ตอนที่ 5 เจอกันครั้งแรก

@โรงแรม M

เช้าวันอาทิตย์ วันงานเปิดโรงแรม

วันนี้มาลารินทร์มีหน้าที่ต้อนรับแขกในโซน VIP และ VVIP

ส่วนสายป่านรับหน้าที่เอ็นเตอร์เทนในงานแต๊งกิ้วปาร์ตี้ของทีมผู้บริหารในเครือมาร์ตินกรุ๊ป ซี่งงานจะเริ่มขึ้นในช่วงเย็น  หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยเธอก็มายืนประจำที่ตรงหน้างานเพื่อรอต้อนรับแขกผู้มีเกียรติของโรงแรม

บรรยากาศภายในงานคลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมายหลายสายอาชีพที่เริ่มทยอยเข้ามาในงาน แต่ละคนแต่งตัวสวยสง่าและหรูหรา วันนี้มาลารินทร์เองก็สวยมากเช่นกัน เธออยู่ในชุดราตรีเกาะอกรัดรูปสีโอลด์โรส ช่วงอกปักเลื่อมระยิบระยับสวยงาม ขับผิวขาวเนียนละเอียดให้โดดเด่นน่ามอง ตัวกระโปรงยาวถึงข้อเท้า แต่ผ่าสูงขึ้นมาจนถึงหน้าขา เวลาย่างก้าวทำให้เห็นเรียวขาและปลีน่องขาวเนียนได้อย่างชัดเจน

ใบหน้างามถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง กลุ่มผมดกดำยาวสลวยหยักศกเป็นลอนถูกรวบหลวม ๆ ไว้ที่ด้านข้างศีรษะ และติดประดับด้วยดอกคัทลียาสีขาวบริสุทธิ์ เรียวปากกระจับเคลือบด้วยลิปสติกสีเดียวกับชุดราตรี ในงานวันนี้ เธอเห็นเหล่าดารานางแบบที่มีชื่อเสียงมาร่วมงานมากมายหลายคน ยอมรับว่าไม่เคยมีโอกาสเข้ามาในสถานที่หรูหราขนาดนี้มาก่อน

“เซดริกคะ รอเจซี่ด้วยค่ะ”

เสียงสูงแหลมของใครหนึ่งดังขึ้น ที่หมายถึงว่าดังจริง ๆ ทั้งที่เจ้าของเสียงอยู่ห่างจากเธอมากโข แต่แก้วหูมาลารินทร์แทบจะแตก ความเป็นจริงเธอไม่จำเป็นจะต้องสนใจอะไรมากนักถ้าเจ้าของชื่อที่ถูกเรียกไม่ใช่คนที่เธอกับเพื่อนสาวเม้าท์ถึงกันอย่างออกรสเมื่ออาทิตย์ก่อน เธอจึงหันหน้ามองไปตามเสียงเรียกแทบจะทันที

ภาพที่เห็นตรงหน้าคือชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่ง ความสูงที่คะเนด้วยสายตาน่าจะราว ๆ 190 ซม. เขาอยู่ในชุดสูทสากลสีน้ำเงินเข้ม ดูเท่ห์และเนี๊ยบมาก ทรงผมสีน้ำตาลถูกเซทอย่างดี คิ้วดกหนา แพขนตายาวงอนจนผู้หญิงบางคนยังต้องอาย ดวงตาสีฟ้าหม่นดูมีเสน่ห์น่าค้นหา ทุกจังหวะการย่างก้าวดูมั่นคง

เธอมองดูเขาอย่างลืมตัว ไม่รู้ว่ามองนานแค่ไหนแต่ที่เห็นคือเขาหยุดการเคลื่อนไหวนานแล้ว และกำลังมองสบตากับเธออยู่ ริมฝีปากหนายกยิ้มที่มุมปาก สายตาคมของชายหนุ่มมองไปที่ดวงตาดำกลมโตและปากกระจับสีสวยที่เผยอค้างอยู่น้อย ๆ ด้วยความถูกใจ

“สวย ..สวยจริง ๆ”

เจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าหม่นพูดออกมา แต่คล้ายว่าเด็กสาวยังไม่หลุดจากภวังค์จึงไม่ได้ยินถ้อยคำใดๆ ที่เจ้าของร่างสูงเอ่ยออกมา จนกระทั่งเสียงแหลมเล็กของหญิงสาวนามว่าเจซี่เรียกชื่อเขาอีกครั้งนั่นแหละ มาลารินทร์ถึงได้รู้สึกตัว

