Sinadya ni Dawn na maagang pumunta sa lugar na sinabi ng kaniyang Ama. Hindi dahil takot siya sa babala nito kundi dahil gusto niyang malaman ang plano nito. Nagpaalam agad siya kay Magnus pagkatapos ng tawag ng ama. Hindi naman ito nangulit pa at pumayag na lang. Suot niya ang crop top sleeveless with two strings na nakapulupot sa kaniyang baywang with leather jacket and pants matching with her high cut boots. Disente naman para sa kaniya ang suot niya kaya siguro hindi naman magagalit ang kaniyang Ama. Hinayaan niya rin na nakalugay ang pula niyang buhok. Namumula rin ang kaniyang labi dahil sa ginamit na bloody red lipstick. At syempre ang paborito niyang eyeliner na hindi nawawala sa kaniyang mata. Mas pinapatingkad nito ang angas ng mga mata niya.Pinagmasdan ni Dawn ang paligid. Parang isang event ang mangyayari sa lugar. Nilapitan niya ang isang babae na may dalang bulaklak.“Excuse me, Miss!” tawag pansin niya rito. Ngumiti naman ito sa kaniya. “Anong meron dito?”“Para po ito
“Romano, stop it! Nakakahiya sa mga Monterallo,” pigil dito ni Maira, ang nagbabait-baitan niyang madrasta. “Dawn, change your clothes. Malapit na kayong ipakilala sa mga bisita.”“Ayoko!” matigas siyang tumutol.“Please, Dawn. Huwag mong ipahiya ang iyong ama sa mga bisita,” nakikiusap nitong sabi. Mabait lang naman ito dahil may ibang tao.“Bakit hindi niyo ipakilala ’yang anak mo?” tukoy niya sa kaniyang stepsister.“Sis, how I love to be Vander’s wife, but your marriage is done. You both signed your marriage contract and today is just formality of your wedding. So, I can’t get your position anymore,” sagot naman ni Amira.“No! Huwag niyo akong isali sa kalokohan niyo… Argh!” daing niya nang mahigpit na hawakan ng kaniyang ama ang mukha niya. Nalasahan niya ang dugo nang aksidente niyang nakagat ang dila niya.“Don’t try my patience, Dawn. Alam ko ang tinatago mo at hindi mo gugustuhin ang gagawin ko kapag nagmatigas ka!”Napabaling ang ulo niya nang marahas nitong bitiwan ang mukh
“Thelma, please sweetie, hear me out!” nakikiusap na sabi ni Vander sa babae.Tumigil ito sa pagtakbo pero sinalubong siya ng malakas na sampal. “Why, Vander? Why did you do this to me?” umiiyak nitong tanong. Walang tigil sa pag-agos ang mga luha nito sa pisngi. Mabilis niya itong niyakap dahil ayaw niyang makita ang luha nito pero pinagtulakan siya ni Thelma palayo.“Thelma, please! Let me explain.”“Get off me! Huwag mo akong hawakan!”Sinubukan pa rin itong hawakan ni Vander pero ginagawa nito ang lahat makaiwas lang.“I did this for you. Please believe me, Sweetie,” nagsusumamo niyang sabi.“For me?” Turo nito sa sarili, “Is it to hurt me?”“No!” mariin niyang tanggi. “It’s for you and for your family’s safety. Kilala mo ako. Alam mong mahal na mahal kita.”“Alam mo... dapat sinabi mo na lang na ayaw mo na sa ’kin. Mas matatanggap ko pa iyon kaysa sa walang kwenta mong palusot! Kailan mo pa ako niloloko, Vander? Kailan pa?!” nasasaktan nitong tanong.“Hindi kita niloloko. Mahirap
