Share

Chapter 7

Author: Blue Haven
last update Last Updated: 2024-11-15 18:05:43

Chapter 7

"Hala boss, anong ginagawa mo diyan sa table ko?" gulat kong tanong kay boss na nakaupo sa swivel chair ko at pinakikialaman na ang PC ko.

"What took you so long? Kanina pa kita hinihintay." busangot na sagot nito. Aba, sinabi ko bang hintayin niya ako? Ako pa sinisi sa kagagawan niya e.

"Pasensya na boss, napasarap ang kuwentuhan namin nung iba mong employee e." pinili ko na lang sagutin siya ng maayos at baka mawalan agad ako ng trabaho kapag sinagot ko 'to ng pabalang.

"Tss. Go back to work." masungit na sabi nito saka tumayo at nakapamulsang pumasok na sa office niya. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Grabe talaga, feeling ko may sapak ang boss ko na yun e.

Umupo na lang ako sa upuan saka tinuloy ang pagbabasa. Kailangan magpa impress ako kay boss para di niya maisip na palitan ako. Dahil busy nga ako sa pagbabasa, di ko na namalayan na may dumating pala. Di ko rin kasi narinig na tumunog ang elevator, palibhasa kasi medyo malayo sa table ko e. Kung hindi pa siguro kumatok si kuyang pogi e di ko malalaman na nandyan siya.

"Good afternoon miss. Ikaw ba ang bagong secretary ni Dranreb?" malalim ang boses niya, jusme gan'to yung mga type ko sa lalaki e. Ang tangkad niya din, siguro magkasing tangkad sila ni boss. Tapos ang pogi jusme nakakalaglag ng panga.

"Ah yes sir, client po ba kayo or kaibigan niya?" pormal kong tanong sa kaniya. Siyempre dapat act professional. Kahit naman pogi 'tong kaharap ko, dapat di ko ipahalata na tinamaan ako dahil sa hitusra niya.

"Is he busy? May kausap ba siyang client? Can I come in?" sunod sunod na tanong niya. Ay akala ko nonchalant siya, mukhang madaldal din e.

"Ah wala naman po siyang kausap na client ngayon. Though I'm not sure po kung he's willing to entertain visitors kasi busy po siya sa pagpirma ng mga docs." tumango tango naman siya, mukhang naiintindihan niya naman.

"Pero I'll try to ask him po. Wait a sec." dagdag ko saka pinindot ang intercom.

"Sor, good afternoon po. Someone's here po, kaibigan niyo. Papapasukin ko po ba?"

"Name?" tanong ni boss amo mula sa loob.

"Sir, ano pong pangalan niyo?"

"Justine Imperial."

"Justine Imperial daw po boss amo."

"Okay, let him in. And can you please stop calling me boss amo?" iritang puna nito na hindi ko na pinansin.

"Sir, pasok na daw po kayo." nakangiti itong tumango saka nagpaalam na papasok na.

"Thank you. And you're beautiful by the way." he playfully winked at me kaya bahagya akong natawa. Maloko nga talaga.

"Ganda nung bago mong secretary ah?" bungad ni Justine nang makapasok na siya sa opisina ko. Ang tarantadong ito, yun agad ang unang napansin.

"Tss. Leave her alone fucktard."

"Woah, wala pa nga akong ginagawa binabantaan mo na agad ako. Type mo ba?" nakangising tanong nito habang prente nang nakaupo sa couch. Lakas talaga mang asar ng tanginang 'to.

"Kind of." tipid kong sagot.

The first time I saw her, I got mesmerized by her beauty. She really has that beauty na makukuha talaga agad ang attention ng kahit na sino. Plus her m*****a aura, so she looks hot at the same time. And, she also has the body to die for. Kung sexy lang din naman ang usapan, talagang ilalaban ko si Amber. Kahit hindi sobrang fitted ng mga damit na sinusuot niya, mahahalata mo pa din ang magandang kurba ng katawan niya.

"Mukhang lunod ka na sa lalim ng iniisip mo ah? Care to share?" chismoso talaga ang hayop. Naiinis ko itong tiningnan na agad nagtaas ng dalawa niyang kamay habang natatawa.

"Oh-oh, mukhang tinamaan ang isang Dranreb Cameron Del Real ah? Lakas talaga ng karisma ni miss ganda at talagang nabihag ka niya." nakangising ani nito kaya ngali ngaling sapakin ko siya kung hindi lang talaga tambak ang dokumento dito sa lamesa ko ay talagang papatulan ko siya. Tsaka nakakahiya sa sekretarya ko kung dito kami magbabardagulan. Baka kung ano pang isipin niya.

