-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก