"T-tito Kent, lasing lang ang kaibigan ko. K-kaya hindi niya alam ang sinasabi niya." Nanginginig ang boses na paliwanag ni Sonia sa tiyuhin na nagkandautal na sa pagsasalita.
"Take her." Utos ni Kent sa dalawang bodyguard na nasa likod niya. Hindi pinansin ang paliwanag ng pamangkin. Agad namang kumilos ang dalawang bodyguard at lumapit kay Sonia. "Tara na, ms. Sonia. Ihahatid ka na namin." "Huh! N-no. I-isasama ko ang kaibigan ko." Pagtutol ni Sonia sabay hawak sa braso ni Amaya. Nag aalala si Sonia dahil sigurado itong magagalit ang tiyuhin. Habang si Amaya ay hindi na alam ang nangyayari sa kanyang paligid. Iwinaksi niya ang kamay ni Sonia na nais sana siyang hilain. "I will take him." Sabi pa ni Amaya sabay taas ng mga kamay at naglambitin sa leeg ni Kent. Tuluyan ng niyakag ng dalawang bodyguard si Sonia palabas ng club. Naiwan si Amaya kay Kent. Seryoso, blanko ang ekspresyon ng mukha ni Kent na nakatingin kay Amaya, hindi kumilos para tanggalin ang paglambitin ni Amaya sa leeg nito. "I have a secret, you wanna hear? Hek!" Paos na ang boses ni Amaya na sabi iyon kay Kent. "Mmm." Tanging tugon ni Kent sa kanya. "Hehe, l-lemme out here. Hek! C-carry me, and I will tell you." Pahagikgik pa na sabi ni Amaya. Tumingkayad, mas humigpit ang pagkakahawak niya sa leeg ni Kent. Hindi nagsalita si Kent, umangat ang kamay at humawak sa baywang ni Amaya. Bahagyang yumuko at walang kahirap hirap na kinarga si Amaya sa mga bisig. "Lend me you suite." Baling ni Kent sa kaibigan na tahimik lang na nakamasid. Hindi maitago ang pagkagulat sa mukha ni Jeff dahil sa nasaksihan. Unang beses na makita si Kent na hindi nagalit na nilapitan ito ng isang babae. At unang beses na makitang humawak ito ng babae. "Okay!" Agad na sagot ni Jeff kay Kent, itinaas nito ang kamay saka nag"ok" sign. Ibinigay nito ang key card kay Kent. Hindi na sumunod sa kaibigan ngunit hindi maitago sa labi nito ang isang pilyong ngiti. "The iron tree is blooming." Mga kataga na lumabas sa bibig ni Jeff na napapailing habang nakatanaw sa papalayong imahe ng kaibigan karga ang kaibigan ng pamangkin nito. ..... "Behave, because I'm not a saint." May babala sa bawat kataga ni Kent matapos niyang ibaba si Amaya sa kama. Iiwan na sana niya ito ng mahawakan nito ang necktie niya at hinila siya kaya siya napasampa sa ibabaw nito. Kunot ang noo niya, napalunok habang nakatitig kay Amaya na halos hindi na maimulat ng maayos ang mga mata. "I-i t-told you, I have a secret." Muli ay sabi ni Amaya sa mahinang tinig na halos hindi na niya marinig kung hindi nito inilapit ang labi sa tainga niya. Tumaas baba ang adams apple ni Kent dahil nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa kanya ng tumama ang mainit na hininga nito sa tainga niya. "Then, tell me?" "Hmm, hehe. P-promise me, first. Hek. H-hindi mo sasabihin sa iba." "Mmm." "Mayroon akong fiance, hehe." Mas nagsalubong ang kilay ni Kent sa sinabi ni Amaya. Alam niya iyon, dahil mismong pamangkin niya ang fiance nito. "Then?" "He does'nt like me. He like my sister." "Mmm. I'm listening, let me go first." Inaalis ni Kent ang pagkakahawak ni Amaya sa necktie niya dahil iba na ang nagiging epekto ng pagkakalapat ng katawan nila sa kanya. Ngunit mas hinigpitan naman ni Amaya ang pagkakahawak doon at mas hinila pa siya. Sa paghila ni Amaya ay gahibla na lang ang layo ng labi nito sa labi niya. Na kung hindi niya naitungkod ang kamay sa kama ay baka tuluyang magkadikit ang labi nila. "Hmmm, just listen to me." "Mmm." "We are getting married tomorrow." "Okay!" "Hehe, but I want to try something new first before that. W-wanna steal my first kiss, hmm." Sabi pa ni Amaya. Bago pa man makasagot si Kent ay umangat na ang ulo ni Amaya sa kama. Lumapat ang labi ni Amaya sa kanya. Habang magdikit ang