Justine Point of view
"TIN, are you done?" "Ho?" Mabilis akong napabalik sa kasalukuyan. Paano, malakas na boses ni Sir Xander ang bumungad na naman sa pandinig ko. Halatang iritado at nagmamadali na siya. Sumilip pa siya sa may pinto. "Malapit na po," sigaw ko pabalik. Sumimangot siya pabalik bago ako talikuran. Nagmadali na talaga ako. Ang sabi niya ay kailangan ko ng bilisan at magmadali dahil kinakailangan na kaming umalis. Binilin pa niyang magbihis daw ako ng puting bestida. Buti na lang at meron akong mga bestida na dala galing sa probinsiya. Luma na pero maayos-ayos pang tingnan. Binili namin iyon ni Nanay sa palengke—noong graduation ko ng higschool. Nakaramdam tuloy ako ng lungkot nang maalala ko si Nanay at kung ano na kaya ang kalagayan niya. Huling nakausap ko siya ay noong bago ako pumunta sa bahay ni Sir Xander. Wala na akong tiyansa na makausap sila dahil nga nasira ang cellphone ko dahil kay Sir Xander. Muli kong sinipat ang sarili. Nang sa tingin ko ay maayos naman ng tingnan ang itsura ko ay mabilis akong lumabas at pinuntahan si Sir Xander na naghihintay sa sala. Nakabihis na rin siya at ipinagtaka kong nakaputi rin siya ngayon. Parang naging matchy-matchy pa kami ngayon. "Are you ready?" tanong niyang tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Na para bang sinisipat mabuti ang itsura ko. Pinag-aralan niya akong mabuti. Tapos ay bumuga siya ng hangin. "If only I don't need to do this!" asik niya sa sarili na para bang pinapagalitan ito. Tumaas ang kilay ko at hindi siya maintindihan. Wala naman pumipilit sa kanyang isama ako. Inaya niya ako. Nagmamadali pa nga. Hindi ko talaga siya ma-gets anong kailangan niya sa akin. "Saan po ba tayo pupunta?" tanong ko nang nakasunod na sa kanya papunta sa sasakyan. Bigla siyang tumigil at humarap sa akin kaya nabangga ako sa matipuno niyang dibdib. Nasinghot ko ang kay bango niyang amoy. Gustong gusto ko ang amoy ng kaniyang pabango. Hindi masangsang sa ilong. Amoy vanilla scent iyon. Parang pambabae. "Learn when to stop, Tin. Even in asking questions na hindi mo na kailangan pang alamin ang kasagutan..." aniyang may bahid ng inis ang tono. Tiningala ko si Sir Xander. Nakayuko din siya at nakatingin sa akin. Mataas si Sir Xander sa height na 6 feet. Ako naman ay Nass 5'4" lamang. Tinaasan niya ako ng kilay habang hindi ko naman mapigilang mapanguso. "Are you wearing lipstick?" biglang tanong niya. Dinilaan ko muna ang mga labi ko bago sumagot, "Huwag mo ng tanungin Sir Xander. Alam mong wala akong pambili!" ika kong inirapan siya. Hindi dahil sa katulong niya ako ay magpapadaig ako sa pagiging amo niya. Ako ang kailangan niya at bigla na lang hinihila sa kung saan tapos ay siya pa itong may ganang mag-inarte ng ganito. Kumunot ang noo niya sa akin. Siguro iniisip niyang kakaiba ako sa mga naging katulong niya. Kung noon kinakaya niya ang mga nagdaan na katulong, aba! Ibahin niya ako. Laking probinsiya ako na palaban. Hindi ako pinalaki ng nanay ko para magpaapi kahit na mahirap lang kami. Wala kaming sapat na salapi pero meron kaming dignidad para lumaban. Ilaban ang tama sa mali. Ilaban ang sarili. Saglit kaming nagkasukatan ng tingin at nanahimik. Kapagdaka ay bumuga siya ng hangin bago muli akong talikuran. Binuksan niya ang