Chapter 5: Intimate Dinner

Mahigit isang linggo ang lumipas pagkatapos ng kasuklam-suklam na pangyayaring iyon. Gusto ko mang pagbayarin si Hugo sa ginawa niya, hindi na lang ako nagpadalos-dalos pa na magsampa ng reklamo. Alam kong may kapit siya sa police station. Isasampal niya lang sakin ang pinirmahan kong kontrata, ibabasura na ang complain ko.

Hindi ako boba para hindi i-review ulit ang kasulatan noong araw na iyon. Nakasaad sa kasunduan na kung hindi ako makakapagbayad, may karapatan silang magpataw ng kahit anong parusa. Noong araw na gumapang ako papalapit sa kaniya, basta ko na lang itong pinirmahan nang hindi sinuyod ang buong detalye. Kung hindi lang ako gahol sa oras noon at desperada, nabasa ko pa sana.

Narinig kong sumisinghot-singhot na ang katabi ko kaya binalingan ko siya. Patapos na kasi itong pinapanood naming romance movie na tragic pala ang ending. 

"You crying?" pag-aasar ko sa kaniya. 

Sinulyapan niya ako saka ngumuso. Inunat niya ang kwelyo ng suot niyang t-shirt at iyon ang pinampunas sa luha. 

"Arthur died. I didn't see that coming," pagpapatungkol niya sa bidang lalaki. 

Umismid ako sabay binalik ang tingin sa TV. "The blame should be put on Jane. So take note. If you want to cheat, don't do it in public," I said. 

"So okay sa'yo ang paglolokohan sa relasyon?"

"I didn't say that." 

Sumimangot siya. "Why did they kill his character? It doesn't make sense to me!"

"Utos kasi ng direktor." 

Namilog ang mga mata niya at dinikit ang nakatayong hintuturo sa kaniyang labi. "English policy, Liana," paalala niya. 

Umirap ako sa ere at nagbuga ng hininga. "I'm learning, Crisnelle! Magpahinga naman tayo, pwede ba? Ako na lang kung gusto mo mag-English buong araw." Inalis ko ang throwpillow sa kandungan ko at isinandal iyon sa arm rest. Agad akong humiga roon. Pinatong ko pa ang paa sa kaniyang kandungan at pumikit. "Pang anim na movie na natin 'yan, pagpahingahin mo naman ang mata ko."

"Baka magalit si Ma'am kapag nakita ka niya. Sabi niya sampung English movies kada araw." 

At sa loob ng higit isang linggo, nagagawa naman namin iyon. Sa kagustuhan ng asawa ni Lucas na gumaling ako sa pag-i-ingles, inuumay niya ako sa mga Hollywood movies. 

Nanatili akong nakapikit. Ginalaw ko ang mga binting nakapatong sa hita niya. 

"Pakihilot naman ng paa ko, Cris. Namamanhid." 

Ang tagal naman kasi naming nakaupo rito sa sofa. 

Huminga ako nang malalim para ihanda ang sarili sa relaxation ng masahe niya nang bigla niyang niyugyog ang binti ko. 

"L-Liana," 

Nahimigan ko ang taranta sa boses niya kaya dumilat ako. Napabalikwas naman ako ng bangon nang makita si Ma'am Amorsolla na nakatayo sa tabi ni Crisnelle. Binaba ko kaagad ang paa ko at inayos ang buhok. 

Ngumiti ako sa kaniya kahit na alam kong hindi masusuklian iyon. Humalukipkip siya, tikom na tikom ang bibig habang nakatingin sakin. Hindi ko man lang narinig ang ingay ng heels niya nang pumasok siya rito sa theater room. 

"Are you sleeping all the time while the movie was playing?" Puno ng pagka-strict ang tanong niya. 

Sinundan ko ng tingin ang buhok niyang inipon sa kanang balikat. Agaw atensyon ang mahabang diamong earrings niya na mas kumikinang dahil natatamaan ng projector. Kahit nandito lang naman sa bahay, naka-maxi dress siya. Pusturang-pustura na kahit sa umaga, hindi ko pa nakitang naka-pajama. 

Umiling ako. "Kakahiga ko lang p--"

"English!"

"I just lay down for like... a minute."

Lumipat ang mga mata niya sa katulong. 

"Y-Yes po, Ma'am. Kakahiga niya lang po," sagot ni Crisnelle. 

Tumingin ulit siya sakin at humalukipkip. 

