CHAPTER 4 : Ang galit ni hope.

CHAPTER 4 : Ang galit ni hope.

Hope POV.

"HOPE!!!!" Rinig kong sigaw ni mama pero nasa tiyahin kong bruha ang boong atensyon ko patuloy ko itong pinag sasampal pinag kakalmot din ang mukha gaya ng ginawa niya kay mama ibalik ko lang sa kanya. Ikanga liktik lang ang walang gati.

"Arayyyy hayop kang bata ka bitawan mo ako ipakukulong kitang bata ka! Walang respeto sa nakakanda bitawan mo ang buhok ko hope! aray ano ba!!!" Patuloy nitong sigaw, binitawan ko ang buhak nito pero tinulak ko siya. Kaya sumubsob ang mukha nito sa putikan.

"Malaki ang respeto ko sa mga nakakatanda sa akin at sa mga mamatanda pero sayo nawalan na ako ng respeto dahil hindi ka naman talaga karispe-rispetong dahil isa kang bruha" Galit kong singhal sa kanya hindi ito nakapag salita matalim lang mga mata nitong naka titig sa akin. Napangisi ako sa kanya dahil sa pulang-pula na ang mukha nito at dumudugo ang danaanan ng mga kuko ko.

"Walang hiya ka hope bakit mo sinasaktan ang mommy ko!" Nabaling ang tingin ko sa babaing pasugod sakin akin, pero nang akma niya akong saktan nasakal ko na siya.

"Kung dati hinahayaan kong hamakin at saktan niyo kami ngayon hindi na!" Mariin kong sabi sa isa pang bruha sabay tilapon sa kanya sa maputik na lupa dulot ng malakas ulan napasigaw pa ito.

"Aahhh Hayop ka hope papatayin kita!" Digaw nito pero ningisian ko lang ito ng nakakaasar.

"Hope wala kang karapatan saktan ang pamilya ko lumayas na kayo dito kung ayaw niyong mapatay ko kayo!" Sigaw naman ng panot galing sa loob ng bahay kasunod pa nito mga alipores niyang tanod nangunguna si kapitan at may iba pang mga kalalakihan, mga bodyguard kuno nila.

"Tsk, feeling entitle talaga ang peg ng panot na matabang ito" Usal ko sa isipan.

"Wag na wag mo ako pag bantaan matabang panot saka kayo lang ba ang may karapatang manakit sa pamilya ko ang unfair naman niyo!" Sarcastic kong sagot sa kanya.

"At kung mapatay mo man kami ngayon maraming saksi sa kasamaan niyo, at sinama mo pa talaga dito si kapitan at mga tanod niya para ano mr. castro?."Galit ko pang dagdag.

"Hope umalis na kayo dito wag mo na palalain pa ang sitwasyon kasi may katibayan sila na kung lagpas ng dalawang taon hindi niyo pa maibalik ang perang pinangsanla nila sa bahay at mga lupain niyo ay mapupunta na sa kanila ang lahat at wala na kayong karapatan pa sa ari-arian niyo sabat ni kapitan. May isang lalaki naman lumapit sa akin. Satingin ko abugado ng mr. panot, inabot nito sa akin ang brown envelope. Kinuha ko naman agad ito at mabilis binuksan, at nang mabasa ko ang laman pagak akong natawa may seal pa tagala ito para patunay na totoo kuno ang kasulatan pero alam kong peke ito may perma pa si mama pero halatang may mali sa perma siguro pilit lang ginaya ng kung sino ang perma ni mama.