pinto ng sasakyan niya at pumasok agad sa loob. Ngumuso ako. Sa mga napapanood ko at nababasa, pinagbubuksan ng mga lalake ang mga babae bilang tanda ng respeto. Pero siya? Hindi. Kahit katulong ako, dapat itrato niya akong babae! Pero parang malabo iyong mangyari. Napapaisip tuloy ako kung... Lalake ba si Sir Xander? I mean, lalake siya tingnan. How about kaya sa pakiramdam niya? Baka kasi pusong babae siya. Para kasi siyang nangdidiri sa kagandahan ko lalo na kanina. "Ano pang hinihintay mo!" bulyaw niya nang ibaba ang salamin ng bintana kung nasaan siya. "Sumakay ka na!" "Napakagentle dog talaga ng amo kong ito!" mahina kong anas bago pumasok sa loob. Sa likod ng drivers area ako pumuwesto. "Tin!" Bigla niyang sigaw. Nagulat ako. Narinig ba niya ang sinabi ko? Nataranta akong napatingin sa kanya. "Ho?" Napatanong pa akong nalilito. "God! Saan ka ba talaga lupalop ng mundo nanggaling? Gagawin mo pa akong driver mo? Ano kita amo ko?" Napairap ako sa hangin. Iyon lang ba ang problema niya? Makasigaw parang babasagin niya ang eardrums ko. Jusko! "Puwede naman, Sir!" sabi kong ngumisi. Iniinis na talaga siya.Hindi kasi maliwanag ang mga utos niya. Paano ko malalaman anong gusto niya. Hindi naman ako manghuhula. "Tin! You'll gonna make me kill you, alam mo ba iyon!" Ika niyang napasabunot na sa kanyang buhok dahil sa iritasyon sa akin. Natakot ako sa sinabi ni Sir Xander. Napatingin ako sa sarili ko. Kaya ba niya ako pinagbihis ng puti dahil balak niya akong patayin. Pinagputi niya ako para maging whitelady kalaunan lalo na kapag hindi natagpuan ang bangkay ko! Naku ayaw ko ng sumama kung ganoon. May balak pala siyang patayin ako. "Sir, alis—" "Come in front! We really need to go. Wala na akong sapat na oras para patulan ang mga nasa isipan mo! For God sake, Tin, you are making me crazy!" Dahil sa bulyaw niya ay aligaga akong pumunta sa harapan. Hindi ako bumaba. Dumaan ako sa loob sa may gitna ng drivers area at sa katabi nitong upuan. Nasagi pa yata ng puwetan ko ang kung ano dahil hindi ko maihanap ang sarili kung paano makakapuwesto. Laking ginhawa ko nang sa wakas ay makaupo na ako ng maayos. "Seatbelt," utos niyang mukhang pikang pika na sa akin. Nakanguso akong naglagay ng seatbelt. Hindi pa man naikakabit ay bigla na niyang pinaandar ang sasakyan dahilan upang mapamura ako. "Tang—" Masamang tumingin siya sa akin nang marinig ako. "Tang in a cup orange flavor..." kakong ngumisi pagkatapos ay nag-peace sign sa kanya. Itong si Sir Xander, mas matindi pa ang mood sa babaeng may regla. Kung hindi lang talaga ako nakabali sa agency at nangangailangan ng pera, baka sa umpisa pa lang ay nilayasan ko na siya. Hindi ko yata matatagalan ang paiba-ibang mood niya. Habang nasa biyahe ay hindi ko maiwasang mamangha sa malalaking gusali na nakikita ko. Doon ko ibinaling ang atensiyon ko dahil ayaw kong kausapin si Sir Xander. Halos mabali na ang leeg ko kakalingon. Siyempre kakaibang pakiramdam sa akin kasi laging bundok at palayan lang ang nakikita ko noon sa probinsiya. First time ko sa siyudad kaya naman para pa akong ignorante. Iba pa rin ang nakikita ng personal sa nababasa at nakikita lamang sa libro o television. Hindi ko namalayan na dumating na pala kami sa sadyang lugar ni Sir Xander. Napatingala