Share

Secrets 13

Author: PunnyG
last update Last Updated: 2024-11-28 18:53:19

ฉันเงียบ มองแก้มขาว ๆ ของเขาแล้วอึ้ง คือจะให้หอมแก้ม?

“เร็วสิ” ไวท์เร่ง เอียงแก้มค้างไว้ ฉันสูดหายใจลึก เอาก็เอาวะ จูบยังเคยมาแล้ว

คิดได้อย่างนั้นจึง...

จุ๊บ!

ฉันผงกหัวขึ้นไปจนริมฝีปากชนกับแก้มเขาก่อนผละออกอย่างรวดเร็ว ฉันรู้สึกว่าใบหน้าตัวเองตอนนี้มันชา ๆ และร้อนผ่าวไปหมด

หมดกันภาพลักษณ์กุลสตรีที่ดี....

หรือมันอาจจะหมดตั้งแต่ฉันจูบตอบไวท์ไปก่อนหน้าก็ไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้อายโคตร ๆ

ไวท์หันหน้ามามองฉันแล้วยิ้มจนฉันตาพร่าไปหมด หัวใจน้อย ๆ มันเต้นแรง แรงจนฉันกระชับผ้าห่มให้แน่นขึ้นด้วยกลัวมันจะดังจนไวท์ได้ยิน

“นี่มันจูบแก้ม...หอมมันต้องแบบนี้”

แล้วไวท์ก็ก้มหน้ามาหอมแก้มขวาฉันเสียงดัง

ฟอด!

แล้วต่อด้วยแก้มซ้าย

ฟอด!

“จำเอาไว้แล้วคราวหน้าต้องทำให้ถูกต้องนะครับ”

ยังมีคราวหน้าอีกเรอะ!

ไวท์ลุกขึ้นยืนเต็มตัว ก่อนจะเดินออกห้องไป ฉันยังคงนอนนิ่ง ในหัวดังวิ้ง สติหลุดไปเป็นที่เรียบร้อยจนไม่ได้ยินเสียงประตูที่ปิดลง

เนิ่นนาน...จนฉันดึงสติกลับมาได้ เสียงรถที่จอดหน้าบ้านก็ขับเคลื่อนไปไกล ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วยกมือกุมแก้มตัวเองสองข้าง ริมฝีปากเผยรอยยิ้มไม่รู้ตัว

วันจันทร์

ฉันนั่งกินราดหน้ากับเจน และมิว หลังจากงานวันเกิดเจน ยายสองคนนี่ก็หันมาตีสนิทฉันแบบเต็มตัว จากที่เคยคุยกันผ่าน ๆ มาวันนี้พวกหล่อนเห็นฉันจากที่ไกล ๆ ก็พากันปรี่มายึดแขนทั้งสองข้าง กึ่งชวนกึ่งบังคับลากฉันไปกินข้าวในโรงอาหารของคณะ เสียงนักศึกษาดังจอแจ เจนกับมิวคุยกันโดยที่ไม่แตะอาหารสักนิด ฉันไม่ได้ร่วมวงด้วยตั้งหน้าตั้งตาตักราดหน้าเข้าปาก ทำเสียงอืออาเป็นระยะเมื่อพวกหล่อนดึงฉันเข้าสู่บทสนทนา

จู่ ๆ เจนก็เอ่ยขึ้น

“นี่ ๆ ได้ยินข่าวดาวมหา’ ลัยคว้าเกียร์สุดฮ็อตคณะเราไปป่ะ”

“ใช่ ๆ ได้ยินมาเหมือนกัน ข่าวดังเช้านี้เลย” มิวเสริมขึ้น ก่อนสะกิดฉันที่กำลังสูดเส้นราดหน้าเข้าปาก “ว่าไปไวท์ก็เสน่ห์แรงเนาะ...เฮ้ย! ปาย! ”

อึ่ก! แค่ก ๆ

ฉันหน้าเขียวทันทีเพราะดันดูดเส้นแรงเกินไป ตอนนี้เหมือนเส้นมันจะติดคอ ฉันทุบหน้าอกตัวเอง เจนและมิวตกใจตาม ฉันรีบคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดูดอึก ๆ รู้สึกแสบกลางหน้าอก น้ำตาก็คลอเพราะสำลักอย่างแรง

