Tawang-tawa kami nina Reina at Real habang pauwe ng bahay. Halos sinakyan namin lahat ng rides. Panay kuwentuhan lang kami dahil tumabi rin ako sa kanila."Thank you, Ate! Hindi po namin makakalimutan ang araw na 'to." Napangiti ako sa sinabi ni Real. Marahan kong ginulo ang buhok niya. "Madami pa tayong pupuntahan, Baby Real." Nakangiti kong sabi. Pansin ko ang pasimpleng pagsulyap sa amin ni Rafael sa rearview mirror. "Ate, ano po ang paborito niyong puntahan?" Tanong ni Reina."Hmm? Bukod sa park?" Mabilis naman silang tumango sa akin. "Sa private Villa namin. Tahimik do'n, e. Kapag malungkot ako doon ako pumupunta. The sunset view there was perfect. Kapag gabi naman ay madalas akong umupo sa tabing dagat para pagmasdan ang buwan." Nakangiti kong sabi. Parang gusto kong magpunta ro'n."What's your favorite view, ate?" Muling tanong ni Real."Sunrise, Sunset, Moon and Stars habang nakaupo sa tabing dagat or may katabi na mini garder." Plano kong magpatayo ng sarili kong bahay. Iyo
Mabuti nalang at maganda ang lagay ni mommy ngayon. Paminsan-minsan ko siyang sinasaway dahil panay tanong siya kay Rafael nang kung ano-ano."Kailan niyo ba ako bibigyan ng anak?" Mahina akong naubo sa naging tanong niya. Nahihiya kong sinulyapan si Rafael, na panay tawa pa rin sa mga tanong ni Mommy."Mommy, naman!" Muli kong saway sa kaniya."Bakit ba? Wala ba kayong plano? Sayang ang maganda niyong lahi." Hindi ko tuloy alam kung seryoso siya o inaasar lang niya kami ni Rafael."Pagaling po kayo, malay niyo ay magkaroon kayo ng apo sa susunod na taon." Nakangiting sagot ni Rafael. Mahina kong hinampas ang braso niya. Para talagang ewan minsan!"Alam mo ba? Nahirapan akong magpalaki riyan kay Francesca. Masyado kasing spoiled sa daddy niya. Halos lahat ng gusto niya ay binibigay agad." Natatawang kuwento ni mommy. Pareho niyang kinuha ang kamay namin ni Rafael at hinawakan ito."Hindi ka ba pinapahirapan nitong anak ko? Wala siyang masyadong alam sa gawaing bahay. Palibhasa ay may
Tawang-tawa kami nina Reina at Real habang pauwe ng bahay. Halos sinakyan namin lahat ng rides. Panay kuwentuhan lang kami dahil tumabi rin ako sa kanila."Thank you, Ate! Hindi po namin makakalimutan ang araw na 'to." Napangiti ako sa sinabi ni Real. Marahan kong ginulo ang buhok niya. "Madami pa tayong pupuntahan, Baby Real." Nakangiti kong sabi. Pansin ko ang pasimpleng pagsulyap sa amin ni Rafael sa rearview mirror. "Ate, ano po ang paborito niyong puntahan?" Tanong ni Reina."Hmm? Bukod sa park?" Mabilis naman silang tumango sa akin. "Sa private Villa namin. Tahimik do'n, e. Kapag malungkot ako doon ako pumupunta. The sunset view there was perfect. Kapag gabi naman ay madalas akong umupo sa tabing dagat para pagmasdan ang buwan." Nakangiti kong sabi. Parang gusto kong magpunta ro'n."What's your favorite view, ate?" Muling tanong ni Real."Sunrise, Sunset, Moon and Stars habang nakaupo sa tabing dagat or may katabi na mini garder." Plano kong magpatayo ng sarili kong bahay. Iyo
"Good morning," Malambing na bulong ni Rafael sa akin. Kasalukuyan akong nagluluto. Maaga pa naman pero, nasanay talaga ako. Na babangon ng maaga para makapagluto ng makakain namin. "Late na tayong nakatulog, Mr. Valeria." Saway ko sa kaniya nang maramdaman ang pasimple niyang paghalik sa leeg ko pababa sa balikat ko. "Pero ang aga mong bumangon." Natawa ako sa sinabi niya. Masakit pa rin naman ang katawan ko, dahil siguro sa pagod pero, mas pinili ko pa rin maligo ng maaga at maligo. Ngayon kasi namin susunduin ang dalawa niyang kapatid.Kinagat ko ang pang ibabang labi ko nang bumaba ang kamay ni Rafael. Mabilis ko itong sinaway dahil hindi ako matapos-tapos sa ginagawa ko."Maupo ka muna ro'n!" Natatawa kong sabi. Mabagal kong tinanggal ang pagkakayakap niya sa akin at humarap dito."Wala akong matatapos." Hinawakan niya ang baba ko at siniil ako ng madiin na halik sa labi. Mabilis lang naman dahil umupo siya at sinunod ang sinabi ko. Natawa ako at muling binalik ang atensyon sa
"Dapat pala nag-video ako kanina nung sa meeting para naman may pang entry ako sa 'That's my girl." Biro ni Kuya Lance. Tahimik lang akong nakasandal sa balikat ni Rafael. Marahan niyang hinahaplos ang buhok ko."Puro ka tiktok, Lance, kaya wala kang natatapos na reports." Reklamo ni Kuya Oliver. Kanina pa tapos ang meeting pero hindi ko alam kung bakit nandito pa sila sa opisina ko at inasar ako sa ginawa ko kay Veronica. Sigurado naman ako na nagagalit iyon pero, tama si Kuya Ali, kailangan niya munang palitan si Caleb para hindi magkaroon ng ganitong problema. Montessori will support her. Mga sakim iyon sa pera, e."Okay na iyong sa tiktok. Kaysa naman sa 'yo na PH." Natatawang biro niya kay Kuya Oliver."Tarantado! May babae kaya huwag kang ganyan!" Mahinang tumawa si Kuya Ali bago tumayo."I have important things to do. Take care of our Amari." Kay Rafael siya nakatingin. Tumango si Rafael dito."Ayaw mo pang sabihin na gusto mo silang bigyan ng privacy." Natatawang sabi ni Kuya
Napayuko ako habang nagpipigil ng hikbi. Muli kong nabitawan ang hawak kong make-up brush. Hindi ko alam kung nakailang ulit na ako maglagay ng kung ano-ano sa mukha ko. Ilang araw na ang nakalipas pero sa mga araw na wala pa rin akong balita kay Caleb, mas lalo akong pinanghihinaan ng loob. Hindi ko maiwasang hindi sisihin ang sarili ko. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at muling tumingin sa salamin. Mugto ang mata ko, halatang wala akong masyadong tulog at maayos na pahinga. Pinahid ko ang luha sa mata ko nang mapansin si Rafael.Tiningnan ko ang reflection niya sa salamin. Kasalukuyan siyang nasa likod ko, alam kong nahihirapan din siya. Napapagod na makita akong ganito. Halos araw-araw akong umiiyak sa kaniya.Bumuntong-hininga siya at humawak sa magkabila kong balikat. "It's okay to cry, hindi naman masamang maging mahina minsan, Francesca. Hayaan mong ilabas lahat ng sama ng loob mo. You're not alone in this battle, hmm? You're hurting and it's normal. No one's invalidating