Lihim na umirap si Dawn. “Mabuti nga siya sinamahan ako, pero ikaw iniwan mo ’ko,” pabulong niyang maktol.“I like what you said,” bulong din ni Magnus sa kaniya.Nagpasalamat naman siya sa isip nang kusa itong umalis sa pagkaka-angkas sa motor niya.“Thank you for the ride, baby Indi.” Nakangiting sabi sa kaniya ni Magnus. Parang hindi sumuka kanina kung ngumiti ang loko.“Hindi ka na makakaulit, loko ka. ’Yong sinabi ko sa ’yo kanina, gawin mo. Para kang bata," sagot niya kay Magnus at hindi pinansin si Magnum.Seryoso namang nakatingin sa kaniya ang babaeng kasama nito. Dapat kasama ito ni Vander pero hindi niya alam ang nangyari sa dalawa at si Magnum ang kasama nito ngayon.“Sasanayin ko na ang sarili ko sa motorsiklo para ikaw naman ang iaangkas ko.” Kumindat pa si Magnus sa kaniya.“You have phobia in motorbikes, Magnus. Why did you ride with her?” seryosong tanong ni Magnum habang nakatingin sa kapatid.Ngayon alam na ni Dawn kung bakit takot si Magnus kanina. May phobia pala
Nagising si Vander dahil sa marahang hangin na dumadampi sa kaniyang noo. Kumilos siya habang nananatiling nakapikit. Nagtaka naman siya nang mahawakan ang mainit at malambot na bagay sa tabi niya. Nagmulat siya para tingnan iyon.“F*ck!” bulalas niya at tila napapasong inalis ang kamay sa dibdib ni Indiana. Inangat niya ang tingin sa babae nang bahagya itong gumalaw. Bahagya siyang ngumiti nang masilayan ang payapa at inosente nitong itsura habang nakapikit.“I didn’t know you’re like an angel while sleeping,” bulong ni Vander sa sarili.Maganda talaga ang babae. Lalo pa nga itong gumaganda kapag tinititigan. Hindi niya alam kung bakit naging pasaway itong anak at kung bakit hindi nito kasundo ang ama at madrasta. Wala naman siyang panahon para alamin iyon at lalong ayaw naman niya makipagkwentuhan kay Indiana tungkol sa buhay nito. Kalayaan lang niya ang gusto niya kaya nananatili siyang instant husband nito. At ngayon opisyal nang inanunsyo sa publiko ang pagiging mag-asawa nila, h
“Lasing ka pa ba? Hindi ako si Thelma, Vander. Baka akala mo ako pa rin siya?”Gustong magsisi ni Vander sa ginagawa niyang pang-aasar kay Indiana. Tila siya ang nadadala sa ginagawa niya. Malinaw sa kaniyang isip na hindi ito si Thelma. Kahit ang nangyaring paghalik niya rito kagabi ay alam niya. That was the most fantastic kiss ever. Hindi pa siya nadala ng ganoon sa isang halik, maybe he’s drunk pero malinaw sa kaniya ang nangyari.“Vander!” pukaw nito sa naglalakbay niyang diwa. “May lakad ako ngayon. Bitiwan mo na ako! Hindi mo ako madadala sa ginagawa mong paglalandi sa akin lalaki. Hindi ako marupok noh!”Bahagyang dumistansya si Vander kay Dawn pero nanatili siyang nakatingin sa napakaganda nitong mukha.“Give me my morning kiss, Wifey," biro niya rito na may ngiting nakakaloko.“Are you kidding me?” naiirita nitong tanong.Lihim na natutuwa si Vander sa reaksyon nito. “No,” tipid niyang sagot. “I’ll let you go after your kiss,” dugtong niya. Hindi naman ito makapaniwala haban
“Indiana, wake up!” gising ni Vander sa babae habang inaalog ang balikat nito.Hindi niya namalayan nang umuwi ito kagabi. Nakatulog na siya sa paghihintay dito para sana ipaalam na isasama niya ito sa fashion week ngayon. Kailangang-kailangan niya ngayon si Indiana para makabawi kay Miss Abegail. Wala siyang ideya kung bakit iyon ang kundisyon na gusto ng fashion icon, pero wala siyang magagawa kundi pagbigyan ito. Ang kailangan lang niya ay pilitin si Indiana, at kung hindi ito sasama, mapipilitan siyang buhatin ito patungo sa fashion show. Imposible man, pero kaya niyang gawin iyon para sa career niya.“Wake up, Indiana. May pupuntahan tayo ngayon,” muli niyang niyugyog ang balikat ni Dawn, pero tinabig lang nito ang kaniyang kamay at nagtalukbong ng kumot. Determinado siyang isama ito kaya hinila niya ang kumot nito. “Indiana! Bumangon ka na, mahuhuli tayo!”“Ano ba, Vander? Bakit ba ang kulit mo? Lumayas ka nga sa kwarto ko! Kita mong natutulog ang tao ginigising mo. Wala kang re
