Home / มาเฟีย / Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย / ตอนที่ 5 เจ้าของผับ

Share

ตอนที่ 5 เจ้าของผับ

last update Last Updated: 2025-03-25 12:37:59

ติ๊ด ระหว่างที่กอบัวกำลังเดินไปที่ห้องสมุดของคณะเสียงแจ้งเตือนแอปพลิเคชั่นสีเขียวก็ดังขึ้น เธอจึงรีบกดอ่าน

Chomthap: วันนี้ฉันคงไม่ได้ไปทานมื้อเที่ยงด้วยนะ

:ทำไมล่ะ

Chomthap: ฉันต้องไปติวให้ไอ้เก่งคิดว่าจะกินข้าวกับมันไปเลย ไม่โกรธนะ

:ไม่โกรธ ๆ ไว้เจอกันนะ

Chomthap: ครับ

หลังจากจบการสนทนานักศึกษาสาวก็เปลี่ยนเส้นทางไปที่โรงอาหารแทน ระหว่างทางเธอก็เจอเข้ากับชายหนุ่มสองคนที่ลักษณะการแต่งกายสวมใส่ชุดดำทั้งตัวเดินตรงเข้ามาที่เธอ

"คุณกอบัวใช่ไหมครับ" เขาเอ่ยถามอย่างสุภาพแต่ใบหน้าและท่าทางก็ทำให้หญิงสาวกลัว

"ชะ ใช่ค่ะมีอะไรหรือเปล่าคะ" ถึงแม้จะหวาดกลัวแต่เธอก็เลือกที่จะตอบพร้อมกับถามกลับไป

"คุณต้วนอยากเจอคุณครับ" หัวคิ้วงานย่นเข้าหากันด้วยใบหน้าสงสัย

"เขาเป็นใครเหรอคะ" กอบัวกล่าวถามทำให้ชายทั้งสองหันมองหากันด้วยสีหน้ามึนงง

"คุณไม่รู้จักคุณต้วน?" นักศึกษาสาวส่ายหน้ารัว ๆ

"อืม ถ้าคุณได้เจอก็คงรู้จักเอง...เชิญครับ" หนึ่งในชายหนุ่มชุดดำผายมือให้นักศึกษาสาวเดินไปยังรถหรูที่จอดรออยู่

"บัวไม่ไปค่ะ" หญิงสาวก้าวขาถอยหลังทำท่าเตรียมจะวิ่งชายหนุ่มชุดดำจึงรีบคว้าแขนเธอไว้

"อย่าขัดขืนเลยครับ..." ชายชุดดำเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มดุ

"....ถ้าคุณยอมไปกับพวกดี ๆ ผมรับรองว่าคุณปลอดภัยแน่" หญิงสาวยืนตัวสั่นเหมือนลูกนกอย่างหวาดกลัว หัวใจเต้นเร็วถี่ราวกับจะทะลุออกมาจากอก

"เชิญครับ"

"พวกคุณจะไม่ทำอะไรบัวจริง ๆ นะคะ" กอบัวกล่าวถามน้ำเสียงสั่นเทา

"คุณเป็นแขกคนสำคัญของคุณต้วน..ไม่มีใครกล้าทำร้ายคุณแน่ถ้ายอมไปกับพวกเรา" หญิงสาวก้มหน้าแล้วเม้มปากเข้าหากันแน่นด้วยความลังเล

"หรือว่าคุณอยากให้เพื่อนชายของคุณเดือดร้อน" สิ้นเสียง กอบัวก็เงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าตกใจแฝงความกังวล

"อย่าทำอะไรจอมนะ" แน่นอนว่าเพื่อนชายที่ชายชุดดำพูดถึงก็คือจอมทัพ

"งั้นก็ไปกับพวกเราดี ๆ คุณต้วนรอคุณอยู่" สุดท้ายกอบัวก็ตัดสินใจที่จะไปพบกับคนที่ชื่อต้วน แม้จะรู้สึกคุ้น ๆ เหมือนได้ยินชื่อนี้ที่ไหน แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก

ภัตตาคารจีนชื่อดังใจกลางเมืองกรุง รถยนต์คันหรูได้ขับเข้าไปในที่จอดระดับวีไอพี

กอบัวรู้สึกชื้นใจขึ้นมาบ้างที่เห็นว่าสถานที่ที่มาถึงเป็นร้านอาหาร เพราะระหว่างเธอวิตกกังวลกลัวไปหมด คิดว่าพวกเขาจะพาเธอไปที่แห่งไหนทั้งที่เธอก็กล่าวถามมาตลอดก็ไม่มีใครตอบคำถามเธอสักคน

