.
Kaharap niya si Janica na ngayon ay tinignan ako.
"May sabaw pa—"
"Pagkatapos niya riyan, itali mo yan," mariing sambit ko bago lumapit sa ref para kumuha ng tubig.
"We are already done talking. Hindi na siya uulit. Huwag na siyang itali," mabilis na sambit ni Janica kaya sarkastiko kong tinignan ang nakayukong si Zay.
Hindi siya nakatingin at nakatuon lang sa sabaw na hinihigop niya. What? Nahiya ka sa ginawa mo? Dapat lang! Nag-alala ako ng subra!
"Maniniwala ka diyan?" Sarkatiko kong sambit habang umiiling. Doon siya napatingin sa'kin. And there's her eyes again! Fuck! Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at padarag na binaba ang basong ininuman ko.
Muling namuo ang iritasyong nararamdaman ko sa kanya, pero mas lamang ang iritasyon ko sa sarili ko.
Miss Kidnapper Has A Secret (Kidnapping Miss Kidnapper Book2) Blurb She left; she married Ivo, but she has a secret that wants her to just keep it secret no matter what. It’s already Affeya, not Azaylie. She comes back, but gets kidnapped again. He loves her. He wants to protect her, so when she came back, he kidnapped her again. He seduces her, even though he knows that she is already married. He can play dirty to get her back, even though there’s only 1% to make her his again, but that secret and a lie made everything change.
WAKASI sign and let my body rest in my swivel chair. I want to go there and see her, but I'm guilty. I don't know how to face her after this, after what I did. My conscience is eating me. I don't remember anything, but because I woke up next to her with no clothes, I couldn't help but believe that something had happened. Wala akong maalala, pero wala akong maisip na ibang dahilan kung bakit nandoon kaming dalawa.“You should rest, son. Hindi ka raw lumabas sa opisina mo maghapon. You don’t even eat at bakit nasa opisina ka pa hanggang ngayon?” Mama said on the phone.I sign. “I’m fine, Ma,” walang kalakas lakas na ani ko at pinikit na lang ang mata."But your voice says the other way. What is it? Do you have a problem? You can tell me and I can listen," she said softly, but I didn't speak and the phone remained on my desk, now on loudspeaker.Nasa opisina pa lang ako at halos lahat ng empleyado ay wala na. Pinatay ko ang ilaw at pinanatili ang kadiliman sa paligid ko.Narinig ko ang
76Yrony’s POVI really don't want to do this, but if this is what Zay wants, then fine. I'll do it because that's what she wants. Nakakatanga man na makipagdate gayong may girlfriend ako, pero gagawin ko. I gave Daisy a serious look when I found out she was my blind date."Yrony? Wow! I love Don Alvarez from now on," she said with a smile when we were both sitting at a table in a well-known restaurant.Tsk. Di naman mukhang nagulat. Does she really think she can play me?"I never thought that you were my date right now," she said again, then took the wine in front of her and sipped on it."I have a girlfriend," I immediately said to her, so she stopped sipping her wine and raised an eyebrow at me.Kumunot ang noo ko. I can't see any shock in her, but she didn't speak immediately. She just put down the wine glass and focused her full attention on me.I make my expression more serious, so she can see that I am serious about what I said. I want her to know that I already have a girlfrien
74Ilang beses kong kinurot ang sarili ko nang kaming dalawa na lang ang natira rito sa pool. Subra akong kinakabahan ngayon lalo na at kaming dalawa na lang. Gusto ko ng magsalita. Gusto ko na siyang kausapin ngayon, pero natatakot ako. Takot na hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman ngayon.Subrang tahimik ng paligid at hindi ko alam kung paano magsisimula. Kanina lang ay hindi na ako makapaghintay para kausapin siya, pero ngayon, para akong napipi. Napatitig ako sa likod niya. Hindi niya ba ako matignan nakita ko iyong kanina? Gusto ko siyang yakapin at hayaan ang sariling ubusin ang oras para makasama siya.Naglakad ako papalapit sa kanya at alam kong narinig niya ang bawat yapak ko papalapit sa kanya. Hinawakan ko ng mariin ang bag ko para magkalakas ng loob para magsalita.“Harapin mo naman ako,” sambit ko at parang tangang pinasaya ang boses ko dahil nanginig din naman iyon sa huli. Hinintay ko siyang harapin ako, pero hindi siya humarap o nagsalita man lang.“Yrony,” tawag ko
74Muli kong tinignan ang pwesto nila at nang makita ko na wala na siyang kausap ay tinapangan ko ang sarili para tumayo at lapitan siya. Napasulyap sa’kin si Lolo at magsasalita sana, pero mukhang naalala nito ang usapan namin kaya nag-iwas din naman ng tingin, lalo na nang tignan ko siya ng seryoso, pero natigilan na ako sa paglalakad papalapit sa kinaroroonan ni Yrony nang marinig ko ang usapan sa kabilang lamesa."They are good together. I have a feeling that the engagement will be next. High school sweetheart really has something, huh?” Sambit ng isa sa nasa mesa kaya napasulyap ako roon. Saka ko lang napansin na iyong mga kaibigan pala ni Janica iyon.They are good together. Pang-ilang beses ko na ba iyon narinig mula noong dumating ako rito?“Sana nga. Our family is really a close friend at kung may engagement na magaganap, edi mabuti. Tiyak magsasaya ang dalawang pamilya kung nagkataon,” si Janica na nakatalikod sa’kin kaya hindi niya nakikita na nandito ako sa likod niya.“I
73"Just like what I want you to say, I want you to marry him. If you don't marry Ivo, I will use my influence to get your father out of the hospital, but if you say yes about marrying Ivo, then I promise to take care of everything about him. You and Ivo will get married abroad, and I will also agree if you ever want to take him with us abroad. I will promise to put him in one of the good hospitals there." seryosong dugtong pa niya.Hindi ako nagsalita at parang napako na ang paa ko sa kinatatayuan ko.Mahal ko si Yrony, pero mas mahal ko si papa. Kahit na sinasabi nilang lantang gulay na si papa at hinihintay na lang ang pasya ko kung isusuko ko na ba siya o hindi, ang sagot ko lang ay hindi. Walang pagdadalawang isip kong sasabihin na hindi ko siya isusuko kahit na katiting na lang na tyansa ang kakapit ko. Hinding-hindi ko siya isusuko kasi siya ang papa ko.Mahal ko si Yrony at kaya ko siyang ipaglaban, kaya-kaya kong panindigan ang kung anong meron kami kasi mahal na mahal ko siy