Semua Bab Mahirap Balikan ang Kahapon: Bab 1 - Bab 9

LJ: Nakatalungko lang ako sa may gutter ng kalsada, at sinasala ko ng aking mga kamay ang unti- unting pagpatak ng ulan. Kung maaari lang iyong bilangin, ginawa ko na. Para naman maging abala ang aking isipan. Mabuti na lang at may bubong sa parteng iyon ng kalsada. Biglang nawala ang mga tao sa paligid, ng mag umpisang pumatak ang malalaking butil ng tubig mula sa kalangitan. Kasabay niyon ang pag-uulap ng aking mga mata. Kahit anong pigil ko, bumabagsak talaga ang pinipigilan kong luha. Natatawa na lang ako at naiiling sa sinasapit ng aking buhay pag-ibig. Kabayaran ba ito sa nagawa kong pamimilit sa isang lalaking pakasalan ako kahit hindi naman ako ang mahal niya? Ngayon- ngayon lang, nakita ko ang aking asawa, kasama si Astraia Jimenez, ang babaeng alam ko ay nakarelasyon ng niya, na pumasok sa isang hotel. Ng sundan ko sila, inalam ko sa receptionist kung nagcheck in ang dalawa doon. "Ma'am, confidential po ang itinatanong niyo. Hindi po kami naglalabas ng statement ab

Nasa labas ng aming bahay ang sasakyan ni mommy. Napaisip ako kung ano na naman ang ginagawa niya sa aming bahay. Pagpasok ko sa gate, hinihintay ko na salubungin ako ng aking asawa, subalit nabigo ako na makita ang kanyang presensiya. Inilibot ko ang aking mata, wala talaga si LJ. "Hinahanap mo ang asawa mo?" tanong ni mommy sa akin," wala na siya." Nangunot ang aking noo sa kanyang sinabi, "anong wala? nag grocery ba?" hinubad ko ang aking sapatos at ipinatong iyon sa shoe rack, "nasaan siya?" Nagkatinginan silang dalawa ni Cathy, bago siya nagsalita, "lumayas na siya. Sumama na siya sa ibang lalaki," sagot ni mommy sa akin, "biruin mo, mahinhin kunwari, tapos makati naman pala." "Ibang lalaki?" hindi ako makapaniwala sa ibinabalita nila. Imposibleng manlalaki si LJ, alam ko kung gaano siya ka obsess sa akin! "Ito," may ipinakitang picture sa akin si Cathy, larawan iyon ni Lj at ng isang lalaki na magkayakap sa kalsada! Hindi ako makapaniwalang kayang gawin iyon ng aking asawa.

“WELCOME home, my darling!!” Sinalubong ako ng mahigpit na yakap ni Daddy.. Garalgal ang kanyang boses habang pinupunasan niya ang kanyang luha.“Dad… wag ka ng umiyak,” iniharap ko siya sa akin. Hinawakan ko ang kanyang pisngi, at pinunasan ko ang mga luhang bumabagsak doon mula sa kanyang mga mata, “ masaya akong nakabalik na ako sa piling niyo.”“Miss na miss ka na ni daddy “ umiiyak siya sa aking harapan na parang isang bata. “Akala ko hindi ka na babalik.”“Siguro, kung naging maayos kami ni Dwayne, baka hindi na nga ako makabalik. Subalit ang Diyos ang gumawa ng pagkakataon upang ibalik ako sa inyo,” nakangiti kong sagot sa kanya. Pinipigilan kong lumuha, subalit hindi ko na iyon napigilan.Bago ako umuwi sa aming mansiyon, nanatili muna ako ng isang linggo kay Jill, upang umiyak, magmukmok at maglabas ng sama ng loob, upang hindi ko na iyon madala sa bahay.Tuwang tuwa siya noong dinala ako doon ni kuya. Dahil kahit si Jill ay hindi ko pinahintulutang lumapit sa akin. Malaki an

UMUWI ako sa bahay ng aking Lolo, at nakita ko, na naroon si Cathy at ang aking ina, pati si Astraia. Madami silang pinamili. Nakahilera iyon sa aming sofa."Anak, narito ka na pala," tumayo si mommy at sinalubong ako.Hindi nakaligtas sa paningin niya ang kakaibang tingin ko sa mga paper bag ng mga branded na gamit na nakakalat sa salas."Ah.. anak.. pinasaya lang namin ng kapatid mo ang mga sarili namin. Nai-stress na kasi kami.." naglalambing na sabi ni mommy sa akin."Saan naman galing ang perang ginastos niyo?" tanong ko sa kanila."Ah, sa ipon namin, anak.." sagot ni mommy, saka lumingon siya kay Astraia, " hindi ba, Astraia?""Ah, opo.. opo mommy.." nakangiting sagot ni Astraia.Naningkit ang aking mga mata, matapos marinig ang kanilang mga kasinungalingan. Hindi ako makapaniwalang naaatim nilang magsinungaling sa mismong harapan ko!Ganoon ba ako nagtitiwala sa aking pamilya at hindi ko man lang napapansin ang kanilang mga ginagawa?"Umuwi ka na, Astraia.." pagtataboy ko sa ka

POV: LJKUMAKAIN sina Astraia at Cathy sa isang restaurant, ng mapadako ang mga mata nila sa pinto kung saan kami naglalakadNaging kaabang abang ang pagpasok namin na kinukuhanan ng larawan ng mga paparazzi.Ang mga tao doon ay napatunganga sa aming dalawa ni Kuya Zyd. Nakahawak ako sa kanyang braso, habang dala dala niya ang aking bag.Napansin ko agad ang pagngisi ni Cathy, saka kinalabit ang kanyang ina upang tingnan ako.Tinaasan ko sila ng kilay, saka nilagpasan ng hindi man lang binabati. Ayoko silang makita, nagkataon lang na nakareserved na ang isang table dito para sa amin.Subalit ang dati kong biyenan at hipag ay talagang naghahanap ng gulo. Agad nila akong pinaringgan ng kung anu ano."Waiter! akala ko ba, ang restaurant na ito ay para sa matataas na uri ng tao lamang? bakit nagpapasok kayo dito ng basura?" tanong ng aking dating biyenan. Rinig na rinig ko iyon, masakit sa tainga pakinggan.Wala na talagang pinipiling lugar ang mga ipokritang ito. Pati sa mga class na re