“Ako ang bahala sa iyo. Kung totoong mahal ka ni Kuya, magagawa ka niyang palayain. Maiintindihan niya ang sitwasyon. Kung hindi man, sigurado akong hindi papayag ang mga magulang ko na hindi kita mapanagutan. I got you,” pangako ni Domino. “As long as I’m here, no one would be able to touch even the tip of your hair.”Hindi na napigilan pa ni Venice ang pagbalong ng luha sa kaniyang mga mata. At bago niya pa magawang pigilan ang kaniyang sarili ay pumaloob na siya sa mga bisig ng lalaki. “Domino…”“Dito ka lang at hintayin mo ako. Babalik ako mamaya. Magpahinga ka na muna,” bilin pa nito pagkatapos ay kinantilan ng magaang halik ang kaniyang noo. Naiwan doon si Venice na nakasunod lang ng tingin sa papalayong bulto ng kaniyang kasintahan.Domino drove himself to their home carrying a mind full of worries. Hindi rin naman nagtagal ay narating na rin nila ang kanilang tahanan.Bumati sa kaniya ang kaniyang Lolo na walang imik na nakaupo sa sofa suot ang seryosong ekspresyon sa kaniyan
“Why are you holding him captive, Dad?” tanong ng kaniyang ina sa Lolo niya. “Si Dimitri ang may mali rito. Kung may dapat na magpaliwanag ay siya iyon hindi si Domino!” agresibong pagtatanggol sa kaniya ng kaniyang ina. Nakita rin niya ang matalim nitong tingin sa Lolo niya.“That’s not it, Mom…” alangan niyang pagkontra rito. Aminin man niya o hindi, talagang kinakain siya ng kaniyang konsensya dahil sa mga pagkakamaling nagawa niya sa kaniyang Kuya.Napabaling ang lahat sa nakatatandang Lazatine nang naging sunud-sunod ang pag-ubo nito. “Kung may gusto ka mang aminin o sabihin, sabihin mo na, Domino. Let’s not make this conversation long,” anito pakatapos ay nagpatuloy ito sa kaniyang pag-ubo.Sinundan niya ng tingin ang kaniyang ina nang daluhan nito ang matanda. Marahan niyang hinagod ang likod nito upang kalmahin ang agresibo nitong pag-ubo. “It’s okay, Dad. Don’t force yourself too much. For sure naman may rason si Domino. Pakinggan natin ang side niya.” Binalingan siya ng kani
Walang ibang nagawa si Domino kundi ang tanggapin ang mga sipa’t salita ng kaniyang ama. Alam niya ang mga pagkakamali niya at hindi niya iyon kayang burahin kaya tangging ang tanggapin ang galit ng pamilya niya ang kaniyang nagawa.“Alam kong nagkamali ako, Dad! Pero nandiyan na iyan, eh. Wala na tayong magagawa! Kahit pa bugbogin mo ako, tapos na!” sigaw niya sa kaniyang ama.Natigil lamang ang kaguluhan sa sala ng tahanan ng mga Lazatine nang malakas na hinampas ni Felipe ang kaniyang kamay sa armrest ng kaniyang kinauupuan. “You are a disappointment in this family, Domino. You disappointed me,” naiiling nitong sabi.Muling bumalik sa pagkakaluhod si Domino. Nakayuko siya at hindi na magawang mag-angat ng tingin sa kaniyang Lolo. “I’m sorry, Lo,” ang tanging nasambit niya sa kawalan ng sasabihin.Marahas na napabuntong-hininga si Dante dala nang pagkadismaya sa ginawa ng kaniyang anak. Marahas din siyang napasabunot sa buhok niya. “Sa susunod na araw na ang kasal ni Dimitri. Pag-us
