บทนำ

ณ Boston Club

“ฉันถึงแล้วแกอยู่โต๊ะไหน” ร่างบางในชุดเดรสสีขาวรัดรูปส่วนสูงร้อยหกสิบเดินย่างกายเข้ามาในสถานบันเทิงที่เป็นร้านประจำของเธอและเพื่อนสนิท

“โต๊ะ VIP 4 ค่ะเพื่อนรีบเดินมา ” ปลายสายตอบด้วยน้ำเสียงบ่งบอกความเมากำลังได้ที่เพราะเพื่อนเธอได้มาถึงก่อนเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วคงจะดื่มรอไปอยู่ไม่น้อย

ไม่รอช้าเมื่อเพื่อนสนิทอย่าง นานา ตอบว่าอยู่ตรงไหนฉันก็รีบเดินฝ่าผู้คนที่อยู่โซนธรรมดากำลังโยกเต้นกันตามจังหวะเพลงเดินจนมาถึงบันไดทางขึ้นชั้น VIP ซึ่งไม่ไกลจากประตูทางเข้ามากนักแต่ด้วยคนที่อยู่ข้างล่างค่อนข้างหนาแน่นพอสมควรทำให้การเดินมาตรงนี้ค่อนข้างใช้เวลา

เมื่อฉันเดินมาถึงโต๊ะพบว่าเหล้าได้ถูกดื่มไปแล้วครึ่งขวดได้ซึ่งเป็นปกติของนานาเพื่อนเป็นคนกินเหล้าเก่งและเมาเก่งด้วย

“เจสสิก้า แกจะดื่มเหล้ากับฉันไหม” เมื่อฉันหย่อนก้นลงนั่งข้าง ๆ เพื่อนขี้เมาก็ถามฉันทันทีว่าจะดื่มอะไร

“เหล้าน้ำจ้ะอีขี้เมา” ฉันตอบกลับเพื่อนพร้อมมือที่กำลังจัดแจงชงเหล้าใส่แก้วตัวเอง

“แกว่าฉันขี้เมาไม่ดูตัวเองเลยนะ” นานาตอบกลับด้วยสีหน้ากวนประสาท

“ไปค่ะอย่าพูดมาก ชน!!!” เมื่อฉันชงแก้วตัวเองเสร็จก็จัดการชวนนานาชนแก้ว

“เจสกินเพียวค่ะ แกมาสายแกต้องแก้ตัว” นานาจับขวดเหล้ายกกระดกกรอกปากฉันโดยไม่ตั้งตัว

นานาเวลาเมาชอบเล่นใหญ่เพื่อนสนิทที่รู้จักกันตั้งแต่มัธยมปลายจนตอนนี้เรียนมหาวิทยาปี 2 แล้ว เรามีกันแค่สองคนแค่นี้ก็สบายใจ ถ้าจะให้พูดถึงความก๋ากั่นของเราสองคนพรุ่งนี้ก็คงเล่าไม่จบ

อีกด้าน

“ฮันเตอร์มันไปเข้าห้องน้ำนานจังว่ะ” บอสตัน ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของสถานบันเทิงแห่งนี้ถามหาเพื่อนสนิทของตนเอง

“มันอาจจะไปใช้บริการห้องมึงอยู่ก็ได้” สายฟ้า ตอบพร้อมยิ้มร้ายมุมปาก

ที่นี่นอกจากจะเป็นสถานบันเทิงแล้วชั้นบนยังมีห้องพักสำหรับลูกค้า VIP ให้ได้เช่าพักเป็นรายวันอีกด้วยหรือเรียกง่าย ๆ ว่าห้องเชือดก็ว่าได้ ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่เพื่อน ๆ ในแก๊งที่ใช้บริการกันเอง

“งั้นกูกลับก่อนนะ” ชาร์ลี เอ่ยเสียงนิ่งก่อนลุกออกไปทันที

“พูดน้อยเสมอต้นเสมอปลายดีจริง ๆ ไอ้ลี” บอสตันได้แต่ส่วยหัวให้กับความเย็นชาของเพื่อนที่พึ่งลุกกลับไปก่อน

...............

