Share

Secrets 12

Author: PunnyG
last update Last Updated: 2024-11-27 11:25:36

ผมดึงปายแล้ววิ่งย้อนกลับไปทางผับ ทางนั้นคนมากพวกมันคงไม่กล้าทำอะไร ไอ้พวกเด็กเกรียนร้องตะโกนโหวกเหวกพลางวิ่งตามมา ผมพาปายหลบหลีกพวกมัน จนเข้าข้างซอยตรงไปทางหลังร้าน

ผมดึงปายแอบตรงมุมอับแล้วจับปายซุกอกไว้ ปายหายใจหอบในอ้อมอกผม เสียงฝีเท้าวิ่งผ่านไป ผ่านไปหลายสิบนาที จนผมแน่ใจว่าพวกมันจะไม่ย้อนกลับมาอีกก็ดึงปายออกจากอก ปายเงยหน้าขึ้นมองผมหน้าซีดปากสั่น

“พวกมันไปหรือยังไวท์”

“พวกมันไปแล้ว” ผมบอกปายน้ำเสียงรำคาญ ก่อนปล่อยปายออกจากอ้อมกอด “ทีแบบนี้ทำกลัว แล้วเดินหนีออกมาทำไม”

“ขอโทษ....” ปายบอกเสียงอ่อน น้ำเสียงฟังรู้สึกผิด ผมส่ายหน้าอ่อนอกอ่อนใจ ก่อนจะฉวยข้อมือปายให้เดินตามมา

“จะ..จะพาฉันไปไหน”

“ก็ไปส่งบ้านไง” ผมหยุดเดิน หันมามอง “หรือจะไปต่อคอนโดฯ เราก็ได้นะ”

“ฝันไปเถอะ! ” ปายสวนขึ้นทันควัน มองผมตาคว่ำ

ผมหัวเราะหึหึ ก่อนจะตั้งหน้าเดินต่อจุดมุ่งหมายคือลานจอดรถข้างผับ

End Talk.

ฉันมองฝ่ามือที่ถูกคนตรงหน้าจับไว้แล้วมองแผ่นหลังกว้างที่เดินนำหน้าก็ให้ความรู้สึกแปลก ๆ เพราะความอายผสมความโกรธที่ถูกปล้นจูบฉันจึงเดินหนีออกมาโดยไม่สนใจเสียงร้องห้ามของเขา สุดท้ายก็เจอดีจนเกือบโดนพวกขี้เมาหัวเกรียนฉุดขึ้นรถ พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ก็ยังหวาดกลัวไม่หาย

โชคดีที่ไวท์ตามมา...

ไวท์พาฉันเดินมาจนถึงที่จอดรถ เขาหยุดตรงหน้ารถบีเอ็มสีดำก่อนล้วงกุญแจออกมา ไวท์เปิดประตูให้ฉัน ฉันเงยหน้ามองเขาแวบเดียวก่อนจะยอมเข้าไปนั่งเงียบ ๆ พอเห็นฉันไม่พูดจาอะไรไวท์ก็ออกรถ เขาพาฉันออกถนนมุ่งไปทางหมู่บ้านจัดสรรที่ฉันอยู่ เราต่างคนต่างเงียบ ฉันมองถนนหนทางไปเรื่อย ๆ ในใจครุ่นคิดเรื่อยเปื่อย สุดท้ายเพราะความเหนื่อยและเริ่มเมาเครื่องดื่มที่กินไป พอโดนแอร์เย็น ๆ ในรถฉันก็ผล็อยหลับไปไม่รู้ตัว

“ปาย ถึงบ้านแล้ว” เสียงร้องเรียกดังแว่วที่ข้างหู ฉันขยับตัวหนีด้วยความรำคาญ คนกำลังนอนหลับสบายเรียกทำไม ฉันส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจ เหมือนมีใครบางคนเขย่าตัวฉันเบา ๆ ฉันจึงตอบกลับไปน้ำเสียงงัวเงีย

“เรียกทำไม...ง่วง”

