CHAPTER 3 : Sampal.

CHAPTER 3 : Ang galit ni hope (Part 1)

Hope POV.

Tatlong linggo ang lumipas mula ng pag pumunta si mr. matabang panot sa bahay para maningil hindi na ito bumalik kasi nag bakasyon daw ang boong pamilya nito sa Boracay, tiyak ipag yabang naman ng mga anak ng hilaw kong tiyahin sa akin pag mag cross ang landas namin akala mo naman nalibot na nila ang boong mundo kung makapag-yabang sa mga napuntahan nilang lugar eh dito lang man sila sa nag lilibot sa pilipinas. Napahugot nalang ako ng malalim na hininga para pagaanin ang loob ko.

"Ang lalim nun baks ah! Oh' kape mo pang pakalma lalo na nabasa ka ng ulan" Sabi ng kaibigan kong bakla sabay abot sa akin ng kape sa paper cup galing sa coffee vendo machine. Naabutan kasi kami ng ulan at dito kami sumilong sa may tindahan pauwi na sana kami. Namasyal kami doon sa park, gusto sana namin lakarin lang pauwi medyo may kalapita naman ang bahay namin pero biglang bumuhos ang ulan habang nag lalakad kami kaya napatakbo kami dito sa may tindahan para sumilong muna.

"Salamat baks" Pasalamat ko dito, naka tayo lang kami at marami kami naki-silong dito.

"Alam mo baks wag mong masyadong istresin yan sarili mo sa mga probs-probs na yan baka mabawasan yan mala dyosa mong kagandahan" Niro sakin ng kaibigan ko, kimi lang akong ngumiti sa kanya at sunimisim ng kape.

"Hoy mga baks saan ang kape ko!?" Biglang singit naman ni piper. Dalawa lang silang matalik kong kaibigan kasi yung iba plastic kaya hindi ko sila bati itong dalawa lang ang close ko sa lahat ng mga naging kaibigan ko at kami lang tatlo ang mag damayan sa kung may problema ang isa sa amin.

"Gaga! kung makasigaw ka akala mo ilan milyang iktarya ang layo namin sayo, mahiya ka nga bruhang to!" Saway ni Luigi kay piper.

"Kahit kaylan talaga favouritism kang bakla ka eh no! si tisay nilibri mo ng kape tapos ako wala! Parang hindi kaibigan ang turing mo sa akin uuhuhuhuhu" Drama ni piper na kunwari umiiyak pa, kaya natawa nalang ako at ng mga kasama namin dito sa kalokohan ng dalawang ito walang pinipiling lugar mga ito basta trip nilang mag asaran. Well ganun din naman ako pasaway din, may time lang talaga wala ako sa mood sabayan ang kalokohan nila.

"Gaga ka talaga piper tumahimik ka nga! Oh ito 5 pesos pang kape mo nakakahiya ka!" Singhal ni luigi kay piper pero pigil ang pag tawa nitong inabot kay piper ang 5 pesos na barya.

"Love you baks! daaabessss ka talaga!" Tiling sabi ni piper kay luigi akma pa sana nito halikan sa pisngi si luigi pero mabilis itong umiwas.

"Yukssss piper kadiri ka!" Maarteng sabi ni luigi na ikinatawa namin, mga loko kasi talaga ang dalawang ito.

"Tisay baka sumakit yan likod mo sa kakayuko mo umupo ka muna" Nabaling ang tingin ko sa nag sasalita, naka yuko kasi ako dahil sa katangkaran ko kanina pa nga ako tinitignan ng mga kasama namin sumilong dito pero sanay na ako sa tingin ng mga ibang tao sa akin kung makita nila ako pano ba naman kasi matangkad pa ako sa kanila pero may mas matangkad pa naman sa akin.

