Chapter Twenty Three

BIGLA ang ginawang pagtayo ni Beatrice mula sa pagkakaupo niya sa sofa na naroon. Nagpupuyos ang kalooban niya na napatitig siya sa sariling ama.

"Daddy! what is the meaning of this! Ang ibig sabihin lang ba nito ay hindi ako a-ang pinapaniwalaan mo? at si Camilla pa talaga ang mas kinampihan mo kaysa sa sarili mong anak! kahit kailan ay hindi ako magso-sorry sa babaeng iyan!" galit na galit niyang sabi kasabay ng pag-alis niya.

"Excuse me po," wika ni Camilla na tumayo rin.

"Saan ka pupunta iha?" tanong ni Donya Clarisse.

"Kakausapin ko po si ate, hindi ko gusto na nanatiling may galit siya sa akin," wika ni Camilla. Nang tumango si Donya Clarisse ay tuloy-tuloy na itong lumabas.

Naiiling naman na napasapo sa noo si Don Vicenti.

"Iyan ang sinasabi ko sa'yo dati pa kung ako ang nagpalaki sa batang iyan ay hindi sana siya lalaking ganito." Parinig ni Donya Clarisse.

"Sinasabi mo ba na mali ang pagpapalaki ko sa sarili nating anak?" Hindi makapaniwalang sambit ng Don.

"Ikaw ang nagsabi