KAHIT ilang beses kong basahin ang kontratang nasa harapan ko, hindi ko pa rin maalis ang kaba sa dibdib ko. Alam kong maling-mali ito pero wala na akong matakbuhan. Tama si Mr. Valen, makapangyarihan ito at kaya niya akong proteksyonan.
“Bakit anim na buwan lang?” tanong ni Leonard habang pinirmahan ko ang kasunduan na nasa harapan ko.
“Because after six months, this will all be over. Walang makakaalam na may kasunduan tayo. Walang intimacy, walang emotional attachment. This is a clean deal, Leonard.”
“Para saan pa at naging mag-asawa tayo kung six months lang?”
“Ang kasal ay para lang po sa dalawang taong nagmamahalan at hindi tayo yun Mr. Valen. Inalok mo ako ng kasal kaya tinanggap ko. For my protection diba? Siguro naman by that time, napagod na ang taong gustong manakit sa akin.”
He leaned back in his leather chair, arms crossed, eyes narrowed. Hindi ito makapaniwala sa aking sinabi.
"You're something else, Samantha."
"Maybe. Pero malinaw ang kondisyon ko."
Napabuntong-hininga siya. “You know people will expect us to act like a real couple. What happens when they start asking questions? Walang intimacy? Magiging asawa kita. Alangan naman magtitigan lang tayo.”
“At bakit hindi? Wala naman tayong nararamdaman sa isat-isa? At sa mga magtatanong, tet me handle them,” sagot ko. “I’ve been pretending all my life. One more lie won’t kill me.”
“You know what, I like you. Hindi ko lang maintindihan si Darr---
“Stop it! Huwag mo nang ituloy ang sasabihin mo kung gusto mo pang matuloy ang kasunduang ito.”
“Gusto ko lang linawin sayo na ikaw ang higit na may kailangan sa akin Ms. Villaflor. Higit na mas kailangan kita,” ani pa ni Mr. Valen sa akin.
“Kung ganun, bakit kailangan mo akong pakasalan? Bakit ako?” diretso kong sagot na hindi kumukurap ang mga mata.
“Sabihin na lang natin na business proposal ito. Kailangan mo ako at kailangan kita.”
“See? Kailangan mo rin ako,” ani ko pa. “Kung ano man ang dahilan mo ay wala na rin akong pakialam dun at hindi ko na siguro kailangan pang malaman, gawin mo lang ang proteksyon na pinangako mo sa akin.”
Napapailing na lamang si Leonard sa sinasabi ko. Akala yata nito ay basta na lamang ako tatango sa lahat ng gusto nito.
Kinabukasan, habang nasa opisina si Leonard ay bigla akong pinatawag. Pagdating ko roon, hindi ko inaasahan ang eksenang dadatnan ko dahil nandoon ang stepsister ko at kausap si Mr. Valen.
Galit na tiningnan ako ni Nina pero pinukol ko rin siya ng nakakamatay na tingin. Sa paningin nito ay para akong isang mantsa sa puting damit nito.
"Samantha," ani ni Nina na galit sa kanya…"So you're really doing this, huh? Kumakapit sa taong alam mong magliligtas sayo putik.”
Nagtaas lang ako ng kilay. “Wala akong oras sa drama mo, Nina. Excuse me, marami pa akong trabaho.”
“Kinausap pa kita!” sigaw ni Nina pero si Leonard ay nakikinig lang sa amin.
“She’s just using you, Leonard. Hindi mo ba nakikita? This girl is nothing but a manipulative social climber.”
Bago pa makasagot si Leonard, lumapit ako sa kanya.
“Hindi mo ako kilala, Nina. And you don’t have the right to judge me.”
Tumawa ito... “Oh, I know you. At alam ko rin kung anong meron sayo—wala. Kahit nga si Papa, hindi maintindihan kung saan ka nanggaling. Hindi ba hindi siya sigurado kung anak ka ba talaga niya? At pinagamit niya pa ang apelyido siya sayo at sa totoo katulad ka rin ng nanay mo. Ginagamit ang katawan para sa sariling interes,” ani pa ni Nina.
