Dahan-dahan itong pumasok pero nanatiling nakatayo.“Bakit ka pala naparito, Kuya?” nagtatakang tanong ni John sa kapatid. Mabilis na tumingin si James sa kanya bago sumagot.“Ahm, I was just checking on you...”“Me? Eh hindi naman ‘to kwarto ko, eh!”“Ahh, I mean I checked your room, but you weren’t there. So I came here to Beverly’s room thinking you might be here—and there you are.” palusot nito.“Hahaha, ganun ba? I’m okay now, Kuya. Medyo masakit lang ang ulo ko. Thank you ha.”“Ahm... good to hear that. Sige, mauna na ako sa inyo. I’ll go for a swim,” sagot ni James, na tila balisa.“Wow, parang magandang idea ‘yan! Sige, Kuya, susunod kami ni Beverly,” sagot ni John.Tumango si James... pasimpleng sinulyapan siya saka tuluyang lumabas ng kwarto nya.“Swimming tayo, ex!” pukaw ni John habang pagka-tulala cya. Simula nang dumating si James sa kwarto niya ay parang nawala cya sa sarili.“Ah, eh, sige, para mawala na rin ang hangover mo...” simpleng sagot nya.“Bakit pala bigla na
"Hey, Beverly," pakitang-taong bati ni Amber, kasabay ng mapanuring tingin mula ulo hanggang paa. Mukhang mainit pa rin ang dugo nito sa kanya. Well, the feeling is mutual, wika niya sa sarili.“Bakit hindi ka naliligo? Ayaw mo bang papalibutan ka ng dalawang poging lalaki? Hahaha,” biro nito, ngunit halatang may halong panunukso. Alam niyang iniinsulto siya ni Amber, na noon pa siya pinaghihinalaan bilang kabit ni James. Pero hindi cya magpapahuli ng buhay... hanggang duda lang ito sa kanya.“Kung gusto mong maligo, tumalon ka na lang diyan, Amber. Huwag mo na akong abalahin dito,” sagot niya sabay binalik ang atensyon sa pagkain. Ayaw niyang patulan ang dalaga pero sa totoo lang ay naiinis na siya sa mga pasaring nito.Tiningnan siya ni Amber ng masama. "Bitch!" sigaw nitong hindi na napigilan ang galit sa kanya. Sa halip na siya ang mapikon ay mukhang ito pa ang nauubusan ng pasensya.Napaka-sensitive naman nito, naisip niya. Nang biglang hinubad ni Amber ang kanyang damit, naiwan
Ilang oras pa ang tinagal ni Amber sa emergency bago sa wakas ay lumabas ang doktor."Doc, kamusta po ang pasyente?" tanong ni James habang sinalubong ang doktor."She's fine now," sagot nito."How about the baby?""The baby is fine, too. Malakas ang kapit ng bata. They're okay now, pero kailangang mag-ingat. Kapag nangyari ulit ang ganitong aksidente, baka hindi na tayo masigurong mailigtas ang baby.""T-thank you, Doc," sabi ni James na tila nakahinga ng maluwag.Nang magpaalam ang doktor, naiwan ang lahat na tahimik. Walang nagsalita... parang nakikiramdaman."Iho... calm down. The baby is fine," sabi ni Tita Evelyn habang niyayakap si James.Ilang sandali pa ay inilipat na si Amber sa private room. Dumating na rin ang mga magulang nito."What happened to our daughter?" nag-aalalang tanong ng daddy ni Amber habang lumalapit sa kama ng anak."N-nadulas po siya sa swimming pool, at hindi namin alam na buntis siya. But don't worry, Tito... Amber and the baby are fine," paliwanag ni Ja
*****************AMBER'S POV:Lihim siyang napangiti habang nakahiga sa hospital bed. Kasalukuyang nag-uusap ang mga magulang niya at ang mga magulang ni James tungkol sa nalalapit nilang kasal. Si James naman ay nasa tabi niya at mahigpit na nakahawak sa kamay niya. Ramdam niya ang unti-unti ng lumalambot ng puso nito para sa kanya.Gotcha! Napapangiti siyang inisip.Nagpanggap siyang inosente at kunwaring walang alam na buntis siya. Napaniwala rin niya ang lahat na tinulak siya ni Beverly kaya't masama na ang tingin ng lahat sa dalaga. "Hitting two birds with one stone!" kung baga... natatawa nlang cya sa galing nya sa pag-arte. Mabuti na lang at nadisgrasya siya. Hindi na niya kailangang mag-isip