Chapter 7

Agad kong binuksan ang pinto ng opisina niya at pumasok. Naabutan ko siyang naka-upo sa swivel chair niya habang may files na binabasa. Nag-angat siya ng tingin at nang makitang ako ang pumasok ay binitawan niya ang binabasa niyang papel at napabuntong hininga. Tumingin siya sa kaniyang relo bago magsalita.

"You're almost late," anito.

"I'm sorry Mr. La Monte it won't happen again," pormal kong sagot na siyang nagpataas ng kilay niya. Sumandal siya sa swivel chair niya na nakahalikipkip ang dalawang braso.

"Mr. La Monte? Are you still going to call me that? Magiging asawa na kita ah. Ano naman kaya ang itawag ko sa iyo? Misis La Monte?"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at agad napalingon sa pinto ng opisina niya. Baka may makarinig! Agad kong inilock ang pinto at mabilis ang bawat hakbang palapit sa kaniya. Sumilay ang pilyo niyang ngiti sa labi dahil sa ginawa ko.

"Huwag mo nga akong tawaging ganiyan baka may makarinig!" Turo ko sa kaniya na may halong iritasyon.

Nagkibit balikat ito na tila nanunudyo. "Why? It's not like I'm not saying the truth though. Come on, Felicity. Ikaw na mismo ang nagsabi hindi ba na kailangan nating paniwalain ang mga lolo natin. Paano natin sila mapaniwala kung kahit sa trabaho hindi mag-asawa ang turingan nating dalawa?" aniya.

Tumayo ito mula sa swivel chair niya upang harapin ako. Inilagay niya ang dalawang palad sa kaniyang office table at humilig palapit sa akin.

I rolled my eyes. "Oh please, pwede ba? Ayoko ng eskandalo. Pinaka ayaw ko sa lahat ay yung pinag-uusapan ang pangalan ko kaya ilayo mo ako sa pangalan mo. Tsaka, yung mga lolo lang naman natin ang lolokohin natin ah, hindi mga katrabaho ko! At besides, walang nakaka-alam na isa akong tunay na Sanuevoz kaya hangga't maaari, boss at secretary ang turingan nating dalawa habang wala ang mga chairman."

"Talaga? Sa tingin mo maloloko mo ang mga shareholders ng kompanya? Alam nilang may babaeng apo si Sanuevoz. Lalo na ang ibang mga matagal na nilang naka sosyo sa negosyo."

"Pero hindi nila alam na ako 'yon."

Tinitigan niya ako na siyang nilabanan ko rin. "Felicity Sanuevoz, alam mo walang negosyanteng bobo."

Pinagtaasan ko siya ng kilay sa naging asik niya. Wow ha, nanggaling sa kaniya. Sino ba itong nag recommend na lokohin namin ang mga lolo namin.

Matamis akong ngumiti. "Well, meron akong kilala. Isa," sabi ko at hinagod ng tingin ang kabuoang katawan niya.

Kumunot ang mukha niya sa sinabi ko at agad nawala ang mapaglaro niyang ngiti kanina. "Hindi ako nakipagbiruan dito, Felicity," sabi niya sa seryosong boses.

At anong akala niya sa akin? Hah! Pikonin talaga eh. Siya itong unang makipagbangayan tapos magagalit kapag nag back fire sa kaniya. Pinaglihi talaga siya sa papaya.

"Ako rin." Ngiti ko.

Mabuti na lang may kumatok sa pinto niya na siyang nagpahinto ng labanan ng titig naming dalawa. Kulang nalang mag-aalab kami dito dahil sa tahimik na tensyon na namumuo sa pagitan namin.

Tss, ako ang unang umiwas at humakbang patungong pinto upang pagbuksan ito. Isang lalaki ang nakatayo sa labas ng pintuan na may dalang envelope na brown ang bumungad sa akin. Nang makita ako ay ngumiti ito at sumilip sa likod. Kilala ko ito. Isa siya sa mga abogadong kaibigan ni Alessandro. Winagayway niya ang envelope na bitbit niya upang makita ni Alessandro.

"Give it to her," sabi ng boss ko.