พอรถจอดสนิทชายชุดดำก็รีบลงจากมาเปิดประตูให้กับนักศึกษาสาวทันที

"เชิญครับ...คุณต้วนรออยู่ที่ห้องวีไอพีสิบสอง" เขาบอกกล่าวหลังจากที่ร่างบางลงจากรถ พร้อมกับผายมือไปยังห้องวีไอพีสิบสองซึ่งอยู่ไม่ไกลมาก

ร่างอรชรสวมรองเท้าส้นเตี้ยก้าวขาเรียวเดินไปยังห้องดังกล่าวก่อนจะยกมือขึ้นเคาะประตู ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา" น้ำเสียงทุ้มดังบอกอนุญาต กอบัวจึงเปิดประตูเข้าไป เธอต้องเบิกตาโพลงไม่คิดว่าคนที่เห็นตรงหน้าจะเป็น

"เพื่อนพี่อี้เฉิน?" ร่างบางก้มหน้าพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ราวกับกระซิบ เธอประหวั่นพรั่นพรึง เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกับคนที่ไม่อยากเจอ

"ยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะครับ...เข้ามาสิ!" เธอสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อเขาตวาดใส่ในประโยคสุดท้าย

มาเฟียหนุ่มยกยิ้มก่อนจะลุกขึ้นเอามือสอดไปในกระเป๋ากางเกงแล้วก้าวขายาวมาหาหญิงสาวที่ยังคงยืนนิ่ง

"หรือจะต้องให้อุ้ม หืม?" เขาเดินมาหยุดตรงหน้าร่างบางแล้วโน้มศีรษะเข้ามาพูดข้าง ๆ หูคนตัวเล็กที่มีความสูงแค่ระดับหน้าอกเขา

"พี่มีธุระอะไรกับบัวเหรอคะ "

"เธอชอบกินอาหารจีนไหม..." คนตัวสูงไม่สนใจคำถามของคนตัวเล็กเขาเลือกที่จะโยนคำถามกลับไปแล้วตวัดใบหน้าหล่อเหลาไปที่โต๊ะอาหาร

"....ไปนั่งแล้วสั่งอาหาร"

"ตอบคำถามบัวก่อน" เธอเอ่ยน้ำเสียงแข็งเพราะต้องการคำตอบจากมาเฟียหนุ่ม

"หึ...ฉันอยากได้เธอ"

"...." กอบัวยืนนิ่งและอึ้งกับคำตอบของชายร่างสูงไปหลายนาที

"ต้องการอะไร เงิน บ้าน รถ ฉันจะให้แค่ เธอยอมขึ้นเตียงกับฉัน...." มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปาก

"...ฉันขอแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้น"

"บัวไม่ต้องการอะไรจากพี่..แล้วอย่าคิดว่าบัวเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงินด้วย" กอบัวลอบหายใจแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ภายในใจรู้สึกโกรธชายสูงที่อยู่ตรงหน้ามาก

"ค่ารักษาแม่เธอไม่ใช่น้อย ๆ เลยน๊าาา"

"นี่พี่..."

"ฉันรู้เรื่องของเธอทั้งหมดแม้แต่เรื่องที่พ่อเธอเป็นแค่พนักงานต๊อกต๋อยที่บริษัทในเคลือครอบครัวฉัน...." มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มร้ายกาจ แล้วเอื้อมมือใช้นิ้วพันเส้นผมนักศึกษาสาวคนสวย

"....ถ้าพ่อเธอตกงานจะเป็นยังไงน๊าาา" หญิงสาวปัดมือชายหนุ่มร่างสูงออกแล้วจ้องหน้าชายหนุ่มร่างสูงที่เต็มไปด้วยความโกรธจนตัวสั่น

"ดูสิเธอเหมือนแมวที่โกรธจนขนฟูเลย..หึ" มาเฟียต้วนแค่นหัวเราะด้วยสีหน้าสะใจ

"...." ในขณะที่คนตัวเล็กยืนกัดฟันกรอด

"ไปนั่ง!" ชายหนุ่มเบือนใบหน้าไปทางอื่นแล้วพ่นหายใจก่อนจะหันกลับด้วยสีหน้าเข้มตึงแล้วออกคำสั่งที่หนักแน่น