ng paraan para ipaliwanag ang pagbubuntis niya. Ngunit kailangan niyang siguraduhing walang makakaalam na hindi si James ang ama ng kanyang dinadala, dahil kung hindi ay magugulo ang lahat ng plano niya.Umaayon na sa kanya ang panahon. Kailangan niya na lang galingan ang kanyang mga p
"I did not push Amber!" sagot agad nito."It doesn't matter to me now," mahinang tugon niya. "W-we need to break up." Napatingin ito sa kanya nang marinig ang mga salitang iyon... nakita niyang may kirot sa mukha nito.Binaling niya ang tingin sa labas ng kotse. Hindi niya kayang tingnan ang mukha ni Bebe habang sinasabi iyon. "Siguro hanggang dito na lang tayo," garalgal ang boses niya. "Siguro hindi talaga tayo para sa isa't isa. Kahit anong pilit nating ipaglaban ang pagmamahalan natin ay hindi talaga tayo pinapayagan ng tadhana...." "Magkakaanak na kami ni Amber at ayokong itali sa akin habang alam kong nasasaktan ka. Gusto kong makahanap ka rin ng tunay na magpapasaya sa'yo—tulad ni John." Hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha nya. Ang sakit-sakit ng puso niya.Nakita niya mula sa gilid ng mata nya na nagpupunas din ng luha si Bebe, ngunit hindi niya magawang tingnan ito... Baka hindi niya matuloy ang balak na pakawalan ang nobya."You deserve better than me, Bebe. You’re
*************BEBE POV:Patakbo siyang pumasok ng palasyo, iniwan niya si James sa kotse. Hindi na niya kaya ang sakit na nararamdaman niya... parang gustong sumabog ng dibdib niya.Dali-dali siyang pumasok sa kwarto habang wala pang nakakakita. Padapa siyang humiga sa kama at muling ibinuhos ang mga luhang tila hindi nauubos.Ilang beses na silang naghiwalay ni James, pero itong huli ang pinakamasakit dahil si James mismo ang nakipaghiwalay sa kanya. Ibig sabihin noon, wala nang balikan talaga.Hindi tulad ng dati na kapag siya ang nakipaghiwalay, konting lambing lang mula kay James ay nadadala na naman siya. But this time is different... and its final!Magkakaroon na ng anak si James at Amber, at iyon ang lalong nagpasakit ng puso niya. Ngayon, may mag-uugnay na ang dalawa—isang bagay na hindi sila nagkaroon ni James.Oo, alam niyang dito rin naman ang patutunguhan nila. Na balang araw, maghihiwalay din sila ni James. Pero hindi niya inasahang mangyayari ito nang biglaan. Hindi pa s
"Beverly..." seryosong tawag-pansin ni Tita Evelyn sa kanya. Bigla siyang kinabahan."Y-yes po, Tita," pautal-utal na sagot niya."Pagkatapos ng kasal ni James at Amber, I want you out of our house," malamig na wika ni Tita Evelyn. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Biglang nagbago ang pakikitungo ni Tita Evelyn sa kanya. Parang kahapon lang ay siya ang paborito nito—halos ayaw nitong mahiwalay sa kanya at itinuring na siyang daughter-in-law. Pero ngayon, isa na lang siyang estranghero.Hindi niya sinalubong ang tingin nito. Nanatili lang siyang nakayuko. Si Tito Oliver ay walang sinasabi, pero ramdam niyang sang-ayon ito sa sinabi ng asawa."Mom, Dad, why are you treating Beverly like this?" galit na tanong ni John sa kanyang mga magulang. Marahil ay napansin din nito ang malamig na pakikitungo ng dalawang matanda sa kanya."Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Amber? Tinulak siya ni Beverly! Muntik nang mawala ang apo namin!" galit na wika ni Tita Evelyn. Ang dating mahinahon a
Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang biglang bumukas iyon. Pumasok si James na may dalang kape. Agad siyang ngumiti para salubungin ang nobyo."Hi, hon," masiglang bati niya, pero hindi ito tumugon. Umupo ito sa tabi ng kama niya."What do you want? Do you need anything? Hindi na kita binilhan ng kape dahil bawal iyon para sa’yo," wika ni James."It's okay, hon. Lahat ng bawal ay iiwasan ko para sa anak natin," malambing niyang sagot. Tumango lang si James."Hon, andoon pa ba si Beverly sa palasyo? Bukas na kasi ang labas ko dito sa ospital... Natatakot ako kapag andoon siya dahil baka may pinaplano na naman siya laban sa akin. I know she’s jealous of me!" pagda-drama niya."Leave Beverly alone," seryosong sagot ni James. "Kahit ginawa niya iyon o hindi, hinding-hindi ko na papayagan na masaktan ka o ang baby natin.""T-thanks, hon," sagot niya saka hinawakan ang kamay nito. Why do I have this feeling na parang hindi naniniwala si James na tinulak ako ni Beverly? May alam kaya siy
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n
Hindi siya napansin ng babae. Patuloy lang ito sa paglangoy paroo’t parito sa pool, at mukhang nag-e-enjoy.Hindi niya maalis ang mga mata sa dalaga. Lalong nag-init ang katawan niya, para siyang manyak na naninilip kay Rosie na walang kaalam-alam na andoon na siya. Naramdaman niyang gusto nang kumawala ang junior niya.“Fuck! Ano ang gagawin ko?” Hindi siya pwedeng magpakita kay Rosie nang nasa ganoong sitwasyon. Hindi rin pwedeng hindi niya ito mailabas dahil sasakit ang kanyang puson! Pwede din siyang lumabas, hanapin si Samantha at yayain ito dahil mukhang game naman ang dalaga... pero ayaw niya.Pumasok siya sa CR. Hindi pa rin siya nakita ni Rosie dahil may glass door na nakapagitan sa kuwarto at sa swimming pool area.Pagpasok niya sa banyo ay dali-dali siyang naghubad ng damit at binuksan ang shower. Kahit doon man lang ay maibsan ang init ng katawan niya. Pero parang hindi sapat ang pagligo lang...Wala sa sariling kinapa niya ang kanyang alaga. Matigas na ito sa galit... gan
GRAY'S POV:Hindi siya papayag na umuwi sila ng Manila na hindi matikman ang labi ni Rosabel. Ang akala niya kagabi ay 'yun na 'yun... pero napurnada pa.Kung magiging first kiss siya ni Rosie, ay ganoon din naman siya. He never kissed a girl on the lips before... ayaw niya. Ang gusto niya, kapag gustong-gusto na niya ang babae, ay 'yun ang magiging first kiss niya. Si Rosabel na ba 'yon? tanong niya sa sarili.Alam niyang bad move 'yong desisyon niyang mag stop-over sila roon dahil sarili lang din niya ang pahihirapan niya. Ilang libong pagtitimpi ang inipon niya na walang gagawin kay Rosie. Ginagalang niya ang babae at ayaw niyang pagsamantalahan ito.Pero kung ibang babae lang iyon, ay baka naikama na niya ito. He's in heat, malibog siyang lalaki, at hindi uso sa kanya ang nagtitimpi.Inaamin niyang inaakit niya si Rosie sa pamamagitan ng paghuhubad sa harap ng dalaga, sa pasimpleng pagdadantay ng katawan niya sa katawan nito. Lalaki pa rin siya at hindi santo. Umaasa siyang bibig
Nag-drive na ito pabalik sa Manila... Wala na naman silang pansinan. Hindi man lang nito pinaandar ang audio para sana may konting ingay sa loob ng kotse. Pumikit na lang sya para kunyaring natutulog. Ayaw naman niyang mag-open ng conversation, hindi niya alam kung gusto din ni Gray na kausapin niya. Hihintayin na lang niyang kausapin siya nito. Ang pagtulog-tulogan niya ay natuluyan. Dahil na din siguro sa antok at sa sarap ng aircon kaya mahimbing siyang nakatulog sa passenger's seat.Nang maalimpungatan ay napansin niyang nakatigil ang kotse. Pagmulat niya ng mata ay nakita niyang nasa isang beach resort sila. "Where are we?" "Mag-stop over muna tayo dito... Pagod na akong mag-drive eh." Napatingin siya ng diretso dito. Ngayon pa ito nagreklamong pagod mag-drive samantalang nakapagpahinga naman ito sa bahay nila!?Hindi na siya nakapagreklamo ng nauna na itong bumaba ng kotse. Bumaba na din siya at sumunod sa likod nito, pumunta ito sa front desk."1 room, please." "Overnight