บ้าเอ๊ย ทำไมฉันต้องสติหลุดทุกทีที่ได้ยินชื่อไวท์

บ้าจริง ๆ เลย…

ฉันคว้าทิชชู่จากมือเจนที่ยื่นให้ก่อนซับหางตา รู้สึกแสบคอจนไม่อยากพูดอะไร

“เป็นอะไรมากไหมปาย ค่อย ๆ กินสิยะ” มิวลูบหลังฉัน

“ดูเหมือนว่า....พอได้ยินชื่อไวท์ ปายจะสำลักตลอดเลยนะ” เจนจ้องหน้าฉัน ทำเสียงมีเลศนัย

เหมือนเจนจะสังเกตอะไรได้ ฉันได้แต่ก่นด่าตัวเองที่เผลอทำพิรุธ เสหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบต่อ ให้บรรเทาอาการเจ็บคอ ก่อนตอบเจนเสียงแหบแห้ง

“อะไร เกี่ยวอะไรกับนายนั่น ปายกินข้าวอยู่แต่เจนกับมิวนั่นแหละพากันชวนคุย ปายกำลังจะพูดร่วมวงด้วยมันก็ดันสำลัก...เท่านั้นเอง”

“จริงเร้อ”

“จริงสิ” ฉันทำเสียงขรึม “ปายมีแฟนแล้วนะ เจนอย่าโยงปายกับผู้ชายคนอื่น ไม่ชอบ”

ฉันตีหน้าขรึม บอกเสียงเย็นชา

“อ๊ะ ๆ ไม่พูดก็ได้” เจนเห็นฉันทำหน้าจริงจังเลยรีบเปลี่ยนเรื่องคุย หัวข้อสนทนากลายเป็นเรื่องแฟชั่น ฉันจึงทำตัวเป็นปกติร่วมวงด้วย

เกือบไปแล้วไหมล่ะ...

นายนั่นจะคบกับใครจะทำอะไรฉันจะเดือนร้อนทำไม เลิกคิดถึงเขาได้แล้ว

ฉันสะกดจิตตัวเองในใจซ้ำ ๆ หวังว่ามันจะช่วยให้ดีขึ้น

แต่พอพูดถึงผี ผีก็มา....

ตรงทางเข้าโรงอาหารมีชายหญิงคู่หนึ่งเดินเคียงข้างกัน ดูเหมือนเสียงพูดคุยกันจะเงียบลงไปอึดใจ ก่อนจะกลายเป็นเสียงฮือฮาหลายคนยกมือถือตนขึ้นมาถ่าย หวังจะเอาไปเป็นหัวข้อซุบซิบนินทากับเพื่อน เจนและมิวก็เช่นกัน

ฉันเงยหน้าจากจาน มองไวท์และดาวมหา’ ลัยเดินคู่กัน วันนี้ไวท์ใส่ชุดช็อปดูเซอร์และเท่ในคราวเดียว ไม่แปลกที่จะเป็นจุดสนใจ ไวท์เป็นคนดังของมหา’ ลัยอีกคน เพียงแต่เมื่อก่อนฉันไม่ได้สนใจ

เหมือนไวท์จะรู้ตัวว่าฉันมองอยู่ เขาหันมาสบตาฉันก่อนจะหันหน้ากลับไปคุยกับดาวมหา’ ลัย พากันไปต่อคิวซื้ออาหาร ท่าทางของทั้งคู่สนิทสนมกันน่าดู

“พอดูใกล้ ๆ ก็สวยเนาะ ท่าทางเหมือนคุณหนู ดูนุ่มนวล แกเห็นนางยิ้มไหมน่ารักอ่ะ” เจนมองคู่รักที่เดินผ่านไปแล้วรำพึงรำพัน

“ใช่ ๆ ไม่แปลกที่คว้าตำแหน่งดาวมหา’ ลัยปีนี้ เรียนดีเรียนเก่ง ท่าทางนุ่มนิ่มบอบบาง แถมหุ่นก็...” มิวทำไม้ทำมือ “นี่สินะ เขาเรียกว่าเฟอร์เฟ็ค”