"ไม่..บัวจะกลับ" ว่าแล้ว กอบัวก็หันหลังเตรียมตัวจะเดินออกทว่า

"ถ้าเธอก้าวขาอีกก้าวหนึ่ง..." คนตัวเล็กหยุดชะงักยืนหันหลัง

"...ฉันจะทำให้เธอเดินไม่ได้อีกสามวัน" ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงถี่ ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของคนด้านหลัง เธอรู้สึกหวาดกลัว และรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

"เธอคงไม่รู้ว่าฉันมีความอดทนต่ำมาก" ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนมาข้าง ๆ หูของหญิงสาวตัวเล็ก ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิน

ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักห่างออกไปทำให้นักศึกษาสาวโล่งใจ

"มานั่ง..อย่าให้ฉันพูดเป็นครั้งที่สาม!" กอบัวสะดุ้งเล็กน้อยเธอพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดขณะที่หัวใจเต้นรัวเร็ว ก่อนจะหันเดินไปยังโต๊ะอาหาร

มาเฟียหนุ่มยกยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนจะกดสัญญาณเรียกบริกร

"อยากกินอะไรก็สั่ง" เมื่อบริกรเข้ามายื่นแฟ้มเมนูให้กับกอบัวและมาเฟียหนุ่ม และเป็นเขาที่พูดขึ้น

"...." นักศึกษาสาวสวยไม่พูดอะไรเธอเปิดเมนูก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นราคาอาหารในเมนู

"ทำไมทำหน้าแบบนั้น" มาเฟียหนุ่มตวัดสายตามาเจอสีหน้าของหญิงสาวจึงกล่าวถาม

"บัวคิดว่าอาหารมันแพงไปน่ะค่ะ"

"เธอคิดว่าคนอย่างฉันไม่มีปัญญาจ่าย?" ตันติกรเลิกคิ้วจ้องไปยังเจ้าของใบหน้าสวย

"เอ่อ..."

"ถ้าเธอตกลงที่จะขึ้นเตียงกับฉัน...บอกเลยว่าเธอจะมีเงินกินอาหารแพง ๆ อย่างนี้แน่..." มาเฟียต้วนแทรกพูดแล้วกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์

"...นอนกับฉันแค่ครั้งเดียวเธอจะสบายไปทั้งชาติ"

"....." กอบัวขบฟันควบคุมอารมณ์โดยการกำหมัดจนเล็บจิกเข้าเนื้อ ไม่ว่าเธอจะพูดปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่ยอม ตอนนี้ภายในใจของเธอรู้สึกวิตกกังวลกลัวจะพลาดท่าให้กับเขาจริง ๆ ยิ่งเขารู้เรื่องชีวิตครอบครัวของเธอแบบนี้ จึงนึกเป็นห่วงพ่อกับแม่ของเธอมาก

"ฉันให้เวลาเธอสามวัน..." เจ้าของใบหน้าสวยราวกับนางฟ้าเงยขึ้นมองไปที่ชายหนุ่ม

"...ปกติฉันไม่เคยบังคับใคร แต่ถ้าอะไรที่ฉันอยากได้...ต้องได้" หัวใจดวงน้อยสั่นรัวเร็ว เธอไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอกับคนที่มีจิตใจทรามแบบนี้

กอบัวนั่งทานอาหารจีนอย่างกระอักกระอ่วนในหัวมีแต่ความคิดต่าง ๆ นา ๆ จนแทบไม่มีสมาธิ จนกระทั่งทั้งคู่ทานกันจนอื่มเสร็จ

"เดี๋ยวฉันจะให้คนไปส่ง"

"ไม่เป็นไรค่ะ" สิ้นเสียง ดวงตานิ่ง ๆ ดูน่ากลัวก็จ้องมาที่เธอ

"ปะ ไปก็ได้ค่ะ" กอบัวรีบเปลี่ยนคำพูดทันที

"เฮ้อ.." พอได้ขึ้นรถนักศึกษาสาวก็พ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ ทำให้คนขับหันมามอง

"..ขอโทษค่ะ" ชายชุดดำที่ขับรถไม่พูดอะไรเขาหันกลับไปมองที่ถนนแล้วสตาร์ทรถขับออกมาจากภัตตคารหรู

"พี่คะ..." ชายชุดดำที่นั่งเบาะข้าง ๆ คนขับหันมาที่หญิงสาวที่นั่งเบาะหลัง

"...บัวขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ" เขาผงกหัวรับ นักศึกษาสาวคลี่ยิ้มกว้างแล้วกล่าวถามทันที

