Chapter 5: Fiancée

Akala ko titigil na siya dahil matapos kong labasan ay inalis niya na rin ang daliri niya sa pagkababae ko. Pero patuloy niya 'kong hinalikan hanggang sa maramdaman ko ang pagtapat ng kanya sa sa 'kin kahit pa may suot pa siya. Ramdam na ramdam ko iyon.

Nagsimulang uminit muli ang katawan ko lalo ng unti-unti siyang gumalaw.

Pero bigla siyang tumigil at lumayo sa'kin. Napabuntong hininga siya at napahilamos sa mukha.

"It's your first time?" tanong niya.

"H-huh?" takang tanong ko.

Umusmid siya. "First time, doing this?"

Napaiwas ako ng tingin dahil sa tanong niya.

Totoo, first time ko. Wala nga akong experience sa ganito. Hindi ko pa naranasan ang magka-boyfriend dahil ang dami kong ginagawa. May nagpapalipad-hangin, pero wala, wala talaga ‘kong oras para do'n.

"Oh, yeah." Napabuntong hininga siya. Bumangon siya kaya't napalingon ako sa kanya. "I'm sorry." Iyon lang at dumiretso siya sa banyo.

Mabilis kong natampal ang sarili nang ma-realize ang nangyari.

Ahg!

Hinayaan ko siyang— Ahg!

Mabilis kong 'naibaba' ang sweater na suot ko para matabunan ang dapat tabunan. Kinuha ko rin ang kumot niya at nagtalukbong.

Pilit kong kinalma ang sarili ko, pero wala talaga.

Gaga ako! 

Ahh, ba't ko hinayaan na mangyari iyon?

Gaga!

Sa sobrang tagal niya sa banyo ay nakatulog na ‘ko, pero bago ako tuluyang makatulog ay naramdaman ko pa ang pagdampi ng kung ano sa noo ko, kasunod ng isang bulong na hindi to na naintindihan.

Kinaumagahan ay mag-isa na lang akong magising sa kwarto. Hindi ko alam kung dito siya natulog o ano.

Pagbangon ko ay nakita ko ang isang paper bag, brown envelope at maliit na card sa center table.

Linapitan ko ito at binuksan ang card.

"Good morning,

I bought you clothes and I also prepared our contract, too.

Eat downstairs before leaving."

Binuksan ko ang paper bag at paris nga ito ng t-shirt at jeans. May kasama ring bra at underwear.

Nang mapatingin ako sa brown envelope ay nag-aalinlangan akong buksan ito.

Hayst! Bahala na nga.

Binuksan ko na ito at kinuha ang laman.

Three page ito at sa pinakadulo ay ang space kung saan kami pipirma. May pirma na ang pangalan niya at ang pirma ko na lang ang kailangan.

Teka, ba't ang dami?

Sa first page ay nakalagay ang kondisyon sa kontrata, sa second page naman hanggang sa half ng third page ay ang mga rules.

Ay, may rules nga.

1. Mind your own business.

Nagsalubong ang kilay ko. Ano ba 'to?

2. No one should know about this, except us.

Alam ko naman 'yon. OA niya naman.

3. You can't be in a relationship with anyone, during our contact. It's cheating."

Oh, talaga.

4. Act properly.

5. You shouldn't fall.

At super dami pa nga.

99. No sex.

Nanlaki ang mata ko sa nabasa.

Teka...

Kagabi...

Oh my gaga.

Paano ko siya haharapin niyan?

Bakit ba kasi kailangang mangyari 'yon?

Huminga 'ko ng malalim at muling ibinalik ang tingin sa papel. Sa huling rule.

100. I can own you but you can't own me.

Teka. Ano?!

Binasa ko ulit.

"I can own you but you can't own me."

Kinuha 'kong ballpen at binura iyon.

Ang kapal naman ng mukha niya.

Pumirma na 'ko sa tapat ng pangalan ko matapos mabasa ang lahat.

Sigurado na ba talaga 'ko dito?

Ahg! Bahala na nga.

Pumunta na lang ako ng banyo para maligo.

Nang mag makapag-ayos na 'ko ay lumabas na ‘ko ng kwarto. Nakasalubong ko pa si Tita Rayle sa hagdan kaya't binati ko ito

"How's your night, Raye?" tanong niya na ikinamula ng pisngi ko. "What—oh you two—"

"Ah, Tita, hindi po," depensa ko agad.

Tinaasan niya 'ko ng kilay at nanunuksong tumingin sa 'kin. "It's normal, hija."

"P-pero—"

"Oh, Raye, it's okay," nakangiti niyang saad bago ako hawakan sa braso. "Let's just eat. I know you're starving."

Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.

Ano ba 'to!

Puro na naman siya kwento habang kumakain kami. Kami lang rin kasing dalawa ang nasa mesa dahil may pinuntahan si Tito Stefene. Hindi rin siya natigil sa panunukso sa 'kin kaya parang mag-bestfriend lang kaming nag-ba-bonding. Ang gaan niya lang kasing kasama.

"You know Stefano, he's too serious! Akala nga namin ay hindi na 'yan mag-aasawa kaya't sinabihan nalang namin na magpakasal nalang sila ni Tine," kwento niya.

Kumunot ang noo ko. Tine?

"Oh, hindi pa nasabi ni Stefano? Don't worry, it's not that serious."

Tumango na lang ako.

Rule no.1. Mind your own business.

"Wala po siyang ex?" tanong ko na lang. Hindi kasi 'yon sinagot ng lalaking 'yon kahapon.

"Oh, pati 'yon hindi niya nasabi? Napaka-tahimik talaga ng batang 'yon. But, yeah, he doesn't have an ex. Palagi lang siyang nasa opisina, eh," sagot niya.

"Hindi naman po siya ampon, 'no?" hindi ko mapigilang itanong.

Tumawa siya dahil sa tanong ko. “Of course not, why would you think that?”

Sumubo ako at inubos muna iyon bago sumagot, "Kasi magkamukha lang naman po  sila ng Papa niya pero bukod do'n wala na siyang ipinagkatulad sa inyo."

Mas lalo siyang natawa sa sagot ko at napapailing pa.

"’Wag po kayong ma-o-offend, ah. Curious lang naman po ako." Baka kasi ma-turn off siya at biglang isaboy sa'kin ang laman ng plato niya.

"No, no, hija. Besides, you're not the first one who asked about it," natatawa pa rin niyang sagot.

"Tita Rayle I'm he— who are you?"

Mabilis kaming napalingon sa bagong dating na babae.

Ang ganda niya, ang puti at ang tangkad.

"Tita, who's this?" tanong ng magandang babae kay Tita Rayle.

Mabilis na lumapit sa kanya si Tita at binisohan ito. "She's Raye."

"Your niece?" tanong niya.

"You won't believe this, Tine, she's Stefano's fiancée," may pagmamalaking sagot ni Tita sa kanya.

Agad na lumipat ang tingin niya sa 'kin. Ngumiti ako at tumayo para lapitan siya pero sumenyas siya kaya tumigil ako.

Tiningnan niya 'ko mula ulo hanggang paa, at nandidiring umirap sa'kin.

"I'm his original fiancée," maarte niyang saad.