"Encarnacion invited you to their family dinner tonight. Fix yourself now."

Family dinner? Buong Melgarejo ang haharapin ko? 

"Am I the only one going? What about Lucas?"

Dumaan ang katahimikan sa pagitan namin nang tinitigan niya lang ako. Una pa lang, ramdam ko nang mainit ang dugo niya sakin. Hindi ko alam kung bakit. Dapat nga ay thankful siya sakin dahil ako ang instrumento para lumago ang negosyo nilang mag-asawa. Kaya anong problema niya sakin? 

"You'll go there alone," tuwid na aniya at tinalikuran na kami para lumabas. 

Nagkatinginan kami ni Crisnelle. Nagkibit-balikat na lang ako sa attitude ng ginang. Kapag naman nandiyan si Lucas, hindi naman siya mataray sakin. Plastic din ba siya tulad ni Cosimo?

"Baka nagme-menopause na." natatawang sinabi ko.

Hindi umimik si Crisnelle. Tumayo na ako dahil alas singko na, hindi pa ako naliligo. Hindi ko alam kung anong oras ako pupunta roon pero base sa oras ng dinner dito sa mansyon nina Lucas, alas syete.

Simula nang pumayag ako sa plano ni Lucas, dito na ako tumuloy sa kanila. Sina Mama at Angge naman, nai-relocate na sa isang maayos na apartment. Malayo iyon sa squatters area kung saan kami galing.

"Ang guwapo ni Sir Cosimo, no?" si Crisnelle habang bino-blow dry ang buhok ko.

Noong unang araw ko rito, pinakilala siya sakin ni Lucas bilang tagapagturo ko sa English. Naka-maid uniform siya kaya nagtatakha ako kung bakit siya. Iyon pala, anak siya ng mayordoma at nakapagtapos ng pag-aaral. Ang sabi niya, nagpapapayat daw muna siya ngayon dahil mag-aapply siya bilang flight attendant. Kaya nagserbisyo muna siya rito bilang pasasalamat na rin niya sa scholarship na ibinigay sa kaniya ng mag-asawa.

"Tandaan mo, huwag mawawala ang accent. Tita and Tito ang tawag mo sa kanila and childhood friends mo ang mga anak nila. Kapag kumakain, huwag ilalagay ang siko sa lamesa. Alalahanin mo ang table etiquette na tinuro ko. Alam mo na ang tungkol kay Elysia kaya maitatawid mo 'yang family dinner na 'yan," huling sinabi niya.

Suot ang Stella McCartney black dress, hinatid na ako ng driver sa mansyon ng mga Melgarejos. Pagpasok pa lang sa village, hindi ko na maitikom ang bibig sa pagkakamangha. Ngayon lang ako nakapasok sa Forbes Park kaya para akong alien dito.

Nang makarating sa mismong mansyon, sinalubong ako ng mga katulong. Gabi na pero kitang-kita pa rin ang engrandeng pamamahay nila dahil sa mga ilaw. Ang laki ng garden nila dito. Ang lawak pa ng driveway na kakayanin ni manong mag U-turn kung sakaling uuwi na kami. 

"Good evening po, ma'am." isa-isang bati nila. 

Busy pa ako na pagmasdan ang property nang lumabas na si Mrs. Melgarejo.

"Hello, Elysia, dear! I'm so happy you came here for an intimate dinner with us!" maligayang salubong niya na niyakap pa ako pagkalapit niya sa akin. 

"Thank you, Tita! I'm thankful you invited me!" masiglang tugon ko.

Pinagbugkos niya ang bisig naming dalawa. "Let's get inside. Celesterio will also be glad to see you after a week!"

Eh, si Cosimo po? 

Sus! Baka patayin ako sa tingin no'n mamaya. Considering what happened to us last time. Alam kong mainit ang dugo no'n sakin. 

Nang makapasok ako sa loob ng bahay nila, parang lumulutang ako sa sobrang pagkamangha sa mga nakikita. Ni hindi ako makapag-focus sa mga sinasabi ni Mrs. Melgarejo dahil kung saan-saan dumadapo ang mata ko. Ngayon, napatunayan ko na sa sarili kung gaano karangya ang buhay nila. Anong sinabi ng mansyon nina Lucas? Mas triple pa yata ang laki nito kaysa sa property nila. 

"... And of course I cooked my special dishes because I am expecting you to dine with us!" Ang tanging napakinggan ko sa mga sinabi niya. 