Inilahad niya ito sa akin at kumindat bago nagsalita. "Congratulations newlyweds?" aniya at saka umalis.

Nakakunot akong lumingon kay Alessandro. "Ano 'yong sabi niya? Never tayong kinasal!"

"Read that document. Official date ng kasal natin ay yung kahapon," aniya sa casual na tono na akala mo walang bigat yung sinabi niya. Agad kong binuksan ang envelope at binasa ang dokumento.

"Huh? Ano bang pinagsasabi mo? Pwede ba 'yon? Kahit sa mga civil marriage may mga officiators eh. Halata namang peke itong dokumento mo."

He shook his head, smiling sarcastically. "Marami akong kilala, Felicity. Are you perhaps underestimating my capabilities? This document will serve as our contract. The two chairmans will eventually plan an official wedding for the two of us, pero sa ngayon engage pa tayo sa kanila. But in the context of our contract, you are already married to me. Got it?"

Tila nabunutan ng tinik ang lalamunan ko sa sinabi niya. Binasa ko ang kontrata naming dalawa at parang may martilyong humahampas sa paa ko hanggang sa tuluyan itong madikit sa sahig ng office niya.

"What if ikasal nila tayo pagkatapos ng kontrata nating dalawa?" tanong ko. Anong mangyayari? Makompromiso ang proyekto nila sa China. Masisira ang pagkakaibigan nila dahil lang sa dalawang apo nilang mapagdesisyon na niloloko lang sila.

"We have our own terms, Felicity. Don't worry about the marriage proposal between our families. At saka isa pa, hindi maaaring after a year pa nila tayong ipakasal. Segurista ang mga lolo natin, kaya alam kong 2-3 months from now kasal na tayo. O baka nga isang buwan lang may anunsyo na patungkol sa dalawang pamilya. But anyway, as what I have said may iba tayong kontrata at kasali na dun na mapaniwala natin ang mga lolo natin na nagmamahalan tayong dalawa. Got it?"

Hindi ako umimik. Nanatili akong tahimik sa kabila ng sinabi niya. Masama ko lang siyang tinitigan na siyang nagpa taas ng dalawang kamay niya na tila sumusuko.

"Hey hey, don't give me that look. Napag-usapan na natin ito kagabi, hindi ba?"

Mapakla akong napatawa. "May naalala ka pa talaga kagabi ha na sa sobrang lasing mo sinukaan mo ako!"

Humagalpak siya ng tawa. "You know, I will give you credit for that. You really are a perfect combination of my secretary and wife. Kung nakita siguro ng lolo natin kung paano mo ako inalagaan kagabi ay baka mapaniwala agad natin sila sa ating relasyon," aniya sa mapang-asar na boses.

I just rolled my eyes. Kapag talaga ganito ang mood niya, wala siyang matinong naiisip.

"Let's keep this relationship hidden from everyone. Uulitin ko, Mr. La Monte, sa harapan lang ng mga lolo natin tayo may relasyon. Maliwanag?"

Mapang-asar itong tumango tango sa sinabi ko. "Maliwanag," aniya. "Now, as my secretary, get me my coffee Ms. Sanuevoz...or Mrs. La Monte?" Sumisilay ang tawa niya. Lalo na nang makita ang reaksyon kong klarong hindi na nasisiyahan sa lahat ng pinagsasabi at pinaggagawa niya. Kaunti nalang talaga masasapak ko na siya.

Inis akong napabuga ng hangin at umirap. "Yes, sir," sabi ko sa pormal na boses at lumabas ng opisina. Nang tuluyan akong makalabas, ay rinig na rinig ng tenga ko ang halakhak niya mula sa loob. Pinandilatan ko na lang mg mata dahil sa inis ang pinto, muntik ko na itong masipa at masuntok dahil sa nakaka-irita niyang tawa. Kulang nalang sasabog ako sa inis eh.

Pinagtestingan talaga ako ng gung-gong. Lagyan ko ng dalawang kutsarang asin ang kape niya kita mo. Nang sa ganoon matikman niya ang alat ng mood ko dahil sa kaniya.