FIRST HEADACHE

Samantala, dumiretso si Vander sa isang theater upang tagpuin ang kaniyang kasintahan. Sa daming stress na ibinigay ng ama niya, ngayon ay kailangan naman niya ng stress reliever. Isa pa, kailangan niyang sabihin sa girlfriend ang sapilitang pagpapakasal sa kaniya sa babaeng kasama niya ngayon sa maliit na bahay na inilaan ng kaniyang Ama para sa kanila. Ewan ba niya sa daddy niya. Marami itong pera pero napakaliit ng bahay na ibinigay sa kanila ng babaeng ’yon. Wala tuloy siyang pagpipilian kundi makita palagi sa loob ng bahay ang pagmumukha ng babaeng ’yon.

“Sweetie!” masayang sinalubong si Vander ng kasintahan niyang si Thelma pagkarating sa theater.

“Let’s go?” nakangiti niyang paanyaya rito.

Tinawagan si Vander ng kasintahan kanina upang manood ng paborito nitong theater play. Kahit nakakaantok iyon para sa kaniya, hindi niya kayang tanggihan si Thelma. Kaya walang pagdadalawang isip siyang nagmadaling umalis makita lang ito. Isa pa naiirita siya sa babaeng kasama niya sa bahay. Hindi niya gusto ang kilos nito at masakit sa mata ang kulay pula nitong buhok.

Palihim na humikab si Vander sa kalagitnaan ng palabas. Matamis siyang ngumiti nang bumaling sa kaniya si Thelma.

“Nagustuhan mo ba ang play?” malambing nitong tanong.

“Of course!” kumpyansa niyang sagot kahit wala siyang naiintindihan.

Yumakap ito sa kaniyang braso habang nakangiting nanonood. Nang matapos ang play ay nagtungo na sila sa mamahaling restaurant para kumain.

“Hindi kita makontak kanina. Where did you go?” tila nagtatampo nitong tanong habang nag-d-dinner sila.

Huminga nang malalim si Vander. Kailangan niyang sabihin dito ang nangyari sa kaniya. Ayaw niyang maglihim sa kasintahan.

“I need to tell you something, Sweetheart.”

Mayuming uminom si Thelma bago hinintay ang kaniyang sasabihin.

“Sige. Ano ba ’yon?”

“I’m—” Naputol ang sasabihin ni Vander nang tumunog ang cellphone ni Thelma. “Any problem?” tanong niya nang mapansin ang pagbabago ng mood nito.

“N-nothing,” mabilis nitong pinatay ang tawag at ini-off ang cellphone. “What is it we’re talking about earlier?” muli nitong tanong sa kaniya pagkatapos ipatong ang cellphone sa mesa.

Pinagmasdan ni Vander ang kasintahan. Maamo pa rin ang mukha nito habang nakangiti sa kaniya, pero pakiramdam niya may bumabagabag dito. Hindi mapakali ang mga mata nito.

“I moved in another place,” sagot na lang niya. Ayaw niyang dagdagan ang alalahanin ni Thelma kaya mabuting hindi muna niya sabihin ang tungkol sa pangit na kondisyonis ng ama at panggigipit sa kaniya.

“Do you want a company to fix your things?” tanong nito. Bumalik na rin ito sa pagkain.

“No. Someone will do that for me,” sagot ni Vander patukoy sa iniwang babae sa bahay nilang maliit.

Ang totoo ay nagulat siya na ito ang babaeng muntik na niyang masagasaan at ang babaeng dahilan kung bakit hindi siya nakarating sa photoshoot. Kahit ayaw niya wala siyang magagawa laban sa ama. Gagawin niya ang gusto nito para sa ikatatahimik ng pamilya ni Thelma at career niya. Wala rin siyang ideya sa plano ng Ama at pinagsama sila nang babae sa iisang bubong. Kung anuman iyon, siguradong tungkol na naman ’yon sa business.

Natapos lang ang dinner nila na hindi nasasabi kay Thelma ang kinakaharap niyang problema ngayon. Wala rin itong kaalam-alam na nakatali na siya sa iba.

“Good night!” paalam ni Thelma pagkahatid niya rito. Humalik lang ito sa kaniyang pisngi bago pumasok sa loob ng bahay.

***

Habang nagmamaneho ay iniisip ni Vander ang naging kilos ni Thelma kanina. Alam niyang may problema ito pero hihintayin niyang ito mismo ang magsabi sa kaniya. Iyon ang naglalaro sa isip niya hanggang makarating sa maliit nilang tahanan. Kumunot ang noo ni Vander nang makitang madilim ang buong bahay.

“Hindi ba marunong magbukas ng ilaw ang babaeng ’yon?” tanong niya sa sarili pagbukas ng front door.

Kinapa niya ang switch ng ilaw pagpasok sa loob ng bahay. Namilog ang mga mata niya nang biglang nagliwanag ang buong bahay.

“What the hell?” bulalas niya nang makitang nagkalat sa loob ang mga appliances, groceries at iba’t-ibang mga kagamitan.

“Indiana!” tawag niya sa babae.

Kinatok niya ang nag-iisang silid doon.

“Indiana!” muli niyang tawag dito.

Bumukas naman ang pintuan at kunot noo niya itong tiningnan. Hindi niya sigurado kung kararating lang nito o aalis pa lang dahil sa bihis nito ngayon.

“What is this?” turo niya sa nagkalat na bagay sa loob.

“I brought everything needed in this house,” balewala nitong sagot.

Hinilot ni Vander ang sentido. Unang araw pa lang sumasakit na ang ulo niya sa babaeng ito.

“Then?”tanong niya. Gusto niyang maisip nito na dapat inaayos nito ang mga iyon at hindi hinahayaang nakakalat lang.

“I brought everything and then, you will put everything in place. I need to go. Bye, Mister! It’s my turn to go out. Total ikaw ang naunang lumabas kanina, ikaw na ang bahala sa mga ’yan. My part in the house is done today. Isa pa, hindi mo ako katulong, Mister.”

Napanganga na lang si Vander nang bigla siya nitong iwan.

“Argh! I can’t take you anymore, Woman. I can’t believe this. You’re unbelievable!” frustrated na sigaw ni Vander pag-alis ni Dawn. Mukhang maha-highblood siya sa babaeng ’yon. Sobrang pasaway! Kaya kailangan niyang madaliin ang Daddy niya na makuha nito ang gusto nito sa pamilya ni Dawn Indiana para makalaya na siya at hindi na makasama pa ang babaeng iyon.