“ถึงบ้านแล้ว ตื่น”

เสียงเรียกพร้อมกับความจั๊กจี้ตรงเอวทำให้ฉันขยับตัวด้วยความรำคาญ ก่อนพึมพำตอบ

“อือ ไม่เอา...จะนอน”

“เอ้า แล้วจะทำไงวะเนี่ย” เสียงปริศนายังดังที่ข้างหู “กุญแจบ้านปายอยู่ไหน”

“อืม...ในกระเป๋า ค้นเอง ห้ามเรียกอีก จะนอน” ฉันตอบกลับก่อนจะขดตัวนอนอีกครั้ง ขณะกำลังเคลิ้มก็รู้สึกตัวเองเบาหวิว ก่อนจะโคลงเคลงในเวลาต่อมา ฉันจึงค่อย ๆ ลืมตา สายตาปะทะกับเสือยืดสีดำมีหัวกะโหลกแดงตรงหน้าอก พอเงยหน้าขึ้นก็พบว่าเป็นไวท์ ฉันคงเผลอหลับไปเขาถึงอุ้มฉันแบบนี้

สายตาเข้ามองตรงไปข้างหน้า เหมือนรู้ตัวว่าฉันมองอยู่เข้าก็ก้มหน้ามา แล้วพูดขึ้นว่า

“ตื่นแล้วเหรอแม่คนขี้เซา...วันหลังกินเนื้อนมไข่เยอะ ๆ บ้างนะ ตัวเบาอย่างกับสำลี”

ฉันผวากอดคอเขาแน่น เมื่อเขาก้าวขึ้นบันได พอปรับสายตามองรอบตัวก็เห็นว่าเป็นบ้านตัวเอง

“ห้องเธออยู่ตรงไหน” ไวท์พูดขึ้น

“นายปล่อยฉันลงก็ได้ ฉันเดินเอง”

“ห้องเธออยู่ตรงไหน” ไวท์ไม่สนใจยังคงถามย้ำ

ฉันเม้มริมฝีปากอึดใจ ก่อนตอบ

“เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย ห้องแรก”

“ก็แค่นี้”

ไวท์อุ้มฉันจนเดินไปหยุดหน้าประตูห้อง ค้นกุญแจในกระเป๋ากางเกงแล้วไขมันเข้าไป หัวคิ้วฉันขมวดมุ่น เขาคงหยิบมันมาตอนฉันเผลอหลับทั้งกุญแจบ้านและกุญแจห้อง ฉันด่าตัวเองในใจที่ดันมาเผลอหลับจนถูกผู้ชายอุ้มเข้าบ้าน ในบ้านก็ไม่มีใคร ถ้าให้เดาคืนนี้พี่เชนคงไม่กลับบ้าน ไวท์อุ้มฉันเดินตรงไปยังเตียงนอน

ถึงแม้เขาจะช่วยฉันจากพวกวัยรุ่นหัวเกรียนนั่น แต่ฉันก็ไม่ไว้ใจเขาอยู่ดี

ฉันมองใบหน้าเขาที่โน้มตัวลงมายามเอาฉันลงไปนอนบนเตียง ปล่อยให้เขาเอาผ้าห่มมาคลุมตัวฉันจนถึงคอ

“ง่วงก็นอน” ไวท์บอกฉัน เขาเดินไปนั่งอีกมุมของห้อง มือก็เคาะโต๊ะเบา ๆ เป็นจังหวะ

ทั่วทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ฉันยังคงลืมตา ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ใครจะหลับลงเล่า!

“ขอบใจนะที่ตามมาช่วย..” ฉันบอกเขาเสียงเบา

“อืม”

แล้วทุกอย่างก็กลับเข้าสู่ความเงียบ ฉันรู้สึกอึดอัด เขามาส่งฉันแล้วก็ควรกลับ ทำแบบนี้ต้องการอะไร ฉันนอนคิดอย่างวุ่นวายใจ นึกถึงตอนเขาจูบฉันใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เกิดมาจนโตเป็นสาวเคยจูบกับใครที่ไหน เพราะแบบนี้เมื่อโดนไวท์จูบฉันจึงรู้สึกแปลก ๆ เหมือนคนลองกินของหวานที่ไม่เคยกิน พอได้กินก็ติดใจจนอยากกินอีกครั้ง หลาย ๆ รอบ

ไม่ ๆ หยุดความคิดฟุ้งซ่านของหล่อนเดี๋ยวนี้นะปาย!

