Chapter seventeen

Hindi ko iniwan si Ralph kahit na puno na ako ng dugo sa katawan habang tumatama ang latigo sa likod ko, yakap ko lang siya at pinipigilan na hindi makaramdam ng sakit.

Ramdam ko ang panghihina ni Ralph dahil sa mga tama ng baril sa kanya dahilan para maubusan siya ng dugo at tuluyan ng manghina.

Awang-awa ako sa kanya pero walang akong magawa at naririnig ko pa rin ang malakas na tawa ng mangkukulam.

"Hindi ako makapaniwala na pupuntahan siya ng kanyang pinakamamahal na babae." Tawa ng isa sa kanila sabay tawa.

Kanina ay nagulat si Ralph na nandito ako sa tabi niya pero halos hindi siya makapagsalita dahil sa panghihina.

May nakita ako na dalawang babae na naka kadena rin at parehong walang malay.

Takang-taka sila kung paano ako nakapasok dito pero hindi ko sila sinagot sa tanong nila kaya heto ang nangyari.

Sa bawat tama ng latigo sa likod ko ay nagdudulot ito ng hapdi.

Alam ko na kung bakit kinamumuhian nila ang mga bampira dahil galing sa angkan na pinagmulan ni Ralph ang halos umu