Kabanata 1.1

Dire-diretsong ininom ni Mia ang alak, mainit na dumaloy iyun sa kaniyang lalamunan. Pabagsak niyang ibinaba ang baso niya, namumungay na rin ang mga mata niya dahil sa kalasingan niya. Hilaw siyang natawa ng maalala niya ang panloloko sa kaniya ng boyfriend niya.

“Fuck you! tatlong taon, tatlong taon Jaxson sinayang mo lang dahil sa walang kwenta mong dahilan! Fuck you! Go to hell cheater! Ako boring? Gago ka ba? Pagkatapos ng naitulong ko sayo boring pa pala ako sayo? What kind of excuses is that?!” sigaw niya, masyado namang maingay ang bar kaya hindi rin siya maririnig. Kung may makakarinig man sa kaniya iyun ay ang mga taong malapit sa kaniya at wala na siyang pakialam dun.

Ang gusto niya ay mailabas lahat ng galit sa puso niya. Nilulunod niya na ang sarili niya sa alak dahil hindi niya matanggap ang panloloko sa kaniya ng boyfriend niya dahil lang sa dahilan nitong boring si Mia.

Tiningnan niya ang cellphone niyang kanina pa tunog ng tunog dahil sa tawag. Inaninag pa niya ng mabuti dahil nanlalabo na ang mga mata niya. Sinagot niya na lang iyun at halos mailayo niya sa tenga niya ang cellphone niya dahil sa malakas na sigaw ng kaibigan niya.

“Nasan ka na ba?!! Kanina pa kita hinahanap na babae ka!!” sigaw nanaman ng kaibigan niya.

“Hindi ako bingi Stella para sumigaw ka.” aniya.

“Teka nasan ka? Nasa bar ka ba?! Jusko naman Mia duty mo ngayon, anong gagawin ko?!”

“Huwag kang mag-aalala. Pupunta ako.” sagot niya saka niya ibinaba ang tawag ng kaibigan niya. Sinenyasan niya ang isang bartender saka nagbayad. Gegewang-gewang siyang lumabas ng bar at naniningkit ang mga mata niya dahil hindi niya na masyadong makita ang dinadaanan niya.

“Magsama-sama kayong lahat. Go to hell Jaxson, you’re a fucking cheater!” galit pa rin niyang saad habang naglalakad. Nang may dumaan na taxi sa harapan niya ay pinara niya iyun saka siya nagpahatid sa hotel na pinagtatrabahuan niya. Dapat ay kanina pa siya nasa hotel dahil sa duty niya, alas sais ang pasok niya pero alas otso na ay wala pa rin siya.

Hindi niya alam kung paano pa siya makakapagtrabaho sa kalagayan niya ngayon, hindi na lang siguro siya magpapaassign sa pag-aasikaso ng mga guest.

“Kasalanan mo ito eh, kasalanan mo itong gago ka!” aniya pa, napapatingin na lang sa kaniya ang driver ng taxi dahil sa sigaw niya.

“Ang lakas ng loob mong pagsabihan akong boring pagkatapos ng mga naitulong ko sayo. Palamunin ka na nga ikaw pa itong mayabang! Porket nakahanap ka na ng babaeng mas mayaman, maraming pera at susuportahan ka sa pagsusugal mo, akala mo kung sino ka ng nakaangat! Tang-ina mo.” napapailing na lang ang driver sa kaniya.

“Nandito na tayo, Miss.” Anas niya nang makarating na sila sa hotel na pinagtatrabahuan niya. Nanguha naman ng pera si Mia sa wallet niya saka nagbayad at bumaba na. Tiningnan niya ang kabuuan ng hotel at pangiti-ngiti na tila nababaliw.

“Shayo pa rin ako uuwi, mahal kong hotel.” Lasing niyang aniya, napapalingon na lang sa kaniya ang ilang mga taong nadadaanan siya. Gegewang-gewang siyang pumasok ng hotel, nang tumawag ang kaibigan niyang si Stella ay mabilis niya iyung sinagot.

“Nandito na ako sa front desk, nasan ka?”

“Hintayin mo ako diyan, nalintikan na nakainom ka ba?”

“Kaunti lang,” tanging sagot niya, binaba na ni Stella ang tawag niya saka nagmamadaling bumaba dahil nasa itaas pa siya ng building. Kukurap-kurap na ang mga mata ni Mia dahil sumusuko na ang mga ito, ramdam niya na ang antok niya pero may trabaho pa siyang kailangan niyang gawin dahil panggabi siya ngayon.

Nakatayo lang siya malapit sa entrance dahil kailangan niyang hintayin dun ang kaibigan niya. Kamuntikan pa siyang matumba mabuti na lamang ay may lalaking mabilis na inalalayan siya. Naihilig niya ang ulo niya sa balikat ng lalaki dahil hilong-hilo na talaga siya.

“Get up, woman.” Malamig na saad ng lalaki sa kaniya, kukurap-kurap ang mga mata niyang tiningnan ang lalaking nakahawak sa kaniya. Inaninag niya ito at hinawakan ang dalawang pisngi. Naniningkit ang mga mata niya at napangiti sa lalaking kaharap niya.