"Salamat po ate margie medyo nangalay na nga ho itong likod ko at leeg ko sa kakayuko matagal kasi tumila itong ulan" Saad ko kay ate margie siya ang may ari nitong tindahan at magkakilala na kami noon pa. Medyo mababa kasi ang bubong ng tindahan nito samantala nasa mahigit 6 feet ang height ko.

"Kanina pa nga kita napapansin eh, umupo ka muna habang nag hihintay sa pag tila ng ulan pwede ka naman pumasok sa loob tisay" Sabi nito at binigay sa akin ang plastic na upuan.

"Nako wag na po ate tess, salamat po" Pasalamat ko sa kanya. Tumango at nginitian niya lang ako bilang tugon, Guminhawa naman ang likod at leeg ko ng makaupo ako.

"Ayan kasi pinag lihi ka sa kapre ng mama mo kaya tumangkad ka ng ganyan! Hanggang kili-kili mo nga lang kami ni luigi eh. Minsan nga nakakainis kang kasabay mag lakad yung isang hakbang mo kasi halos tatlong habang na namin" Usal ni piper.

"Edi wag niyo ako kaibiganin doon kayo sa mga kalahi niyong mga pandak" Kunwaring mataray kong turan.

"Ay! grabi siya na-memersonal" Napapailing nalang ako dito.

"Hoy gaga mas gustohin ko pang kasama itong si isay kasi kaya niyang balibagin yung mga taong pag tripan tayo, saka hindi siya plastic kung may ayaw siya sayo at nagkamali ka direct to the point niyang sasabihin sayo hindi tulad ng mga nauna nating kaibigan tinitira tayo patalikod kaya umayos ka bruha ka!" pagtatanggol ni luigi sa'kin sineryoso niya ata yung sinabi ni piper.

"Gagi sineryoso mo naman bakla ka! Helleerrr halos ayaw ko na nga mahiway dito kay tisay eh! Kaya kahit saan siya pupunta sasama ako, lalo na ngayon pinag tabuyan na ako ng tiyahin ko kaya nga doon ako napunta sa kanila kagabi eh, kasi maliban sayo itong sila isay lang naman ang tinuring akong hindi iba sa kanila yung lagi akong welcome sa bahay nila at pinaramdam nila sa'kin kapamilya ko sila mahabang salaysay ni piper parang naiiyak pa ito.

"Buti naman kasi baka itapon ka sa mars nitong si isay. At ako din kita mo itong mga pasa sa mukha ko tanda yan ng pag bugbug sa'kin ng tatay ko lalo na kung lasing siya kaya lumayas ako sa bahay kagabi at doon din pumunta kina isay, tutal sumalangit na si nanay at may bagong kinakasama na si tatay at wala akong kapatid kaya wala na akong ibang isipin kundi ang sarili ko bahala na si tatay sa buhay niya at yung kinakasama niya may tatlong junakits! kaloka!" Mahabang saba naman ni luigi. Nakikinig lang ako sa kanila. Halos magkasabay nga silang dumating kagabi sa bahay pareho pa silang umiiyak kaya naawa kami ni mama sa dalawa pinatuloy namin sila sa bahay lagi naman sila natutulog doon at kilalang-kilala na sila ni mama naging kaibigan ko sila nung nag high school ako lagi ko silang pinag tatagol sa mga bully na istudyante sa paaralan namin kahit ako binubully din nila lalo na mga anak ng hilaw na kapatid ni mama pero unti-unti ko na silang nilalabanan kahit mag sumbong pa sila sa ina nilang kasing sama ng ugali nila wala akong paki. Minsan nasuspended ako sa paaralan namin dahil sa kanila pero baliwala yun sa akin kasi balang araw makarma din sila dahil sa kasamaan ng ugali nila.

Nang matagal tumila ang ulan nag hanap nalang kami ng masakyang tricycle para makauwi na kami kasi alas kwatro imidya na ng hapon, saka parang gustong-gusto ko na makauwi at parang kinakabahan ako pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari kaya inaaya ko na sila luigi at piper mag hanap ng tricycle na masakyan namin pauwi para hindi kami lubusang mabasa ng ulan. Kasama nga pala namin kanina mga kapatid ko pero pinasakay namin sila sa tricycle para mauna na sila makauwi napagod ns kasi sa kakalaro si calla.