“เป็นอะไร ปวดหัว? ” ไวท์เห็นฉันส่ายหน้าเหมือนคนสติหลุดก็เดินเข้ามาใกล้ เขาโน้มตัวลง มือสองข้างยันเตียงไว้คร่อมฉันที่นอนอยู่ตรงกลาง

ทำแบบนี้มันอันตรายต่อใจไปแล้ว.... ฉันโอดครวญในใจ

ฉันมองใบหน้าขาวใสของเขาอย่างเผลอไผล มองดวงตาคมเข้มชวนหลงใหล...จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากสีแดงสดนั่น ริมฝีปากที่ประทับลงมาอย่างดูดดื่มเมื่อตอนอยู่ในผับ

ฉันต้องเมาแน่ ๆ ต้องเมา ถึงคิดอะไรบ้าบอแบบนี้...

ฉันรำพึงรำพันในใจ ก่อนตัดสินใจหลับตาปี๋ เอ่ยปากไล่เขาเสียงสั่น ๆ

“ฉันอยากพักผ่อนแล้ว นายกลับไปเถอะ”

“โฮ่ พอหมดประโยชน์ก็ไล่เลยนะ” เขาบอกเสียงกวน ๆ “ก่อนไปขอรางวัลก่อนสิ”

รางวัล?

ฉันลืมตามองเขาอีกครั้ง ไวท์ก้มหน้ามาจนจมูกของเราใกล้ชนกัน เขายิ้มมุมปาก ดวงตาฉายแววขี้เล่น ก่อนจะเอียงแก้มซ้ายให้ฉัน

“อะไร”

“รางวัลไง”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
รุกแรงมาก กรี๊ดดดค่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 60 [End]

    สะพานบุญโขกู้สุ่ย บ้านแพมบกไวท์พาฉันมาที่สะพานไม้ไผ่ แหล่งท่องเที่ยวอีกทีหนึ่งของแม่ฮ่องสอน ห่างไกลจากตัวเมืองประมาณสิบกิโลเมตร ตลอดการเดินทางลำบากมาก ทั้งชันและแคบ โชคดีที่ไม่ใช่ฤดูฝน ถนนเลยพอให้รถสปอร์ตขับผ่านไปได้ แต่กว่าจะถึงที่หมายฉันแอบสงสารรถคันหรูที่ตอนนี้มันคงจะคลุกฝุ่นจนหมอง เมื่อรถจอดฉันหันไปมองเขาอย่างแปลกใจที่เขารู้จักสถานที่แบบนี้ด้วย นึกว่าเด็กเมืองกรุงอย่างเขาจะพาฉันไปในเมือง เที่ยวห้างสรรพสินค้า ดูหนังอะไรแบบนี้“มองอะไรปาย”“รู้จักที่แบบนี้ด้วยเหรอ เมื่อก่อนเคยมาเที่ยว? ”“ไม่เคย นี่มาครั้งแรก และไม่เคยมาแม่ฮ่องสอนด้วย”“หืม...”“สมัยนี้มันยุคสี่จีนะยายบ๊อง แค่ค้นหาสถานที่เที่ยวจังหวัดนั่นนี่มันก็เจอแล้ว จีพีเอสก็มี มาไม่ถูกก็ไม่รู้จะพูดยังไง”ไวท์พูดจบก็ยกมือขึ้นเขกหัวฉันเบา ๆ ฉันย่นจมูกใส่ ก็คนมันไม่ทันได้นึกถึงนี่ แม่ฮ่องสอนก็มีหลายอำเภอ ฉันยังเที่ยวไม่ทั่วเลย ก็เลยแปลกใจที่เขารู้จักที่นี่เราสองคนลงจากรถ สะพานบุญโขกู้สุ่ยตั้งอยู่หน้าหมู่บ้านแพมบก บริเวณทางเข้ามีร้านค้าชุมชนตั้งอยู่ ขายทั้งอาหาร เครื่องดื่ม ไวท์เดินเข้าไปซื้อน้ำเปล่ามาสองขวด ก่อนยื่นให้ฉันหนึ่งขว

