Chapter 1

Papunta ako ngayon sa office ni Sir Denver ang boss ko at ang CEO ng Thompson Corporation, dahil balak kong mag-resign na sa trabaho, bago pa lang ako sa trabaho pero hindi ko na nais na tumagal pa. Puno ng galit ang kalooban ko at nasusuklam matapos malaman na siya ang dahilan kung bakit namatay si Kuya Simon.

Tumawag kanina si Kuya Steve, ibinalita niya sa akin ang nalaman niyang information sa kakilala niyang pulis tungkol sa pagkamatay ni Kuya Simon.

Nakahanda na rin ang resignation letter ko. Nauna na rin kasi na umalis sina mama at kuya papuntang Bulacan sa probins:ya kung saan kami lumaki. At balak kong sumunod sa kanila.

Kumatok muna ako bago pumasok sa loob.

“Sir Denver, I'm going to resign,” sabi ko saka iniabot ang resignation letter.

“Why? Did I do something wrong?” he asked.

“Oo, malaki. Malaking malaki!” ani ko sa panggigigil na tono.

"Tell me, what did I do for you to resign?" he asked, standing up from her seat.

“Ikaw lang naman pumatay sa Kuya Simon ko 4 years ago!” Hindi ko na napigilan ang umiyak dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"What are you talking about?" he asked, confused.

"I didn't kill anyone," he insisted firmly.

“Huwag ka na magkaila, alam ko na ang lahat. Pati na rin kung paano mo ginamit ang kayaman mo para makatakas sa kasalanan mo!” nanggigil na saad ko.

"Please, Sienna, I'll explain," he said, stepping closer to take my hand.

“Wala ka na dapat ipaliwanag, hindi mo ako maloloko.” Kaagad kong tinabing ang kamay niya na papahawak sa akin.

“Hindi mo alam kung gaano kasakit ang mawalan ng mahal sa buhay! Lalong lalo na ang mama ko, halos hindi na siya makapagtrabaho nang maayos. Hindi namin alam kung anong gagawin, kung paano hahanapan ng hustisya ang pagkamatay ni kuya. Dahil wala ni ina sa mga pulis ang nagpatuloy sa imbestigasyon.” Tuloy tuloy na luha ang pumapatak sa aking mga mata.

“I'm sorry, I'm really sorry Sienna,” nakayukong saad niya.

“Sorry!? Talaga ba!? Sa tingin mo maibabalik ng sorry mo ang buhay ng kuya ko!? Sa tingin mo mabibigyan ng hustisya ang pagkamatay ng kuya ko sa sorry na yan!?” nanggagalaiting tanong ko.

“Hindi kita mapapatawad, hinding! hindi!” Sa taong tulad nito, wala kaming laban kung itutuloy pa namin ang kaso, dahil sa mayaman na meron siya para lang kaming basura na itataboy ng mga pulis.

“Please Sienna makinig ka man lang,” pagpupumilit niya at hahawakan na naman ang kamay ko ng binigyan ko ito ng malutong na sampal.

“Hindi ko kailangan ng paliwanag mo!” inis na ani ko.

“Kung ano man ang paliwanag mo o kasinungalingan na sasabihin mo hindi ako maniniwala,” ani ko.

“Pare -parehas kayong mayayaman, pare-parehas lang ang tingin at trato ninyo sa aming mahihirap. Para sa inyo isa lang kaming basura na pwede ninyo itapon o tapak tapakan lang,” dagdag ko pa.

Nagmamadali akong lumabas ng opisina niya, hindi ko na hinintay na magsalita siya. Hindi naman namin kayang ilaban pa ang kaso kaya kami na lang ang lalayo.

Mas pipiliin ko pang bumalik sa Bulacan para roon lumugar, tutal naman doon kami lumaki. Natiis lang naming tumira sa bahay ng stepsister ni papa na ginawa lang kaming alipin.

Dahil naman kay papa kung bakit kami nagkaganito kasalanan ng bisyo niya at nagkautang kami ng malaki.

“Sienna, ano nangyari?” tanong sa’kin ni Faye nang makasalubong ko ito sa hallway.

“Nagresign na ako, kukunin ko lang ang mga gamit ko sa office ko,” tugon ko at iniwan na siya.

Habang nagliligpit ako ng mga kagamitan ko. Bigla ako nakatanggap ng message sa hindi kilalang numero. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang sa pagliligpit ng mga gamit. Kailangan ko na makaalis sa lugar na ito.

“Sienna, papasok ako ah.” Si Faye pala.

“Sienna bakit ka nag-resign? Okay lang kung hindi mo sasabihin,” aniya at lumapit sa akin.

“Faye, pwede pakibigay ito kay Mr, Denver. Hindi na kasi ako roon makakapunta sa office niya kaya ikaw na lang ang magbigay,” ano ko ay iniabot sa kaniya ay mga papers na kailangan ni Denver sa meeting niya bukas.

“Per-” Kaagad ko siyang pinutol.

“Pakiusap, Faye, nagmamadali kasi ako,” mahinahong saad ko sa kaniya. Tumango lang ito at lumabas na ng office.

Akala ko ay mangungulit pa siyang malaman kung bakit ako aalis dito. Sana ay maging maayos siya rito.

Binilisan ko na ang pagliligpit para makauwi na kaagad, mag-eempake pa ako ng mga gamit ko sa mansion ng evil tita ko. Hindi ko rin matiis na tumira pa roon nang matagal.

Pagkatapos ko mag-ayos ay, ch-in-eck ko muna kung may naiwan ako ng makasiguradong ayos na ang lahat ay lumabas na ako ng office ko.

Pagkalabas ko ay nabungaran ko si Denver na nakatayo sa harap ng pinto, kanina pa ba siya rito?

“Please Sienna-” hindi siya matapos ng magsalita ako.

“Hindi mo na ako mapipigilan Denver, walang kapatawaran ang ginawa mo sa kuya ko. Buhay niya ang nawala at hindi mo iyun maibabalik pa,” ani ko at nilagpasan na siya.

Sumakay na ako ng elevator dala-dala ang mga gamit ko, hindi ko na siyang sumunod pa sa akin, mas mabuti na rin iyun.

Habang palabas na ako ng building ay chineck ko ang nag-message. Hindi na ako nagulat sa nakita ko.

Video ni Oliver na may ka-sex na babae, siya na ang ika-7 ni Oliver. Kaagad ko siyang t-i-next, ayaw kong magsayang ng laway o lakas para kausapin siya.

*Love*

:Mag

-Break na tayo, sawa na ako sa paulit-ulit na panggagago mo sa’kin, magpakasaya ka sa babae mo.

SENT

Pagka-Send ng message ko ay kaagad ko siyang bl-in-ock. At inalis siya sa lahat ng account ko pati na rin mga larawan namin sa phone. Isa na lang siyang nakaraan, pangako ko sa sarili ko na hindi na ako maghahamal pa.

Nakasakay na ako sa bus at papunta nasa mansion ng tita ko na isa pang salot. Makakaalis na rin ako sa bahay na iyun na puro kalupitan lang ang nakukuha namin.