Kumabog nang husto ang puso ko nang pagpasok namin sa dining room, marami nang nakaupo sa hapag. Nagsitayuan silang lahat nang makita ako. Nilaparan ko ang ngiti para magmukhang friendly sa lahat kahit na kinakabahan ako. Idagdag pa na nahanap ko ang mga mata ni Cosimo. Naroon siya sa upuang katabi ng kabisera kung nasaan si Mr. Melgarejo. Bakante ang upuang pinagigitnaan nila ng isang lalaking kaedaran niya lang. Sa harap ng lalaking iyon ay pwesto naman ng isang binata na suplado kung tumingin sakin.

"Good evening!" bati ko sa lahat.

Naramdaman kong lumapat ang kamay ni Mrs. Melgarejo sa likod ko at bahagya akong iginigiya papalapit sa pamilya niya. 

Lumapit ako kay Mr. Melgarejo para bum*so sa kaniya. Malugod naman niya akong tinanggap. 

"Thank you for your visit."

"I should be the one to be thankful because I am invited. Thank you!" 

Natawa siya. 

"Cosimo," tawag ng ginang na hindi ko alam kung bakit. 

Nagsipag-upo ang mga nasa lamesa maliban kay Cosimo na lumakad papalapit sakin. Hiniwalayan ako ni Mrs. Melgarejo nang nakalapit na si Cosimo at nauna siyang umupo sa tabi ng bunsong anak. 

Hinagod ko ng tingin si Cosimo mula ulo hanggang paa. Mas guwapo pala siya kapag hindi naka-business attire. Plain black t-shirt lang ang suot niya ngayon at black trousers. Simple lang naman pero nagmukhang mamahalin siyang tingnan dahil sa kaniyang relo at, syempre, hitsura.

Hindi umiimik siya nang hinawakan niya ang likod ng braso ko at dinala ako sa bakanteng upuan sa tabi ng pwesto niya. Ramdam ko ang bigat ng kaniyang loob. Pareho lang kaming napipilitan dito.

"Please take your seat," mahinang sinabi niya nang ipaghila niya ako ng upuan. 

Sus! Acting gentleman siya ngayon samantalang noong nasa CR kami, hindi man lang pinigilan ang pagkakatumba ko!

Plastic talaga!

Umupo na rin siya pagkatapos kong maupo. Kaysa isipin pa ang pagiging fake niya ngayon, nabaling ang atensyon ko sa napakaraming pagkain na nakahain. Kompleto yata ang mga karne dito. Sa haba ng lamesa nila, malapit na itong mapuno. May dekorasyon pa ng mga bulaklak at kandila sa gitna na akala mo ay lamesa ng mga nagdi-date. 

"These are my sons now, dear," nakangiting pakilala ni Mrs. Melgarejo sa mga anak. Inakbayan niya ang binatang katabi. "This is Caius. 3 years after you left, I got pregnant of him. As per Casnu, I hope he still remembers you."

Lumingon ako sa katabi ko nang siya ang pinatungkulan ni Mrs. Melgarejo sa huli. Bumaling naman siya sakin at ngumiti.

"I can still remember her, Mom," Lumipat ang tingin niya sa buhok ko. "I remember how I made fun of your hair. I'm sorry to that. But now, it looks amazing on you. Your beauty explodes." marahang sinabi niya at pagkatapos ay ngumiti. 

Sa hitsura niya at buka ng bibig, halatang fuckboy. Alam na alam ko ang mga ganiyang galawan. Halos katulad niya ang mga costumer sa club. 

Natawa ako at hinawakan ang buhok. "It's okay. I wasn't feeling insecure with my hair... Thank you for the compliment!" Masayang tugon ko. 

Nag-angat ako ng tingin sa bunso na nasa tabi ni Mrs. Melgarejo. Pansin ko kasi na kinakausap niya ito nang pasekreto. Umiling ang binata at sumulyap sa akin. Nginitian ko siya pero nagbagsak lang siya ng mata.

Nagsimula kaming kumain. Panay ang introduce ng ginang sa mga lutong ngayon ko lang matitikman. Minsan, nagsasalita rin si Mr. Melgarejo at ganoon din si Casnu bilang tugon sa mga kwento niya. Si Cosimo at Caius lang ang hindi umiimik. 

"How do you feel when you left your job in the US, dear? Lucas said that you're gonna take over the cruise line that's why you came back home. Are you staying here for good?" 