Sa ikatlong set naman ay nakasuot siya ng swimming trunks. May mga manonood ang impit na tumitili habang siya’y naglalakad sa runway. Hindi na iyon nakapagtataka dahil sa taglay niyang kakisigan.“Final set na!” sambit ng organizer ng event sa mga modelo sa dressing room. “Kasama niyong maglalakad si Miss Abegail. Teka, nasaan ang tatlong makakasama ni Miss Abegail sa paglalakad? Vander, Magnus and Thelma, come here!”Tahimik na lumapit si Vander. Nakita naman niyang nakangiti si Magnus sa kaniya habang hindi siya pinapansin ni Thelma.“Are you with her?” tanong ni Magnus paglapit sa kaniya.“Who?” Kunot noong tanong niya sa lalaki.Magnus is his number one rival in modeling kaya nagtataka siya nang kausapin siya nito ngayon. Karaniwan naman silang hindi nagpapansinan kapag nasa trabaho. Hindi rin niya intensyon na kausapin ito, dahil hindi niya gusto ang presko nitong ugali.“Si Baby Indi.”“I’m sorry, who?” ulit niyang tanong.Medyo lumakas pa ang boses niya kaya napatingin sa kanil
“Pa, where’s Vander?” tanong ni Dawn. Ngayon ang discharge nilang dalawa pero hindi niya nakita si Vander sa silid pagkamulat ng mga mata niya kaninang umaga.“Nauna na siyang lumabas, Anak. Hindi ka na niya ginising kanina.” Ang kaniyang Mama ang sumagot habang abala ito sa pag-aayos ng kaniyang mga gamit.Lihim namang nagtampo si Dawn. Usapan nila ni Vander ay sabay silang lalabas.“Let’s go!” paanyaya ng kaniyang Ama.Tahimik pa rin si Dawn habang na sa sasakyan.“Smile, Baby!” nakangiting sabi ng kaniyang Ina.Pilit naman siyang ngumiti.“Huwag ka nang malungkot, baka may inaasikaso lang si Vander,” singit ng kaniyang Ama.Her parents decided to settle everything between them and she’s happy that they are together now. Hindi nag-asawa ang kaniyang Ina nang maghiwalay ito ng kaniyang Ama. Siguro ang Papa niya talaga ang soulmate ng Mama niya.“I’m happy, Pa.” Pilit na ngiti pa rin ang ibinigay niya sa Ama.“Happy ka ba talaga, Anak? E, bakit parang malungkot ka naman? Huwag kang ma
Matamlay na pinagmamasdan ni Abegail ang anak na tatlong linggo ng hindi nagkakamalay. Ayon sa doktor, malapit sa puso ang tama ng baril kay Dawn. Ganoon din si Vander na ngayon ay hindi pa rin nagkakamalay. Kritikal din ang sugat nito sa ulo. Nagdesisyon silang pagsamahin ang dalawa sa isang pribadong silid. Nananatiling magkadikit ang kamay ng mga ito. Naniniwala rin si Abegail sa sinabi ng isang nurse na kumukuha ng lakas ang dalawa sa isa’t-isa.“You need to wake up na mga anak. Excited na kami sa aming magiging apo,” biro niya. Pilit niyang pinasisigla ang boses habang kinakausap ang dalawa.Tumingin sa pintuan si Abegail nang bumukas iyon. Akala niya ang kapatid ni Vander ang pumasok na siyang nagbabantay sa lalaki ngayon pero si Romano ang iniluwa ng pintuan.“Magpahinga ka muna. Ako naman ang magbabantay sa anak natin,” malambing nitong sabi.“Ayokong umalis sa tabi niya, Romano. Maraming taon ang nasayang ko para makasama siya. Hindi ko na iyon hahayaan pa na maulit muli. Our
