Plano niyang kumuha ng posisyon sa kumpanya ni Lucas at palulugiin ito? Tapos ano? Makikipaghiwalay na siya pagkatapos lang ng ilang buwan? Aba, napakalupit naman niya! Kaibigan ko si Lucas kaya malamang kakampihan ko siya. Kahit mali 'tong pinasok ko, tinulungan pa rin niya ako mula kay Hugo. Lalo na ngayon na kasal na 'ko, wala na akong iisipin pang utang. Bayad na lahat ni Lucas! Alam ko kung anong dinaanang hirap ni Lucas para mapundar ang cruise line niya. Halos gabi-gabi akong nakikinig sa mga problema niyang hindi ko maintindihan. Hindi kasi ako maka-relate kaya wala akong mai-advice. Napatunayan ko nang good listener ako dahil sa kaniya! Tapos plano lang na sirain ni Cosimo ang pinundar niya? Hindi pwede! Tinuyo ko na ang baso ng alak na binigay sakin ng bartender. Agad lumukot ang mukha ko nang hindi ko masikmura ang lasa. Napakainit sa lalamunan! Ang gaspang pa! "May gin
I acted as if nothing happened. Oo, naaalala ko ang nangyari sa amin noong gabing 'yon. Bakit ko nagawa? Hindi ko alam. Gusto kong isipin na tulak 'yon ng galit ko. Na gusto kong huwag na siyang bumalik doon sa Frida na 'yon. Sa pamamagitan ng ano? Talaga bang tingin ko sa sarili ko na kapag may nangyari samin, 'di na siya babalik kay Frida? Akala ko ba wala akong pakialam sa kanilang dalawa? Akala ko ba ayos lang sakin kahit magsama sila? 'Di ba ang concern ko lang naman is yung plano namin ni Lucas? Bakit umabot ako sa puntong iyon? I took a deep breath. Ang yabang ko naman kung iisipin kong mauulol sakin si Cosimo kapag may nangyari na samin. I know that I have a beautiful face with a sexy body. I'm confident! But do I really think that men like him would go crazy over this face and body? Petite si Frida. She's few inches taller than me but I am hotter! Alin ba ang gusto ni Cosimo? Teka nga! Bakit ko naman iniisip 'yon? Iyong nangyari sa amin
Nakakainis! Hindi ko talaga siya maintindihan! Gusto niya lang makaulit kaya gusto niyang mag-birth control kami! Ganoon ba talaga siya? Kahit pa itanggi niya, gano'n pa rin ang tingin ko sa gusto niyang mangyari! Akala ko ba hindi siya gumagamit ng condom? Bakit kahapon nagpresenta siya na siya na ang magko-contraceptive? At talagang pinahanda niya nga talaga ang guestroom para sakin. Wala namang problema. Nakakatawa nga lang kasi tingin ko hindi na niya kayang tumabi sakin nang walang mangyayari! "Nadiyan na ba si Lucas?" tanong ko sa guard nang dumating ako sa mansyon. Ginabi na ako sa pagpunta rito dahil galing pa ako kina Mama. Sobrang na-miss ko sila kaya nagtagal ako roon. Kinuwento ko na rin kay Mama ang tunay na nangyari sakin sa abroad kahit na hindi niya pa matanggap ang lahat. Pero masaya si Mama dahil nandito na ako at lalo naman si Angge dahil may mga pasalubong. Kaninang umaga, nagising ako nang wala na si Cosimo sa bahay. Ang sab
Kapag nabuko, saan ako pupulutin? Mabuti sana kung si Lucas lang ang sasalo sa lahat ng ito pero hindi, e. Kasama ako! Ako itong kumikilos sa planong 'to kaya malamang. sa akin ibubuhos ng mga Melgarejo ang galit nila. Anong pwede nilang ibato sakin? Sinungaling? Magnanakaw ng identity? Ilusyunada? Fake? Social climber? Manggagamit? Gold digger? Paano naman kapag nalaman na nila ang tunay na pagkatao ko? Sasabihan na nila akong mukhang pera? B*bo? Hampaslupa? Pokp*k? Mabuti sana kung masasakit na salita lang, kaya ko pang lunukin. Paano kung ipakulong nila ako? "Do you know each other?" Napakurap-kurap ako nang humarap sakin si Cosimo at nagtanong ng ganoon. Sinulyapan ko si Rubio na nakatayo pa rin sa harapan namin at naghihintay lang ng isasagot ko. Wala sa hulog na ngumiti ako kay Cosimo. Maiksi lang ang naging punit ng ngiti ko kaya mapapansin ni Rubio na kinakabahan ako. Bakit ba kasi nandito ang lalaking 'to? Naka-busines