“ยัยนาฉันไปห้องน้ำก่อนนะไม่ไหว แกรอนี่นะห้ามหนีไปไหน”

ฉันบอกเพื่อนหลังจากมานั่งดื่มได้สองชั่วโมงโดนกินเพียว ๆ ไปหลายช็อตมึนหัวมาก

“แกไปไหวหรอ” นานาถามฉันเสียงยาน

“ไหวอยู่” ฉันตอบกลับเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเมากลับไปเช่นกัน ก่อนปลีกตัวเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างโซซัดโซเซ

ด้วยความเมาที่สติไม่เต็มร้อยทำให้ร่างบางเดินไปห้องน้ำด้วยความมึนเมา ตลอดทางเธอใช้มือในการพยุงตัวเองไปกับราวทางเดินดีหน่อยที่ชั้น VIP เดินง่ายกว่าด้านล่างไม่งั้นเธอคงเดินไปไม่ถึงห้องน้ำแน่ ๆ

ร่างบางพยุงตัวเองจนมาถึงห้องน้ำ VIP พาตัวเองเข้าไปทำธุระจนเสร็จก่อนเดินออกมาเอาน้ำลูบหน้าเบา ๆ เพื่อหวังให้ได้สติมากขึ้น

“เมาขนาดนี้จะกลับไงไหว” ฉันได้แต่พึมพำกับตัวเองก่อนจะตบหน้าตัวเองเบา ๆ เล็กน้อย

เหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าที่นี่มีห้องพักสำหรับลูกค้า VIP ด้วยความที่ฉันมาบ่อยจนพนักงานจำได้เลยมาแนะนำว่าถ้าเมาให้ขึ้นไปใช้บริการได้เลยห้องที่ว่างประตูจะไม่ได้ล็อคไว้ ร่างบางตัดสินใจทำตามความคิดเดินมุ่งหน้าออกจากห้องน้ำตรงไปชั้น 3 ของสถานบันเทิงเพื่อไปหาห้องว่างเพื่อที่จะนอนพัก

ฉันเดินขึ้นมาด้วยความเมาแต่ยังพอรู้อยู่บ้างข้างบนมีทั้งหมด 4 ห้อง ฉันเลยเลือกเดินตรงไปห้องสุดท้ายลองบิดลูกบิดดูมันไม่ได้ล็อคแสดงว่าว่าง รอยยิ้มบนหน้าผุดขึ้นมาด้วยความดีใจ

ฉันเปิดประตูเข้าไปในความมืด แต่ทำไมแอร์ในห้องถึงเปิดอยู่ ฉันได้แต่คิดในใจแต่ช่างเหอะตอนนี้เมามากเลยตัดสินใจปิดประตูห้องและล็อคทันที ก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงด้วยความมืดฉันรู้สึกขี้เกียจเปิดไฟไหน ๆ ก็จะนอนแล้วด้วย

  ร่างบางจัดการถอดรองเท้าโยนคนละทิศคนละทางก่อนทิ้งตัวลงบนที่นอนทันที แต่พบว่าก็ต้องสะดุ้งทันทีที่ทิ้งตัวลงนอนมือของฉันไปโดนกับใครบางคนที่อยู่บนเตียงเดียวกันกับฉัน

“หรือว่าที่นี่จะมีผี”  ร่างบางพึมพำกับตัวเองด้วยความกลัว

ไม่รอช้าฉันลุกขึ้นนั่งพร้อมควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าเพื่อมาเปิดแฟลชส่องดูว่าคนหรือผี

พรึบ !!! อร๊าย !!!

เจสสิก้ากรีดร้องเสียงหลงเมื่อบุคลลปริศนากระชากเธอลงนอนและคร่อมเธอไว้ทำให้โทรศัพท์กับกระเป๋าของเธอหล่นลงไปข้างเตียงแต่ก็ยังมีแสงแฟลชเล็ดลอดมาทำให้เห็นใบหน้าเลือนรางของคนที่คร่อมเธออยู่

“หล่อ” ร่างบางพึมพำในลำคอเบา ๆ

“ถอดเสื้อผ้าออกสิ” เสียงแหบพร่าของร่างสูงที่คร่อมเธออยู่บอกเธอ

ทำให้สติของเธอแตกกระเจิงวินาทีนั้นร่างบางได้แต่นิ่งด้วยความเมาที่มีมากทำให้เธอไม่ได้ขัดขืนร่างสูงที่คร่อมเธออยู่

“หึ….เล่นตัวดีจังนะอยากให้ฉันทำให้ก็ไม่บอก”

เมื่อร่างสูงพูดจบประโยคไม่รอช้าจู่โจมเข้าหาร่างบางทันที ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากบางอย่างดุเดือดทำให้คนตัวเล็กด้านล่างใจตกไปอยู่ตาตุ่มด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ร่างบางไม่ขัดขืนใด ๆ มือหนาค่อย ๆ ลูบไปตามขาอ่อนของร่างบางที่นอนแน่นิ่ง ในขณะที่ริมฝีปากยังจูบกันอย่างดูดดื่ม มือเรียวของเจสสิก้าได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความเสียวซ่าน เธอเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับคนตรงหน้ากลิ่นแอลกอฮอล์ของทั้งสองประสมปนเปกันกลายเป็นความเซ็กซี่