Naningkit ang mga mata ko. Gustong-gusto ko na itong sampalin para tumigil pero sumigaw si Leonard.
“Enough,” Leonard finally said, tumayo mula sa kinauupuan. “Don’t insult her like that.”
“Why are you defending her?” rumehistrong galit sa mukha ni Nina. “She’s just your fake wife. Hindi pa nga kayo kasal... Everyone knows she’s not your type.”
“I said that’s enough!” Leonard’s voice boomed across the room. “Get out, Nina.”
Napalunok siya. “Akala mo ba hindi ako nasasaktan? Darren is your nephew. At ang babaeng ito na ginagamit ka ngayon, tulad ng ginawa niya kay Darren ay sasaktan ka lang din! Higit na kilala ko si Sam kaysa sa kilala mo siya Mr. Valen at dahil uncle ka ng magiging asawa ko ay concern lang ako sayo. Nabigla lang talaga ako sa nalaman ko na pakakasalan mo raw ang kapatid ko.”
“Ano naman sayo kung pakakasalan ko si Sam? It’s my decision after all. Hindi mo ako kailangan balaan dahil matanda na ako para hindi ko malaman ang ginagawa ko. “You don’t get to insult her mother. Or question her bloodline. And for the record, Samantha is my fiancée. At kung hindi mo kayang igalang ‘yon, then you don’t belong anywhere near us.”
Napatda si Nina, pero pilit pa rin ang tapang sa kanyang tindig. “I was just being honest. Concern lang ako sa’yo, Leonard. Ayokong masaktan ka.”
Leonard looked at her no longer angry, but disappointed.
“Don’t twist this. You weren’t being honest. You were being cruel. At ayokong makakita ng sinuman na inaapakan ang magiging asawa ko. Sam might not come from the same world as ours, pero mas may dignidad siya sa iyo sa kahit anong bagay.”
Tumikhim si Nina. “Darren will tell you the truth. Kung gusto mong marinig mula sa kanya mismo.”
“Alam ko na lahat,” sagot ni Leonard. “At kahit pa ano ang nangyari sa kanila noon, wala kang karapatan na gamitin ‘yon para siraan siya ngayon. Darren can speak for himself. You? You just want chaos.”
Tumango si Nina na gigil na gigil at nilapitan ako. “Magpakasaya ka habang kaya mo pa Samantha pero sisiguraduhin ko sayo na hindi mo ako pwedeng sundan o lagpasan man lang.”
Tumalikod si Nina at paalis na sana pero may huling sinabi si Leonard dito.
“Maaari mong sabihin kung ano ang gusto mo tungkol sa akin. Sabihin mo pa na niloloko ko ang sarili ko. Sabihin mong bulag ako. Pero kung sasaktan mo si Samantha ulit pisikal man, salita o kahit anong paraan ay ako mismo ang hihila sa ‘yo pababa sa impyerno kung saan ka nababagay.”
“Leonard—”
“No. I’m not finished. From this day forward, anyone who touches my wife will face me. At naniniwala ka man o hindi, Samantha is mine now. And I protect what’s mine.”
Tumahimik ang buong silid dahil sa sinabi ni Leonard.
Ramdam ko ang kabog ng dibdib ko, hindi dahil sa takot kundi dahil sa bigat ng mga salitang binitiwan ng lalaki para sa akin. Sa unang pagkakataon, naramdaman kong hindi ako nag-iisa sa laban na ito.
Hindi nakasagot si Nina sa sinabi ni Leonard bagkus ay nagmamadali itong umalis.
Pagkasarado ng pinto, nilapitan ako ni Leonard.
“Are you okay?” bulong niya.
“Yes,” sagot ko. “Because you’re here.”