“ปาย ๆ เป็นอะไรเงียบไป” เจนเรียกฉัน ทำให้ฉันได้สติหลังจากนั่งเหม่อก่อนจะลุกขึ้นสะพายกระเป๋า แล้วตอบ

“เปล่า นั่งคิดอะไรนิดหน่อยน่ะ ป่ะ อิ่มแล้ว พวกเธอก็ไม่เห็นแตะข้าว จะกินต่อหรือจะกลับ ถ้าจะอยู่ต่อฉันไปก่อนนะ”

“เดี๋ยวสิ” เจนดึงกระเป๋าฉันไว้ “วันนี้พี่เชนจะมารับปายหรือเปล่า”

“แหม ถามทำไม ถ้ามาพวกเธอจะตามฉันต่อสินะ แต่ถ้าไม่มาก็คงจะทิ้งฉัน? ”

“ไม่ใช่สักหน่อย...แบบว่า ถ้าพี่เชนมารับจะได้ให้ปายแนะนำเจนกะมิวให้พี่เชนรู้จัก”

ฉันเลิกคิ้วมองพวกหล่อน พอตีสนิทฉันได้ก็จะหาผลประโยชน์เลยนะ ฉันบ่นในใจขำ ๆ แต่มานึกดูเจนก็ตรงไปตรงมาดี ดีกว่าหลอกใช้โดยที่ฉันไม่รู้ตัว เอาเถอะ แค่แนะนำเพื่อนให้พี่ชายรู้จัก

พอคิดได้อย่างนั้น ฉันก็พยักหน้า

“เอาสิ จะไปรอพี่เชนกับเราก็มา ปายนัดพี่เชนไว้ตรงหน้าตึกคณะเรา”

สองสาวรีบลุกจากโต๊ะทันที ท่าทางกระดี๊กระด๊า ฉันส่ายหน้ายิ้ม ๆ

พวกเราพากันเดินออกจากโรงอาหาร ฉันพยายามเลิกคิดถึงไวท์ แต่พอนึกถึงภาพเขาเดินเคียงข้างดาวมหา’ ลัยคนสวยนั่นก็รู้สึกปวดตรงหน้าอกหนึบ ๆ อึดอัด หายไม่ไม่ออก

ถ้าคิดแบบหลอกตัวเอง ฉันคงไม่สบาย อากาศมันร้อน เลยทำให้หายใจไม่ค่อยออก

แต่ถ้าคิดอีกแบบ...ฉันหึงไวท์ใช่ไหม

บ้าน่า อาการที่ฉันเป็นฉันไม่สบายต่างหาก กลับบ้านไปคงต้องหายามากิน

หึงหวงอะไร ไร้สาระ!

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
เค้าเรียกว่าหึงค่ะลูกสาว
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 60 [End]

    สะพานบุญโขกู้สุ่ย บ้านแพมบกไวท์พาฉันมาที่สะพานไม้ไผ่ แหล่งท่องเที่ยวอีกทีหนึ่งของแม่ฮ่องสอน ห่างไกลจากตัวเมืองประมาณสิบกิโลเมตร ตลอดการเดินทางลำบากมาก ทั้งชันและแคบ โชคดีที่ไม่ใช่ฤดูฝน ถนนเลยพอให้รถสปอร์ตขับผ่านไปได้ แต่กว่าจะถึงที่หมายฉันแอบสงสารรถคันหรูที่ตอนนี้มันคงจะคลุกฝุ่นจนหมอง เมื่อรถจอดฉันหันไปมองเขาอย่างแปลกใจที่เขารู้จักสถานที่แบบนี้ด้วย นึกว่าเด็กเมืองกรุงอย่างเขาจะพาฉันไปในเมือง เที่ยวห้างสรรพสินค้า ดูหนังอะไรแบบนี้“มองอะไรปาย”“รู้จักที่แบบนี้ด้วยเหรอ เมื่อก่อนเคยมาเที่ยว? ”“ไม่เคย นี่มาครั้งแรก และไม่เคยมาแม่ฮ่องสอนด้วย”“หืม...”“สมัยนี้มันยุคสี่จีนะยายบ๊อง แค่ค้นหาสถานที่เที่ยวจังหวัดนั่นนี่มันก็เจอแล้ว จีพีเอสก็มี มาไม่ถูกก็ไม่รู้จะพูดยังไง”ไวท์พูดจบก็ยกมือขึ้นเขกหัวฉันเบา ๆ ฉันย่นจมูกใส่ ก็คนมันไม่ทันได้นึกถึงนี่ แม่ฮ่องสอนก็มีหลายอำเภอ ฉันยังเที่ยวไม่ทั่วเลย ก็เลยแปลกใจที่เขารู้จักที่นี่เราสองคนลงจากรถ สะพานบุญโขกู้สุ่ยตั้งอยู่หน้าหมู่บ้านแพมบก บริเวณทางเข้ามีร้านค้าชุมชนตั้งอยู่ ขายทั้งอาหาร เครื่องดื่ม ไวท์เดินเข้าไปซื้อน้ำเปล่ามาสองขวด ก่อนยื่นให้ฉันหนึ่งขว