Binaba ko ang kutsara't tinidor para sagutin siya. Iyon kasi ang turo sakin ni Crisnelle sa lesson naming Etiquette 101. 

"It's sad but I want to exercise my skills more on to our family's business. This is also my way of helping Dad, Tita." 

Tumango-tango siya. "I heard you are a good artist. Amorsolla told me you have a lot of sketches and paintings. Did you bring them here?" 

"No, Tita. I left all of them in the states." 

"Have them send here, dear! I want to see your masterpieces. If you want to sell them, I'll help you organize an exhibit! I do have a lot of friends who invest in artworks."

Natawa ako. Mas mabuti siguro kung malaman muna ni Elysia 'to. 

"I don't sell them, Tita." 

Tumaas ang kilay niya at bumaling kay Cosimo. "Cosimo likes any artworks in frame. He has a lot of them hanging on his bedroom walls."

Lumingon ako kay Cosimo. Tumingin din siya sakin at tumuwid ng upo. 

"I have a wierd taste in arts. Yours are probably far from what I prefer." aniya sa kalmadong boses. 

"Do you have photos of your artworks, dear? I want to see them." 

Hayst. 

"I don't like taking photo of them, Tita. I'm sorry, "

"What about social media?" tanong ng katabi ko. "What's your I*******m account? I have searched your name but there's none."

Syempre iniba ni Crisnelle! Last week niya lang ako ginawan ng account na puro gawa sa photoshop na kinuha sa main account ni Elysia. C-in-ut out lang ang mukha niya at ako ang pinalit. 

"Elyheart," sagot ko.

Na-derived lang 'yon sa tunay na pangalan ni Elysia Heart Thompson.

Nang matapos kami sa pagkain, nagkaniya-kaniyang alisan na sa hapag. Nag-stay sakin si Mrs. Melgarejo pero ang mga lalaki, nawala na.

"My boys are probably in the family room. Do you want to go there?"

Balak ko kanina ay kakain lang dito at uuwi na rin pagkatapos. Kaya lang, pinauwi na pala niya ang driver ko. Ipapahatid na lang daw niya ako kay Cosimo pauwi.

Dinala niya ako sa family room nila at binilin ako kay Cosimo.

Para naman akong bata nito. 

Nakabukas ang malaking flat screen TV at magkakatabi silang nanonood. Nanatili ako dito sa hamba ng pinto kung saan ako iniwan ni Mrs. Melgarejo.

"Sit here, Elysia!" yaya ni Casnu sakin na tinuro ang malaking pwesto sa tabi niya. 

Sinulyapan siya ni Cosimo pagkatapos ay tumayo. Tiningnan niya si Caius.

"Where did you put the drinks you bought?" tanong niya. 

"On the island counter."

Binalingan niya ako nang makuha na niya ang sagot. Lumakad siya papalapit sakin dahil nga lalabas siya. 

"Come with me," aniya nang dinaanan ako. 

Tumaas ang kilay ko at sumunod na sa kaniya. Baka gusto niya akong kausapin. O awayin? Baka maglalabas siya ng sama ng loob dahil nag-iba ang takbo ng arrangement na 'to. 

Nang makarating kami sa kitchen, dumiretso siya sa paper bag na may logo ng 7/11 kaya lumapit din ako. Walang tao rito kaya kung gusto man niyang mag-usap kami, pwede rito. 

Humugot siya ng beer in can.

"Choose yours," aniya. 

Tumalikod siya at kung may anong ginawa roon sa malaking ref nila. 

Binuklat ko ang paper bag at naghanap ng maiinom. Iba-iba ang mga drinks na nandito. Kaya lang, may napansin akong maliit na box na nakasuksok sa pinakagilid. Kinuha ko iyon para kung sakaling candy, iyon na lang ang sakin. 

"Durex," basa ko.

Durex?

Nanlaki ang mga mata ko at agad tiningnan ang likod ni Cosimo. Bakit may condom dito? 

"Who bought these?" tanong ko sa kaniya. 

"Caius." Nang hindi ako nililingon. 

Si Caius? Eh, ang bata pa no'n, ah? Menor de edad pa 'yon! 

"Did you make him buy this?" 

Nang lumingon siya, pinakita ko ang hawak kong condom. 

Natigilan siya pero lumapit din kalaunan. Sinubukan niyang kunin ito sa kamay ko.

Isang subok niya lang sa pag-agaw, tumigil na siya. "He bought that for himself."

