Chapter 13

Monique

Nakangisi pa siyang inaasar ako habang  pababa kami sa dinning para mag-almusal.

He's telling me that I gained weight. Which is probably not. Binatukan ko siya sa kan'yang balikat at pinaulanan ng irap. But he just barked a laughter. Napapangiti na lang din ako sa mga kalukuhan niya.

Kaya pa lang magbiro ng damuhong 'to? Impressive naman!

Aaminin ko. In these past days medyo gumagaan ang pakiramdam ko sa kanya. Tulad ng, I have accepted fear as part of life. Specifically the fear of changes. I don't know. I just stop explaining myself. Pakiramdam ko ay tinatanggap ko na ang mga flaws niya. Hindi ko man maintindihan ang sarili ko, pero iyon ang alam ko.

Alam ko sa sarili ko na hindi naman talaga siya masamang tao. May rason siya kung bakit niya ako kinuha. Lahat tayo ay may dahilan kung bakit tayo gumagawa ng masama? Pero isa lang ang alam ko. Kahit gaano pa kasama ang isang tao ay wala tayong karapatan na husgahan siya o ipanalangin