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 59

    ฉันยืนมองคนงานพากันยกลังส้มขึ้นรถบรรทุกของลูกค้าที่มาซื้อถึงในสวน ตั้งแต่กลับจากกรุงเทพฯ งานที่รออยู่ก็ล้นมือ ประกอบกับเป็นช่วงที่คนงานลางานเพื่อกลับไปทำนา คนงานในสวนจึงมีไม่พอ ทั้งวันฉันต้องดูแลงานในสวน แล้วก็ต้องไปจัดการงานในรีสอร์ตอีกต่อหนึ่ง โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงเทศกาลนักท่องเที่ยวยังไม่มากนัก ก็ไม่รู้ทำไมแม่ถึงได้ปิดบังฉันว่าไม่มีปัญหาอะไร งานที่สวนปกติ ทั้งที่ฉันกลับมาเห็นมันไม่ใช่ที่แม่บอกเลย คนงานไม่พอ งานล้นมือ ไม่อยากจะคิดถ้าฉันไม่กลับมาด้วย แม่จะต้องหัวหมุนดูแลคนเดียวไม่มีเวลาพักผ่อนแน่ ๆ“เรียบร้อยหรือยังจ๊ะปาย” แม่เดินมามือข้างนึงถือขวดน้ำก่อนจะยื่นให้ฉัน“ขอบคุณค่ะ” ฉันยื่นมือมารับ แล้วเปิดฝายกน้ำขึ้นดื่มด้วยความกระหาย พอดื่มจนพอใจก็ตอบคำถามแม่ “อีกล็อตหนึ่งก็ครบแล้วค่ะ ปายจะเช็คอีกรอบหนึ่งก็เสร็จ”“เหนื่อยไหม กลับมาก็ไม่ได้พักเลย”“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ แต่ก่อนปายก็ช่วยแม่นี่ งานในสวนปายคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็กแม่ก็รู้ สบายมากค่ะ”“ขอบใจนะลูก หมดรอบนี้ก็คงจะได้พักแล้วล่ะ แล้วนี่ก็มาเกือบอาทิตย์แล้วยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เพื่อนฝูงก็พากันถามหา วันก่อนแม่เจอตั้มที่ตลาดยังถา

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 58

    ผมเปิดประตูห้องก่อนก้าวเข้าไป ห้องตกแต่งโทนเรียบง่าย เครื่องเรือนหรูหรามีระดับ แต่ผมกลับไม่ชอบมัน มาค้างหนึ่งเดือนแค่ครั้งสองครั้ง ไม่สนว่าผู้ชายคนนั้นจะว่ายังไง ปกติถ้าไม่ยุ่งอยู่กับงานสังสรรค์ ติดอีหนู ผู้ชายคนนั้นก็ไม่นึกถึงผมหรอก เราต่างคนต่างอยู่มานานแล้ว ผมอยากจะไปค้างกับแม่ ย้ายไปอยู่ด้วยแต่ก็กลัวทำให้แม่เดือดร้อนจากผู้ชายบ้าอำนาจผมล้มตัวลงนอนบนเตียง กางแขนกางขาเหม่อมองเพดาน สุดท้ายเพราะยังไม่สร่างเมาดีก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง..เช้าวันต่อมา“เออ ดี! โผล่หัวมากลางดึก เช้ามาก็ไป เห็นบ้านฉันเป็นโรงแรมหรือยังไง”น้ำเสียงกระแทกแดกดันดังขึ้นทันทีที่ผมกำลังจะเดินผ่าน ผู้ชายคนนั้นนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ต่างประเทศ แต่ตอนนี้หันมามองผมด้วยสีหน้าบึ้งตึง“ผมมีธุระ”ผมตอบแค่นั้นก่อนทำท่าจะก้าวขาเดินต่อ“เฮอะ! หน้าอย่างแกมีธุระด้วย”“พ่อมีอะไรจะพูดก็รีบพูดมาดีกว่า ผมจะรีบไป”“เย็นนี้กลับมาด้วย ฉันจะพาแกไปทำความรู้จักคุณมานพ ท่านเป็นรัฐมนตรีฯ เย็นนี้เป็นวันเกิดท่าน”“ทำไมผมต้องไป ผมไม่รู้จักท่านเสียหน่อย เชิญพ่อไปคนเดียวเถอะ”“แกต้องไป! ฉันจะพาแกไปรู้จักลูกสาวคนเดียวของท่าน”“อ๋อ กะให้ผมไปดูตัว ทำ

