CHAPTER 33

CELINE'S POINT OF VIEW

"MAG-iingat kayo roon ah? Palagi kayong mag-uupdate sa akin, ah? Si Celivean, Celine huwag mong pababayaan ah?"

"My, ano ka ba? Manila lang ang punta namin hindi kabilang planeta." natatawa pa rin kunwaring usal ko. Habang inaayos na ang mga bagahe namin na dadalin namin sa Manila.

Yes, ito na. Nagawa ko na rin kasing ayusin lahat ng document na need para sa bagong papasukan ni Celivean na paaralan sa Manila. Kaya puwede na kaming tumira doon. Kaya ganito na lang ito si Mommy magsalita. Dahil ngayon lang kami ulit mag-hihiwalay ng matagal. Napamahal pa naman sa kaniya ang Anak ko, at maging siya. Kaya naiintindihan ko rin kung bakit ganito siya nalulungkot. Ngunit wala naman akong magagawa para sa bagay na 'yon kundi ang ipatiyak sa kaniya na aalalagaan ko ng mabuti ang anak kong si Celivean.

"Mamang, I am a big boy na." biglang saad ni Celivean bago ito lapitan at yakapin. "You don't need to cry, Mamang. i promise that I will going take care of myself and Mom