Home / โรแมนติก / Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ / บทที่ 6 ฤทธิ์ของความเพียว! 2

Share

บทที่ 6 ฤทธิ์ของความเพียว! 2

Author: PR Star Ploy
last update Huling Na-update: 2025-07-24 02:38:33

     “อือ ... นานเกินไปแล้วนะ ... เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า” ผมดูเหมือนจะใจเย็น แต่ใจผมกลับไม่เย็นเท่าหน้าตาของผมเลย ผมเริ่มเป็นกังวล เพราะคนที่ผมเฝ้ามองตั้งแต่อยู่ที่ชั้นลอย เธอหายเข้าไปในนั้นนานผิดปกติ

     “เฮ้ย~” ในที่สุดเธอก็ออกมาจนได้

     ปึก!! … “อะ!!!” เสียงชน พร้อมเสียงตกใจของเธอดังขึ้น เมื่อเธอเดินชนเข้ากับผม เธอโค้งตัวลงทันทีเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มันเป็นการโค้งเพื่อขอโทษผมนั้นเอง “ขะ ขะ ... ขอโทษ คะ คะ ..ค่า” เธอส่งเสียงขอโทษออกมาอย่างตะกุกตะกัก เพราะเธอนั้นเมาเต็มที่แล้ว

     ไม่ให้อยู่ในสภาพนี้ได้ไงล่ะ เธอเล่นยกแก้วไม่หยุดอย่างนั้น อย่าว่าแต่เธอเลย ผมที่คอแข็ง หากทำอย่างที่เธอทำ ก็อยู่ในสภาพไม่ต่างกัน

     ผมมองดูเธอ พร้อมยิ้มมุมปาก แต่ก็กลับมาเป็นปกติแทบจะในทันที เมื่อเธอแหงนหน้าขึ้นมอง สบตาผม จากนั้นเธอก็ ...

     “หล่อจาง…. ฮิฮิฮิ” เธอยิ้มหวานให้ผม พร้อมยกมือทั้งสองขึ้นประกบไปที่แก้มทั้งสองข้างของผม เธอลูบหน้าผมเบาๆ ผมนี้อึ้งเลย!!! แต่ก็ทำเป็นนิ่ง มองดูเธอ

     เธอยังคงไม่ยอมปล่อยมือออกจากแก้มของผมเลย เธอลูบหน้าผมเบาๆ หลายครั้งได้

     ผมทำเป็นยืดตัวขึ้น ทำให้ความสูงระหว่างผมกับเธอห่างชั้นกันมากขึ้น และพยายามจับมือของเธอออกจากแก้มของผม

     มือของเธอที่ยืดตามแก้มผมเพิ่มขึ้น และไม่ยอมเอามันออก แก้มผมคงนุ่มถูกใจเธอมั้ง ผมแอบยิ้มอย่างมีความสุขในใจ

     เธอพยายามแหงนหน้าให้เป็นมุมป้านมากขึ้น เพื่อที่เธอจะได้เห็นหน้าผม

     เธอเขย่งปลายเท้าตัวเองเพื่อให้หน้าของเธอเข้าใกล้ผมมากขึ้น จนหน้าของผมและเธอเกือบจะชนกันเข้าให้

     “หล่อจริง ... จีบได้ไหม?” รอยยิ้มแสนหวานส่งมาให้ผม พร้อมคำพูดที่ทำผมอึ้งรอบสอง ไม่ให้อึ้งได้ไงล่ะ ที่จริงผมกะจะจีบเธอ แต่ไหง … ผมดันโดนจีบเสียเอง แต่ผมก็รู้สึกดีใจที่คนเมาคนนี้อยากจีบผม

     “ครับ เมาแล้วนะเราน่ะ” ผมพูดเสียงทุ้ม ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่ใจกำลังลิงโลดเป็นเด็ก

     มือของผมประคองที่เอวของเธอทันที ดึงรั้งเอวคอดของเธอให้เข้าใกล้ ร่างเธอบางมาก ผมออกแรงเพียงนิดเดียวร่างเธอก็แนบชิดกับแก่นกายส่วนกลางลำตัวของผม

     แต่ ... แต่ส่วนหน้าอกของเธอกลับไม่เล็กเท่าเอวของเธอเลยจริงๆ แม่...!!! มันเหมาะสมกับคำที่ว่า หน้าเหมือนเด็กมัธยมแต่นมแม่... มหาลัยชัดๆ

     เธอโอนเอนในอ้อมแขนของผม เพราะผมไม่ได้รั้งเธอแน่นเกินไป เธอยังคงยิ้มหวานให้ผม “มีแฟนยางงงง คะ .. ค่ะ ... อะ ... อึก!” เสียงสะอึกดังขึ้นท้ายประโยค สภาพคนเมาอะนะ...