“Is that you, Sir?” tanong niya habang nakangiti. Tatawa-tawa na siya saka bahagyang lumayo pero nakahawak ang dalawa niyang kamay sa balikat ng Boss nila. “Hi Sir, nice to see you here.” bati pa niya pero blangko lang ang mukha ng Boss niya.

“Get up or else you’re fired.” Mapagbanta nitong saad pero tumawa lang si Mia.

“Oh my, I’m fired? It’s okay Sir, sanay na akong lahat ng mahahalaga sa akin ay nawawala. Sige Sir, kunin mo na rin pati ang trabaho ko!” aniya, mabilis na hinawakan ng Boss niya ang bewang niya ng muntik na siyang matumba. “Oppss, sorry Sir. My bad.” Nakangiti pa ring saad ni Mia na tila nakikipaglaro pa sa Boss niya.

“You’re on duty but here you are, drunk.” Saad ni Aiden, ang Boss niya. Nakapikit naman na ang mga mata ni Mia dahil sa antok niya.

“Hey, get up! Go to your room!” tanging buntong hininga lang naman ang narinig niya mula kay Mia. Nakayuko siya habang nakahawak sa dalawang balikat ng Boss niya. Napapatingin na lang sa kanila ang ibang empleyado at kaniya-kaniyang bulungan. Ang iba pa ay nakikius-sosyo pa sa kung anong pinag-uusapan nilang dalawa.

Si Aiden ay crush ng bayan kung tawagin dahil maging empleyado o guest man ay nagkakagusto sa kaniya.

Maya-maya pa ay tiningala ni Mia ang Boss niya para diretso itong tingnan sa mga mata niya.

“Mary me, Mr. CEO.” Lakas loob niyang saad na nakapagpasinghap sa mga nakarinig. Nanatiling blangko ang mukha ni Aiden at nakatitig lang sa empleyado niyang lasing. Kung titingnan mo ay isang magaling na empleyado si Mia at kung makipag-usap ito sa Boss niya ay maayos at magalang ito pero sa mga oras na ito, ibang-iba sa nakasanayan niyang makita kay Mia.

“Please, marry me, Sir!” ulit niya.

“Ano bang ginagawa niya? Nasisiraan na ba siya ng ulo? CEO ng hotel ang inaalok niya ng kasal!” bulungan ng ibang mga empleyadong nakikinig.

“You’re drunk, you need to rest saka mo ako kausapin kung hindi ka na lasing.” Malumanay na saad ni Aiden pero umiling lang nang umiling si Mia.

“Kahit lasing ako, alam ko pa ang sinasabi ko. Hindi ako aalis hangga’t hindi mo ako sinasagot. Marry me, Sir.” pag-aalok pa niya, hindi niya na talaga alam ang ginagawa niya.

“Ano bang iniisip niya?! kainis!” saad ni Stella ng marinig niya kung anong sinabi ni Mia. Mabilis siyang lumapit sa Boss nila at kay Mia. Yumuko muna si Stella at bumati sa Boss nila. Natatakot siya para sa kaibigan niya dahil baka wala na itong babalikan na trabaho bukas.

“Pasensya na kayo, Sir. Ako ng bahala sa kaniya.” wika ni Stella pero inalis ni Mia ang pagkakahawak sa kaniya ni Stella.

“Ano ba! Hindi ako aalis hangga’t hindi ako sinasagot ni Sir.” aniya, napapapikit na lang si Stella dahil sa kahihiyan sa harapan ng Boss nila.

“Marry me, Mr. CEO!” malakas pa niyang sigaw. Mas lalo pa niyang inilapit ang mukha niya kay Aiden at hinaplos ang mukha nito. “Bakit ba hindi man lang kita napansin, Sir? Ang kinis-kinis ng mukha mo, ang perfect ng itsura mo. Kaya siguro nababaliw sayo ang lahat ng mga babaeng empleyado at guest dito. Iyan ba ang asset ng hotel na ito kaya marami kayong guest?” natatawa pa niyang aniya, hinahayaan lang naman ni Aiden na haplusin siya ng babaeng kaharap niya.

Wala ni isang babae ang nakakahawak pa ng katawan at mukha niya pero ang babaeng kaharap niya ngayon ay hinahayaan niya lang na haplusin siya.

“Bakit, ang gwapo gwapo mo.......Sir?” aniya saka tiningnan niya ng diretso ang mga mata ng Boss niya.

Nakagat na lang ni Stella ang pang-ibaba niyang labi dahil sa kahihiyan na nararamdaman niya para sa kaibigan.

“Let’s go Mia, magpahinga ka na.” saad ni Stella pero hindi siya pinansin ni Mia.

“Hindi ako aalis hangga’t hindi ako sinasagot ni Sir CEO. Just answer me if you’re gonna marry me, hindi ako aalis hangga’t hindi ka sumasagot.” Dagdag pa niya, hindi na alam ni Stella kung anong mukha pa ang ihaharap niya sa Boss nila dahil kay Mia. Ni hindi nila madalas makausap ang batang Boss nila para kausapin at tanungin ni Mia ng ganung klaseng tanong si Aiden.