“Ano kamo? Ano?!” puno ng galit na sigaw ni Dante sa kaniyang anak.Maging si Adelaide ay hindi naitago ang gulat sa panlalaki ng kaniyang mga mata. “My gosh… Sinasabi mo bang buntis si Venice sa anak mo?” ’di makapaniwalang tanong niya sa kaniyang anak.Nakayukong tumango si Domino sa kanila. “Oo. Magdadalawang buwan na.”The room fell silent and the whole family was utterly surprised. But unlike the disappointment on the two men, Adelaide felt delightful by the news. Matagal na siyang nangangarap na magkaroon ng apo. At ang marinig ang balitang ito sa anak niya ay nagdulot ng kakaibang tuwa sa kaniyang puso.“Magkakaroon na kami ng apo?” pigil ang tuwa na kaniyang tanong. As much as she wanted to show how excited she was, she did not dare to show it to everyone. Hindi sa ganito kakomplikadong sitwasyon.Mukhang hindi nagustuhan ni Dante ang reaksyon ng kaniyang asawa. “Come on, Adelaida. Don’t make it seem like Anastasha’s incapable of bearing a child. Kaya rin niya tayong bigyan ng
Wala ibang magawa ang retired Chairman ng Lazatine Empire kundi ang pagmasdan ang kaniyang anak at ang asawa nitong kapuwa nasa kataasan din ng kaniyang emosyon. Like them, everything came all at once to him that he doesn’t know exactly what to do. He couldn’t think straight as he has to weigh the gravity of everything in his family right now.Sa huli, napabuntong-hininga na lamang siya. “Maupo nga muna kayong dalawa,” pagkausap niya sa kaniyang anak at sa asawa nito.Tumalima naman ang dalawa ngunit binigyan muna ng masamang tingin ni Dante ang kaniyang anak. Hindi niya rin ito nilubayan ng tingin kahit nang makaupo na siya. Dismayado siya rito. Nang maupo na sa wakas ang dalawa at matapos na ang komosyon, saka siya muling nagbuntong-hininga nang balingan niya ang kaniyang apo na hanggang ngayon ay nakaluhod pa rin. “Kahit naman ano pang pagtalunan natin dito, may naging kasalanan pa rin si Domino. At kahit pa anong pilit ang gawin natin na paghahanap ng solusyon, wala na tayong mag
Lahat ng mga mata ng mga taong naroon sa salas ng magarbong tahanan ng mga Lazatine ay nakasunod sa dalawang bagong dating. kahit si Domino na nananatili pa ring nakaluhod sa sahig ay napaangat din ng mukha at humihingi ng paumanhin na tiningnan si Anastasha.“Anastasha…” walang lakas niyang sambit.Gusto niyang humingi ng tawad dito. Ang ihingi nang tawad ang lahat ng mga pagkakamaling nagawa niya ngunit walang kahit na anong salita ang namutawi sa kaniya.Ilang oras pa lamang ang lumilipas simula nang magkabistuhan sila ngunit pansin na niya agad na tila ba may nagbago sa dalaga. Masyado siyang sanay na makita itong nakangiti at masaya na para bang wala siyang kahit na anong problemang iniinda.Kung noon ay iritasyon ang una niyang nararamdaman tuwing nakikita ang ngiti nito, ngayon ay tila ba hinahanap niya iyon. At kaniyang napagtanto kung gaano iyon kahalaga ngayon na burado na iyon hindi lang sa kaniyang mga labi kundi maging sa kaniyang mga mata.Ngunit taliwas sa kaalaman ni D
Hindi magawang pawiin ni Domino ang kabang kaniyang nararamdaman pagkapasok na pagkapasok pa lang ni Anastasha sa kanilang bahay. Kaya naman nang marinig niya ang hinihingi nitong pabor ay halos hindi na niyang magawang kilalanin ang kaniyang nararamdaman.May parte sa kaniya na labis pa rin ang paghingi nang tawad. Ngunit naroon ang pagsibol nang tuwa na nahahaluan ng konsensya dahil sa kabutihan ng puso nito.At kung tutuusin, mas lalo lang siyang binabaliw ng konsensya niya sa gusto nitong mangyari. “Anastasha,” garalgal ang boses na sambit niya sa pangalan nito. “Kahit saktan mo na ako. Ipabugbog, sambunutan, sampalit, lahat na. Huwag mo lang hilingin ang ganito.”Kahit pa gaano siya kagago, hindi kayang maatim ng konsensya niya na ito pa ang sasalo sa mga pagkakamalit niya. Lalo na’t ni minsan sa siyam na taong pagkakakilala nila ay wala itong ginawa kundi ang mahalin lamang siya.Samantalang taliwas na reaksyon naman ang bumalot sa kaniyang ina. Hindi rin nito nagawang itago ang