ako sa may bintana dahil nasa harapan kami ng malaking gusali. Malaking malaki. "Get out. Sumunod ka sa akin," aniyang wala man lamang kangiti-ngiti. Bumaba siya agad na hindi ako nilingon. I'm so hurt! Pagkatapos niya akong pamadaliin! Ni hindi ko nakain ang hotdog niyang kulubot tapos heto siya, hindi ako tinatrato ng tama. Muli na lang akong napairap sa hangin. Itong si Sir Xander masarap bigyan ng palo sa puwet. Siya na itong may kailangan sa akin, siya pa itong parang galit. Bumaba na ako dahil heto na naman siya, hindi makapaghintay sa isang prinsesang gaya ko. Kinatok ba naman ako at pinandilatan ng mga mata dahil hindi agad sumunod sa kanya. Inaayos ko pa ang sarili ko dahil nagulo ang buhok ko kakalingon. Nang makababa ay nauna na naman siyang naglakad. As usual, nakasunod na naman ako. Ewan ko na kung sino sa amin ang aso. Siya na gentle dog o ako na sunod lang ng sunod? Nakasunod lang talaga ako. Mula sa pagpasok sa gusali hanggang sa elevator ay sa likuran niya ako pumuwesto. Pero natigil na ako nang parang papasok kami sa isang silid. "Sir Xander, anong gagawin natin diyan?" Hindi ko na mapigilang tanungin siya. Nagawa ko pa ngang hawakan ang kamay niya para pigilan. Napatingin siya sa kamay ko bago hilain ang sariling kamay. Pagkatapos ay bigla niyang pinitik ang noo ko. "I told you, don't ask..." Sinimangutan ko siya. Makakalimutin na ba si Sir Xander? Sabi niya kanina ipapaliwanag niya kung saan niya ako dadalhin at bakit. Bakit ngayon nakalimutan na niya? Siya pa may ganang magalit. Tinalikuran niya ako. Kumatok siya sa pinto. Ako naman ay dahan-dahan at hindi nagpahalatang tumatakas na. Pasimple akong humahakbang paatras. Hanggang sa lumaki ang hakbang ko. Patakbo na sana ako nang bigla niya akong hinawakan at hinila. Napasigaw pa ako kasabay ng pagbukas naman ng pinto sa kuwartong kinatok niya. "Nay, papatayin yata talaga ako!" bulalas kong napapikit habang hinihila ni Sir Xander sa loob ng silid na iyon. "Sir, maawa po kayo sa akin. May nanay pa po akong umaasa sa akin. Ipapagamot ko pa ang nanay ko..." pakiusap ko. Pinagsalikop ang aking mga kamay na tila nagmamakaawa. "Tumigil ka nga, Tin! Sinong papatayin? I will not dirty my hands kung ikaw din lang!" Singhal niya nang bitiwan na ako at marinig kong muling sumara ang pinto. Ang itsura kong nag-aalala kanina ay biglang umasim. Nagmulat ako ng mga mata ko at masamang tinitigan si Sir Xander. Halos patayin ko na siya sa titig ko. Ako na lang ang papatay sa kanya! Kung nakamamatay talaga ang masamang tingin—bumulagta na siya ngayon din! "Hmmmm." Nagulat ako nang biglang may tumikhim. Napabaling ako kung saan nanggaling iyon. Nanlaki ang mga mata ko nang may makitang guwapong lalake. Nakangiti siya nang tumingin rin sa akin. "Wow, what a beautiful lady," aniya. Mas lumawak ang ngiti niya sa mga labi nang magtama ang mga mata namin. "Ako?" tanong kong kinilig yata maging kuko ng mga paa ko. Tinuro ko ang sarili ko habang parang kiti-kiting kinikilig. Ako lang naman ang babae doon kaya paniguradong ako ang sinabihan niya ng maganda. Ngumiti ako at nagpa-cute. Pero agad na muling napawi ang ngiti sa mga labi ko nang biglang may pumitik sa noo ko. Masama kong tinitigan si Sir Xander na siyang gumawa niyon habang hinihimas ang noo kong