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 57

    “ก็พี่ไม่บอกว่าปายไปไหน”พี่เชนมองผมด้วยหางตา สุดท้ายก็ยอมเอ่ยปาก“ปายกลับบ้าน”บอกแค่นี้? แล้วผมจะตรัสรู้เรอะ! ผมสบถในใจส่วนฉากหน้าก็ฉีกยิ้ม ทำตัวเป็นน้องเขยที่ดี ไม่โต้เถียง“บ้าน? บ้านที่ไหน พี่บอกเส้นทางให้ผมที”“มึงจะตามน้องกูไป”“ครับ ผมจริงจัง ผมจะไปหาปาย ผมจะเข้าไปคุยกับแม่ปายว่าเรียนจบเราจะแต่งงานกัน เราจะ....”“พอ! มึงพล่ามอะไรของมึงวะ! เฮอะ แดกเหล้าจนเหม็นหึ่ง เมาหนักนะมึง คุยไปถึงเรื่องอนาคตแต่งการแต่งงาน ถามพี่อย่างกูสักคำไหม”“ผมแต่งกับปายไม่ได้แต่งกับพี่นี่”“ถุย! เห็นแก่ที่มึงเมาเหมือนหมา กูไม่เอาเรื่องเอาความอะไรมึงก็แล้วกัน ปายกลับแม่ฮ่องสอน นอกนั้นมึงไปตามหาเอาเอง ไป ๆ กูตอบคำถามแล้วก็ไสหัวไป มึงจะง้อ จะจีบอะไรอย่าลากกูไปยุ่ง ทีหลังอย่ามาถามเรื่องปายกะกู กูไม่ได้ขัดขวางมึง แต่ก็ไม่ได้ชอบมึงถึงขนาดยินดีที่มึงคบกับน้องกู”ผมฟังพี่เชนพล่าม พี่แกมองผมด้วยสายตาหงุดหงิด ก่อนจะเดินหมุนตัวเข้าร้านไปตุบ!ไอ้พันรบเดินมาถึงตัวผมเมื่อไรไม่รู้ มันตบบ่าผมดังตุบ“พี่เมียมึงเหรอ”เสียงไอ้บอมถาม มันเดินมาหยุดข้างผม“เออ”“หน้าคุ้น ๆ”“อยู่มหา’ ลัยเดียวกับเราไง” ผมตอบไอ้รบ “เรียนทัน