Malayo palang kami sa bahay nag taka na kami sa kumpulan ng mga tao kahit umuulan pero hindi na malakas taliti nalang. Mabilis kaming bumaba sa tricycle na sinakyan namin at binigay sa driver ang pamasahe namin.

"Anong nangyari?" Takang tanong ni piper, pero mabilis na ako humakbang papalapit sa kumpolan ng mga tao sa tapat ng bahay namin nakita ko na rin ang sasakyan ni panot at isa pang sasakyan na pag mamay-ari ng hilaw na kapatid ni mama kaya binundol ng kaba ang dibdib ko baka ano na ang ginawa ng bruhang yun kay mama.

"Padaan!" Sigaw ko sabay hawi sa mga taong tsismoso at tsismosa. Wala na akong pakialam kung mabangga ko sila narinig ko pa silang napaaray pero hindi ko na sila binigyan pa ng pansin. Pag pagsok ko palang sa gate parang dinurog ang puso ko sa itsura ni mama pati mga kapatid ko oo mga kapatid kasi simula ng palang kapatid na ang turing ko sa kanila.

"MAMA!" Malakas kong sigaw, inilang hakbang ko lang ang pagitan namin nila mama naka upo siya maputik na damuhan basang-basa na rin ito pati mga kapatid ko.

"Anak buti nandito kana, pinapalayas na nila tayo" umiiyak na sabi ni mama animoy nag susumbong sa paaran ng pananalita nito, may mga pasa siya sa mukha meron din tanda ng kalmot sa mukha niya at leeg pati sa braso niya may mga sugat kaya biglang umakyat ang dugo ko sa ulo dahil sa ginawa nila kay mama. Umiiyak mga kapatid ko habang naka yakap sila kay mama, pati si calla na napaka-inosenteng bata nadamay dahil sa kasamaan nila wala silang awa.

"Sinong may gawa nito sayo ma!?" Nag aalalang tanonh ko kay mama pero lumuluha lang itong napapailing sa'kin kaya nag tatanong ang mga mata ko sa mga kapatid ko na agad naman nilang nakuha ang nais ko.

"Ate naabutan namin kinakaladkad nila tiya si mama palabas, sinabutan saka pinagtulongan siya nila tiya at nila ate jecqueline kasi nag mamatigas si mama ayaw lumabas sa loob ng bahay" Sumbong ni nathan na mas lalong kinainit ng ulo ko at napandig ang tainga ko sa nalaman.

"Tinatawagan ka namin pero hindi ka makontak pati sila ate piper at kuya luigi" Sabi naman ni ethan sabay punas ng luha nito, lalong umusbong ang galit na raramdaman ko sa ginawa ng mga walang puso kay mama.

"Pasensya na nalowbat kasi ang cellphone ko at yung kila ate piper niyo, pero wag kayo mag alala nandito na ako hindi ko hahayaan saktan nila ang sinoman sa atin" Mahinang usal ko sa mga ito.

"Buti naman nandito na ang magaling mong anak helena hahahaha" Natatawang sabi ng bruha. Mabilis akong napalingon dito at parang dumilim ang paningin ko sa galit na nararamdaman ko sa bruhang walang hiya. Tumayo ako sa pagkaluhod sa tabi nila mama at walang salitang sinugod ko ito at malakas na sinampal sa mag kabilang pisngi nito hindi pa ako na-kontento sinabunotan ko pa ito at binalibag sa putikan. Narinig ko ang pag singhap ng mga tao at sigaw nila pero wala na akong pakialam sa paligid ko, nawalan na ako ni katiting na respeto sa tiyahin ko talaga inuubos nito ang pasensya ko pati mga anak niyang mga demonyeta.