namula na yata dahil sa kapipitik niya. "Ano? Gising ka na ba? Nananaginip ka kaya kailangan kang gisingin!" patuyang ika niya. Biglang gumitna sa pagitan namin nang guwapong lalake. "Hey Xander, that is not nice, bro. Hindi ganyan tratuhin ang future wife mo," aniya ng lalake. Nakangiti na naman ako nang ipinagtanggol ako ng guwapong lalake. Pero habang nagsasalita siya ay unti-unting napapawi iyon. Anong sabi niya? Future wife? Nino? Biglang humarap sa akin si Sir Xander. Hinuli niya ang mga mata ko at matamang tinitigan. "Tin, let's get married. Now!"Xander's Point of ViewI told them to give her the simplest gown they have. Pero bakit lahat ng iyon ay umaangat sa tuwing suot ni Tin? Napakaganda niya sa lahat ng gown at kailangan ko pang pilitin ang sarili ko na sabihing hindi maganda ang mga iyon para lang palitan niya. And yet every gown, mas nagiging angat ang ganda niya.I was looking at my phone when she went out of the fitting room again. Parang ayaw ko na ngang tumingala."Last na ito Sir Xander. Bahala ka na sa buhay mo kapag hindi mo pa ito nagustuhan. Magsusuot na lang ako ng pamunas ng sahig para mas matuwa ka!" Natawa ako habang inaangat ang aking paningin mula sa cellphone. Naisip kong mas maigi na nga yatang basahan ang ipasuot ko para hindi siya mapan—..."Ano na? Ayaw mo pa rin ito? Ito na ang huling simpleng damit!" ika niyang nawawalan na ng pasensiya sa akin.Kumibot ang mga labi kong nakanganga nang bahagya. Kung hindi ko lang naramdaman na tila tutulo ang laway ko ay hindi ko pa iyon ititiklop. I was...Am
JUSTINE'S POINT OF VIEW "Sinasabi ko na nga ba!" Marahas na binitiwan ni Sir Xander ang kamay kong hawak niya. Kahit na ganoon ay hindi naalis ang ngisi sa labi ko. Mukhang pagkatapos ng tatlong taong kunwaring kasal namin ay baka mas mayaman na ako kay Sir Xander. "Wala bang ibang nasa utak mo kundi ang pera?" May yamot sa tinig na ika niya. "Pera ang bumubuhay sa tao, Sir Xander. Kung walang pera, baka namatay na ang nanay ko. Kung walang pera, baka hanggang ngayon, lubog pa rin kami sa putikan. Aminin mo man o hindi, Pera ang nagpapatakbo sa lahat..." ika ko. Sa nakikita ko sa mundo simula noong namulat ako sa hirap ng buhay ay napantanto kong pera ang mas importante. Lalo na sa katulad kong hindi naman ipinanganak na mayaman. Mahirap lang kami at kay hirap kitain ang pera. Pera na halos ipagkait sa amin dahil mahirap lang kami. "Money is the root of evil. Tingnan mo ang mga politiko dito sa Pinas, they become more evil because of their hunger for money. Kayamanan at kapangya
Xander's Point of View"Tin, can you make me a coffee..."Agad siyang tumayo at humarap sa akin nang mag-request ako ng kape. "Hot or cold Sir Xander?" aniyang parang waitress na nagtatanong ng order. "Hot..." sagot kong iniiwas ang tingin sa kanya dahil may importante akong binabasa ngayon. Kontrata iyon sa magiging boutique na ipapatayo namin."How hot, Sir Xander, high, medium or low?""Medium..." sagot ko kahit ang weird ng tanong niya. Parang steak lang na kailangan may nga level pa ng pagkakatimpla. "Black, with cream and sugar or just..."Tumaas ang tingin ko sa kanya na salubong ang mga kilay. What's with her today? Bakit parang kakaiba ngayon ang kinikilos niya?"You know what I prefer, right? Bakit kailangan mo pang tanungin?" medyo may inis na sa boses ko pero nagpigil pa rin ako. "Ah...sorry sir Xander, nakalimutan ko na. Medyo alam mo, makakalimutin na ako, tumatanda na eh..."Tinaasan ko siya ng kilay. Iniinis ba niya ako? Parang sinasadya niyang inisin ako sa araw