Naramdaman ni Domino ang matinding pagkapahiya dahil sa talim ng mga napiling salita ni Dimitri. Kaya wala siyang ibang nagawa kundi ang manahimik na lang. Ni hindi nga niya magawang tingin ito.Katulad ng huli, hindi rin nagustuhan ng ama nito ang mga naging pahayag ng kaniyang asawa. Lalo na’t para rito ay one sided lang ang nais nito. Dante sighed harshly but just when he was about to say something, Felipe interrupted.“Dimitri,” malumanay na sambit nito. Napatingin dito ang binata na hindi pa rin mababakasan ng kahit na katiting na emosyon sa mukha. “I know where you are coming from, son. Naiintindihan ko na nasasaktan ka rin sa nangyayari. Pero sa mga naging desisyon mo ba ay inisip mo ang maaaring maramdaman ni Tasha? O kinonsidera mo ba ang maaaring maging reaksyon ng kaniyang inang si Esmeralda oras na malaman niya ang lahat ng ito? Masyado kayong nagpapadalos-dalos. Ni wala ngang pundasyon ang relasyon ninyo. Sa tingin niyo ba magiging masaya kayo sa pinasok ninyo? Masyado n
“O sige, ngayon, magpaliwanag ka,” seryoso saad ni Esmeralda nang maiwan na silang dalawa roon.Hindi niya pa rin magawang burahin ang galit sa puso niya para sa lalaking kaharap. Maisip pa lang ang komplikadong sitwasyong kinabibilangan ng kaniyang anak ay nangagalaiti na siya sa galit.“I want to start this conversation about my Mom, Tita…”Hindi na narinig pa ni Anastasha ang kasunod na pag-uusap ni Dimitri at ng kaniyang ina. Lumabas siya at nagtungo sa maliit na patio kanan na parte ng kanilang bahay. Doon niya napiling tumambay habang hinihintay na matapos ang dalawa sa pag-uusap.Pilit man niyang burahin ang pagkabalisang kaniyang nararamdaman sa puso niya, hindi niya pa rin magawa. Kilala man niya ito bilang miyembro ng pamilyang Lazatine, hanggang sa batian lang ang namagitan sa kanila. Masyado itong mailap at masyadong malamig kung trumato ng kaharap kaya hindi sila nagkaroon pa ng pagkakataon na mapalapit sa isa’t isa.Mula pa kanina nang magtagpo ang landas nila kanina sa
“Ma!” Agad na dinaluhan ni Anastasha ang kaniyang ina na nakaupo sa sofa habang nakatakip ang mukha. May hawak pa itong ilang pirasong tissue tanda nang kaniyang pag-iyak.Sa harapan nito ay naroon si Domino na nakaluhod sa harapan niot. Sa pakiwari niya ay umamin ito sa mga nagawa nitong pagkakamali.At parang nadurog ang kaniyang puso nang makita ang namumula at namamagang mga mata ng kaniyang ina tanda ng matindi nitong pagluha. Tiningala siya nito para lamang muling magbagsakan ang kaniyang mga luha sa pagkabalisa. “Anastasha…”Tinabihan niya ito ng upo. Ngunit nang maramdaman niya ang pagtaas-baba ng balikat nito dahil sa matinding emosyon ay nagsimula na ring lumabo ang kaniyang mga mata dahil sa pagbalong doon ng luha. She knew that her mother was worried for her. “Ayos lang ako, Ma. Huwag kang mag-alala,” pag-alo niya rito kahit na ang totoo ay nadudurog na rin ang kaniyang puso.Masuyong hinaplos ng kaniyang ina ang buhok niya habang patuloy pa rin sa masaganang pagtulo ang m