"I already talked to him. He promised to keep quiet and act like he haven't heard anything," ani Rubio na mukhang nagtitiwala sa sekretarya ni Cosimo. Hindi ako nakatulog nang gabing iyon kakaisip kay Ben. Kung may narinig ba siya o wala. Kung may narinig man, hanggang saan? Gaano karami? Buti na lang at nagkita kami ni Rubio rito sa Scores. Ang paalam ko kay Cosimo ay kina Lucas muna ako matutulog. Dinahilan ko rin na pinapapunta ako ni Lucas sa kumpanya niya para magsimula nang magtrabaho roon, pero dumalaw lang talaga ako kina Mama. Nagsabi na ako kay Lucas kung saan talaga ako para kung sakaling hanapin man ako ni Cosimo sa kaniya, mapagtatakpan niya ako. Isa pa, ayaw ko nang pumunta roon sa mansyon nila. Bilin ni Elysia sakin na huwag na raw akong babalik doon. Madali lang naman akong kausap. Si George lang talaga ang pinunta ko rito para sabihin sa kaniyang wala na yung hikaw. Nag-usap kami
"Anong oras na, bakit ka pa pumunta rito?" bungad ko matapos naming maghiwalay mula sa mahigpit na yakap. Maganda ang ngiti niya at talagang nakadikit sakin ang tingin. Na-miss ko siya. "Hindi mo 'ko na-miss?" siya na tunog nang-aasar. Kakasabi ko lang no'n sa utak ko! Natawa na lang ako pero nang maalala ang huling tagpo naming dalawa, nahiya ako. Umiwas ako ng tingin habang nangingiti. Alam ko na ngayon na may gusto siya sakin kaya naiilang ako. Hindi ko na alam kung paano pa siya pakikisamahan. Dapat cool lang ako. Hindi naman kasi siya ang unang lalaki na nagtapat sakin. Ang kaso, may gusto rin ako sa kaniya. "Bakit ikaw? Na-miss mo 'ko?" Binalik ko ang tanong. "Oo syempre." Walang kahirap-hirap niyang sagot. Tinikom ko ang bibig para hindi pumunit nang malaki ang ngiti. Sinilip niya ang mukha ko dahil nakahilig ako sa bar. Hindi ko tuloy naiwasang salubungin ang tingin niya. Nagtaas-baba ang tingin niya sa akin. Sinilip pa niya ang sapatos ko gayung nakaupo kamin
Dalawang Linggo na ang nakararaan simula nang tagpong iyon. Medyo naging malayo ang loob namin ni Cosimo dahil siya na rin ang umiiwas. Pabor na rin naman sakin iyon dahil hindi na niya ako pinapakialaman. Uuwi ako kung kailan ko gusto at gigising kung kailan ko rin gusto. Para lang akong tenant sa bahay niya. Hindi kami nagkakasabay kumain dahil late na ako minsan umuwi sa gabi. Sa umaga, nakaalis na siya bago pa ako magising. May mga pagkakataon naman na naaabutan niya ako sa sala, nanonood ng TV, pag-uwi niya galing sa trabaho. Tuwing umaga, lagi kaming magkasama ni Lucas. Pinapapunta niya ako sa office niya para ituro ang mga basic information sa cruise line. Paraan na rin niya iyon para hindi magtakha ang mga Melgarejo sa career ko. Kung palagi akong nasa bahay, nasaan ang patunay na nagtatrabaho ako sa kumpanya ni Lucas? "Chef, si Cosimo?" Bumaba na ako sa kusina pagkagising ko sa umaga. Maaga akong nag
Nakakapagod. Sa loob ng tatlong araw, pag-uwi ni Cosimo, nagpanggap akong wala lang. I didn't confront him or even point a finger at his face. Naging kalmado ako, mababa ang boses at malumanay sa mga nagdaang araw. It drains me. Pakiramdam ko isa akong malaking duwag para hindi ihayag ang totoong nararamdaman. Galit ako. Iyon lang. He said we should mind our own business. Pinapangatawanan naman niya iyon habang ako... sinusubukan pa lang. I wanted to lash out at him and ask about Frida but then... I refrained. Gusto ni Lucas na pakisamahan ko nang maayos si Cosimo. Ito naman ako... sunod-sunuran. "Are you ready?" Tanong niya nang magkasabay kami palabas sa kaniya-kaniyang kwarto. I smiled. "Yeah." Sinilip ko ang travel bag na nasa likuran, nakasukbit na sa kaniyang balikat. "You bring all the things you need?" "Yeah." He's still treating me good as what he should. Palagi akong maaga kung gumising at hindi na rin ginagabi sa pag-uwi. I've been consistent on doing it so that we can