Share

CHAPTER TWO

last update Last Updated: 2025-07-10 17:15:09

THIRD PERSON:

Ilang araw nang halos hindi lumalabas ng kwarto si Isabella. Nakatulala lamang siya sa kawalan, habang yakap ang isang unan at nakaupo sa gilid ng kama. Mabigat ang dibdib niya, tila ba hindi na siya makahinga sa dami ng iniisip.

Biglang bumukas ang pinto, ni walang katok.

"Hoy! Ano 'yan? Ganyan ka na lang? Magmumukmok ka na lang habambuhay?"

Si Riley, mabilis na pumasok sa kwarto habang bitbit ang dalawang paper bag ng takeout. Kasunod niya si Jane, na agad namang naupo sa dulo ng kama.

"Hulaan mo, Riley..." sabi ni Jane, sabay kindat kay Isabella.

"Nahhh!" sabat agad ni Riley. "Nag-away na naman kayo ni Ethan, ‘no?"

Napabuntong-hininga si Isabella at pinikit ang mga mata. Hindi na niya sinagot agad. Tahimik. Hanggang sa marahang bumigkas siya ng, "Hindi naman kami nag-away..."

"Eh ano pala?" sabay na tanong ng dalawa, parehong nakakunot ang noo.

Bumuntong-hininga muli si Isabella bago muling nagsalita. "May mabigat kaming problema."

Nagkatinginan sina Jane at Riley, kapwa ramdam ang bigat sa tinig ng kaibigan.

"Isabella… ano bang nangyayari?" malumanay na tanong ni Jane, inilapit pa ang sarili sa kanya.

"Nalulugi ang kompanya namin," halos pabulong na sabi ni Isabella.

"Ano?!" halos sabay na bulalas ng dalawa, sabay-sabay na napaupo sa kama.

"Di ko alam kung paano nangyari. Akala ko kaya ni Ethan mamahala sa kompanya... akala ko okay ang lahat. Pero ang totoo pala, matagal na siyang may tinatago. Utang, mga nawawalang project, termination letters... at ngayon umaasa siya sa investors na hindi pa niya personal na nakakausap."

"Wait—what?!" gulat ni Riley. "Bakit hindi siya nagsabi agad? Dapat noon pa lang humingi na siya ng tulong!"

"Oo nga," sabay ng sang-ayon ni Jane. "Bakit hindi niya sinama ang board? O kahit man lang ikaw? Isa ka rin naman sa shareholders, ‘di ba?"

Napayuko si Isabella, mariing pinipigilan ang luha. "Ayokong isipin na sinadya niya... pero bakit parang ako lang palagi ang huling nakakaalam ng lahat?"

Tahimik ang dalawa. Sandaling katahimikan ang bumalot sa silid. Sa mata nina Jane at Riley, naroon ang pag-aalala—hindi lang dahil sa kompanya, kundi para sa kaibigan nilang unti-unting nauubos.

"Isabella," sabay na sabi ni Jane at Riley, "Hindi mo kailangang harapin 'to nang mag-isa. Andito kami. Kahit anong mangyari, hindi ka namin iiwan."

Napatingin si Isabella sa kanila. Sa gitna ng lungkot, isang bahagyang ngiti ang gumuhit sa kanyang mga labi.

"Ang drama naman natin!" sabat ni Riley habang umiikot-ikot sa kwarto. "Tara, mag-party-party na lang tayo. Baka sakaling matauhan ka sa ingay at ilaw!"

Parang may biglang nabuhayan ng dugo sa loob ng silid. Nagkatinginan sina Jane at Riley, sabay sabay na sumigaw,

“Yowwwnnn!!! Tara na sa isang sikat na bar!”

"Bar?" tanong ni Isabella, bahagyang kunot ang noo.

"Oo ‘day! Mag-bar ka man!" sagot ni Jane na may halong Visayang accent. "Para maibsan man lang iyang kakaisip mo sa problema mo, ba!"

"Tama!" sabay sabat ni Riley. “Tigilan mo muna 'yang lungkot-lungkotan na vibes. Let's revive your soul! Isang gabi lang ‘to. Kami ang bahala.”