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 56

    White Talksหลายวันผ่านไปโครม!ผมเตะเก้าอี้ที่มันขวางทางจนปลิวไปอยู่แทบเท้าไอ้พันรบ วันนี้ผมมานั่งกินเหล้าที่ผับของมัน ส่วนไอ้บอมกับไอ้เวียร์มันบอกจะตามมาดึก ๆ ผมหันไปมองเก้าอี้ที่นอนตะแคงอย่างเฉยชา เดินไปถึงโต๊ะแล้วนั่งลงก่อนยกแก้วที่มันชงไว้ขึ้นมาดื่มฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไหลผ่านคอยิ่งทำให้ผมร้อน หงุดหงิด กระสับกระส่ายปึก!ผมวางแก้วเหล้าอย่างแรงเป็นการระบายอารมณ์“มึงเป็นอะไรไอ้ไวท์”มันมองผม แล้วถาม“ไม่รู้”ผมตอบแค่นั้นก่อนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มต่อ ไอ้รบเป็นคนไม่ค่อยพูดมันเงียบ ๆ มึน ๆ พอเห็นผมไม่บอกมันก็แดกเหล้าต่อ เราสองคนยกแก้วเหล้าขึ้นเงียบ ๆ คนในร้านยังไม่มีเพราะยังเป็นช่วงหัวค่ำ จะมีก็แต่เจ้าของร้านอย่างมันที่บ้ามาแดกเหล้าเป็นเพื่อนผมตั้งแต่หัววันนี่แหละไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร พอเงยหน้าขึ้นจากแก้วเหล้าคนก็แออัดเต็มร้าน เสียงเพลงดังกระหึ่ม ไอ้รบลุกขึ้นบอกว่าจะไปดูลูกน้องหลังร้านหน่อย ผมโบกมือไล่มันไปก่อนนั่งกินเหล้าเงียบ ๆ มีผู้หญิงสองสามคนที่เดินโฉบไปโฉบมา ท่าทางเชื้อเชิญผม ผมแค่ยิ้มก่อนกลับไปสนใจเหล้าในแก้วต่อไม่มีอารมณ์ สวยแค่ไหนก็เถอะ ผมอยากเจอปายแค่นั้นใช่ หลายวันมานี่ปายไม่

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 55

    “ไวท์โอเคนะ มีอะไรระบายให้ปายฟังได้”“โอเคสิ ตอนนี้ไวท์โอเค ขอแค่มีปายอยู่ข้าง ๆ ไวท์ก็พอ”“อะไรกัน แล้วถ้าวันไหนฉันไม่อยู่ข้างนายล่ะ” ฉันพูดขึ้นเล่น ๆ แต่ไวท์กลับเงียบไปอึดใจก่อนตอบกลับ“ไม่มีวันนั้น เพราะไวท์จะไม่ยอมให้ปายทิ้งไวท์แน่ ๆ ปายก็รู้ว่าชีวิตไวท์มีคนที่สำคัญกับไวท์แค่ไม่กี่คนและปายเป็นหนึ่งในนั้น”ฉันฟังเสียงเขาที่ดูเข้มขึ้นก็รู้สึกแปลก ๆ จะว่าดีใจมันก็ไม่เชิง คำพูดของไวท์มันฟังดูเหมือนเขายึดติดกับฉันมากเกินไป และมันไม่ดีเท่าไร...เราไม่ควรจะเอาชีวิตกันและกันมาผูกติดกันมากเกินไป“เอ่อ...เอาเป็นว่าตอนนี้ปายกำลังดูใจ พิจารณาไวท์ ให้โอกาสไวท์อยู่ ไวท์คงรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้อยู่ในช่วงที่ปายกำลังให้โอกาส”ฉันอดย้ำความสัมพันธ์ของเราไม่ได้“รู้ครับ และไวท์จะไม่ทำให้ปายหลุดลอยไปอีกแล้ว” เสียงไวท์ตอบกลับมาจริงจังและแฝงไปด้วยความหมายบางอย่างที่ฉันทำเป็นมองข้าม รู้อยู่หรอกว่าเขาแสดงความเป็นเจ้าของ แต่ฉันเป็นคนไม่ใช่สิ่งของ ฉันไม่ใช่ของใคร ฉันก็คือฉัน แต่ถ้าพูดตรงไปฉันก็กลัวว่าเขาจะโมโหอะไรขึ้นมาอีก คงต้องค่อย ๆ คุย แบ่งความสัมพันธ์ให้ชัดเจน ฉันเป็นแค่แฟนของเขาน้ำเสียงไวท์สั่นนิด ๆ ฉันจึ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status