LOGINKAHIT ilang beses kong basahin ang kontratang nasa harapan ko, hindi ko pa rin maalis ang kaba sa dibdib ko. Alam kong maling-mali ito pero wala na akong matakbuhan. Tama si Mr. Valen, makapangyarihan ito at kaya niya akong proteksyonan.
“Bakit anim na buwan lang?” tanong ni Leonard habang pinirmahan ko ang kasunduan na nasa harapan ko.
“Because after six months, this will all be over. Walang makakaalam na may kasunduan tayo. Walang intimacy, walang emotional attachment. This is a clean deal, Leonard.”
“Para saan pa at naging mag-asawa tayo kung six months lang?”
“Ang kasal ay para lang po sa dalawang taong nagmamahalan at hindi tayo yun Mr. Valen. Inalok mo ako ng kasal kaya tinanggap ko. For my protection diba? Siguro naman by that time, napagod na ang taong gustong manakit sa akin.”
He leaned back in his leather chair, arms crossed, eyes narrowed. Hindi ito makapaniwala sa aking sinabi.
"You're something else, Samantha."
"Maybe. Pero malinaw ang kondisyon ko."
Napabuntong-hininga siya. “You know people will expect us to act like a real couple. What happens when they start asking questions? Walang intimacy? Magiging asawa kita. Alangan naman magtitigan lang tayo.”
“At bakit hindi? Wala naman tayong nararamdaman sa isat-isa? At sa mga magtatanong, tet me handle them,” sagot ko. “I’ve been pretending all my life. One more lie won’t kill me.”
“You know what, I like you. Hindi ko lang maintindihan si Darr---
“Stop it! Huwag mo nang ituloy ang sasabihin mo kung gusto mo pang matuloy ang kasunduang ito.”
“Gusto ko lang linawin sayo na ikaw ang higit na may kailangan sa akin Ms. Villaflor. Higit na mas kailangan kita,” ani pa ni Mr. Valen sa akin.
“Kung ganun, bakit kailangan mo akong pakasalan? Bakit ako?” diretso kong sagot na hindi kumukurap ang mga mata.
“Sabihin na lang natin na business proposal ito. Kailangan mo ako at kailangan kita.”
“See? Kailangan mo rin ako,” ani ko pa. “Kung ano man ang dahilan mo ay wala na rin akong pakialam dun at hindi ko na siguro kailangan pang malaman, gawin mo lang ang proteksyon na pinangako mo sa akin.”
Napapailing na lamang si Leonard sa sinasabi ko. Akala yata nito ay basta na lamang ako tatango sa lahat ng gusto nito.
Kinabukasan, habang nasa opisina si Leonard ay bigla akong pinatawag. Pagdating ko roon, hindi ko inaasahan ang eksenang dadatnan ko dahil nandoon ang stepsister ko at kausap si Mr. Valen.
Galit na tiningnan ako ni Nina pero pinukol ko rin siya ng nakakamatay na tingin. Sa paningin nito ay para akong isang mantsa sa puting damit nito.
"Samantha," ani ni Nina na galit sa kanya…"So you're really doing this, huh? Kumakapit sa taong alam mong magliligtas sayo putik.”
Nagtaas lang ako ng kilay. “Wala akong oras sa drama mo, Nina. Excuse me, marami pa akong trabaho.”
“Kinausap pa kita!” sigaw ni Nina pero si Leonard ay nakikinig lang sa amin.
“She’s just using you, Leonard. Hindi mo ba nakikita? This girl is nothing but a manipulative social climber.”
Bago pa makasagot si Leonard, lumapit ako sa kanya.
“Hindi mo ako kilala, Nina. And you don’t have the right to judge me.”
Tumawa ito... “Oh, I know you. At alam ko rin kung anong meron sayo—wala. Kahit nga si Papa, hindi maintindihan kung saan ka nanggaling. Hindi ba hindi siya sigurado kung anak ka ba talaga niya? At pinagamit niya pa ang apelyido siya sayo at sa totoo katulad ka rin ng nanay mo. Ginagamit ang katawan para sa sariling interes,” ani pa ni Nina.
Naningkit ang mga mata ko. Gustong-gusto ko na itong sampalin para tumigil pero sumigaw si Leonard.
“Enough,” Leonard finally said, tumayo mula sa kinauupuan. “Don’t insult her like that.”
“Why are you defending her?” rumehistrong galit sa mukha ni Nina. “She’s just your fake wife. Hindi pa nga kayo kasal... Everyone knows she’s not your type.”
“I said that’s enough!” Leonard’s voice boomed across the room. “Get out, Nina.”
