Kabanata 1.2

“Answer me, Sir.” pupungay-pungay ang mga mata niyang wika. Bahagya namang napangiti si Aiden na nakapagpanganga sa mga kababaihang nakikinig sa usapan.

“Hindi ba ako namamalikmata? Totoo bang ngumiti si Sir Aiden? Really?” hindi pa makapaniwala nilang saad dahil once in a blue moon lang naman kung ngumiti ang isang Aiden Hernandez.

“Sagutin mo ako Sir, gusto mo ba akong pakasalan? Hindi talaga ako aalis dito hangga’t hindi ko naririnig ang sagot mo. Narinig mo yun Stella? Hindi ako aalis hangga’t hindi ko naririnig ang sagot ni Mr. CEO” baling niya sa kaibigan niyang kanina pa nakatakip ang dalawa niyang palad sa mukha niya dahil hiyang-hiya na siya.

Bahagya lang namang nakangiti si Aiden.

“Yeah, sure. I will marry you.” sagot niya, halos mawalan pa ng balanse ang isang babaeng nakikinig sa kanila dahil sa narinig nilang sagot ng Boss nila.

“Sabihin niyo sa aking mali lang ako ng dinig, mali lang yung narinig kong pakakasalan ni Sir si Mia!” wika ng babae habang kausap din ang iba pa niyang kasama.

“Sana nga nagkakamali lang din ako ng dinig pero ang linaw ng pagkakasabi ni Sir eh.” Nanlulumong sagot din ng isang empleyado.

Napaangat ng ulo si Mia dahil sa narinig niya saka siya napangiti.

“You need to rest now, tomorrow let’s talk. Don’t worry, I will marry you, that’s a promise.” Tuluyan ng nawalan ng balanse ang mga kababaihang nakikinig dahil sa pinal na sagot ng kanilang Boss.

“Wala na, finish na ang pila.” Nanghihinang saad ng katrabaho nila. Ngumiti lang naman si Mia saka siya tuluyang nawalan ng malay sa bisig ni Aiden.

“Pagpasensyahan niyo na siya Sir, hindi niya lang talaga alam ang sinasabi niya.” nahihiya pa ring wika ni Stella saka akma sanang kukunin si Mia sa bisig ni Aiden nang pigilan siya nito.

“Ready her room, I’ll take her there.”

“Yes, Sir.” mabilis na sagot ni Stella saka tumakbo na para ayusin ang kwarto ni Mia. Binuhat na ni Aiden na parang bagong kasal si Mia saka siya napapailing.

“Stubborn woman,” nangingiti niyang aniya habang nakatingin sa napakaamong mukha ni Mia. Rinig niya ang bahagyang pag-ungol ni Mia dahil sa antok kaya napapailing na lang siya at natatawa. Alam niyang lasing ang empleyado niya pero totoo ang sinabi niya, ang isinagot niya rito kanina.

Ipinasok niya na sa loob ng kwarto si Mia kung saan may dalawang kama. Silang dalawa ni Stella ang magkasama sa isang kwarto kapag gabi ang duty nila. Ibinaba na ni Aiden si Mia saka niya ito kinumutan.

“Ako na pong bahala sa kaniya, Sir. Pasensya na po talaga. Kalimutan niyo na lang po ang lahat ng sinabi niya ngayong gabi. Pasensya na po sa abala.” Hinging tawad ni Stella. Hindi lang naman sumagot si Aiden dahil nakatitig siya ngayon kay Mia na mahimbing ng natutulog.

Alam nitong may malaki itong problema pero hindi niya lang alam kung ano. Matagal na itong nagtatrabaho sa hotel niya at ngayon niya lang naman ito nakitang lasing na lasing at nasasaktan.

“Ikaw ng bahala sa kaniya, huwag mo siyang iiwan. Ibibilin ko na lang sa head ninyo para hindi niyo na problemahin ang duty niyo ngayon.” wika ni Aiden.

“Salamat Sir, pasensya na rin po talaga.” Tanging tango lang ang isinagot ni Aiden saka siya lumabas ng kwarto nila Mia. Napalingon ang ibang empleyado mula sa kwartong nilabasan ng Boss nila at nagtataka kung bakit nandun siya sa kwarto kung saan kwarto lang ng mga empleyado.