Napangiti si Isabella. Napailing nang marahan. Matagal-tagal na nga rin mula nang huli siyang pumunta sa bar kasama ang dalawa. Ilang beses na rin siyang niyaya ng mga ito, pero puro “next time” at “may aasikasuhin ako” lang ang laging

sagot niya. Lagi na lang siyang may dahilan para umiwas.

Pero ngayon... iba na. Kailangan niyang huminga. Kailangan niyang makalimot kahit sandali.

"Sige na nga," tugon niya, sabay buntong-hininga ngunit may ngiting sumilay sa kanyang mga labi.

"YEEES!!" sabay na sigaw nina Jane at Riley, halos magtalunan sa tuwa.

“Don't worry, kami ang bahala sa’yo!” masayang sabi ni Riley, sabay akbay kay Isabella.

"Oo, promise namin, no tears tonight! Puro sayaw, drinks, at chika lang. At kung papalarin..." sabay taas-kilay ni Jane, "...baka may masalubong pa tayong gwapo doon!"

****

Kumakawala ang malalakas na beat mula sa loob ng sikat na bar sa siyudad. Sa labas pa lang, ramdam na ang enerhiya ng musika—isang halo ng electronic dance at classic R&B. Kumukutitap ang neon lights sa signage, at bawat pagbukas ng pinto ay may kasamang bugso ng ingay, liwanag, at tawanan.

Pagpasok nina Isabella, Jane, at Riley, agad silang sinalubong ng makukulay na ilaw at nagsasayawang mga tao. Mabango ang hangin sa loob—halimuyak ng mamahaling pabango, alak, at usok ng fog machine.

“Yoooww! This is it! Welcome to the world, Isabella!” sigaw ni Riley habang humahataw ng sayaw kahit hindi pa sila nakaupo.

Natawa si Jane. “Kalma ka, girl! Maupo muna tayo—hindi pa umaabot ang cocktail!”

Si Isabella, kahit may alinlangan pa, ay napangiti habang pinagmamasdan ang kasiyahan sa paligid. It felt surreal. Parang ibang mundo ang kinasadlakan niya ngayong gabi—malayo sa lungkot ng opisina, sa katahimikan ng kwarto, at sa bigat ng problemang iniwan niya sa bahay.

Umupo sila sa isang high table malapit sa dance floor. Agad na dumating ang waiter, bitbit ang tatlong inumin.

“Cosmo para sa may hugot,” biro ni Jane sabay abot ng baso kay Isabella.

"Cheers muna tayo!” sigaw ni Riley, sabay taas ng baso. “Para sa bagong chapter ng buhay ni Isa!”

Nagkatamaan ang mga baso sa gitna ng tawanan. Si Isabella ay bahagyang napapikit bago uminom, lasap ang malamig na timpla ng alak—masarap, matapang, at may bahid ng kalayaan.

“Musta na? Medyo nabawasan ba ang bigat sa dibdib?” tanong ni Jane habang nakasandal sa upuan.

“Konti,” sagot ni Isabella habang pinagmamasdan ang mga sumasayaw. “Pero at least, ngayon lang ulit ako huminga.”

“Hinga muna ngayon, bukas na ulit ang iyak,” sabat ni Riley, sabay tawa.

Nagsimula nang tumugtog ang isa sa mga paboritong kanta ni Jane, kaya bigla siyang hinila si Riley patayo. “Tara! Let’s burn the dance floor!”

"Isa, sama ka na!" yaya ni Riley.

Umiling si Isabella, ngumiti. “Kayo na muna. Gusto ko lang munang umupo at magpahinga.”

“Fineee! Pero kung may lumapit na pogi, entertain mo ha!” biro ni Jane bago sila nagtawanan at nagtungo sa gitna ng sayawan.

Naiwan si Isabella sa mesa, tahimik na nakatingin sa crowd. Sa likod ng ingay at ilaw, muli niyang naramdaman ang lungkot na pilit niyang nilulunok kanina. Sinubukan niyang ngumiti, ngunit nanatiling mabigat ang dibdib.