Hindi nagawang sumagot ni Domino sa mga isinatinig ni Anastasha. Masyado siyang sanay na puro kabutihan lamang at pagmamahal ang ipinakikita nito sa kaniya. Kaya ngayon na kabaliktaran ang pagtrato nito sa kaniya ay naninibago siya. Unti-unting nawalan ng lakas ang kamay niya hanggang sa mabitawan na niya ng tuluyan ang braso ng dalaga.“Teka,” agap ng kaniyang ama at saka siya nilampasan upang lapitan si Anastasha na nasa harapan pa rin ni Dimitri. “Kailangan muna nating ipaliwanag ng masinsinan sa iyong ina ang sitwasyon ni Domino. Kami na muna ang haharap sa kaniya upang humingi ng dispensa.” Sinilip nito ang paganay na anak mula sa likod ng dalaga. “Dimitri, pumirmi na muna kayo ni Anastasha rito sa bahay at magpahinga. Kami na muna ang bahala.”Nakaramdam ng kapanatagan sa puso si Anastasha dahil doon. Kaya naman ay marahan siyang tumango sa kanila.Sa kabilang banda, puno nang pag-aalangan si Domino. Alam niya sa puso niya na tama ang kaniyang ama. Na kailangan nilang magtungo s
Binalingan ng lahat si Domino dahil sa bigla-biglang pagtutol nito. Ngunit sa lahat ng mga ngiting natanggap niya, tila ba kay Dimitri na yata ang pinaka matalim.“Who the fuck do you think you are to have the right to say no to our marriage?” matalim nitong tanong.Dahil sa matatalim nitong pananalita ay nabuhay ang galit sa puso ni Domino. “Hindi ka mahal ni Tash. Kaya ka niya papakasalan para paghigantihan ako. Kahit sino iyan ang sasabihin. Mas sinasaktan mo lang siya sa pagdamay sa kaniya sa paghihiganti mo. Hindi mo ba nakikita iyon?!” pagalit niyang tanong, hindi na niya nagawa pang pigilan ang pagsigaw dala ng emosyon.Hindi napigilan ni Dimitri ang mapangisi sa kaniyang nakababatang kapatid. “Bakit? Sa tingin mo ba totoong mahal ka ni Venice?” malamig niyang tanong, larawan ng galit sa kaniyang puso.Napakuyom ang kamay ni Domino dala ng galit para sa kaniyang Kuya. Ngunit hindi niya nagawa pang makasagot agad. Kahit sinong magtanong nito sa kaniya, alam niya sa sarili niyang
Naramdaman ni Domino ang matinding pagkapahiya dahil sa talim ng mga napiling salita ni Dimitri. Kaya wala siyang ibang nagawa kundi ang manahimik na lang. Ni hindi nga niya magawang tingin ito.Katulad ng huli, hindi rin nagustuhan ng ama nito ang mga naging pahayag ng kaniyang asawa. Lalo na’t para rito ay one sided lang ang nais nito. Dante sighed harshly but just when he was about to say something, Felipe interrupted.“Dimitri,” malumanay na sambit nito. Napatingin dito ang binata na hindi pa rin mababakasan ng kahit na katiting na emosyon sa mukha. “I know where you are coming from, son. Naiintindihan ko na nasasaktan ka rin sa nangyayari. Pero sa mga naging desisyon mo ba ay inisip mo ang maaaring maramdaman ni Tasha? O kinonsidera mo ba ang maaaring maging reaksyon ng kaniyang inang si Esmeralda oras na malaman niya ang lahat ng ito? Masyado kayong nagpapadalos-dalos. Ni wala ngang pundasyon ang relasyon ninyo. Sa tingin niyo ba magiging masaya kayo sa pinasok ninyo? Masyado n
Hindi magawang pawiin ni Domino ang kabang kaniyang nararamdaman pagkapasok na pagkapasok pa lang ni Anastasha sa kanilang bahay. Kaya naman nang marinig niya ang hinihingi nitong pabor ay halos hindi na niyang magawang kilalanin ang kaniyang nararamdaman.May parte sa kaniya na labis pa rin ang paghingi nang tawad. Ngunit naroon ang pagsibol nang tuwa na nahahaluan ng konsensya dahil sa kabutihan ng puso nito.At kung tutuusin, mas lalo lang siyang binabaliw ng konsensya niya sa gusto nitong mangyari. “Anastasha,” garalgal ang boses na sambit niya sa pangalan nito. “Kahit saktan mo na ako. Ipabugbog, sambunutan, sampalit, lahat na. Huwag mo lang hilingin ang ganito.”Kahit pa gaano siya kagago, hindi kayang maatim ng konsensya niya na ito pa ang sasalo sa mga pagkakamalit niya. Lalo na’t ni minsan sa siyam na taong pagkakakilala nila ay wala itong ginawa kundi ang mahalin lamang siya.Samantalang taliwas na reaksyon naman ang bumalot sa kaniyang ina. Hindi rin nito nagawang itago ang