Kumunot ang noo ko. Umupo ako sa high chair habang tumabi naman siya sakin. Umiikot itong upuan kaya hinarap ko siya. 

"He's too young for this... Maybe this is really yours, dini-deny mo lang." 

Nagsalubong ang kilay niya. "I'm not using that, Elysia. At his age, he's probably exploring things. Put that down!" Sinubukan niyang agawin ulit ito sa kamay ko. 

"And it's just okay with you?"

Siya pa naman itong nakakatandang kapatid, parang kinukunsinti pa! 

"He's in his most hormonal stage. Let the boy be," 

"That's why there's a high rate of teenage pregnancy!"

Hindi ko maintindihan kung bakit parang normal lang ito sa kaniya. Dahil ba lalaki siya?

"Yes! That's why he bought that," pamimilosopo niya. 

Hinila niya ang paper bag sa tabi ko at nilabas lahat ng laman. 

"How old is he?"

"16."

Jusko naman! 

"Throw this away." 

Sinulyapan niya ako. "You have it. Do whatever you want with that." 

"If I throw this, he will only buy another one. "

"Of course. He has money."

Inis na tinitigan ko siya. Abala siya sa paglunod ng mga beer sa ice bucket. 

"Sasabihin ko 'to kay, Tita," banta ko.

Tinigil niya ang ginagawa. Pumikit siya pagkatapos ay sinalubong ang tingin ko. 

"Mom would go crazy again. Just don't stick your nose where it doesn't belong."

Ano raw? Bakit ko naman ididikit ang ilong ko sa iba? Bobo ba siya?

Magsasalita pa sana ako nang biglang pumasok si Mrs. Melgarejo.

"Dear, your dad just called. He's asking when will you go home as you're not attending your phone. I informed him that Cosimo will send you home."

Agad akong bumaba sa upuan. Ramdam ko ang tingin ni Cosimo na nakasunod sakin. Lumapit ako sa nanay niya at pinakita ang hawak ko. 

"Caius bought this, Tita," sumbong ko. 

She needs to know. Nanay siya, e.

Nanlaki ang mga mata niya at suminghap. Napatakip siya ng bibig. 

"How did you find th-- that boy!" Umusok ang ilong niya at kinuha sa kamay ko ang protection. Tinalikuran niya ako kaagad. 

"Tita! I'm going home now!" agap ko. 

Bumalik siya para b****o sakin bilang pamamaalam.

Nagbangayan pa kami ni Cosimo pagkaalis ng nanay niya. Nagalit siya sa ginawa ko kaya pinaramdam niya iyon hanggang sa loob ng kotse niya. 

Akala ko diretso niya na akong iuuwi nang tumigil pa siya sa hilera ng mga kainan dito sa BGC. Kaya naman tinanong ko kung anong sadya niya. 

"Your mom loves the Turkey Sandwich here." tuwid na sagot niya at saka lumabas na ng sasakyan. 

Sumunod ako habang papasok siya sa isang pizza shop. Kaya lang, bumagal ang lakad ko nang mapansin ang grupo ng mga lalaking nakaupo sa labas ng coffee shop sa tabi lang ng pinasukan ni Cosimo. 

Pumintig nang mabilis ang puso ko nang mapatingin sa banda ko ang isa sa mga lalaking nandoon. Natigilan siya at nanliit ang mga mata.

Nanlalamig na binilisan ko ang lakad at pumasok na sa shop kung nasaan si Cosimo. Nanginginig ang mga tuhod ko kaya naupo muna ako at nanalangin na sana hindi niya ako nakilala. Kapag namukhaan niya ako, siguradong sasabihin niya sa kanilang lahat!

Malilintikan ako! 

Fully air-conditioned dito sa loob pero pinagpapawisan ako nang malamig. Hindi ako mapakali! Gusto ko nang umalis dito kaagad. Ang tagal ni Cosimo sa counter! 

Siya lang ang nakapila roon at may iilan lang na customer na naka-dine in dito. 

Lumapit ako kay Cosimo.

"Pakibilisan," sinabi ko sa kaniya. 

Sinulyapan niya ako. "I'm not the one making the sandwich," aniya na parang tinatanga ako.

Tumunog ang bell na nasa pinto, hudyat na may pumasok. Agad akong lumingon doon. 

"Liana!" tawag ni Hugo habang nakasunod sa likod niya si Bogart na siyang nakakita sakin kanina.