Justine's Point of ViewSa paglipas ng araw, marami akong natutunan sa pagtatrabaho sa kompanya. Hindi siya madali, pero kung talagang gustong matuto, kailangan ang sipag at tiyaga. At kailangan din ang makapal na mukha at malakas na kalooban. Kinakailangan ko talaga iyon. Dahil habang tumatagal, hindi mawala-wala ang pagkuwestiyon ng iba sa posisyon ko doon. Kung bakit ako naroon samantalang baguhan lang ako at medyo walang alam. Alam kong iyon ang iniisip nila dahil iyon ang parating naririnig ko mula sa kanila. Alam kong inilihim nila Grandma at Sir Xander ang totoong pinanggalingan ko. Ang pagiging higschool graduate ko lang at pagiging maid. Pinoprotektahan nila ang pero alam ko naman din sa sarili kong hindi ko nga iyon deserve. Sa ngayon. Dahil patutunayan ko sa lahat na kaya ko at deserve ko. Sa tamang panahon."Tin, I need you to photocopy these documents. Be careful with it..." utos ni Sir Xander.Kinuha ko ang dokumentong sinasabi ni Sir Xander. Kapag importanteng dokumen
Xander's Point of View Pinagtatakahan ko talaga ang naging reaksyon ni Tin. Bigla na lang siyang umiwas nang naroon ako. Hindi din nila sinagot ang tanong ko. What's with them? Para nila akong pinagkakaisahan na dalawa. Noon ko pa iyon napapansin. Mas pinapabiran masyado ni Grandma si Tin. On the other side, mukhang hindi naman ako nagkamali ng desisyon dahil nagustuhan talaga siya ni Grandma. Baka kung ibang babae, baka hindi ganito. Baka nawala na sa akin ang pagiging halili ni Grandma sa kompanya."I heard you enjoy your family time, Xander. Buti naman. Kailangan ninyo iyon ni Tin." Napatingin ako kay Grandma nang magsalita siya. Susundan ko sana si Tin pero napatigil ako. Hinarap ko si Grandma at pilit na ngumiti "Yeah. Next time, come with us Grandma..Mas kailangan mo ang mag-enjoy kasama ang apo mo sa tuhod..."Ngumiti si Grandma sa akin. "I will, apo. Nga pala, handa ka na ba sa gagawing family meeting sa susunod na buwan? Si Tin, we need to introduce her..."Napalunok ako.
Justine's Point of View Pagkatapos ng nangyari sa paggastos niya sa pera ko ay naging okay naman ang buong araw namin sa park. Kitang kita na na-enjoy naman ni River doon dahil hindi ito masyadong nag-a-alburoto. Panay rin ang ikot ng ulo nito na para bang gustong gusto ang nakikita. Pero siyempre, magpapatalo ba naman ako. Lubos din akong nag-enjoy sa pamamasyal namin. Lalo na at ang mga pagkain na pinadala sa amin ni Grandma ay napakasarap. Sana pala ay isinama namin siya para lalong masaya. Kailangan din ni Grandma ang fresh air. Next time, isasama namin siya. Habang nasa biyahe kami ay abala ako sa aking cellphone kakatipa."What are you doing?" sita ni Sir Xander nang tumigil kami dahil red light. Agad kong itinaas ang cellphone ko at iniharap iyon sa kanya. Ipinamukha ko ang halaga ng dapat niyang bayaran. "Iyan Sir, bayaran mo iyan agad. Cash ang gusto ko dahil kailangan ko iyon in case of emergency..."Napatitig siya roon."What? Ten thousand? Hey, I just got five hundred