Nang biglang...Isang lalaki ang lumapit sa kanya. Matangkad, matikas ang tindig, at nakasuot ng itim na long sleeves na may bahagyang bukas sa leeg. Hindi niya makita agad ang mukha dahil sa liwanag mula sa likod ng lalaki—pero pamilyar ang presensya.

“Excuse me, this seat taken?” malamig at kalmadong tanong ng lalaki, kasabay ng isang bahagyang ngiti.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   CHAPTER FIVE

    THIRD PERSON:Biglang naputol ang usapan nilang tatlo nang biglang nag-ring ang cellphone ni Isabella. Sabay-sabay silang napalingon dito, at pansamantalang natahimik ang silid.Napatingin si Isabella sa screen. “Si Ethan...” bulong niya, halos hindi sigurado kung matutuwa ba o mas lalong kakabahan.“Sagutin mo na, girl,” sabi ni Riley habang marahang tinatapik ang balikat niya.Nagkatinginan pa sina Riley at Jane, parehong may halong kaba at kuryosidad sa mga mata. Pinipigil man nila ang sarili, halata sa mukha nila na gusto rin nilang marinig ang sasabihin ni Ethan.Napabuntong-hininga si Isabella bago niya pinindot ang sagot button.“Hey... Hon?” malamig ngunit pilit malambing na boses ni Ethan ang bumungad sa kabilang linya. “Where are you? We need to talk.”Napakunot ang noo ni Isabella. Sandali siyang napatitig sa sahig bago siya sumagot.“Talk about what?” tanong niyang diretso, may bahid ng lamig ang tinig niya.Nagkatinginan sina Jane at Riley, at sabay-sabay na sumenyas kay

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   CHAPTER FOUR

    ISABELLA POV:Napabalikwas ako ng bangon, habol-hininga at gulat na gulat."Oh, shit!"Napakapit ako sa ulo ko na tila pinupunit ng matinding sakit. Parang may naghahampasan sa loob ng bungo ko. Pilit kong inaaninag ang paligid kahit nanlalabo pa ang paningin."Wait... shit! Where am I?"Dahan-dahan kong tiningnan ang kabuuan ng kwarto. Hindi ito ang kwarto ko. Hindi rin ito kwarto ng condo nila Jane o Riley. Mamahalin ang interior—malinis, tahimik, may amoy ng bagong labang kumot at mamahaling air freshener. Napalunok ako.Ibang kwarto ‘to. Ibang kama. Ibang condo.Pilit kong inaalala ang nangyari kagabi, musika, ilaw, tawanan, mga bote ng alak. At... isang lalaki.Biglang nanlaki ang mga mata ko.“May… may nakasayaw ako kagabi…”Parang biglang bumalik ang eksena—ang matikas na katawan, ang malalim niyang boses, ang titig na tila tumagos sa pagkatao ko.“No… no, no…” bulong ko, napapalakas habang unti-unting tinatablan ng kaba ang buo kong katawan.Mabilis kong hinila ang kumot mula

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   CHAPTER THREE

    THIRD PERSON:“Excuse me, this seat taken?” malamig ngunit banayad ang tono ng boses ng lalaki. Kasabay noon ang bahagyang ngiti na tila sanay magpakaba ng babae.Napatingin si Isabella, bahagyang kunot ang noo. Walang kagatol-gatol na sumimangot siya.“No,” mataray na tugon niya. Diretso, walang pasakalye.Ngumiti ang lalaki, halatang hindi naapektuhan. Sa halip, nag-angat pa ito ng kilay at akmang uupo na sa tabi niya.Pero agad siyang nagsalita muli, mas madiin ngayon ang boses.“No,...because I’m already taken. Kaya… chooooo!” sabay kaway ng kamay niya sa direksyon nito, parang nagtataboy ng langaw.Napatigil ang lalaki, bahagyang natawa, pero hindi umalis agad. “Wow. That’s the most creative rejection I’ve heard all night,” sabi nito, bahagyang natatawa habang umiling. “Noted, Miss Taken.”Tumalikod na ito para umalis, ngunit bago pa ito tuluyang makalayo, sumulyap pa ito muli at nagbiro, “Kung magbago isip mo, nandiyan lang ako sa kabilang table. Hindi ako taken, just taken a ba