Tumikhim siya para alisin ang pagkapahiya. “Ahm… Ma, si Vander po pala, asawa ko,” pakilala niya rito.“I know,” nakangiting sagot ng kaniyang Ina.“Paano mo nalaman? ’Di ba ang alam mo peke ang kasal namin at pinalabas sa TV na hiwalay na kami?” nagtatakang tanong ni Dawn.“Yes, but Vander talked to your Father after you take over the company, and your father told me about it.”Nang-aasar naman siyang ngumiti sa Ina. “So Mama, nag-uusap po kayo ni Papa ng hindi ko alam? Magkakaroon na ba ako ng kapatid?” panunukso niya sa Ina.Namula naman si Ms. Abegail sa sinabi niya. “Don’t put me in the hot seat, Dawn. Dapat kami ang bigyan niyo ng apo,” bawi nito.Siya naman ang namula sa sinabi ng Ina at hindi nakasagot sa tudyo nito.“Don’t worry, Tita. We will work that soon,” nakangiting singit ni Vander.Bahagya niya itong pinalo sa braso pero tumawa lang ang lalaki.“Miss Abegail, pwede na ba nating tapusin ang shoot?” magalang na tanong ng photographer. Waring naiinip na sa dramang nasasa
“Very good!” puri ng photographer kay Dawn.Proud namang nakangiti sa kaniya ang mama niya. Noong bata pa siya palagi siya nitong tinuturuan kung paano ang tamang anggulo sa harap ng camera. Hindi niya alam na magagamit niya iyon ngayon. Napansin ni Dawn na may ibinulong sa photographer ang isang staff. Lumapit din ang kaniyang ina sa dalawa. Hindi niya naririnig ang usapan, pero base sa facial expression ng mga ito, may problema. Mataman namang nakikinig ang dalawa sa kaniyang ina, nakita niyang lumiwanag ang itsura ng kausap nito.“Okay, let’s do this!” sigaw ng photographer. Mukhang excited ito sa gagawin na wala siyang ideya kung ano. “Ms. Dawn, stay there! We’re taking the second shoot.” Pigil nito sa tangka niyang pag-alis sa pwesto.Nagtaka si Dawn. Bumaling naman siya sa kaniyang ina na may nagtatanong na tingin. Ngumiti lang ito sa kaniya bilang sagot. Tila pinapahiwatig nitong ayos lang ang lahat, kaya napanatag siya. Isa pa, ligtas naman siya sa loob ng studio.“Sir, punta
Kinabukasan ay nagtungo siya sa isang photoshoot para sa kanilang kompanya. Tinawagan niya si Magnus sandali.“Magnus, where are you?” tanong ni Dawn sa lalaki habang kausap ito sa cellphone.Late na ang lalaki sa gaganaping photoshoot kasama siya para sa isang business magazine. Tampok ang kanilang kompanya para maging cover this year at bilang presidente, kailangan mukha niya ang naroon. Ayaw niya sana, pero napilit siya ng ama at wala siyang choice kundi sundin ito.“I’m sorry, Baby Indi. Pupunta na ako,” sagot nito sa kabilang linya.Ito ang kinuhang partner niya. Wala naman iyong problema dahil kaibigan niya ito. Isa pa, modela si Magnus at sikat din ito sa larangang iyon. Bukod doon, komportable rin siyang ito ang kasama niya sa trabaho.“Alright. Bilisan mo.”Bumalik si Dawn sa studio matapos ng kanilang pag-uusap ni Magnus.“Ms. President, you’re also here?”Bahagyang pumikit si Dawn nang marinig ang boses ni Thelma. Lumingon siya rito pero bahagya siyang natigilan dahil sa la
Nagtaka si Dawn nang hindi gumalaw si Magnus. Para itong itinulos sa kinatatayuan.“Ayos ka lang ba, Magnus?”Lalayo sana siya rito, para tingnan ang kaibigan, pero pinigilan siya ni Magnus.“Stay. Minsan lang ito mangyari kaya lulubusin ko na,” sagot ni Magnus. Naramdaman niya ang braso nito sa kaniyang baywang at niyakap siya ng mahigpit. Natawa siya sa katwiran nito.“Tama na, Magnus. Masyado nang matagal. Sinuswerte ka na. Nagpapasalamat lang ako, abuso ka naman diyan,” biro niya nang hindi pa ito humihiwalay sa kaniya.“Minsan lang ’to, Baby Indi. Huwag mo nang ipagdamot.”Pabiro niya itong hinampas sa likuran. “Baka masanay ka, ano ka ba? Bitiw na kasi.”“Ouch! Sinaktan mo na naman ang puso ko, Baby Indi. Ayaw mo ba talaga sa ’kin?” kunwari ay arte nito at malungkot nitong tanong.Natigilan naman si Dawn. Gusto na niyang itanong dito ang bagay na iyon.“Magnus,” tawag niya sa pangalan ng binata.“Hmm?”“May gusto ka ba talaga sa ’kin?” lakas loob niyang tanong.Humiwalay ito ng