“สะ..สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่อาณาจักรของมาร์ตินกรุ๊ปค่ะ” เธอกล่าวตามสคริปอย่างตะกุกตะกักนิดหน่อย ด้วยมีความรู้สึกตื่นเต้นมากทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“โอ้ยยยยย ... แกเป็นอะไรไปวะเนี่ยยัยรินทร์ .. สติ สติ”

เธอบอกตัวเองในใจ พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ผ่อนออกมาเพื่อลดอาการตื่นเต้น จากนั้นจึงหยิบคอสาร์ทจัดด้วยดอกคัทลียาคละสีที่ถูกวางอยู่บนพานแก้ว เธอเลือกหยิบช่อดอกคัทลียาสีม่วงขึ้นมา แล้วเอื้อมมือเรียวงามเพื่อจะติดไปที่อกเสื้อของเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าหม่นนั้น แต่ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อร่างสูงเอื้อมมือหนามาสัมผัสที่มือเรียวบางของเธอพร้อมกับใช้หัวแม่มือลูบวนเบา ๆ พลางกล่าวกับเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มกังวานดูน่าฟัง

“ผมขอเป็นดอกสีขาวได้ไหม ให้เหมือนกับดอกคัทลียาที่ประดับอยู่บนผมของคุณ”

มาลารินทร์กระพริบตาถี่ ๆ ด้วยอาการตกตะลึงเล็กน้อย แต่เพียงครู่เดียวเธอก็ตั้งสติได้ รีบหยิบคอสาร์ทดอกคัทลียาสีขาว แล้วติดไปที่หน้าอกเสื้อสูทสีน้ำเงินเข้มนั้นอย่างระมัดระวัง โดยมีสายตาสีฟ้าหม่น มองสำรวจไปทั่วดวงหน้าและเรือนร่างสวยนั้นแบบไม่ละสายตา

เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นปรากฏแก่สายตาของเจซี่ นางแบบสาวซึ่งเป็นคู่ควงของชายหนุ่มในงานวันนี้ หล่อนชักสีหน้าไม่พอใจใส่มาลารินทร์ทันที และมองเธอแทบจะกินเลือดกินเนื้อ หล่อนรีบเอื้อมมือมาเพื่อคล้องแขนเซดริกคล้ายจะแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วรีบเดินตามชายหนุ่มเข้าไปในงานทันที

“เห้อออออ ... ” มาลารินทร์ถอนหายใจโล่งอกทันทีที่สองคนนั้นเดินเข้าไปในงาน บอกกับตัวเองว่าอาการที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อครู่ น่าจะเป็นเพราะตื่นเต้นกับงานและสถานที่ที่มันใหญ่โตหรูหรามากก็แค่นั้น

แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ล่ะ เขาทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร มาลารินทร์ครุ่นคิดแล้วเอื้อมไปแตะมืออีกข้าง ในตำแหน่งที่เซดริกสัมผัสเมื่อครู่แล้วลูบไปมาเบา ๆ

    

งานเสร็จสิ้นลงในเวลา 14.00 น. พนักงาน และแขกเหรื่อเริ่มทยอยกลับกันจวนจะหมดแล้ว คงเหลือแต่เฉพาะผู้บริหารในเครือ  บรรดาญาติสนิท และแขกพิเศษคนสำคัญที่มาร์ตินกรุ๊ปได้เชิญไว้เพื่อร่วมงานแต๊งกิ้วปาร์ตี้ต่อในช่วงเย็นเท่านั้น ที่ยังคงอยู่ โดยมีเจ้าหน้าที่ทางโรงแรม ทยอยเชิญขึ้นไปที่ห้องรับรองส่วนตัวเพื่อพักผ่อน เตรียมตัวร่วมงานต่อในช่วงค่ำ

 มาลารินทร์ก็กำลังจะกลับเช่นกัน ร่างบางเดินไปที่ห้องแต่งตัวที่ถูกจัดไว้ให้เพื่อจะเปลี่ยนชุด แต่ในขณะที่เธอกำลังจะไปเสียงโทรศัพท์สมาร์ทโฟนก็ดังขึ้น เธอจึงหยิบขึ้นมาดู เมื่อเห็นเป็นชื่อของปริณนิ้วเรียวรีบกดรับสายทันที