labi niya dito ay nakatingin lamang siya sa nakapikit nitong mata. "Ugh!" Napangiwi siya ng pakawalan ni Amaya ang labi niya na kinagat nito. "Hehe. T-that was my first kiss." Napailing si Kent, pinahid ang labi niya na nabahiran ng dugo dahil sa pagkagat nito sa kanya. "You're starting a fire, little hamster." "Hmmm, I am not. Mmmm, want more? K-kiss me." "Don't blame me when you wake up tomorrow, little hamster. You started it, I'll finish it. Walang sagot si Amaya sa sinabi niya bagkus muling hinila ni Amaya ang necktie niya at sinalubong ulit ang labi niya ng isang halik. Hindi na napigilan ni Kent ang nabuhay na pagnanasa sa katawan niya. Ang damping halik sa kanya ni Amaya ay pinalalim niya. "Uhm." Mabining ungol ang kumawala sa bibig ni Amaya ng pakawalan ni Kent ang labi niya. Wala ng pagpipigil si Kent sa sarili, siya na ang tumapos sa sinimulang apoy ni Amaya. ..... Napadaing si Amaya ng magising siya kinaumagahan. Nagising siya sa pagtunog ng kanyang cellphone. Pakiramdam niya ay tila binugbog ang katawan niya dahil hindi siya makakilos ng maayos. Sumidhi pa ang kirot sa ibabang bahagi ng katawan niya ng sinubukan niyang kumilos para bumangon. Nanlaki ang mga mata niya, napabalikwas siya ng bangon kahit na nanakit ang balakang niya. "Anong nangyari?" Naguguluhang tanong niya dahil wala siyang maalala kung ano ang nangyari kagabi. Iginala niya ang mga mata sa paligid. Kulay asul na pintura ng pader sa silid kung nasaan siya. Malabo man sa kanyang alaala kung sino ang kasama niya kagabi ay malinaw sa kanya kung bakit nanakit ang buong katawan niya lalo na sa ibabang bahagi ng katawan niya. "N-no! Anong nagawa ko?" Naisabunot ni Amaya ang kamay sa kanyang buhok na pilit inaalala kung sino ang lalaking nakaniig niya kagabi? Nasaan si Sonia? Bakit siya nito iniwan? Nalasing din ba ito kagaya niya? Mga katanungan lamang iyon ni Amaya na kailangan niya ng kasagutan. Sa kanyang pagkalito ay naabala ang kanyang isip sa muling pagtunog ng kanyang cellphone. Napapangiwi siyang kumilos para kunin ang cellphone niya na nasa bedside table. "Nasaan ka?" Si Richard ang tumawag sa kanya. Nailayo pa niya sa tainga ang cellphone sa pagsigaw nito sa kabilang linya. "Sinabi sa akin ni Laura na hindi ka daw umuwi kagabi? Umuwi ka na ngayon din dahil ikaw na lang ang hinihintay. At huwag mong balakin na huwag sumipot sa kasal natin." May pagbabanta sa tono ni Richard habang sinasabihan siya. Hindi na siya nakasagot dahil binabaan na siya nito ng linya. Mahigpit na napahawak siya sa kanyang cellphone. Naguguluhan na siya. Lalo na ay nakipagniig siya sa iba gayong ikakasal na siya ngayong araw. Ano na lang ang gagawin sa kanya ni Richard kung malalaman ang kanyang kapabayaan. Na ang matagal nitong hinahangad na maikama siya ay iba ang nauna sa kanya. Mabigat man ang katawan niya dala ng dami niyang iniisip idagdag pa ang pananakit ng katawan niya ay kumilos pa rin siya para ayusin ang sarili. Pagbaba niya ng kama ay nasulyapan pa niya ang mantsa ng dugo sa bedsheet. Napalunok siya, namuo ang luha sa kanyang mga mata. Tumingala siya para pigilan ang pagtulo ng mga iyon. Huminga siya ng malalim, kinalma niya ang sarili. Sinimulan niyang pulutin ang kanyang mga damit na nagkalat sa kung saan. Ngunit hindi na niya iyon mapapakinabangan. Her dress had a broken zipper, her bra had a broken hook, while her panties were torn on both sides. Wala na siyang maisip pa na paraan kung paano siya makakapagbihis kundi ang tawagan si Sonia. Si Sonia na lang ang malalapitan niya. Alam niyang hindi siya ibubuko ng kaibigan kahit na nakagawa na siya ng mali. Kinuha niya ang cellphone. Tatawagan niya si Sonia para sabihin na dalhan siya ng damit. Patawag na sana siya ng marinig niya ang mga katok sa labas ng pinto. Mabilis niyang