"Alam niyo hindi ako ganun kabobo para maloko niyo! Alam ko ang tunay at ang fake na papeles kaya para kayong tanga sa harapan ko ngayon kasi embes na tingalain ko kayo para hangaan at mag makaawa sa inyo ay mas mababa pa sa pinaka mababang uri ng mga tao ang tingin ko sa inyo at alam niyo ba nakakatawa kayo sa paningin ko ngayon" Nakakainsultong saad ko sabay punit sa papeles at tinapon yun sa mukha ng hilaw kong tiyahin naka tayo na ito tinulongan ng panot nitong asawa muntik pa ako matawa sa itsura niya puno ito ng putik at marami na itong sugat sa mukha tanda ng pag sampal at pinagkakalmot ko ang mukha nito. Pinag higanti ko lang si mama kaya deserve niya yan.

"Walang hiya kang bata! walang mundo! Mana ka sa nanay mong malandi at mga hampas lupa, walang utang na loob!" Galit nitong sigaw, matalim ko itong tinitigan.

"Speaking of malandi, hindi ba dapat sa sarili mo yan sinasabi, pinasa mo lang kay mama?" Ngisi kong sabi, tinignan ko pa si kapitan mukhang nahulaan ang nais kong ipahiwatig bigla itong napalunok at namutla.

"Wala kaming dapat na tanawin na utang loob sa inyo kasi hindi kayo nag kusang tumulong sa amin kundi pinaluhod niyo pa si mama para mag makaawa sa inyo at pag tawanan sa bandang huli. Hayaan niyo balang araw kayo naman ang paluluhodin ko at mag makaawa kay mama at sa amin!" Dagdag ko pa, bago lumapit sa hilaw kong tiyahin at bumulong sa kanya.

"Ngayon mo ako hamunin at mas galitin baka lalabas lahat ng baho mo, at mag bye bye milyones ka sa asawa mong matabang panot at sa kangkongan ang bagsak mo'" Bulong ko, bigla itong nanigas sa kinatayuan nito. Kaya nag bunyi ang kalooban ko ng makita kong nawalan ito ng imik, bumaling ang tingin ko kay mama ng hawakan nito ang kamay ko, Inalalayan siya nila luigi at piper.

"Tama na hope umalis na tayo dito sana nakinig nalang ako sayo na wag na hintayin palayasin tayo dito pero nag mamatigas pa rin ako anak! Kaya humantong tayo dito ngayon. Hindi ko kasi kayang bitawan at iwan lahat ng mga iniwan nila lolo at lola mo' kasi dito lahat ang alaala natin kanila" Umiiiyak na wika ni mama, niyakap ko siya. Ilan beses ko na kasi ito kinombinsi na aalis na kami nung nakaraang linggo pero nag mamatigas pa rin siya kaya hinayaan ko nalang muna siya pero ngayon hindi ko na hayaan pa na humantong pa sa ganito ang lahat aalis kami dito ngayon din kahit mag takip silim na.

"Opo ma aalis na tayo dito, at wag kanang mag matigas sa ngayon ma' kasi hindi na kita pabigyan pa, ako na ang masusunod kasi ayaw kong aabot nanaman sa ganito ang lahat" mahinang usal ko kay mama. Kumalas ako ng yakap sa kanya at binalingan ang mga kapatid ko.

"Ethan, Nathan kunin niyo na lahat ng mga hinanda natin mga gamit aalis na tayo sa lugar na ito" Utos ko sa kambal nag punas muna sila ng luha bago sila tumango sa akin, basang-basa sila ng ulan kaya muling umosbong ang galit ko, kanina ko pa pilit pinapakalma ang sarili ko kasi ayaw kong manakit ng kapuwa pero nauubos na ang pasensya ko hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko na manakit lalo na masyado na nilang kinakawawa si mama at sinasaktan pa nila.

"Bago yun mag bihis muna kayo ako na bahala kay calla, at ikaw din ma' baka mag kasakit pa kayo" Muling sabi ko pero nag titimpi ang tono ng pananalita ko.

"Hindi na kayo pwede pumasok sa bahay at wala kayong dadalhin na gamit sa pag alis niyo kasi kulang pa lahat ng kagamitan niyo sa tatlong milyon na dapat niyong bayaran!" Napantig ang tainga ko sa sinabi ng isang bruhang anak ng hilaw kong tiyahin nasa bukana ito ng pintuan ng bahay namin nakahalokipkip pa ito.