“Anong ginawa ron ni Sir?” bulong ng isang empleyado.

“Hindi ko rin alam, hindi kaya may dinadalaw siyang babaeng isang empleyado niya?” tanungan pa nila, mabilis silang yumuko upang magbigay galang nang dumaan ang Boss nila. Nang mawala si Aiden ay mabilis silang nagpunta sa kwartong nilabasan ni Aiden.

“Anong ginawa ni Sir dito?” tanong nila kay Stella, tumayo si Stella at hinarap ang mga katrabaho niya.

“Mga tsismosa! Wala kayong mapapala sa pakikialam ng buhay ng iba!” anas niya saka mabilis na isinarado ang pintuan ng kwarto nila.

“Ang init naman ng ulo ng babaeng yun, nagtatanong lang eh.”  Saad ng babae saka umalis na.

Inasikaso naman ni Stella ang kaibigan niya at gusto niya na itong sapukin dahil sa kagagahan niya. Sino ba kasing nagsabi na magpakalasing siya ng dahil lang sa lalaking walang kwenta at ambag sa buhay niya.

“Hindi deserve ni Jaxson ang luha mo teh! Nakakahiya yung ginawa mo, mabuti pang hindi na kita pinapunta rito.” wika niya dahil ramdam pa rin niya ang matinding hiya. Kung pwede lang na kainin na lang siya ng lupa kanina ay ginawa niya na. Ano na lang ihaharap nilang dalawa bukas sa Boss nila.

“Ang sakit sa ulo ng ginawa mo, Mia. Jusko, paano mo iiwasan ngayon si Sir? nasisiraan ka na talaga ng bait.” Aniya pa, napapahilot na lang siya sa sintido niya.

“Hmmm,” ungol ni Mia nang gumalaw siya.

“Ay ewan ko sayo! nakakainis!” saad ni Stella nang tumagilid si Mia. Inayos niya na ang mga ginamit niyang towel at maligamgam na tubig para makatulog na rin siya kahit na duty niya. Boss naman na nila mismo ang nagsabi sa kaniya na okay lang kahit hindi sila makapagtrabaho ngayong gabi.

Gusto na lang makalimutan ni Stella ang lahat ng mga narinig niya kanina pero naiinis na lang siya kapag naaalala niya.

Kinabukasan.

Dahan-dahang iminulat ni Mia ang mga mata niya, ikinurap-kurap pa niya ang mga iyun dahil malabo pa ang paningin niya. Tumayo na siya at napahawak na lang sa ulo niya dahil sa nararamdaman niyang sakit.

“Damn, naparami yata ang inom ko kagabi.” wika niya.

“Mia Morales!!”

“Ay kabayong bundat!” gulat niyang saad dahil sa lakas ng sigaw ni Stella. Inis niyang nilingon ang kaibigan. “Ano bang problema mo? Ang aga-aga sigaw mo nanaman ang naririnig ko.”

“Alam mo ba kung anong mga kahihiyan ang ginawa mo kagabi?! sino nagsabi sayong magpakalunod ka sa alak?!” sigaw pa rin nito, ngayon pa lang niya mailalabas ang inis niya sa kaibigan dahil sa ginawa nito kagabi.

“Stella, hindi ba pwedeng hinaan mo ang boses mo. Masakit na yung ulo ko.”

“Kasalanan ko pa? Mabuti pa sayo sakit lang ulo. Hindi mo alam kung anong katangahan ang ginawa mo kagabi at nakakahiya ka! Hiyang hiya na ako Mia.” Wika niya, napaisip naman si Mia kung anong ginawa niya kagabi pero wala siyang maalala maliban sa sumakay siya ng taxi. Pinilit niyang inalala kung ano bang ginawa niya kagabi pero napadaing lang siya dahil sa biglang pagsakit ng ulo niya.

“Wala akong maalala, teka. Anong sabi ni Manager? Patay na, bakit hinayaan mo akong makatulog kagabi?” hilaw na natawa si Stella at napabuntong hininga. Hindi niya na alam ang gagawin niya sa kaibigan niya.