ibinalot ang kumot sa katawan. Tumingin siya sa door lens para alamin kung sino ang nasa labas. "Bakit?" Nilakasan niya ang boses na tanong dito. Hindi niya binuksan ang pinto. "Nagpadala si Mr. Evans ng damit mo, ms." "Mr. Evans?" Pang uulit niya sa pangalang binanggit nito. "Opo, ang fifth master ng Evans, ms." "Iwan mo na lang dyan, kukunin ko pag alis mo. Salamat." Sagot niya dito kahit na naguguluhan kung bakit pinadalhan siya ng fifth master ng Evans. Ang batang tiyuhin ng fiance niya. Naririnig niya ang pangalan nito ngunit hindi pa niya ito nakikita. Pamilyar na rin sa kanya ang ugali nito ayon sa mga naririnig niya tungkol dito. At mga naikukwento sa kanya ng kaibigang si Sonia. Masungit daw ito. Wala daw isa man sa pamilya nila ang nais makagawa ng bagay na hindi nito magugustuhan dahil masama raw itong magalit. Kahit ang ama ni Richard ay wala din daw itong magagawa laban sa fifth master kahit ito pa ang panganay dahil na rin sa ito ang pinapaburan ng ama nila. "Sige, ms. Iiwan ko na lang dito." Pagkasabi nun ay nakita niyang umalis na ang cleaner. Mabilis niyang binuksan ang pinto ay nagmamadaling kinuha ang paper bag sa sahig at muling pumasok sa loob. Inusisa niya agad ang laman ng paper bag. Puting dress na may puti ding bulaklak na design. Hanggang taas lang ng tuhod niya ang haba. May kasama na ring panloob sa paper bag. Nakaramdam pa ng pag iinit ng pisngi si Amaya ng makita ang dalawan maliit na tela na kulay pula. Ngunit paanong nalaman ng fifth master ang size niya. Kahit na ang dress ay siguradong naisukat iyon sa katawan niya. Hindi kaya... No! Natigilan siya ng biglang may lumitaw na eksena sa isip niya. Eksena kung sino ang lalaking nakaniig niya kagabi."Ano ang sinabi ko sa inyo noong nakaraan?" Malalim ang boses na pagpapaalala ni Kent sa kanila. "Alam niyo na hindi ko ugaling ulitin ang nasabi ko na, pero uulitin ko para sa inyo. At ito na ang huli kong pagpapaalala sa inyo dahil hindi niyo magugustuhan kung ano ang magagawa ko kung hindi nyo sinunod ang payo ko." "Sumusobra ka na!" Pasigaw at hindi maitago ang galit sa boses ni Arnold sa kanya. Isang mapagbantang tingin ang ipinukol niya sa kapatid na balewala ang ipinapakitang galit nito. "Oh! Kung nakikinig lamang kayo sa sinasabi ko ay wala naman akong balak makialam sa inyo. Kilala mo ako, kuya Arnold. Hindi ako mapagbiro at wala akong balak magbiro." Mahina ngunit may diin sa kanyang mga kataga. "You..." "Oras na magising siya, makalakad man siya o hindi, maghanda kayo para sa pamamanhikan sa mga Santiago." Pangwakas niyang salita na ipinaalala ang unang sinabi sa kanila sa mansyon. Magsasalita pa sana siya ng naantala iyon dahil tumunog ang kany
His forehead furrowed, tilting his head because he couldn't absorb what his eyes witnessed when he entered Richard's condo. Kuyom ang kanyang palad na mabilis humakbang palapit. Nilagpasan niya si Richard na tigagal ng makita siya at naapatras pa ng hakbang para umalis sa daraanan niya. He immediately attended to Amaya, took off his coat and wrapped it around her. "No! Stop! Don't touch me." Histirical na sigaw ni Amaya sa pag aakalang si Richard pa rin ang humahawak dito. "Shhh! It's okay! It's me." Magaan ang boses ni Kent na pagpapatahan rito na kahit kumukulo na ang dugo niya sa kapangahasan ni Richard na gawan ng masama si Amaya. "N-no..." ng marinig ni Amaya ang masuyong boses ni Kent ay unti unti siyang kumalma at tumigil sa pagpupumiglas sa pagkakahawak ni Kent sa kanya. "Good! Stay here. I'll be back." Sabi ni Kent kay Amaya matapos niyang masiguro na kumalma na iyo. Tumango si Amaya at payakap na humalukipkip sa sofa sa kanyang tuhod na nakatingin kay Kent. B