"Wag kang masyadong gahaman hilaw kong pinsan, baka pagsisihan niyo lahat ng kasamaan at kasakiman niyo! At wag mong pag intersan mga gamit namin o baka gusto mong suotin yung butas-butas kong panty at mga damit ko na ukay-ukay brand" Sarcastic kong sagot, napangisi pa ako sa kanya.

"Nag papatawa kaba hope kami mag sisi never mangyayari yan at wala akong pinsan na katulad mo ang pangit mo! and eww!!! sayo na mga damit mong basura!!" Maarteng sabi nito. Hindi ko nalang ito pinansin, bagkos binuhat ko si calla naninginginig na kasi ito dahil sa ginawa ng mga walang pusong mga taong ito.

"Balang araw babalikan ko sila" Ani ko sa isipan akmang papasok na ako sa loob ng pigilan niya ako.

"Oops i told you bawal na kayong tumapak sa loob na bahay kasi amin na ito" Pigil pa ni Vanessa sa akin. Pinasa ko muna kay luigi si calla hindi umimik mga ito kasi alam nila kung kaylan sila mag sasalita.

"Pumasok na kayo sa loob pakitulongan muna sila mama ako na ang bahala dito" Saad ko sa kanila.

"Sige baks alam kong kaya mo silang labanan go lang girl.." pag palakas ni luigi sa akin.

"Yes baks kung kaylangan balibagin mo sila gaya ng ginawa mo kay bruhang Jacqueline at sa nanay niya gawin mo baks! sigunda naman ni piper, nailing nalang ako sa dalawa.

"Sabi nang wag na kayong puma---Oucchhh!!" biglang hiyaw ni Vanessa ng hablutin ko ang braso nito ng akma nitong harangan ang pag pasok nila mama sa loob ng bahay.

"Wag na wag mong sagarin ang pasensya ko Vanessa baka nakalimutan mo na ang ginawa ko sa inyo ni Jacqueline noon o gusto mong maulit yun just tell me bitch!!" Mariin kong sabi sa kanya pero dahil sa galit at inis ko malakas ko siyang tinulak sa putikan napatili ito parang kinatay na baboy.

"Hope ano ba wag mong saktan mga anak ko, nakapa walang mudo mo talaga mana ka nanay mong walang pinag aralan at mangma--"

"Sige Ituloy mo mr.panot" Galit kong sabi sa ama nila Vanessa natigil ito sa pag sasalita ng mabilis ko itong kiniwelyohan dahil sa likas akong matangkad parang unano lang ito sa paningin ko.

"Subokan niyong makialam baka sa inyo ko ibuntong ang galit ko at mamaalam na kayo dito mundo" Mariin kong sabi ng akmang susugod mga alipores ng panot na ito, pero natigil mga ito halatang natakot sa banta ko.

"Hope tumigil kana umalis na kayo dito at dalhin niyo na mga gamit niyo!" Pigil ng tiyahin kong hilaw. Binitawan ko muna ang kuwelto ng damit ni mr. panot pero may kasamang pag tulak yun na muntik nitong ikatumba lalo na medyo inangat ko ito ng kunti pandak kasi sumasakit itong likod sa kakayuko. Dito nag mana mga anak na pandak at ang kasamaan ng ugali nila parang pinag halo sa ugali ng ina nila at nitong panot nilang ama na may hidden agenda ang pagka-tao.

"Mom kulang pa mga gamit nila ibayad sa atin with interest umabot na sa 3 milyon ang utang nila kaya wala dapat silang madala sa pag alis nila dito" sulsol ni Jacqueline sa ina nito paika-ika pa ito lumapit sa inang parang maamong tupa ngayon kasi once na galitin pa niya ako lalo sasabog talaga ang mga lihim nito.