Semua Bab MY EX'S UNCLE IS MY BOSS AND CONTRACT HUSBAND: Bab 1 - Bab 10

THREE YEARS anniversary namin ni Darren pero dahil out of town ako para sa isang seminar ay hindi kami nakapag-celebrate ng nobyo kong si Darren. Tumawag siya sa akin at sinabi niyang malungkot siya dahil magkalayo kami kaya kahit gabi ay umuwi ako para lang makasama siya nang hindi niya alam. Hindi na ako umuwi sa amin at agad akong nagtungo sa bahay niya dahil may susi naman ako ng bahay niya.Napatingin ako sa aking pambisig na orasan. Alas diyes pa lamang ng gabi pero napakatahimik na ng bahay ni Darren. Hindi ako sanay, lalo na’t sanay ako na late ito kung matulog.Wala siya sa sala at kusina kaya umakyat ako sa second floor. Tumuloy ako sa kwarto ng nobyo ko. Hindi ko na kailangan pang kumatok dahil bukas ang pinto nito at tumambad sa akin ang dalawang taong pinagkakatiwalaan ko.Si Darren. At si Nina.Nakahiga sa kama, walang saplot at magkayakap. Parang biglang tumigil ang buong mundo ko. Napakapit ako sa doorframe at nanlalamig ang mga kamay ko at nanginginig.“Mga hayop kay

CHAPTER THREE: UNWELCOME SURPRISESMAHIRAP makapasok sa Valen Group kaya hindi ko na inaasahan na makakapasok pa ako sa kumpanya na yan kaya naghanap ulit ako ng mapapasukan.“Gwapo ba talaga ang Leonard Valen na yun? “ tanong pa sa akin ni Carla. Nasa condo na kami ng mga oras na iyon at tinutulungan ako nitong mag-ayos.“Okay naman pero nakakatakot, ang hindi ko lang alam ay kung bakit alam niya ang issue tungkol sa akin.”“Bakit nga kaya? Baka naman kasi inaalam niya ang mga background ng kanyang mga empleyado.”“Ang sipag naman niya pero hindi naman natin siya masisisi. Ang sabi nga ay mahigpit daw si Leonard Valen sa kanyang mga empleyado kaya okay lang kung hindi ako matanggap dun. Baka mamaya ay magkasakit naman ako sa puso sa tuwing na titingnan niya ako,” sagot ko kay Carla.“Sabagay.”“Wait, Sam. May email ka,” wika sa akin ni Carla dahil ginagamit nito ang laptop ko. “Sino?”“From Valen Group.”Natigilan ako sa sinabi ni Carla.“Buksan mo,” ani ko pang hindi naman umaasa.

AFTER THE incident na sinundan ako pauwi, akala ko tapos na ang lahat ng gulo. May bodyguard na raw na discreetly naka-assign sa akin, sabi ng assistant ni Leonard. Pero honestly, ayoko nga sana. Ayoko ng proteksyon. Ayoko ng awa. Gusto ko lang ng katahimikan. Sino ang mga taong gustong manakit sa akin? Si Darren? Si Nina? Pero bakit? Ako ang nasaktan at niloko. Abala ako sa paghahanda ng pagkain ko nang biglang may kumatok. Akala ko ay ang bodyguard na ibinigay sa akin ni Leonard pero nang silipin ko ay si Leonard mismo ang nasa labas ng pinto ko. Nanginig ang mga kamay ko ng binuksan ko ang pinto.“Mr. Valen?” bulalas kong nanlalaki ang mata. “Anong ginagawa mo rito?”Nakatayo siya sa labas ng unit ko, suot pa rin ang paborito niyang black suit kahit alas otso na ng gabi. Tila ba galing pa siya sa isang board meeting at sa condo ko na tumuloy. Hindi ko na kailangan pang magtaka kung bakit alam nito ang address ko. “May pag-uusapan tayo,” mahinahon niyang sabi.“Pwede namang sa opi

TAHIMIK lang ako sa loob ng sasakyan, pero pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko sa bigat ng lahat. Kanina pa ako nagpipigil ng luha, nagpipigil ng galit, at nagpipigil na saktan si Nina sa harap ng lahat. Hindi kami kailanman naging malapit, pero itinuring ko siyang kapatid. At ngayon, sa harap ng maraming tao, halos lantaran na niya akong hinamak at binaboy ang dignidad ko."Nakita mo na kung ano ang nangyari kanina," halos pabulong kong sabi kay Leonard habang nakatitig lang sa kalsada. "Hindi ako matatanggap ng pamilya mo… at itong iniisip mong pakasalan ako? Isa itong malaking pagkakamali. Nakita mo naman kung paano nila ako hinamak, pero okay lang… tanggap ko. Wala ring problema kung ayaw nila sa’kin."Ramdam ko ang mahigpit na hawak niya sa manibela, pero kalmado ang tinig niya nang sumagot. "Walang magbabago sa gusto ko. Magpapakasal tayong dalawa. At ang kasunduan natin na kasal tayo sa loob ng anim na buwan ay matutuloy, sa ayaw at sa gusto nila."Napatingin ako sa kanya,

Samantha’s POVHINDI ko alam kung bakit may kabang kasama ang bawat minuto habang binabaybay namin ang daan. Tahimik si Leonard habang nakatutok sa manibela, samantalang ako, hindi mapakali sa upuan ko lalo na at hindi ito ang daan pabalik sa condo ng aking kaibigan. Pagkatapos ng trabaho ay hindi naman ako nito kailangan ihatid pero nagpumilit si Leonard na ihatid ako kung kaya wala akong nagawa.“Leonard, saan tayo pupunta? Hindi ito ang daan pauwi ng condo,” tanong ko habang pilit pinapakalma ang boses ko.“Sa bahay,” maikli niyang sagot, tila ba wala siyang intensyong magpaliwanag sa akin. “Bahay mo?” Hindi ko maitago ang gulat. “Akala ko ihahatid mo lang ako—”“Hindi ka na uuwi roon, Sam.” Napatingin siya sa akin. “Mas ligtas ka sa bahay ko. Mas tahimik, mas secured. Wala tayong dapat ikatakot at hindi ako dapat na matakot na may mangyari sayo.”“Wait—what?” Napatitig ako sa kanya. “Are you serious? Doon ako titira?”Tumango siya. “Oo. Mag-isa lang ako sa bahay. And let’s face i