FINAL CHAPTER

Marco PoV:

"Diba...ang gandang pag masdan ang pag lubog ng araw." Nanghihinang sambit ng mahal ko at sa tuno nitong nahihirapan na magsalita.

Ako na walang kapaguran mga luhang dumadaloy sa mga mata ko.

Nakaupo kami ngayon sa buhanginan habang siya ay nakasandal sa balikat ko, habang ang isa ko braso naka pulupot sa beywang niya, at taimtim naman pinapanood naming dalawa ang pag lubog ng araw. Ito na....

Ito na ang huling.. huling hiling niyang makita ang pag lubog ng araw. At ang huling araw, ang pinakamasakit sa masakit na mangyayari sa buhay ko.

"Ang...ang gwapo kong crush... na crush... ko lang noon sa ...trabaho...asawa ko na... ngayon." tiningnan niya pa ang singsing na suot suot niya.

"Sobrang saya ko.. dahil natupad din ang pangarap ko na.. ay hindi... tinupad mo ang pangarap ko na naka magandang white dress na ihahatid ako ng itay sa iyo at haharap sa altar,... naka wheelchair nga lang heheh."

"Pangako....mo sa akin na aalagaan mo ang sarili mo ha,.