"Mag usap tayo."Tumigil sina Amaya at Sonia sa paglalakad ng makasalubong nila si Richard.Pababa na sana sila para bumili ng pananghalian at hindi naman nila inaasahan na pupuntahan pa talaga ni Richard si Amaya."Wala na tayong pag uusapan pa." balak sanang iwasan ni Amaya si Richard ngunit mabilis na umangat ang kamay ni Richard at nahawakan siya sa braso at napigilan sa paglampas niya dito."Kapag sinabi kong mag usap tayo, mag uusap tayo." nasa tono ni Richard ang galit na humigpit pa ang pagkakahawak nito sa braso niya."Bitawan mo ang kaibigan ko, kuya Richard." pumagitna naman si Sonia sa pagitan nila at pilit na kinakalas ang pagkakahawak ni Richard sa kanya."Huwag kang makialam dito, Sonia.""Anong huwag makialam. Kaibigan ko si Amaya at wala kang karapatang pilitin siya na kausapin ka kung ayaw niya. At kung hindi mo siya bibitawan ay tatawagan ko ngayon din si Tito Kent at sabihin sa kanya na hinaharass mo si Amaya." mahabang sumbat ni Sonia sa pinsan.Inilabas ang cellp
Mabilis na naiwasan ni Kent ang sumalubong sa kanyang lumilipad na plorera ng makapasok siya sa malaking pinto ng mansyon. Seryoso. Walang ibang emosyon na tumingin pa siya sa plorera na nabasag. Kung hindi siya magkakamali ay nagkakahalaga iyon ng mahigit kalahating milyon ngunit ibinato lamang sa kanya ng kanyang ama. Nagpakawala siya ng malalim na paghinga bago nagpatuloy sa paghakbang papasok. Naabutan nga niya sa loob ang kanyang ama na nakaupo sa malaki at pang isahang sofa. Habang sa malaking sofa ay nandoon ang kanyang kapatid at hipag. At ang anak nilang si Richard na nakaupo pa mismo sa gitna nilang mag asawa. Mas lumalim ang naging tingin ni Kent ng mapatingin sa tatlo na kahit hindi magsalita ang mga ito ay alam niya na minumura na siya sa kaibuturan nila. "Kadarating mo lang pero hindi mo man lang pinahalagaan ang kasal ng iyong pamangkin," pasigaw at may galit na sabi ng kanyang ama. Si Clent Evans. "Mmm." Tanging naging tugon niya.
Umangat ang kamay ni Kent at marahang dumampi iyon sa namumulang pisngi ni Amaya. "Who slap you?" Malalim ang boses na tanong ni Kent kay Amaya. Napalunok si Amaya na para bang may nakabara sa kanyang lalamunan. Hindi niya masalubong ang seryosong tingin sa kanya ni Kent. Dahil sa hindi agad nakasagot si Amaya, bumaling si Kent sa kanyang ama. "Mr. Santiago, tell me, did you slap her?" Malamig ang tono na tanong ni Kent. "Fifth Master Evans, pinapangaralan ko lang ang anak ko, kaya ko siya nasampal." Nasa tono ng boses ang takot na sagot nito kay Kent. "Oh!" Mas lumamig ang boses ni Kent na tugon sa naging sagot nito. "Then,.." at bago pa man matapos ni Kent ang sinasabi ay mabilis na inihampas ang palad nito at malakas na dumapo iyon sa pisngi ni Laura. "Fifth Master Evans." Nanlaki ang mga mata ng kanyang ama, ng kanyang ina at si Laura na napaluha pa na hawak ang pisngi kung saan dumapo ang palad ni Kent. "Fifth master, anong kasalanan ko, b
Napakurap si Amaya. Hindi niya alam kung ano ang isasagot niya. Hindi naman niya akalain na iyon ang hihingiin na kapalit ni Kent sa paghingi niya ng tulong dito. Napalunok siya. Naikuyom ang palad na nakapatong sa kanyang mga tuhod. "Why? Can't marry me? Am I not that worthy?" Magkakasunod na pag iling ang isinagot niya. Baka ang ibig nitong sabihin ay siya mismo ang hindi nararapat sa isang Kent Evans. Ibubuka na sana niya ang bibig para sumagot. Ngunit hindi na niya nasabi ang gusto niyang sabihin ng makarinig sila ng doorbell. Napalingon siya sa may pinto. Habang si Kent ay kunot ang noo niya dahil wala siyang inaasahang bisita. O wala siyang alam na may maglalakas loob sa kanyang kapamilya na dalawin siya. "Stay still." Sabi ni Kent kay Amaya saka tumayo. Tinungo ang pinto. Tinignan sa monitot kubg sino ang nasa labas ng kanyang penthouse. Bahagyang tumaas ang kanyang isang kilay ng makita na si Sonia ang nasa labas. Hindi sana niya ito