"พี่ต้วน เอ่อ..." เธอสับสนว่าจะเรียกเขาพี่หรือคุณดีแต่เธอเรียกเขาว่าพี่ไปแล้วด้วยความเคยชิน

"เรียกยังไงก็ได้คุณต้วนไม่ว่าคุณหรอก" ว่าจบ หญิงสาวก็คลี่ยิ้มหวาน

"พี่ต้วนทำงานอะไรเหรอคะ เป็นดารา..เอ่อ ไม่น่าจะใช่" เธอพูดเองตอบเองเบา ๆ ราวกับกระซิบ

"คุณต้วนเป็นเจ้าของผับDNDClup"

"เจ้าของผับ?"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนจบ นางฟ้าของมาเฟีย

    การมาของพ่อแม่มาเฟียต้วนมีจุดประสงค์ที่จะมาจัดการเรื่องงานแต่งให้ลูกชาย ซึ่งเขาเป็นคนขอร้องให้ทั้งสองเดินทางมา สู่ขอแฟนสาวตัวเล็กกับพ่อแม่ของเธอทั้งสองครอบครัวได้ปรึกษาหารือกันอย่างส่วนตัว แต่เป็นกันเองมาก ต่างเห็นชอบตรงกันว่าจะกำหนดพิธีมงคลสมรสอีกสองเดือนข้างหน้า ระหว่างที่ผู้ใหญ่ได้พูดคุยเรื่องการจัดเตรียมงาน กอบัวที่ยังคงมีอาการหน่วง ดิ่ง สีหน้าไม่สดใสเท่าที่ควร ทำให้มาเฟียหนุ่มเกิดความสงสัย จึงดึงเธอมาพูดคุยเป็นการส่วนตัวเพื่อถามไถ่ "เป็นอะไรหรือเปล่า พักนี้เธอแปลก ๆ ไปนะ" "ไม่มีอะไรคะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่แจ่มใส ซ้ำยังแฝงความมัวหมอง "ไม่มีอะไรจริง ๆ เหรอ...." มาเฟียต้วนกล่าวถามซ้ำให้แน่ใจ เพราะช่วงหลัง ๆ มานี้ เขารู้สึกว่าแฟนสาวตัวเล็ก คอยจะออกห่างจากเขาอยู่ตลอด "...โกรธอะไรพี่หรือเปล่า" และยังทำทีท่าราวกับรังเกียจเขายังไงยังนั้น "บัวรู้สึกว่า..." ใบหน้าสวยหวานแฝงไปด้วยความเศร้าก้มงุดลง แล้วเม้มปากทั้งสองเข้าหากันแน่น "...บัวไม่อยากแต่งงานกับพี่แล้ว" เธอถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเต็มไปด้วยความน้อยใจที่เกิดขึ้นอย่างไม่รู้สาเหตุ "กอบัว..."

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 39 จู่ ๆ ก็น้อยใจ

    กอบัวลมหายใจหอบถี่ รู้สึกสมองขาวโพน และหวาบหวิวในช่องท้องหลังจากที่ได้ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา ขณะที่มาเฟียหนุ่มจับแท่งเนื้อร้อนรูดขึ้นลง พร้อมกับช้อนตามองเธอไปด้วย ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกาย ไม่รอช้าเขาจับปลายหัวหยักจ่อไปยังช่องรักคับแคบ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงกระเส่า"จะเอามันเข้าไปละนะ" พูดจบ มาเฟียหนุ่มในท่าคุกเข่าตรงกลางกายของหญิงสาว ก่อนจะค่อย ๆ เอาท่อนเอ็นที่มีขนาดเกินมาตรฐานสอดใส่ไปยังร่องแคบทีละนิด ทีละนิด จนสุดลำ "อะ..อื้อ" ปึก ปึก ปึก เอวสอบขยับอย่างช้า ๆ เนิบ ๆ "อ่า" เสียงหอบกระเส่าพานให้สมองเบลอไปหมด มาเฟียหนุ่มเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น ปึก ปึก ปึก "อื้อ..อ๊ะ อ๊ะ" ความใหญ่โตกระแทกเข้ามาในร่องของหญิงสาวจนสุดความยาว ทำให้เธอครางสั่นเครือด้วยความกระสันเสียวปึก ปึก ปึก สะโพกสอบตอกอัดเข้ามาอย่างดุดัน ไปตามอารมณ์ดิบเถื่อน แต่ครั้งนี้มันไม่รุนแรงมากนัก หญิงสาวใต้ร่างไม่ได้ทักท้วงอะไร เขาจึงรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก "โคตรเสียว..หึ้มมม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ความสุขสมซ้อนทับกับสัมผัสที่หวาบหวาม มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นเต้าอกอวบ พร้อมกับขยับสะโพกสอบอย่างรัว ๆ ปึก ปึ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 38 เป็นเมียฉันมั้ย