"Shut up. Why don't you just leave me alone? Kita mong tambak nga ang gawain ko dito tapos nanggugulo ka pa."

"Relax pare, I just pay you a visit. Come on, ngayon na nga lang ulit tayo nagkita tapos ganyan pa isasalubong mo sa akin? Ganyan ka na ba talaga katigas?" madrama pa siyang humawak sa dibdib na akala mo talaga'y nasasaktan. Tarantado din talagang tunay.

"Drama mo gago. Yan ang napapala mo sa pagiging babaero, nahahawa ka na sa kadramahan nila."

"Tss. Sumbong kaya kita kay miss ganda? Na sinasabihan mo sila na madrama?" banta niya kaya agad ko siyang sinamaan ng tingin nang akmang tatayo at pupunta sa pinto. Dinampot ko din ang malaking stapler na nakapatong sa table ko kaya tatawa tawa siyang bumalik sa pagkakaupo kanina.

"Pikon mo naman boss. Anyways, kaya rin ako nagpunta dito is because aayain kitang pumunta sa club mamaya. Pupunta lahat ng tropa natin, nauna ko na silang imbitahan. At 'wag mong sabihing hindi ka sasama sige ka, magtatampo na talaga ako sa'yo niyan."

"Tss fine. Now, please leave dahil madami pa akong ginagawa. Magkita na lang tayo sa club mamaya. The usual place?"

"Yes, so gotta go."

"Yeah, 'wag mong guguluhin ang sekretarya ko paglabas mo." may halong pagbabanta kong sabi sa kaniya. Natatawa lang siyang umiling saka lumabas na sa opisina ko. Ngunit talagang ipinanganak ata siyang tarantado dahil sinadya niyang hindi ilapat ng maayos ang pinto kaya rinig na rinig ko ang usapan at kuwentuhan nila ni Amber. Kasasabi ko lang na 'wag kausapin tapos lalo namang ginawa. Inis tuloy akong tinapos ang pagpirma sa mga dokumentong tambak sa lamesa ko, buwiset talaga.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 36

    Chapter 36Pagdating ko sa opisina ay nakaupo na naman sa upuan ko si Cameron. Tinitingnan pa niya ang mga gamit ko doon na akala mo'y may interesanteng bagay doon."Anong ginagawa mo diyan?" tanong ko nang makalapit na sa kaniya. Agad lumapat ang tingin niya sa akin."Where did you go?" tanong niya at tumayo na mula sa pagkaka upo. His arms immediately wraps around my waist as he kissed my forehead. "Sa coffee shop lang diyan sa malapit. May kinita lang." nagsalubong ang kilay niya at humigpit ang braso sa bewang ko. Kung ano ano na atang pumasok sa utak niya. "Sinong kinita mo doon?" salubong pa din ang kilay niya at nag iigtingan ang mga panga. "Sino bang naiisip mo?" sinubukan ko pa siyang lalong galitin at nagtagumpay naman ako. Matalim na ang tingin niya sa akin ngayon samantalang natatawa lang naman ako sa mga reaksyon niya."You tell me, sino nga ba?" mapanganib na ngayon ang boses niya at may pagbabanta na."Si nanay lang naman. Ikaw siguro kung ano anong iniisip mo. Akala

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 35

    Chapter 35Mag isa akong kumakain sa kusina dahil tapos na ang mga kapatid ko at binibihisan na ni tatay para pumasok sa eskwelahan. Konti lang ang sinandok ko dahil hindi ko feel ang kumain, masyado pa kasing maaga e. Nung college kasi hindi naman ako sanay na kumain ng breakfast, kailangan kasi maaga laging umalis kaya milo lang ang umagahan ko. E ngayon, hindi ako pinapaalis ni tatay na walang kain ng kanin sa umagahan. "Ate, alis na po kami. Ingat po ikaw." nakangiting paalam sa akin ni Vico at yumakap pa na sinundan naman ni Audrey."Hmm, pakabait kayo ha? Pagbutihan sa school, ingat din kayo." binigyan ko sila ng tig isang daan para sa baon nila. Hindi ko ipinakita kay tatay na inabutan ko yung dalawa dahil tututol na naman siya. Ayokong tipidin sa pagkain ang mga kapatid ko kaya hangga't may pera ako, bibigyan ko sila ng bibigyan as long as pagkain ang bibilhin nila at hindi kung ano ano. Mabait at responsableng bata naman itong dalawa kaya walang problema. Minsan din ay hindi