รู้ตัวอีกทีมือหนาได้ถอดชุดเดรสของเธอออกเหลือแต่แพนตี้น้อยกับแผ่นแปะจุก ส่วนตัวร่างสูงตอนนี้ได้เปลือยเปล่าทำให้เห็นท่อนเอ็นผงาดออกมา ร่างสูงเห็นรูปร่างของคนตัวเล็กตรงหน้าถึงกับมีอารมณ์พลุ่งพลาน ทำให้เผลอรูดชักท่อนเอ็นขนาดใหญ่ไปด้วยความเสียว ก่อนจะค่อย ๆ ถอดแพนตี้น้อยของร่างบางช้า ๆ

“อ้าขาออกหน่อย” เสียงทุ้มแหบพร่าบ่งบอกถึงอารมณ์ความต้องการของคนตัวสูง แต่ก็ทำให้คนตัวเล็กยอมทำตามอย่างว่าง่ายด้วยความเมา

สายตาคมกริบมองกลีบอูมไร้ขนปกปิดอย่างพอใจ ไม่รอช้าที่จะหยิบถุงยางอนามัยไซส์ 58 ขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็วก่อนใช้ปลายหัวท่อนเอ็นค่อย ๆ ถูเบา ๆ ไปตามร่องของคนตัวเล็ก

“อ๊ะ!” คนตัวเล็กครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเธอไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนด้วยความมึนเมาทำให้เธอมีอารมณ์ร่วมกับคนตรงหน้าบวกกับร่างสูงที่เร้าโลมเธอเก่งเหลือเกิน

ปัก!สวบ!

“อร๊ายยยย!!!” เจสสิก้าที่อยู่ในภวังค์ของความเสียวในตอนแรก กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“แน่นชิบหาย” คนด้านบนไม่ได้สนใจว่าคนตรงหน้าเจ็บแค่ไหน เอวหนาไม่รอช้าขยับท่อนเอ็นตอกเข้ากลีบอูมไร้ขนอย่างดุเดือด

“เจ็บ ! ฉันเจ็บไม่เอาแล้ว” คนตัวเล็กเริ่มโวยวายเมื่อได้รับความเจ็บแบบไม่คิดว่าจะเจ็บขนาดนี้มาก่อน

“อื้ม...อา....” ร่างสูงครางต่ำด้วยความเสียว เอวหนายังคงกระแทกยังหนักแน่นไม่มีท่าทีจะหยุดหรือฟังเสียงของคนที่ร้องอยู่ใต้ร่าง

ร่างสูงยังกระแทกไม่หยุด ด้วยความเสียวซ่านก้มลงมองจุดเชื่อมระหว่างท่อนเอ็นของตัวเองกับกลีบอูมของสาวตรงหน้า มือหนาขยำหน้าอกใหญ่ที่มีขนาดเกินตัวของคนตัวเล็ก

“อ๊ะ!!!” คนตัวเล็กเริ่มสัมผัสถึงความเสียวที่คนด้านบนเริ่มส่งผ่านมาให้จึงมีเสียงครางเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็ก

“ใกล้แล้ว” เสียงเข้มพูดด้วยน้ำเสียงแห่บพร่า

“แตกแล้ว.....อา....” เสียงครางทุ้มต่ำบ่งบอกถึงคนตัวสูงเสร็จสมแล้ว ด้วยฤทธิ์ของเหล้าทำให้ทั้งสองมีอะไรกันอีกหลายครั้งในคืนนั้น และผล็อยหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้

เช้าวันต่อ

เมื่อร่างสูงตื่นขึ้นก็พบกับความว่างเปล่า คนที่นอนด้วยเมื่อคืนได้หายไปแล้ว ไม่ทันได้เห็นหน้าตาของผู้หญิงเมื่อคืนนี้เลย ตัวเขาเองมีอาการมึนเมาเพราะดื่มหนักเห็นแต่ลางๆ สิ่งหนึ่งที่เขาติดใจคือสัมผัสและกลิ่นกายของหญิงสาวคนเมื่อคืนเป็นอย่างมาก ก่อนสายตาคมกริบจะเหลือบไปเห็นสิ่งที่ตกอยู่บนพื้นข้างเตียง ทำให้เขาแสยะยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นสิ่งของที่เจ้าของมันได้ทำตกไว้

“เจสสิก้า”