 “ว่าไงปริณ” เธอทักน้องชาย

(พี่รินทร์อยู่ไหนเลิกงานรึยัง ป้าแมวโทรหาผมบอกว่าแม่บ่นเหนื่อย และเจ็บหน้าอกเพิ่งวางสายไปผมก็รีบโทรหาพี่นี่แหละ ตอนนี้ผมยังอยู่ที่โรงเรียนรอพรีเซนต์งานกลุ่ม กลับไปไม่ได้แน่เลยพี่) ปริณพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน หลังจากได้รับสายป้าแมวคนที่รินทร์จ้างไว้ช่วยดูแลแม่ตอนที่เธอและปริณไม่อยู่

“เออๆ ไม่เป็นไร พี่เลิกงานแล้วกำลังจะกลับพอดี ปริณไปเรียนเถอะ ไม่ต้องห่วงแม่นะ”

มาลารินทร์วางสายรีบหยิบกระเป๋าออกไปทันที โดยไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างที่ตั้งใจไว้ตอนแรก เพราะเธอเป็นห่วงแม่มาก ถึงชุดจะวาบหวิวไปสักหน่อย แต่ตอนนี้เพิ่งจะบ่ายสองโมง นั่งแท็กซี่กลับก็ไม่น่าจะอันตรายอะไรเดี๋ยวค่อยไปเอาเสื้อคลุมในกระเป๋าออกมาใส่ทับอีกทีตอนรอแท๊กซี่แล้วกัน

“ติ๊ง...”

เมื่อปุ่มบอกชั้นลิฟท์แสดง ชั้น G และทันทีที่ประตูเปิดออก มาลารินทร์ก็รีบเดินเพื่อออกจากโรงแรม เธอเลือกลงชั้น G เพราะคนจะน้อยกว่าทางออกประตูหน้าโรงแรม แต่ด้วยกระโปรงที่รัดรูปและแคบ แถมยังผ่าสูงและรองเท้าที่ใส่ส้นก็สูงมาก เธอจึงค่อย ๆ เดินเพราะกลัวว่าจะเสียหลักล้มไป ระหว่างนั้น เหมือนหูจะแว่วได้ยินเสียงคุยกันเบา ๆ คล้าย ๆ หัวร่อต่อกระซิก หรือพลอดรักกันของชายหญิง

“อะไรกันเนี่ย มาพลอดรักอะไรกันตรงนี้ แล้วฉันจะกล้าเดินผ่านมั้ยห๊ะ เผื่อเดินไปแล้วเจอฉากเลิฟซีนขึ้นมา จะทำยังงัย ปั๊ดโธ่ว คนยิ่งรีบ ๆ อยู่” เธอถอนใจมองบนอย่างเซ็ง ๆ ตัดสินใจหันหลังกลับไปอีกทางเพื่อจะเดินออกไป แต่ทว่า.....

 “อื้มมมม อาห์... เซดริกคะ ทำไมวันนี้คุณดูร้อนแรงกับเจซี่จังเลยคะเนี่ย หืมม” เสียงครางอย่างเสียวซ่านดังขึ้นมาเบา ๆ พร้อมกับเสียงจุ๊บๆ จ๊วบๆ ดังมาเป็นระยะ เสียงชัดเจนขนาดนี้คือคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยจริง ๆ

“แต่ .. ดะ..เดี๋ยวนะ เซดริก??? ... เจซี่??? ”เธอรำพันกับตัวเอง ไวเท่าความคิด มาลารินทร์หันกลับมาในทิศทางเดิม และเดินไปยังต้นเสียงนั้นทันที ภาพที่เธอเห็นนั้นคมชัดระดับ 4K 

ร่างของเจซี่ในชุดราตรีสีแดงเพลิงที่แขนและอกเสื้อเลื่อนลงมาจนเกือบจะถึงเอว หล่อนยืนพิงราบไปกับรถสปอร์ตสีน้ำเงินเข้ม โดยมีชายหนุ่มร่างสูงโน้มตัวลงมาทาบทับอยู่ด้านบน ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบจูบกันอย่างดูดดื่ม ส่วนมือหนากำลังคลึงเคล้นไปที่สองเต้างามของนางแบบสาวที่ไม่ได้สวมบรา มีเพียงสติ๊กเกอร์สีชมพูปิดจุกไว้เท่านั้น