Napalunok siya. “Akala mo ba hindi ako nasasaktan? Darren is your nephew. At ang babaeng ito na ginagamit ka ngayon, tulad ng ginawa niya kay Darren ay sasaktan ka lang din! Higit na kilala ko si Sam kaysa sa kilala mo siya Mr. Valen at dahil uncle ka ng magiging asawa ko ay concern lang ako sayo. Nabigla lang talaga ako sa nalaman ko na pakakasalan mo raw ang kapatid ko.”
“Ano naman sayo kung pakakasalan ko si Sam? It’s my decision after all. Hindi mo ako kailangan balaan dahil matanda na ako para hindi ko malaman ang ginagawa ko. “You don’t get to insult her mother. Or question her bloodline. And for the record, Samantha is my fiancée. At kung hindi mo kayang igalang ‘yon, then you don’t belong anywhere near us.”
Napatda si Nina, pero pilit pa rin ang tapang sa kanyang tindig. “I was just being honest. Concern lang ako sa’yo, Leonard. Ayokong masaktan ka.”
Leonard looked at her no longer angry, but disappointed.
“Don’t twist this. You weren’t being honest. You were being cruel. At ayokong makakita ng sinuman na inaapakan ang magiging asawa ko. Sam might not come from the same world as ours, pero mas may dignidad siya sa iyo sa kahit anong bagay.”
Tumikhim si Nina. “Darren will tell you the truth. Kung gusto mong marinig mula sa kanya mismo.”
“Alam ko na lahat,” sagot ni Leonard. “At kahit pa ano ang nangyari sa kanila noon, wala kang karapatan na gamitin ‘yon para siraan siya ngayon. Darren can speak for himself. You? You just want chaos.”
Tumango si Nina na gigil na gigil at nilapitan ako. “Magpakasaya ka habang kaya mo pa Samantha pero sisiguraduhin ko sayo na hindi mo ako pwedeng sundan o lagpasan man lang.”
Tumalikod si Nina at paalis na sana pero may huling sinabi si Leonard dito.
“Maaari mong sabihin kung ano ang gusto mo tungkol sa akin. Sabihin mo pa na niloloko ko ang sarili ko. Sabihin mong bulag ako. Pero kung sasaktan mo si Samantha ulit pisikal man, salita o kahit anong paraan ay ako mismo ang hihila sa ‘yo pababa sa impyerno kung saan ka nababagay.”
“Leonard—”
“No. I’m not finished. From this day forward, anyone who touches my wife will face me. At naniniwala ka man o hindi, Samantha is mine now. And I protect what’s mine.”
Tumahimik ang buong silid dahil sa sinabi ni Leonard.
Ramdam ko ang kabog ng dibdib ko, hindi dahil sa takot kundi dahil sa bigat ng mga salitang binitiwan ng lalaki para sa akin. Sa unang pagkakataon, naramdaman kong hindi ako nag-iisa sa laban na ito.
Hindi nakasagot si Nina sa sinabi ni Leonard bagkus ay nagmamadali itong umalis.
Pagkasarado ng pinto, nilapitan ako ni Leonard.
“Are you okay?” bulong niya.
“Yes,” sagot ko. “Because you’re here.”
“Maghanda ka mamaya dahil ipapakilala na kita sa buong pamilya,” ani sa akin ni Leonard kung kaya lalo akong kinabahan.
MALAKAS ang kabog ng dibdib ko hanggang sa makarating kami ni Leonard sa kanilang bahay. Alam kong napaka yaman ng pamilya ni Leonard kung kaya abot langit na lamang ang kaba ko. Napansin ko rin si Darren at Nina na magkasama sa dinner na ‘yun.
“Nagtratrabaho ka raw sa kumpanya ni Leonard?” tanong ng Tita ni Leonard sa akin habang kumakain kami. Ang mga tingin nito ay tumatagos hanggang kaluluwa ko.
“Yes po,” sagot ko. Sa tanong pa lang nito ay alam ko ng matapobre ang mga ito at halatang hindi ako gusto.
“At paano kayo umabot sa ganito ni Leonard? Magpapakasal kayo, agad-agad? Bakit? Kilala mo naman siguro ang mga Valen, iha? Hindi kami basta-basta nagpapapasok ng kung sino lang sa pamilya.”
Napakunot-noo ako. Napatingin ako kay Leonard na tahimik na kumakain.
“Ma---hal po namin ang isat-isa kaya po kami magpapakasal,” pagsisinungaling ko.
“O baka ambisyon,” sabat ni Arriana na nakataas ang kilay sa akin.
“Ariana!” singhal ni Leonard.
“What? We have the right to know. She married into our name. Hindi ito laro-laro lang, kuya.”
“Narinig mo naman ang sinabi ni Sam hindi ba? Mahal namin ang isat-isa,” sagot ni Leonard.