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 59

    ฉันยืนมองคนงานพากันยกลังส้มขึ้นรถบรรทุกของลูกค้าที่มาซื้อถึงในสวน ตั้งแต่กลับจากกรุงเทพฯ งานที่รออยู่ก็ล้นมือ ประกอบกับเป็นช่วงที่คนงานลางานเพื่อกลับไปทำนา คนงานในสวนจึงมีไม่พอ ทั้งวันฉันต้องดูแลงานในสวน แล้วก็ต้องไปจัดการงานในรีสอร์ตอีกต่อหนึ่ง โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงเทศกาลนักท่องเที่ยวยังไม่มากนัก ก็ไม่รู้ทำไมแม่ถึงได้ปิดบังฉันว่าไม่มีปัญหาอะไร งานที่สวนปกติ ทั้งที่ฉันกลับมาเห็นมันไม่ใช่ที่แม่บอกเลย คนงานไม่พอ งานล้นมือ ไม่อยากจะคิดถ้าฉันไม่กลับมาด้วย แม่จะต้องหัวหมุนดูแลคนเดียวไม่มีเวลาพักผ่อนแน่ ๆ“เรียบร้อยหรือยังจ๊ะปาย” แม่เดินมามือข้างนึงถือขวดน้ำก่อนจะยื่นให้ฉัน“ขอบคุณค่ะ” ฉันยื่นมือมารับ แล้วเปิดฝายกน้ำขึ้นดื่มด้วยความกระหาย พอดื่มจนพอใจก็ตอบคำถามแม่ “อีกล็อตหนึ่งก็ครบแล้วค่ะ ปายจะเช็คอีกรอบหนึ่งก็เสร็จ”“เหนื่อยไหม กลับมาก็ไม่ได้พักเลย”“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ แต่ก่อนปายก็ช่วยแม่นี่ งานในสวนปายคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็กแม่ก็รู้ สบายมากค่ะ”“ขอบใจนะลูก หมดรอบนี้ก็คงจะได้พักแล้วล่ะ แล้วนี่ก็มาเกือบอาทิตย์แล้วยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เพื่อนฝูงก็พากันถามหา วันก่อนแม่เจอตั้มที่ตลาดยังถา