    ตันติกรลากเก้าอี้มาแล้วนั่งลงข้างเตียงผู้ป่วย ก่อนจะเอื้อมไปคว้ามือเรียวเล็กของกอบัวมากุมไว้ "ฉันโคตรดีใจเลย ที่เธอไม่ได้จากฉันไปจริง ๆ" มาเฟียหนุ่มกล่าวพร้อมกับคลี่ยิ้มบาง ๆ แต่แสนอ่อนโยนผิดกับตัวตนของเขา"เพราะอะไรเหรอคะ..." หญิงสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา"...หรือว่าเพราะบัวเป็นลูกน้องที่ไว้ใจของพี่" สิ้นเสียง มาเฟียหนุ่มก็มองใบหน้าสวยใสด้วยความรัก และเอ็นดู "เพราะว่าเธอคือ...." แอ๊ดดด ยังไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะบอกความในใจ ก็มีคนเข้ามาขัดซะก่อน "สวัสดีค่ะพี่หมอคินน์" กอบัวเอ่ยทักพร้อมกับยิ้มหวานให้กับคนที่มาใหม่ "ไอ้หมอ!..." มาเฟียต้วนกัดฟันกรอด ขบกรามแน่นเมื่อเห็นหน้าคนบงการที่ทำให้เขาต้องโศกเศร้าเสียใจหมดอาลัยตายอยากถึงสองวัน"...มึงกับกูมีเรื่องที่ต้องคุยกัน!" เขาส่งแววตาเชือดเฉือนให้กับเพื่อนสนิท อย่างไม่จริงจังนัก เพราะยังไงแล้ว หมอคินน์ก็เป็นคนช่วยชีวิตกอบัวไว้"เหอะ เหอะ" หมอคินน์กลั้วหัวเราะก่อนที่จะบอกกล่าวเรื่องอาการของผู้ป่วยอย่างจริงจัง"พยาบาลบอกแล้วใช่มั้ยว่า อีกสองวันก็จะกลับบ้านได้""บอกแล้วค่ะ" หมอคินน์ผงกหัวรับ "ช่วงหนึ่งสัปดาห์แรก ต้องระวังอย่าเพิ่งยกขอ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 37 ยังมีชีวิตอยู่

    ทุกคนมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ซึ่งคณาธิปเพื่อนมาเฟียต้วนเป็นเจ้าของ ในขณะที่เอกสิทธิ์ และพิไล เดินนำหน้าพากฤษ และจอมทัพไปยังห้องพักฟื้นของลูกสาว ทั้งหมดก็ได้สวนทางกับหมอคินน์เข้าพอดี "หมอคินน์ครับ" หมอคินน์หยุดชะงักแล้วมองไปยังคนที่เรียกด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง "ไอ้จอม มึงเข้าไปก่อน..." กฤษพูดกับจอมทัพประโยคแรกก่อนที่จะหันไปพูดกับหมอคินน์"...กูกับหมอคินน์มีเรื่องที่จะต้องคุยกัน" มือขวามีสีหน้าตึงเครียดแฝงความโกรธน้อย ๆ ในขณะที่เจ้าของโรงพยาบาลยืนส่ายหน้าแล้วพึมพำออกมาพอได้ยินว่า"เป็นลูกน้องที่รัก และซื่อสัตย์ดีจริง ๆ เหอะ เหอะ" พูดจบก็กลั้วหัวเราะเบา ๆ "ทำไมหมอคินน์ทำแบบนี้ล่ะครับ" เมื่อกฤษได้รู้เรื่องราวทุกอย่างจากปากเจ้าของโรงพยาบาลแล้ว ก็กล่าวถามทันทีอย่างไม่สบอารมณ์นัก "เอาหน่า..กูก็แค่อยากแกล้งมันเล่น ๆ เอง" "หมอคินน์รู้มั้ยว่าคุณต้วนเสียใจมากแค่ไหน ข้าวปลาก็ไม่กิน วัน ๆ หมกตัวอยู่แต่ในห้องกับเจ้าแต้ม..เฮ้อ" กฤษบอกสถานการณ์เจ้านายตัวเองให้กับเพื่อนสนิทของเขาได้รับรู้อย่างเห็นอกเห็นใจ"กูขอโทษ..เอาละกูไม่แกล้งมันแล้วมึงรีบไปบอกเจ้านายของมึงเลยว่า กอบัวยังมีชีวิตอยู่...." หมอคิ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 36 แกล้งแรงไปป่ะ

