Chapter 1

Sampal ng malakas na hangin ang sumalubong sa kaniya mula sa kinatatayuan. Tumingin siya sa baba nang kinaroroonan niya. Tingin niya may taas na eight thousand feet iyon mula sa helicopter na sinasakyan niya. Iyon ang huling training niya para maging isang ganap na First Scout Ranger Regiment specializing in anti-guerrilla jungle warfare, raids, ambushes, close quarters combat, urban warfare and sabotage.

Tumingin siya sa mga kasama niya. Nagbigay ng go signal ang leader nila.

“Jump de Guzman!” malakas na sigaw nito.

Lakas loob siyang tumalon mula sa helicopter. Kasabay niyon ang malakas niyang sigaw na pumailanlang sa malawak na himpapawid.

After what happened, she entered the military. Iyon lang ang naisip niyang paraan para makita ang mga taong nasa likod ng pang-ambush sa kanila ng kaniyang mga magulang, apat na taon na nakararaan.

Hindi napatay ang lalaking may tattoo. Malakas ang kutob niyang gumagala pa ito at nambibiktima. Alam rin niyang malaking sindikato ang kinabibilangan nito.

Paglabas niya noon ng ospital, dinala nga siya sa isang safe house. Hiningian siya roon ng statement sa nangyari. Ngunit, sa hindi malamang kadahilan, tanging ang lalaking may tattoo na iyon ang hindi niya ibinigay sa kinauukulan.

Sa safe house, doon niya nakilala si Sgt. Mavy Felipe, isang scout ranger. Ito ang naka-assign sa kaso ng mga magulang niya. Hiniling niya ritong matuto ng self-defense upang maprotektahan ang sarili.

Hindi naman siya nabigo. Dahil alam nitong isa siyang doctor at kailangan ang kaniyang kakayahan sa ganoong klase ng trabaho nila. Nag-aral siya ng self-defense sa kampo, habang ipinagpapatuloy ang propesyon niya roon.

“de Guzman! Malapit na tayo sa ground! Ang parachute mo, ilabas mo na!” sigaw ng ka-body niya na nagpabalik sa kaniyang isip sa kasalukuyan.

Mabilis niyang pinindot ang button sa kaniyang bandang may balikat. Agad iyong bumukas at tinangay-tangay ng hangin. She perfectly maneuvered it. Hanggang sa unti-unti siya noong dinadala sa kalupaan.

Inihanda niya ang sarili para sa paglapat ng dalawang paa niya sa lupa. Nakaabang lahat ng mga leaders at ibang mga sundalo roon. Mabilis na tumakbo sa kaniyang harapan ang lalaking may dalang medical kit. Wala iyong iba kundi si Sgt. Mavy Felipe.

“Congratulations, de Guzman! Isa ka ng ganap na scout ranger.” Pinagmasdan siya nitong mabuti. “Nasaktan ka ba? May gagamutin ba ako sa ’yo?”

Natawa siya nang hawakan nito ang mukha pagkuwa’y ang kamay niya. inawakan nito mukha na at kamay. “Sgt. Mavy Felipe, huwag kang OA masiyado. Alam kong wala sa kalingkingan ang training ko sa naging training mo noon, pero salamat pa rin sa lahat. Dahil sa iyo, naririto ako ngayon,” sabi niya at yumakap dito.

Nakitawa ito sa kaniya. Gumanti rin ito ng yakap.

“Ehem! Ikakasal ka na Sgt. Felipe, pero may

kayakap ka pang iba rito,” singit ng isang lalaki.

Mabilis itong kumalas sa pagkakayakap sa kaniya at agad na sumaludo sa nagsalita. Siya naman ay nakatingin lang dito, kaya siniko siya ng lalaki at sumeniyas na gayahin ang ginawa.

“Lieutenant General Silva!” malakas na wika ni Mavy, pero hindi ito pinansin ng lalaki. Tuloy-tuloy itong naglakad sa tapat niya.