“Ang bilis naman yata?” sabat Nina kung kaya napatingin ang lahat dito. “Hindi ba kakahiwalay niyo palang ni Darren? Bakit may Leonard na agad? Isa lang ang ibig sabihin sa nakikita ko, pinaglaruan mo sila pareho. Tama ang narinig ninyo, Tita, Tito,” pagtawag nito sa mga magulang ni Leonard. May relasyon po si Darren at Sam. Mabuti nalang at nagising si Darren at nakipaghiwalay kay Sam. And yes, stepsister ko si Sam pero hindi siya tunay na anak ni Papa, anak si Sam ng nanay niya sa ibang lalaki.”
“Nina, stop this,” pakiusap ni Darren.
“She’s destroying this family!” sigaw ni Nina. “Pinaghiwalay niya kami ni Darren, and now she’s worming her way into the Valens! She’s nothing but a homewrecker! Una si Darren, ngayon si Leonard? What’s next? Si Grandpa?”
“Tumigil ka na!!” bulyaw ni Leonard kay Nina. Napaiyak na lamang ako sa aking mga naririnig lalo na sa mga kasinungalingan na lumalabas sa bibig ni Nina.
Tumayo si Leonard at hinawakan ang kamay ko. “Nina, I’ve tolerated your outbursts long enough. But you don’t get to ruin this family with your insecurities.”
“Insecurities?” tanong ni Nina. “You’re choosing her over your own blood?!”
“Yes,” sagot ni Leonard. “Because at least she has honor. You? All you ever do is scream and lie.”
Napatingin si Leonard kay Darren. “At ikaw? Umalis na kayo ng girlfriend mo sa bahay namin! Ayokong makita ang mga mukha niyo rito.”
“Kung may dapat man na umalis ay si Sam yun! Bakit ka ba kuya galit-galit? Totoo naman ang sinasabi ni Nina diba? Masakit ba ang katotohanan? Pera mo lang ang habol ng babaeng yan!” sabat ni Ariana.
Hindi napigilan ni Leonard ang sarili at nasampal niya si Ariana. Sapo nito ang pisnging nasaktan.
“Hindi ko dinala dito si Sam para hamakin ninyo! Pagpapakasal kami sa ayaw at gusto ninyo! At ‘wag na ‘wag ninyo akong papipiliin dahil siguradong si Sam ang pipiliin ko!” sigaw ni Leonard sabay hila sa akin palabas ng bahay ng mga ito.
Narinig ni Ariana ang pagbukas ng pinto bago pa man siya makalingon. Nakatayo si Leonard, mas malamig ang mga mata kaysa sa aircon ng opisina. Tumikhim ito, halatang pinipigil ang galit. “Akala ko we were finally okay pero bakit nagawa niyo ito sa asawa ko? Ayaw niyo ba talaga ni Mama na maging masaya ako?” diretsong tanong ni Leonard, bawat salita ay parang yelo sa balat niya. Napalunok si Ariana. Tumayo siya mula sa upuan, pilit na kalmado. “Kuya, please… maniwala ka naman sa akin,” pakiusap niya. “Tanggap ko na si Sam. And about what Mama did, sinabihan ko na siya pero hindi siya nakinig. I did my part.” Ngunit hindi gumalaw si Leonard. Mas lalong tumigas ang panga nito. “Kung ayaw ninyo sa asawa ko hindi ko kayo pinipilit. Pero huwag ninyong saktan si Sam. She doesn’t deserve this.” “Kuya…” “Enough, Ariana.” Lumapit ito, nakapatong ang dalawang palad sa mesa sa harap niya. “I trusted you. Ikaw mismo ang nagsabi na tanggap mo na. So tell me, why does it look like you’re do
Hinaplos ni Leonard ang mukha ko—banayad, parang takot siyang masaktan ako. Ramdam ko ang init ng palad niya sa malamig kong pisngi, at doon ko lang napansin kung gaano na ako katagal nakatingin sa kawalan.“Sam,” mahina niyang sabi, “you look sad. What’s wrong?”Umiling ako, pilit na ngumiti. “Wala ito, Leonard. I’m fine.”“Don’t lie to me,” tugon niya, bahagyang kumunot ang noo. “You’ve been quiet these past days. And you still haven’t opened your coffee shop. I thought it was your dream.”Napayuko ako. “Dream nga… pero minsan, parang ang hirap na ipaglaban kung wala kang gana, ‘di ba?”Tahimik siya sandali, saka dahan-dahang tinanggal ang kamay niya sa pisngi ko para hawakan ang aking mga kamay. “Sam,” aniya, “you don’t have to do everything perfectly right away. Just start. Even if it’s small. Even if you’re scared.”Napatingin ako sa kanya. “Hindi mo kasi alam, Leonard..Every time I think about that place, naiisip ko rin kung gaano ako kabigo noon. The last time I tried, everyth
