CHAPTER 7

UMUWI ako sa bahay ng aking Lolo, at nakita ko, na naroon si Cathy at ang aking ina, pati si Astraia. Madami silang pinamili. Nakahilera iyon sa aming sofa.

"Anak, narito ka na pala," tumayo si mommy at sinalubong ako.

Hindi nakaligtas sa paningin niya ang kakaibang tingin ko sa mga paper bag ng mga branded na gamit na nakakalat sa salas.

"Ah.. anak.. pinasaya lang namin ng kapatid mo ang mga sarili namin. Nai-stress na kasi kami.." naglalambing na sabi ni mommy sa akin.

"Saan naman galing ang perang ginastos niyo?" tanong ko sa kanila.

"Ah, sa ipon namin, anak.." sagot ni mommy, saka lumingon siya kay Astraia, " hindi ba, Astraia?"

"Ah, opo.. opo mommy.." nakangiting sagot ni Astraia.

Naningkit ang aking mga mata, matapos marinig ang kanilang mga kasinungalingan. Hindi ako makapaniwalang naaatim nilang magsinungaling sa mismong harapan ko!

Ganoon ba ako nagtitiwala sa aking pamilya at hindi ko man lang napapansin ang kanilang mga ginagawa?

"Umuwi ka na, Astraia.." pagtataboy ko sa kanya. Hindi ko kayang sikmuraing pati siya ay nakuhang magsinungaling sa akin.

"Pe-pero-- kakarating ko lang," tugon niya habang napatingin siya kina mommy at Cathy.

"Umuwi ka na!" madiin kong saad sa kanya.

"Anak," awat sa akin ni mommy, "anong ginagawa mo? bakit mo siya itinataboy?"

"Ayokong marinig niya kung ano ang  pag uusapan natin, "sabi ko, "ito ay sa pagitan lang natin."

"Hindi. Mananatili siya dito. Parang miyembro na ng pamilya natin si Astraia, kaya kung ano ang nais mong sabihin, maaari niya itong marinig." pagmamatigas ng aking ina.

Parang inaabot na ng pagtaas ng dugo ang aking ulo. Huminga ako ng malalim, saka lumapit sa kanilang mga pinamili. Inisa isa ko yun, saka inilagay ko sa sofa.

"Saan galing ang ipinambili ninyo nito?" ulit ko sa aking katanungan. Hinihintay kong magsabi sila ng totoo.

"Amin nga yan. Naipon namin yan ng kapatid mo," sagot ni mommy sa akin. Iba talaga siya, may paninindigan!

"Sa huling pagkakataon, magsasabi kayo ng totoo, o susunugin ko ang mga bagay na yan?" pamimilit ko sa kanila. Hindi ako makakapayag na hindi nila aminin mismo sa harapan ko na kay LJ na pera ang ginastos nila.

"Mommy.." humawak pa si Cathy sa braso ni mommy.

Naningkit ang mga mata ng mommy ko, habang nakatinguin siya ng masama sa akin, "aba naman, Dwayne. Ano namang katarantaduhan ang nais mong palabasin? anong p[alagay mo sa amin ng kapatid mo, walang pera?"

"Nasaan ang card ni LJ?" tanong ko sa kanila.

Nagkatinginan sina mommy at Cathy, bago nagsalita si Cathy, "aba, malay ko sa card niya!"

"Ilabas niyo!" nagtaas na talaga ako ng boses.

"Dwayne, bakit ba hindi ka naniniwala sa amin ng kapatid mo? sinabi ko na sayo, mukhang pera ang babaeng yun. Kita mo ba, matapos niyang makakuha ng pera sayo, lumayas na siya?" pagmamalaki pa ng mommy ko.

"Sunod sunod na nagmessage sa akin ang banko ngayong araw, tungkol sa mga nababawas sa account ni LJ. At nagkita kami sa mall!"

"Oh, malamang, siya ang gumastos non!" sabi pa ni mommy sa akin, "nasa mall siya, namimili, kaya sunod sunod ang message ng banko na nadating sayo."

"Malalaman ko rin yan," sabi ko sa kanila. Kinuha ko ang aking cellphone at tinawagan ko si Alexis. "Nasaan ka? hanapin mo nga ang mga transaction na ipapadala ko sayo kung saan saan iyon ginamit? nais ko lang malaman, kung may nagnakaw ng card ng asawa ko."

"Sure, sir."

Naguguluhang nagkatinginan sina Cathy at mommy, saka sila tumingin sa akin,.

"Malalaman ko ngayon, kung sino ang gumastos ng pera.' sabi ko sa kanila.

Marahil, hindi na nakayanan ni mommy ang stress.

"Na--nahihilo ako.." saka siya dahan dahang natumba sa sahig.

"Kuya!!! si mommy!!" tawag ni Cathy sa akin. Katulong niya si Astraia na umaalalay kay mommy.

"Shit!" agad ko silang dinaluhan, saka binuhat ko si mommy patungo sa kotse, "Manong Reming, sa ospital tayo!"