Napatanga na lang si Katie sa lalaking kaharap. Napakagwapo kasi nito kahit seryoso. Bukod sa malaki at malapad ang pangangatawan, hindi maikakailang maraming babae ang napaiiyak nito.

Tinitigan siya ng lalaki gamit ang mala-agila nitong mga mata na kasing-itim yata ng uwak. Halos manuot sa kaloob-looban niya iyon. Kaya hindi niya napigilan ang mabilis na pagtibok ng puso.

Kumunot ito. “Tsk! Woman!” narinig niyang bulong nito.

“de Guzman!” siko ni Mavy sa kaniya

Doon siya natauhan. “Sir!” Sumaludo siya sa lalaki.

Pero muli na nitong binalingan si Mavy. “Sgt. Felipe, give me one hundred push-ups!” madilim ang mukhang saad nito, bago siya binalingan. “And you, new scout ranger. Nasa gitna ka ng training pero anong ginagawa mo? Fifty push-ups!” dugtong nito.

Nagsalubong ang mga kilay niya. Ano iyon? Wala naman silang ginagawang mali. At saka, normal lang naman na magyakap sila dahil magkaibigan sila ni Mavy.

Hindi gumagalaw na tumingin siya sa paligid. Halos lahat ay masaya maliban na lang sa lalaking kaharap niya.

Napaawang ang mga labi niya nang makitang nakatingin na ang lahat sa kanila. Nakita niyang nag-umpisa ng mag-push up si Mavy. Wala siyang nagawa kundi ang mapamura sa sarili. Tiningnan niya muna nang masama ang lalaking walang kangiti-ngiti, saka ito sinunod.

Halos sabay silang matapos ni Mavy. Lumingon sa officer nila ang lalaki habang nakasaludo.

“Sa susunod na makita ko pang hindi niyo seneryoso ang training na ito, hindi lang iyan ang aabutin ninyo. Now, move!” Sabay talikod nito.

Napalingon siya kay Mavy na umiiling.

“Okay ka lang?” Lumapit ito sa kaniya.

“Ops! Baka makita ulit tayo ng unggoy na ’yon. Ayoko na maparusahan.” Mabilis siyang umiwas dito.

Natawa naman si Mavy, kaya nakitawa na rin siya.

Biglang nag-ring ang bell hudyat para sa pagliligpit ng kanilang mga gamit. Lahat sila ay may hawak na baril at bag na halos limang kilo yata ang bigat. Kahit pagod ang katawan niya ay hindi siya nagreklamo. Natatak na sa isip niya kung para saan ba talaga ang ginagawa niyang iyon. Kaya walang hindi siya kakayanin. At bukod sa pagiging sundalo, isa na rin siya ngayon sa doctor ng kampo. She became their military doctor. Ipinagpapasalamat na rin niya iyon dahil kahit papaano, nagagawa niya ang tungkulin.

Malaki ang ipinagbago ng kaniyang sarili simula nang maging magkaibigan sila Mavy at makapasok siya kampo. Noong una-una, akala niya talaga susuko na siya. Hirap na hirap ang katawan niya noon na mag-adjust sa training, dahil ibang-iba ang ginagawa ng mga naroon kumpara sa normal na basic training ng self-defense. Doon, hangga’t hindi ka natututong disiplinahin ang iyong sarili, mas lalong bibigat ang ipagagawa sa iyo. Kung hindi matibay ang isip, katawan at loob mo, laglag ka.

The camp taught them how to handle guns, knives and explosive devices. Tinuruan din sila roon ng martial arts at kung ano-ano pang kaalaman para madepensahan ang sarili laban sa mga masasamang tao at kaaway ng lipunan. They also taught them survival techniques. Dahil once na may mangyaring masama habang nasa field ka, you could survive on your own.

Habang lahat ng mga bagong kaalaman na iyon ay inaaral niyang mabuti, naghahanda rin siya sa malaking laban ng kaniyang buhay. Isinara na kasi ang kaso ng kaniyang mga magulang sa pag-aakalang patay na nga ang lider ng nang-ambush sa kanila.

But they were wrong. Dahil siya mismo ang tatapos niyon.