CHAPTER 10

CELINE'S POINT OF VIEW

"KUYA!"

Pareho kaming gulat na napatingin kay Keithleen. Habang dala-dala nito ang sinabi niyang snacks. Hawak nito ang isang tray na nakalagay ro'n ang dalawang baso kasama ang malaking pitsel na naglalaman ng calamansi juice. May mga chi-chirya rin itong dala, at banana que at kamote que.

Hindi ko tuloy mapigilan na kunin agad ang banana que nang ilapag niya ito sa aking tapat.

Lalo't na miss ko na ang pagkaing ito. "Dahan-dahan lang, Ate Celine." Natatawa namang saad sa akin ni Keithleen. "Wala naman pong aagaw sainyo niyan dito. You know what, Kuya Ivan! Ginugutom mo ba itong Asawa mo?"

"Anong ginugutom? Ako pa nga lang, ulam na niyang Ate mo e!"

"H-Hoy Ivan! Umayos ka nga, bata pa rin 'yang kausap mo!"

"Ate Celine, and you Kuya Ivan! Kailan ka naman naging ulam? Kadiri! Ano'ng klaseng ulam ka naman?"

Pinandilatan ko ng mata si Ivan.

Dahilan para tumawa lang ito at sinubuan ng kamote que ang kapatid niya. "Ikaw, gutom ka 'di ba?"

"Kuya!"

Napilitan si Keithle