Lahat ng mga mata ng mga taong naroon sa salas ng magarbong tahanan ng mga Lazatine ay nakasunod sa dalawang bagong dating. kahit si Domino na nananatili pa ring nakaluhod sa sahig ay napaangat din ng mukha at humihingi ng paumanhin na tiningnan si Anastasha.“Anastasha…” walang lakas niyang sambit.Gusto niyang humingi ng tawad dito. Ang ihingi nang tawad ang lahat ng mga pagkakamaling nagawa niya ngunit walang kahit na anong salita ang namutawi sa kaniya.Ilang oras pa lamang ang lumilipas simula nang magkabistuhan sila ngunit pansin na niya agad na tila ba may nagbago sa dalaga. Masyado siyang sanay na makita itong nakangiti at masaya na para bang wala siyang kahit na anong problemang iniinda.Kung noon ay iritasyon ang una niyang nararamdaman tuwing nakikita ang ngiti nito, ngayon ay tila ba hinahanap niya iyon. At kaniyang napagtanto kung gaano iyon kahalaga ngayon na burado na iyon hindi lang sa kaniyang mga labi kundi maging sa kaniyang mga mata.Ngunit taliwas sa kaalaman ni D
Wala ibang magawa ang retired Chairman ng Lazatine Empire kundi ang pagmasdan ang kaniyang anak at ang asawa nitong kapuwa nasa kataasan din ng kaniyang emosyon. Like them, everything came all at once to him that he doesn’t know exactly what to do. He couldn’t think straight as he has to weigh the gravity of everything in his family right now.Sa huli, napabuntong-hininga na lamang siya. “Maupo nga muna kayong dalawa,” pagkausap niya sa kaniyang anak at sa asawa nito.Tumalima naman ang dalawa ngunit binigyan muna ng masamang tingin ni Dante ang kaniyang anak. Hindi niya rin ito nilubayan ng tingin kahit nang makaupo na siya. Dismayado siya rito. Nang maupo na sa wakas ang dalawa at matapos na ang komosyon, saka siya muling nagbuntong-hininga nang balingan niya ang kaniyang apo na hanggang ngayon ay nakaluhod pa rin. “Kahit naman ano pang pagtalunan natin dito, may naging kasalanan pa rin si Domino. At kahit pa anong pilit ang gawin natin na paghahanap ng solusyon, wala na tayong mag
“Ano kamo? Ano?!” puno ng galit na sigaw ni Dante sa kaniyang anak.Maging si Adelaide ay hindi naitago ang gulat sa panlalaki ng kaniyang mga mata. “My gosh… Sinasabi mo bang buntis si Venice sa anak mo?” ’di makapaniwalang tanong niya sa kaniyang anak.Nakayukong tumango si Domino sa kanila. “Oo. Magdadalawang buwan na.”The room fell silent and the whole family was utterly surprised. But unlike the disappointment on the two men, Adelaide felt delightful by the news. Matagal na siyang nangangarap na magkaroon ng apo. At ang marinig ang balitang ito sa anak niya ay nagdulot ng kakaibang tuwa sa kaniyang puso.“Magkakaroon na kami ng apo?” pigil ang tuwa na kaniyang tanong. As much as she wanted to show how excited she was, she did not dare to show it to everyone. Hindi sa ganito kakomplikadong sitwasyon.Mukhang hindi nagustuhan ni Dante ang reaksyon ng kaniyang asawa. “Come on, Adelaida. Don’t make it seem like Anastasha’s incapable of bearing a child. Kaya rin niya tayong bigyan ng