“Iyan lang ang inaalala mo? Wala ka ba talagang maalala?” tanong pa niya, inilingan naman siya ni Mia. “Mabuti na nga sigurong hindi mo maalala dahil maging ako hindi ko na alam ang gagawin ko.”

“Ano bang ipinag-aalala mo? Problema mo? Pero ano ngang sinabi ni Manager?”

“Wala, wala siyang sinabi.” Mahinang sagot ni Stella, napahinga naman ng maluwag si Mia. Hindi niya alam kung ano ang idadahilan niya sa Manager nilang akala mo may dalaw araw-araw. Tiningnan niya si Stella at napataas na lang ang kanang kilay niya dahil sa itsura ngayon ng kaibigan niya.

“Anong itsura yan? Para kang binagsakan ng langit at lupa.”

“Maiintindihan mo ako kapag naalala mo na lahat.” napakibit balikat lang si Mia dahil hindi niya naman alam kung anong sinasabi ng kaibigan niya. Tumayo na siya saka siya pumasok ng banyo, inamoy pa niya ang sarili niya at napangiwi na lang dahil sa lakas ng kapit ng alak na ininom niya.

“Paano pa ako nakarating dito sa kwarto namin?” tanong pa niya sa sarili niya pero hindi niya na iyun masyadong inisip pa. Inaalala niya kung ano ba ang sinasabi ni Stella pero wala talaga siyang maalala maliban sa sumakay siya sa taxi. Naligo na siya para makapag-ayos ng sarili, hindi niya alam kung anong gagawin niya ngayon gayong panggabi ang duty niya ngayon.

Wala naman siyang maisip na pwede niyang puntahan. Napabuntong hininga na lang siya ng maalala niyang wala na nga pala sila ng boyfriend niyang si Jaxson kaya wala siyang maisip na pupuntahan. Maboboring lang din naman siya kapag umuwi siya ng apartment niya.

“That darn asshole.” Mura pa niya sa ex-boyfriend niyang nakipaghiwalay lang sa kaniya kahapon.

“Ang bilis niya namang nakahanap ng bago? Tsss.” Napapairap na lang siya pero nasasaktan pa rin siya. Lumabas na siya ng banyo saka niya hinarap ang salamin para ayusin ang sarili niya.

“May balak ka bang puntahan ngayon?” tanong niya kay Stella na nag-aayos ng higaan.

“Sa mall, gusto kong pumunta ng mall para kalimutan ang ginawa mo.”

“Bakit ba galit na galit ka sakin? Wala naman akong alam na may ginawa ako saka kilala mo ako pagkatapos kong mag-inom ay natutulog na ako.” hilaw lang na natawa si Stella at napapailing.

“Yun din ang akala ko.” sagot niya saka nilampasan si Mia para pumasok ng banyo at makaligo na. Kahit anong pilit na alalahanin ni Mia kung anong ginawa niya ay wala talaga siyang maalala.

“Ang OA niya ha? Wala naman akong ginawa eh.” Anas niya sa sarili niya. Hinintay niyang matapos na maligo si Stella para sabay na silang bumaba para kumain.

Inayos niya na lang muna ang iba niyang gamit, ang pinaghigaan niya habang naghihintay. Nang matapos si Stella ay sabay na silang lumabas ng kwarto at magtutungo na sila ng cafeteria.

Napapalingon naman si Mia sa iba nilang katrabahong nakaduty ngayon dahil sa kaniya sila nakatingin habang may mga ibinubulong.

“Anong meron?” tanong pa niya dahil pansin niya talaga ang mga empleyado. Nagpatuloy na lang sila sa paglalakad, maya-maya pa ay takang nilingon ni Stella si Mia dahil bigla itong huminto.

Salubong ang mga kilay ni Mia na nakatingin ngayon kay Aiden na abalang nakikipag-usap sa ilang kalalakihan. Inaalala niya kung saan ba niya nakita ang Boss niya kailan lang.

Inaalala niya dahil parang nakita niya talaga ito kagabi.