    "ไม่นึกเลยว่าพี่ต้วนจะเป็นถึงขนาดนี้" ระหว่างที่กฤษพามาเฟียต้วนออกไปท่ามกลางสายตาทั้งสามหนุ่มที่ยังคงจ้องมองแผ่นหลังของเขา ต่างรู้สึกหลากหลายอารมณ์ อี้เฉินก็กล่าวขึ้นอย่างเห็นอกเห็นใจเพื่อนรุ่นพี่"จะสงสาร หรือสมน้ำหน้ามันดีนะ" ศิลาเอ่ยพร้อมกับส่ายหน้า ทว่านัยน์ตายังคงมีความเป็นห่วงมาเฟียเพื่อนสนิทอยู่ไม่น้อย"หึ" หมอคินน์แค่นหัวเราะแล้วยกยิ้มมุมปากด้วยใบหน้าราวกับมีอะไรในใจ แต่ทั้งศิลา และอี้เฉินต่างไม่ได้สังเกต "ไอ้หมอมึงติดต่อวัดหรือยัง" ศิลากล่าวถาม"เออ แล้วทางครอบครัวกอบัวรู้เรื่องหรือยังว่า..." อี้เฉินยังพูดไปจบประโยคก็มีเสียงฝีเท้าที่สวมใส่รองเท้าส้นเตี้ยวิ่งเข้ามาพร้อมกับร้องเรียกหมอคินน์"คุณหมอคะ คนไข้ฟื้นแล้วนะคะ" "อืม เดี๋ยวผมตามไป" หมอคินน์ตอบรับ ท่ามกลางสายตาของศิลา และอี้เฉินที่จ้องมองเขาอย่างมึนงง"ไอ้หมอแล้วเรื่องกอบัว..""พี่จะทิ้งไว้แบบนี้งั้นเหรอ" ดาราหนุ่มชาวจีนแทรกพูดขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "พวกมึงตามกูมา" พูดจบ เจ้าของโรงพยาบาลก็ก้าวขาเดินนำหน้าสองหนุ่มไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วยวีไอพีทันที พอประตูห้องเปิดออก ทั้งประธานบริษัท และดาราหนุ่มชาวจีนต่างดวงต

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 35 เจียนตาย

    ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักวิ่งพาร่างหญิงสาวที่หมดสติ เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดเข้ามาในโรงพยาบาลชื่อดัง พร้อมกับตะโกนร้องเรียก เพื่อนหมอเจ้าของโรงพยาบาลราวกับคนเสียสติ"ไอ้หมอ! ไอ้หมอโว้ย ช่วยเมียกูด้วย" มาเฟียหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าเขาได้หลุดปากเปลี่ยนสรรพนามให้เธอไปแล้ว"ไอ้ต้วน!" หมอคินน์ที่เพิ่งออกจากห้องตรวจเมื่อเห็นเพื่อนสนิทที่มีสีหน้าแตกตื่น จึงรีบวิ่งเข้าไปแล้วสำรวจบาดแผลร่างเล็กที่อยู่บนแขนของมาเฟียต้วน "ทำไม น้อง..." "มึงช่วยเมียกูด้วย" หมอคินน์คลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหันไปสั่งพยาบาลให้เตรียมห้องผ่าตัด แล้วให้บุรุษพยาบาลนำรถมาเอาร่างหญิงสาวไปยังห้องผ่าตัดอย่างเร่งด่วน "ไอ้หมอ กูฝากกอบัวด้วย" ก่อนที่หมอคินน์จะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด มาเฟียตัวนก็คว้าแขนเขาไว้ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาแดงก่ำ "อืม" ทางด้านหมอเจ้าของโรงพยาบาลตอบกลับสั้น ๆ แล้วก้าวขาเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดอย่างรวดเร็ว มาเฟียหนุ่มเดินย้ำก้าวนั่งไม่ติดเก้าอี้ แววตามีความหวั่นวิตกมองผ่านกระจกเล็กเข้าไปในห้องผ่าตัด เขาแสดงออกได้ชัดว่าเป็นห่วงหญิงสาวเป็นอย่างมาก เวลาล่วงเลยมาร่วมสองชั่วโมงก็ยังไม่มีทีท่าว่าหมอคิน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status