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 58

    ผมเปิดประตูห้องก่อนก้าวเข้าไป ห้องตกแต่งโทนเรียบง่าย เครื่องเรือนหรูหรามีระดับ แต่ผมกลับไม่ชอบมัน มาค้างหนึ่งเดือนแค่ครั้งสองครั้ง ไม่สนว่าผู้ชายคนนั้นจะว่ายังไง ปกติถ้าไม่ยุ่งอยู่กับงานสังสรรค์ ติดอีหนู ผู้ชายคนนั้นก็ไม่นึกถึงผมหรอก เราต่างคนต่างอยู่มานานแล้ว ผมอยากจะไปค้างกับแม่ ย้ายไปอยู่ด้วยแต่ก็กลัวทำให้แม่เดือดร้อนจากผู้ชายบ้าอำนาจผมล้มตัวลงนอนบนเตียง กางแขนกางขาเหม่อมองเพดาน สุดท้ายเพราะยังไม่สร่างเมาดีก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง..เช้าวันต่อมา“เออ ดี! โผล่หัวมากลางดึก เช้ามาก็ไป เห็นบ้านฉันเป็นโรงแรมหรือยังไง”น้ำเสียงกระแทกแดกดันดังขึ้นทันทีที่ผมกำลังจะเดินผ่าน ผู้ชายคนนั้นนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ต่างประเทศ แต่ตอนนี้หันมามองผมด้วยสีหน้าบึ้งตึง“ผมมีธุระ”ผมตอบแค่นั้นก่อนทำท่าจะก้าวขาเดินต่อ“เฮอะ! หน้าอย่างแกมีธุระด้วย”“พ่อมีอะไรจะพูดก็รีบพูดมาดีกว่า ผมจะรีบไป”“เย็นนี้กลับมาด้วย ฉันจะพาแกไปทำความรู้จักคุณมานพ ท่านเป็นรัฐมนตรีฯ เย็นนี้เป็นวันเกิดท่าน”“ทำไมผมต้องไป ผมไม่รู้จักท่านเสียหน่อย เชิญพ่อไปคนเดียวเถอะ”“แกต้องไป! ฉันจะพาแกไปรู้จักลูกสาวคนเดียวของท่าน”“อ๋อ กะให้ผมไปดูตัว ทำ

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 57

    “ก็พี่ไม่บอกว่าปายไปไหน”พี่เชนมองผมด้วยหางตา สุดท้ายก็ยอมเอ่ยปาก“ปายกลับบ้าน”บอกแค่นี้? แล้วผมจะตรัสรู้เรอะ! ผมสบถในใจส่วนฉากหน้าก็ฉีกยิ้ม ทำตัวเป็นน้องเขยที่ดี ไม่โต้เถียง“บ้าน? บ้านที่ไหน พี่บอกเส้นทางให้ผมที”“มึงจะตามน้องกูไป”“ครับ ผมจริงจัง ผมจะไปหาปาย ผมจะเข้าไปคุยกับแม่ปายว่าเรียนจบเราจะแต่งงานกัน เราจะ....”“พอ! มึงพล่ามอะไรของมึงวะ! เฮอะ แดกเหล้าจนเหม็นหึ่ง เมาหนักนะมึง คุยไปถึงเรื่องอนาคตแต่งการแต่งงาน ถามพี่อย่างกูสักคำไหม”“ผมแต่งกับปายไม่ได้แต่งกับพี่นี่”“ถุย! เห็นแก่ที่มึงเมาเหมือนหมา กูไม่เอาเรื่องเอาความอะไรมึงก็แล้วกัน ปายกลับแม่ฮ่องสอน นอกนั้นมึงไปตามหาเอาเอง ไป ๆ กูตอบคำถามแล้วก็ไสหัวไป มึงจะง้อ จะจีบอะไรอย่าลากกูไปยุ่ง ทีหลังอย่ามาถามเรื่องปายกะกู กูไม่ได้ขัดขวางมึง แต่ก็ไม่ได้ชอบมึงถึงขนาดยินดีที่มึงคบกับน้องกู”ผมฟังพี่เชนพล่าม พี่แกมองผมด้วยสายตาหงุดหงิด ก่อนจะเดินหมุนตัวเข้าร้านไปตุบ!ไอ้พันรบเดินมาถึงตัวผมเมื่อไรไม่รู้ มันตบบ่าผมดังตุบ“พี่เมียมึงเหรอ”เสียงไอ้บอมถาม มันเดินมาหยุดข้างผม“เออ”“หน้าคุ้น ๆ”“อยู่มหา’ ลัยเดียวกับเราไง” ผมตอบไอ้รบ “เรียนทัน