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   CHAPTER TWO

    THIRD PERSON:Ilang araw nang halos hindi lumalabas ng kwarto si Isabella. Nakatulala lamang siya sa kawalan, habang yakap ang isang unan at nakaupo sa gilid ng kama. Mabigat ang dibdib niya, tila ba hindi na siya makahinga sa dami ng iniisip.Biglang bumukas ang pinto, ni walang katok."Hoy! Ano 'yan? Ganyan ka na lang? Magmumukmok ka na lang habambuhay?"Si Riley, mabilis na pumasok sa kwarto habang bitbit ang dalawang paper bag ng takeout. Kasunod niya si Jane, na agad namang naupo sa dulo ng kama."Hulaan mo, Riley..." sabi ni Jane, sabay kindat kay Isabella."Nahhh!" sabat agad ni Riley. "Nag-away na naman kayo ni Ethan, ‘no?"Napabuntong-hininga si Isabella at pinikit ang mga mata. Hindi na niya sinagot agad. Tahimik. Hanggang sa marahang bumigkas siya ng, "Hindi naman kami nag-away...""Eh ano pala?" sabay na tanong ng dalawa, parehong nakakunot ang noo.Bumuntong-hininga muli si Isabella bago muling nagsalita. "May mabigat kaming problema."Nagkatinginan sina Jane at Riley, ka

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   CHAPTER ONE

    THIRD PERSON:Nagtatakang napapalingon si Isabella sa mga empleyado habang naglalakad sa loob ng opisina. Kakatapos lang siyang batiin ng ilan sa kanila, ngunit agad naman itong sinundan ng mahihinang bulungan na tila sinadya pang iparinig sa kanya.“Paano kaya kapag nalaman niya?”Napahinto siya saglit. Mabilis na tumingin sa direksyon ng mga nag-uusap—dalawang babaeng empleyado na halatang nagulat nang mahuli niyang nakatingin sa kanila. Agad silang ngumiti, pilit na pinagtatakpan ang tensyon.“G-Good morning po, Ma’am,” bati ng isa, sabay sabay na bahagyang yuko.Hindi na niya binigyan pa ng tanong ang nangyari. Gumanti na lamang siya ng mahinang ngiti at bahagyang yuko, ngunit dama niya ang biglang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. May kakaiba. May hindi siya alam.Tahimik siyang nagpatuloy sa paglalakad papunta sa opisina ni Ethan. Sa bawat hakbang, pakiramdam niya'y parang may bumabagsak na bigat sa kanyang dibdib. Ang dating masiglang paligid ng kompanya ngayon ay tila ba may

  • MY HUSBAND SOLD ME TO A BILLIONAIRE (SSPG)   PROLOGUE

    ISABELLA POV:"A-anong ibig sabihin nito?!" Nalilitong tanong ko habang hawak ang mga papel na nakalatag sa aking harapan. Hindi ako makapaniwala sa aking nababasa—mga resibo, kontrata, at listahan ng utang... lahat ay nasa pangalan ng aking asawa, si Ethan."Tsk! Di ka ba marunong magbasa?" sarkastikong tugon ng lalaking nakaupo sa madilim na couch, walang balak ipakita ang kanyang mukha. Hawak niya ang isang sigarilyo sa pagitan ng kanyang mga daliri, habang ang usok nito'y unti-unting sumasayaw sa hangin. Isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa kanyang labi, para bang nalilibang siya sa kalagayan ko. Ang malamlam na ilaw sa silid ay nagbibigay ng anino sa kanyang matalim na panga at mapanuksong mga mata, na parang nagmamasid sa akin na tila isang biktimang nahulog sa kanyang patibong.Mariin kong tinapunan siya ng tingin bago bumaling muli sa aking asawa. "Hindi ikaw ang kinakausap ko!" mataray kong tugon. Ngunit tila walang balak si Ethan na sumagot. Nakayuko lamang siya, animo'y i

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status