“Maghanda ka mamaya dahil ipapakilala na kita sa buong pamilya,” ani sa akin ni Leonard kung kaya lalo akong kinabahan.
MALAKAS ang kabog ng dibdib ko hanggang sa makarating kami ni Leonard sa kanilang bahay. Alam kong napaka yaman ng pamilya ni Leonard kung kaya abot langit na lamang ang kaba ko. Napansin ko rin si Darren at Nina na magkasama sa dinner na ‘yun.
“Nagtratrabaho ka raw sa kumpanya ni Leonard?” tanong ng Tita ni Leonard sa akin habang kumakain kami. Ang mga tingin nito ay tumatagos hanggang kaluluwa ko.
“Yes po,” sagot ko. Sa tanong pa lang nito ay alam ko ng matapobre ang mga ito at halatang hindi ako gusto.
“At paano kayo umabot sa ganito ni Leonard? Magpapakasal kayo, agad-agad? Bakit? Kilala mo naman siguro ang mga Valen, iha? Hindi kami basta-basta nagpapapasok ng kung sino lang sa pamilya.”
Napakunot-noo ako. Napatingin ako kay Leonard na tahimik na kumakain.
“Ma---hal po namin ang isat-isa kaya po kami magpapakasal,” pagsisinungaling ko.
“O baka ambisyon,” sabat ni Arriana na nakataas ang kilay sa akin.
“Ariana!” singhal ni Leonard.
“What? We have the right to know. She married into our name. Hindi ito laro-laro lang, kuya.”
“Narinig mo naman ang sinabi ni Sam hindi ba? Mahal namin ang isat-isa,” sagot ni Leonard.
“Ang bilis naman yata?” sabat Nina kung kaya napatingin ang lahat dito. “Hindi ba kakahiwalay niyo palang ni Darren? Bakit may Leonard na agad? Isa lang ang ibig sabihin sa nakikita ko, pinaglaruan mo sila pareho. Tama ang narinig ninyo, Tita, Tito,” pagtawag nito sa mga magulang ni Leonard. May relasyon po si Darren at Sam. Mabuti nalang at nagising si Darren at nakipaghiwalay kay Sam. And yes, stepsister ko si Sam pero hindi siya tunay na anak ni Papa, anak si Sam ng nanay niya sa ibang lalaki.”
“Nina, stop this,” pakiusap ni Darren.
“She’s destroying this family!” sigaw ni Nina. “Pinaghiwalay niya kami ni Darren, and now she’s worming her way into the Valens! She’s nothing but a homewrecker! Una si Darren, ngayon si Leonard? What’s next? Si Grandpa?”
“Tumigil ka na!!” bulyaw ni Leonard kay Nina. Napaiyak na lamang ako sa aking mga naririnig lalo na sa mga kasinungalingan na lumalabas sa bibig ni Nina.
Tumayo si Leonard at hinawakan ang kamay ko. “Nina, I’ve tolerated your outbursts long enough. But you don’t get to ruin this family with your insecurities.”
“Insecurities?” tanong ni Nina. “You’re choosing her over your own blood?!”
“Yes,” sagot ni Leonard. “Because at least she has honor. You? All you ever do is scream and lie.”
Napatingin si Leonard kay Darren. “At ikaw? Umalis na kayo ng girlfriend mo sa bahay namin! Ayokong makita ang mga mukha niyo rito.”
“Kung may dapat man na umalis ay si Sam yun! Bakit ka ba kuya galit-galit? Totoo naman ang sinasabi ni Nina diba? Masakit ba ang katotohanan? Pera mo lang ang habol ng babaeng yan!” sabat ni Ariana.
Hindi napigilan ni Leonard ang sarili at nasampal niya si Ariana. Sapo nito ang pisnging nasaktan.
