Chapter 24.1

#MTDC24: Apologies Pt.1

“Si Melody?” I asked while stirring my cup of coffee.

“Nasa taas pa po, sa kwarto niya, Ate,” sagot ni Mandy, ang anak ni Manang Anding. Noong isang araw lang ay tumawag si Manang Anding at sinabing hindi pa raw siya makababalik dahil sa arthritis niya. Namamaga pa raw ang mga tuhod niya kaya si Mandy muna ang pinapunta niya rito. Kararating niya lang kahapon.

“Ah, siya nga po pala, Ate, nakuha na raw po ni Nanay iyong pinadala niyo na pera sa kaniya. Maraming salamat po. Malaking tulong na po ‘yun sa pagpapagamot niya. Medyo may kamahalan po kasi ‘yung gamot na nireseta sa kaniya ng doktor.”

I smiled at her. “Maliit na bagay lang ‘yung binigay ko sa kaniya kumpara sa pagpapalaki at pag-aaruga niya sa akin at pati kay Melody. She’s more like a mother to me. Kaya tutulong ako sa kaniya hanggang sa abot ng makakaya ko.”

Someh