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 56

    White Talksหลายวันผ่านไปโครม!ผมเตะเก้าอี้ที่มันขวางทางจนปลิวไปอยู่แทบเท้าไอ้พันรบ วันนี้ผมมานั่งกินเหล้าที่ผับของมัน ส่วนไอ้บอมกับไอ้เวียร์มันบอกจะตามมาดึก ๆ ผมหันไปมองเก้าอี้ที่นอนตะแคงอย่างเฉยชา เดินไปถึงโต๊ะแล้วนั่งลงก่อนยกแก้วที่มันชงไว้ขึ้นมาดื่มฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไหลผ่านคอยิ่งทำให้ผมร้อน หงุดหงิด กระสับกระส่ายปึก!ผมวางแก้วเหล้าอย่างแรงเป็นการระบายอารมณ์“มึงเป็นอะไรไอ้ไวท์”มันมองผม แล้วถาม“ไม่รู้”ผมตอบแค่นั้นก่อนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มต่อ ไอ้รบเป็นคนไม่ค่อยพูดมันเงียบ ๆ มึน ๆ พอเห็นผมไม่บอกมันก็แดกเหล้าต่อ เราสองคนยกแก้วเหล้าขึ้นเงียบ ๆ คนในร้านยังไม่มีเพราะยังเป็นช่วงหัวค่ำ จะมีก็แต่เจ้าของร้านอย่างมันที่บ้ามาแดกเหล้าเป็นเพื่อนผมตั้งแต่หัววันนี่แหละไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร พอเงยหน้าขึ้นจากแก้วเหล้าคนก็แออัดเต็มร้าน เสียงเพลงดังกระหึ่ม ไอ้รบลุกขึ้นบอกว่าจะไปดูลูกน้องหลังร้านหน่อย ผมโบกมือไล่มันไปก่อนนั่งกินเหล้าเงียบ ๆ มีผู้หญิงสองสามคนที่เดินโฉบไปโฉบมา ท่าทางเชื้อเชิญผม ผมแค่ยิ้มก่อนกลับไปสนใจเหล้าในแก้วต่อไม่มีอารมณ์ สวยแค่ไหนก็เถอะ ผมอยากเจอปายแค่นั้นใช่ หลายวันมานี่ปายไม่

  • Love Secrets...ลวงรัก สัมผัสอันตราย   Secrets 55

    “ไวท์โอเคนะ มีอะไรระบายให้ปายฟังได้”“โอเคสิ ตอนนี้ไวท์โอเค ขอแค่มีปายอยู่ข้าง ๆ ไวท์ก็พอ”“อะไรกัน แล้วถ้าวันไหนฉันไม่อยู่ข้างนายล่ะ” ฉันพูดขึ้นเล่น ๆ แต่ไวท์กลับเงียบไปอึดใจก่อนตอบกลับ“ไม่มีวันนั้น เพราะไวท์จะไม่ยอมให้ปายทิ้งไวท์แน่ ๆ ปายก็รู้ว่าชีวิตไวท์มีคนที่สำคัญกับไวท์แค่ไม่กี่คนและปายเป็นหนึ่งในนั้น”ฉันฟังเสียงเขาที่ดูเข้มขึ้นก็รู้สึกแปลก ๆ จะว่าดีใจมันก็ไม่เชิง คำพูดของไวท์มันฟังดูเหมือนเขายึดติดกับฉันมากเกินไป และมันไม่ดีเท่าไร...เราไม่ควรจะเอาชีวิตกันและกันมาผูกติดกันมากเกินไป“เอ่อ...เอาเป็นว่าตอนนี้ปายกำลังดูใจ พิจารณาไวท์ ให้โอกาสไวท์อยู่ ไวท์คงรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้อยู่ในช่วงที่ปายกำลังให้โอกาส”ฉันอดย้ำความสัมพันธ์ของเราไม่ได้“รู้ครับ และไวท์จะไม่ทำให้ปายหลุดลอยไปอีกแล้ว” เสียงไวท์ตอบกลับมาจริงจังและแฝงไปด้วยความหมายบางอย่างที่ฉันทำเป็นมองข้าม รู้อยู่หรอกว่าเขาแสดงความเป็นเจ้าของ แต่ฉันเป็นคนไม่ใช่สิ่งของ ฉันไม่ใช่ของใคร ฉันก็คือฉัน แต่ถ้าพูดตรงไปฉันก็กลัวว่าเขาจะโมโหอะไรขึ้นมาอีก คงต้องค่อย ๆ คุย แบ่งความสัมพันธ์ให้ชัดเจน ฉันเป็นแค่แฟนของเขาน้ำเสียงไวท์สั่นนิด ๆ ฉันจึ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status