“Hindi ko dinala dito si Sam para hamakin ninyo! Pagpapakasal kami sa ayaw at gusto ninyo! At ‘wag na ‘wag ninyo akong papipiliin dahil siguradong si Sam ang pipiliin ko!” sigaw ni Leonard sabay hila sa akin palabas ng bahay ng mga ito.
Darren’s pov“Ariana…” mahina kong wika, halos hindi makapaniwala. “Did we…? No, this can’t be… baka mapatay ako ng kuya mo kapag malaman niya ang nangyari sa atin?”Bahagyang tumawa si Ariana sa sinabi ko, dahan-dahang umupo sa gilid ng kama, ang kumot ay bumagsak nang bahagya, kaya halos kita ko ang hubad niyang katawan. “And why would they know? Hindi naman natin sasabihin. Nangyari na ang nangyari, Darren. You don’t have to feel guilty. Just accept it.”Napakagat ako ng labi. Gusto kong tumutol, gusto kong sabihing mali ito, pero habang nakatitig ako sa kanya, lalo na sa makinis niyang balat at ang hubog ng kanyang katawan, unti-unting nawawala ang lahat ng pag-alinlangan ko..“Damn…” bulong ko, halos hindi ko namalayan na lumabas sa bibig ko.Lumapit siya, marahan akong hinaplos sa pisngi. “Stop overthinking, Darren. Look at me. Do I look like I regret this?”Nagtagpo ang mga mata namin, at doon ko naramdaman ang hatak niya. Hindi ko na kayang umiwas. Titig na titig ako sa kanya,
Ariana’s povPagbagsak namin sa condo, ramdam ko ang bigat ng katawan ni Darren. Lasing na lasing siya, halos wala nang lakas, pero may bahagyang ngiti pa rin sa labi niya. Inalalayan ko siyang maupo sa sofa, at ilang saglit lang ay napapikit siya, huminga ng malalim na parang gusto nang matulog.“Darren…” bulong ko habang pinagmamasdan ang mukha niya. Ang maamo niyang mukha, ang tikas ng panga niya kahit relaxed, at ang mahaba niyang pilik-mata. Kahit sa ganitong estado, sobrang gwapo pa rin niya. Unti-unting kumirot ang dibdib ko. Kung alam mo lang… matagal na kitang gusto…Dahan-dahan kong hinaplos ang pisngi niya gamit ang palad ko. Naramdaman kong gumalaw siya, idinantay ang kamay niya sa braso ko, mahina pero sapat para ipadama na hindi niya ako tinataboy. Ang init ng mga palad ng lalaki… Napakagat ako ng labi. “Ikaw lang ang nakakaintindi sa akin,” mahina niyang bulong, parang nahuhulog sa pagitan ng gising at tulog. Ariana,” ungol pa ni Darren kaya napapikit ako. Ninamnam ang
Ariana’s pov“Darren, lasing ka na. The best thing to do is umuwi ka na. Kanina pa tumatawag ang asawa mong si Nina,” bulong ko habang pinagmamasdan ang pag-ikot ng bote ng beer sa mesa. Halos hindi na ito makatingin ng diretso, at ramdam ko na mabigat na ang ulo niya.“Wala akong pakialam,” sagot niya, sabay tungga ulit. “Ayoko pang umuwi. Dito lang tayo, Ariana. Please, don’t leave me tonight.”Bahagya akong napaigtad, lalo na nang marinig ko ang desperasyon sa boses niya. Nilapitan ko siya, dahan-dahang hinawakan ang kamay niyang nanginginig. Mainit pa rin ang balat niya kahit malamig na ang paligid. Napatitig ako sa malungkot niyang mukha—those tired eyes, those lips na ilang ulit kong naisip na mahalikan.At nang itaas niya ang tingin, nagtagpo ang mga mata namin. Para bang biglang tumigil ang mundo. Hindi ko na napigilan ang sarili ko—agad kong inilapit ang labi ko sa kanya. Malambot, mabilis, pero sapat para mag-iwan ng apoy sa pagitan naming dalawa.Hindi siya agad kumilos, pe
