Chapter Twenty Four

NAIILING at lalong bumuhos ang luha sa magkabilang mata ni Beatrice. Unang beses na ganituhin siya ng ama at sa harap pa ng babaeng kaaway niya.

"I-I hate you Dad! never kong gagawin ang ipinag-uutos niyo! all my life ay naging sunod-sunuran ako sa lahat ng gusto niyo para sa buhay ko kahit hindi naman talaga ako masaya, pero umayon pa rin ako... because mahal ko kayo at inirerespesto. Pero dahil tila wala na kayong pakialam sa akin ngayon ay nagawa niyo pa akong talikuran, sige! mas mabuti pa nga na umalis na ako ng tuluyan sa buhay niyo! I'm old enough to raise myself without the help of your f*cking money! Iyan naman ang mahalaga lang sa inyo ang kayaman niyo! kaya nawala ang Mommy! kaya nasira ang pamilya natin! dahil makasarili ka!"

"Ingrata!" bulyaw ni Don Vicenti. Akmang pagbubuhatan niya si Beatrice nang inawat siya ni Rudny.

"Umalis ka riyan Rudny, huwag kang makialam sa usapan ng pamilya," malamig na usal ng matandang lalaki.

"Alam ko po, pero kalabisan naman na sasaktan niy