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 34

    Chapter 34Sabay sabay na kaming kumain nang hapunan pagkatapos magluto ni tatay. Nagkakilala na silang dalawa ng pamangkin niya. Sila na ang nag usap tungkol sa kaso pagkatapos naming kumain dahil dumating si Cameron. Hindi ko pa siya naipapakilala si Ismael sa kaniya kaya ngayon ay matalim ang tingin niya dito na wala naman sanang ginagawang masama sa kaniya. Akala niya siguro ay manliligaw ko din lalo na't kausap si tatay."Baby, quit glaring at him." mahinahon kong suway sa kaniya dahil mukhang nakakahalata na ang pinsan ko sa masamang tingin sa kaniya nitong isa. Tarantado pa naman din yan, papatol din talaga yan. Mas lalo pang mang aasar. Magaling mang asar yan, pikon din naman."Who's he? Bakit siya nandito? Nanliligaw din sayo? Pumayag ka? Pumayag si tatay?" sunod sunod na tanong niya."Wait lang, kumalma ka nga muna. Ang dami mong tanong. Galing ka pang opisina? Kumain ka na ba?" balik kong tanong sa kaniya."Don't change the topic.""Ano ka ba, he's my cousin. Stop overthink

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 33

    Chapter 33Kinuwento ko kay tatay kung paano kami nagkakilala ni Mael. Way back in college, I was really devastated that time dahil nga estudyante pa lang ako at sobrang daming gastusin sa bahay, idagdag pa ang mga kailangang bayaran sa school. Halos lahat na ng racket pinasok ko, hindi naman makapagtrabaho noon si tatay dahil maliliit pa ang dalawa kong kapatid. Hindi kami komportable na ihabilin na lang basta sa kapitbahay, baka mamaya mapabayaan lang at kung ano pang mangyari. Kaya sinabi ko non kay tatay na ako nang bahala kumayod para samin kahit na nag aaral pa ako. And rhem, he approached me. Inalok niya akong maging tagalinis ng condo niya tuwing weekends, dahil malaki ang sahod na offer niya ay pinatos ko na. Turns out, kilala niya pala ako dahil matagal niya na kaming minamanmanan. Hindi lang siya makalapit samin dahil hindi niya alam kung anong magiging reaction ni tatay kung sakali man. Dun nagsimula na maging close kami. Lagi siyang nandyan kapag kailangan ko siya sa kahi

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 32

    Chapter 32Wala talaga silang balak tumigil ano? Talagang hinahamon nila ang manipis ko nang pasensya? Hanggang kailan ba niya kami hindi patatahimikin? Mukha ba namang kailangan namin siya sa buhay namin? Halos buong buhay ng mga kapatid ko wala siya, kaya kakayanin din nilang mabuhay ng marami pang taon kahit wala siya. I know I'm being selfish, hindi ko tinatanong ang mga kapatid ko kung gusto nila siyang makasama. Pero ayoko lang naman kasi na masaktan sila. Ayoko na pagdaanan nila lahat ng hirap at sakit na pinagdaanan namin ni tatay noong mga musmos pa sila at walang kamalay malay sa mundo. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para maprotektahan sila. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para hindi sila masaktan ng kahit na ano o ng kahit na sino. Kung kinakailangang makipag patayan ako wag lamang silang masaktan then so be it. Ganon ko sila kamahal na dalawa. Ganon namin sila kamahal ni tatay. "Hanggang kailan mo ba ako matitiis anak? Hanggang kailan mo ipagdadamot sa akin

  • Mr. Del Real Wants Me BackĀ Ā Ā Chapter 31

    Chapter 31 Kabababa lang namin ng eroplano, nandito na ulit kami sa Manila. Ang sakit ng ulo ko, maybe because of jetlag. Tsaka hindi rin kasi ako sanay sumakay ng eroplano e. Before leaving Palawan, bumili muna ako ng mga pasalubong sa mga kapatid ko. "Tita, thank you po sa pag invite sakin sa family vacation niyo." ngumiti lang si tita at yumakap sakin bago pumasok sa kotse para umuwi na. Masakit kasi ang ulo niya, inaatake ng migraine kaya hindi na sila nagtagal. Ako naman ay ihahatid ni Cameron, sabi ko nga ay wag na para makapag pahinga din siya pero ayaw naman niyang pumayag. Malayo pa lang kami sa bahay ay tanaw ko na ang dalawa kong kapatid na nakaabang na sa pagdating namin. Tumawag kasi sila kagabi, nagtatanong kung kelan daw kami uuwi. Sinabi ko na ngayon, kaya ayan nakaabang na. Alam siguro nila na may pasalubong ako sa kanila kahit hindi ko naman sinabi. "Ate!" patakbo nila kaming sinalubong at magkasabay na yumakap sa bewang ko. "Na miss niyo ba akong dalawa?" nakan

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status