Ariana’s pov“What's going on?” tanong ko agad nang makaalis si Kuya, halos hindi pa nagsasara ang pinto. “Bakit galit na galit yun? May hindi ba ako alam na ginawa ninyo?” Salitan ang tingin ko sa mga magulang ko, pero pareho silang nanatiling tahimik. Ramdam ko ang tensyon, parang may tinatago silang pareho. Ang mukha ni Mama ay namumula dahil sa naging sagutan nito at ng kapatid niya.Huminga ng malalim si Papa at nagsalita, mabigat ang boses. “Inutusan ako ng Mama mo. Tinakot ko, para naman mabawasan ang sakit ng ulo natin. Yun pa palang naman ang ginawa ko.”Napakurap ako at napailing. “Sa tingin niyo ba nakatulong yun? Seriously? Para bang hindi niyo kilala si Kuya lalo lang siyang nagiging defensive kapag pinipilit niyo siya ng ganyan. Talagang tayo ang paghihinalaan niya at sa oras na makanap yan ng ebidensya lagot na tayo.”“Stop it, Ariana,” singit agad ni Mama, malamig at matigas ang boses. “Ginagawa lang namin ang lahat para mawala ang Sam na yun. She’s ruining this famil
UMUPO ako sa ibabaw ng kama. Sinundan ni Leonard ang asawa nang makaalis ang ama nito. Ang luha ay pilit na itinatago sa akin ni Sam. Naiintindihan ko ang nararamdaman nito. Kita ko sa mga mata ni Sam ang pabalik-balik na sugat — yung tipo ng sugat na hindi naghihilom kahit pilitin mong takpan at itago. Umayos ako ng upo, papalapit sa kanya at hinawakan ang kamay niya, pinisil ko iyon. “Bakit hindi mo siya kayang patawarin?” mahinang tanong ko.. Tumango si Sam ng hindi tumitingin. “Mas mahalaga sa kaniya ang pangalawang pamilya niya. Ayoko lang na maipit pa siya. Isa pa, hindi naman anak ang turing niya sa akin,” sabi niya. “Ilang beses niya ng pinamukha sa akin na hindi ako ang anak na para sa kanya.”Natigilan ako narinig ko. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman ng asawa. Kung kaya ko nga lang kunin ang sakit na dinadala nito ay gagawin ko. “Gusto mo bang makita ang mama mo?” tanong ko sa isang iglap…“Hindi ba sinabi mo noon na bata ka pa nang umalis siya? Na pinalayas siya ng a
Sonya’s povHINDI ko mapigilang ang hindi manggigil habang tinitingnan ko si Edmund na kagagaling lang sa labas. Kita ko pa sa polo niya ang bahagyang gusot, tanda na nagmadali siyang bumalik. Alam ko naman kung saan ito galing dahil kagabi pa ito nagmamadali ng mapanood ang balita kay S Sam…Ramdam ko ang bigat ng dibdib ko, hindi ko na napigilang umapaw ang galit.“Galing ka kay Sam?” mariin kong tanong… “Akala ko ba itinakwil mo na siya? Bakit ngayon para kang ulirang ama.Huminto siya sa pag-alis ng sapatos at dahan-dahang tumingin sa akin, halatang pagod, halatang walang balak makipag-away. Pero lalo lang akong nainis. Paano niya nagagawang maging kalmado gayong ako’y nagngingitngit sa galit.“Masakit ang ulo ko, Sonya. Tigilan mo ako.” Malamig nitong sagot sa akin, ngunit ramdam ko ang pigil na inis. “Ano’ng gusto mong gawin ko? Matuwa sa nangyari sa kanya? Sa akin pa rin siya lumaki. Ama pa rin niya ako. Dapat ay maintindihan mo yun!”Parang sumabog ang dibdib ko sa narinig. ‘H