Ariana’s pov “Ma…” halos pabulong kong sabi habang nakatingin sa inang si Camia. Hawak ko ang cellphone ko habang pinapanood ang pinadalang footage ni Sam. Ang video ay kuha ng kanyang ina na sinasabotahe ang coffee shop ni Sam. Nanginginig ang mga daliri ko habang pinipisil ko ang laylayan ng damit ko. Napatingin sa akin si Mama. “Alam na ni Sam.” Biglang napatigil si Mama Camia sa ginagawa niyang pag-aayos ng mga bulaklak sa mesa. Dahan-dahan siyang lumingon sa akin, at sa mga mata niya, nakita ko agad ang pagkabigla at takot pero tulad ng inaasahan ko ay wala itong pakialam. “A-ano’ng sabi mo?” mahinang tanong niya, pero ramdam ko ang panginginig sa boses niya. “Alam na niya, Ma. Alam na niya ‘yung mga ginagawa, ‘yung mga plano mo laban sa kanya. Sinabi niya sa akin at iniisip nya na magkasabwat tayo na siraan ang negosyo niya.” Napalunok ako, pilit pinapakalma ang tibok ng puso kong parang gustong kumawala. “At pati ako, nadamay. Wala naman akong ginagawa, pero ako ‘yung una
Sam’s pov HINDI ko na matiis pa kaya agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Ariana. Akala ko ay tanggap na ako ng mga ito pero hindi pala, ngayong hawak ko na ang ebidensya, hindi ko na palalampasin pa. Akala ko kalaban ang naninira sa akin. Hindi pala kundi ang pamilya mismo ni Leonard. Hindi ko mapigilan ang hindi masaktan. Pagka-connect ng tawag, agad kong narinig ang boses ni Ariana. “Sam?” ani Ariana na nagtataka kung bakit bigla akong tumawag. Huminga ako nang malalim at mariing nagsalita. “Ariana, alam ko na ang ginagawa mo at ng mama mo. Hindi mo na kailangan pang magtago o magpanggap. Nakita ko sa CCTV ang ginawa niya sa coffee shop ko—kung paanong may nilagay siya sa lagayan ng kape.” Tahimik siya sa kabilang linya. Naririnig ko lang ang mahina niyang paghinga. Pinilit kong patigasin ang boses ko kahit nanginginig ang dibdib ko sa galit pero hindi ko mailabas.. Kamag-anak pa rin ang mga ito ng asawa niya. “You know what? I don’t deserve this. Hindi ko k
Hindi ako mapakali habang pauwi kami ng ina ko mula sa coffee shop. Buong biyahe, hindi tumigil ang mga mata ko sa eco bag na nakalagay sa tabi niya. Parang mabigat ang dibdib ko hindi lang dahil sa dala nito kundi dahil alam kong may ginawa si Mama. “Ma, can we talk?” tanong ko na seryoso ang boses. “About what, anak?”Huminga ako ng malalim. Pinilit kong maging kalmado. “About Sam. About the coffee shop. Ma, stop it na. Tama na ang paninira. Alam kong ikaw ang may gawa sa lahat ng mga nangyayari.” “What are you talking about? Wala akong ginagawa,” pagtanggi ng ina niya. Hindi ako nagpatalo.“Ma, I saw you. I know what you did kanina sa storage room. You were carrying that eco bag, and then suddenly bigat na bigat ka. Don’t deny it, Ma. I know you put something inside the coffee beans.”Sandaling natahimik si Mama dahil sa sinabi ko.. Tumango at agad nagbago ang tono ng boses nito. “Anak, you don’t understand. Ginagawa ko ito para sa’yo, para sa pamilya natin. Hindi siya dapat
Katatapos ko lang mag-post sa social media ng ebidensya tungkol sa sabotahe nang bigla akong makatanggap ng tawag mula kay Leonard.“Sam…” rinig ko ang boses niya mula sa kabilang linya…. “Nabasa ko ang post mo ngayon. Totoo bang may sumasabotahe sa coffee shop mo?”Napabuntong-hininga ako bago sumagot. “Oo, Leonard. Hindi ko lang agad nabanggit sa’yo kasi ayokong mag-alala ka. Isa pa, nasa abroad ka para sa trabaho mo. Okay lang naman ako dito, nagagawa ko pang i-handle.”“Pero Sam,” malungkot niyang tugon. “Sana sinasabi mo sa akin. Ang hirap isipin na may pinagdadaanan ka pala nang hindi ko alam. Sana man lang nadamayan kita, kahit papaano.”Ngumiti ako nang pilit kahit hindi niya nakikita. “Kaya ko naman. I can take care of it. At least ngayon, may hawak na akong ebidensya. Maipapakita ko na sa mga tao na wala akong kinalaman sa lahat ng sabotahe.”Natahimik siya sandali bago nagsalita. “Kailan ka ba uuwi?” tanong ko, halos may lambing sa tono.“Baka sa makalawa nandiyan na ako. M