“You’re not needed here, Amara. Bring her back home, Vander,” matigas nitong utos sa kaniya. “Let’s continue our meeting,” baling nito sa board members.“I think, Mrs. Monterallo has something to say, Mr. Monterallo,” sambit ng isang board member.Muling bumaling ang tingin ni Alero sa kanilang dalawa. Nagbabanta ang tingin nito, pero malakas ang loob ng kaniyang ina at tumayo ito. Inalalayan naman niya ito patungo sa unahan ng mahabang mesa sa loob ng conference room.“As the legal heiress of Katnis Corporation, me, Amara Katnis Monterallo will be removing Alero Monterallo in the position of the company’s President and my son, Vander Monterallo will take over the company from now on,” anunsyo nito sa lahat na hindi nagustuhan ni Alero.“What are you doing, Amara?” sigaw ni Alero.“Dad!” awat ni Vander sa ama nang tangkain nitong hilahin ang kaniyang ina.“At ikaw naman na nagmamagaling, anong malay mong magpatakbo ng kompanya, huh?! Hindi photoshoot ang trabaho rito na p’wede kang ma
“Thelma, what is it?” tanong ni Maira nang sagutin ang tawag ng pamangkin. “Alero, stop it!” Nakikiliti nitong saway sa lalaki nang halikan nito ang leeg niya.“You’re with Tito Alero, Tita?”“Yeah at iniistorbo mo kami. Bakit ka ba kasi tumawag? Busy kami ni Alero ngayon,” sagot ni Maira sa pamangkin.“We have a problem, Tita!”Umayos ng upo si Maira. “What problem?” nagtatakang tanong ni Maira habang hinayaan si Alero na haplusin ang parte ng katawan niya.“Search what’s the trend today even the news. Bilisan mo, Tita,” taranta nitong sabi.“Okay, I’ll be right back.” Pinatay ni Maira ang tawag at nagtungo sa search engine ng kaniyang cellphone.“What’s the matter, honey?” tanong ni Alero na napahinto sa ginagawa.“I’m trying to know what Thelma’s talking about,” sagot niya habang hinihintay ang result sa cellphone niya at nanlaki ang mga mata nito sa bumungad na article. “What is this?” gulat niyang tanong.Sinilip ni Alero ang tinitingnan niya sa phone. “Silueta heiress?” basa nit
Tumalim naman ang tingin nito sa kaniya. “Tama ang sabi nila, wala kang modo!” madiin nitong sabi.“Huwag kang maniwala sa sabi-sabi, tanda. Masama iyan. Baka kung saan ka pulutin,” nakangisi niyang pang-aasar dito. Hindi pala ito nararapat na tawaging ginang, ang sama ng ugali. Ginagalang na nga niya, sinabihan pa siya ng walang modo.“You—”“Halina kayo. Makakalabas na tayo.”Narinig niyang sabi ni Vander na nagpaputol sa sasabihin ni Manager Crista.“Ikaw na ang mauna, tanda, baka masabihan mo pa ako ng walang modo kapag inunahan kita, eh. Oldest first,” nakangiti niyang sabi sa nanggigil sa inis na manager at itinuro rito ang daan.Matalim siya nitong tiningnan bago talikuran.“Did she say something to you?” nag-aalalang tanong ni Vander sa kaniya.“Nothing,” tipid niyang sagot.She can handle that old lady. Hindi niya ito kailangan para lang sa walang kwentang sinasabi ng manager nito. Naramdaman niya ang paghawak ni Vander sa kaniyang siko, pero marahan niya iyong inalis.“I can