     คำพูดของเธอทำผมอึ้งครั้งที่สาม เธอมองหน้าผม ผมมองเธอกลับ จ้องเธอด้วยดวงตาคู่โตของผม (เฮ้ย~ เธอนี้เมาจริงๆ) สิ่งที่คิดในใจ

     “ยังครับ” ผมตอบคนเมากลับไป ตาของเธอมองหน้าผมไม่หยุด มือเธอที่ตอนนี้มันมาอยู่ที่หน้าอกอันแน่นปึกของผม

     “ดีจริง แน่นเชียว!” เธอยิ้มอย่างดีใจ “หล่อ โสด” คำพูดก่อนที่มืออันว่องไวของเธอจะดึงรั้งคอผมให้ต่ำลงมา จนเธอสามารถประกบริมฝีปากของผมได้

     ผมเป็นคนที่ตาโตอยู่เป็นทุน มาตอนนี้ตาโตกว่าเดิมเป็นสองเท่า

     เธอจูบผมเข้าให้!!!

     แม่...!!! ให้ตายสิวะ!!! นี้กูโดนรุก!!!

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 8 จัดการคนเมา 2

    @Condo Ray ภายในห้องของผม ผมเริ่มบดขยี้ริมฝีปากบางของเธอ พร้อมรสจูบอย่างหนักหน่วง ลิ้นของผมเข้าไปสำรวจในโพรงปากของเธออย่างผู้เชี่ยวชาญ เธอยังคงไม่ชำนาญ แต่ก็ยอมทำตามที่ที่ผมแนะนำ มือของเธอคล้องรอบลำคอของผม พร้อมจูบตอบผม ผมติดใจจูบรสเด็กน้อยคนนี้เข้าให้แล้วสิ ริมฝีบางๆ หวานจนติดลิ้นผมเลยล่ะ ผมบดจูบเธอ และพาเธอเดินเข้ามายังโซนห้องนอนของผม แต่ยังไปไม่ถึงไหน เธอเริ่มหายใจไม่ออก และทุบอกผมเพื่อเป็นการบอกว่าพอก่อน ผมท่าจะจัดหนักไปหน่อย เล่นเอาเด็กน้อยหายใจหายคอไม่ออก “แฮ่ก ... เฮอ~” เธอหอบทันทีเมื่อผมผละออก และเปลี่ยนจุดไปที่คอขาวๆ ของเธอ “อือ” เสียงของเธอดังขึ้น และตัวเธอเริ่มสั่นนิดๆ มือของเธอจิกลงไปที่ต้นแขนและเอวของผมเข้าให้ ดูท่าครั้งนี้ ผมคงรู้จุดอ่อนไหวของเธอเข้าให้ ผมค่อยๆ ดันตัวเธอไปที่ห้องนอนของผม เธอเดินถอยหลังไปตามจังหวะที่ผมพาเธอเดินก้าวไป เมื่อถึงขอบเตียงผมค่อยๆ ดันร่างของเธอให้นอนราบลงกับเตียงไซซ์คิงอันหนานุ่มของผม “อื้อ ... เจ็บ! … อย่ากัดสิ” เธอปรามผมเมื่อผมเผลอกัดเข้าที่ซอกคอของเธอ ผมหยุดตามที่เธอบอกแต่โดยดี แต่ก็ขบไปเบาๆ ที่ใบหูเล็ก

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 7 จัดการคนเมา

    @ยังอยู่หน้าห้องน้ำ ผมที่กำลังถูกหญิงสาวไร้เดียงสากระทำมิดีมิร้าย ... แต่มันก็เป็นสิ่งที่ผมชอบนะถึงเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มก็เถอะ เหมือนผมรอโอกาสนี้มานาน! ส่วนสำหรับคำว่าไร้เดียงสา คงใช้ได้กับเธอ เพราะ ... จูบของเธอนั้นไร้เดียงสามาก มากถึงมากที่สุด เพราะเธอแค่เล่นประกบปากผมเท่านั้น และยังคงประกอบอยู่ จนผมทนไม่ได้แล้ว ... ผมโดยกระทำอย่างนี้จะยอมได้อย่างไร เสียชื่อผมแย่เลย จากที่มือผมที่รั้งอยู่ที่เอวของเธอทั้งสองข้าง ตอนนี้ผมปล่อยมือจากเอวของเธอข้างหนึ่ง และนำมันขึ้นมาอยู่ที่ต้นคอของเธอ เพื่อประคองใบหน้าของเธอให้ผมจัดการเธอได้อย่างถนัดปาก ผมเริ่มใช้ความเชี่ยวชาญของผม ลิ้นของผมมันมีทักษะทางด้านนี้อยู่แล้ว ดันมันเข้าสู่โผลงปากของเธออย่างตั้งใจ ร่างกายเธอว่าง่ายมาก เธอตอบสนองผมอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากบางเปิดอ้ารับลิ้นของผม จากนั้นผมบดขยี้ปากของเธอเข้าไปเต็มๆ กลิ่นเหล้าในปากเธอคลุ้งเต็มไปหมด แขนเธอคล้องคอผมไว้ ตอนนี้เธอเริ่มเรียนรู้วิธีจากจูบจากผมแล้ว (เรียนรู้เร็วนะเรานะ) ความรู้สึกที่พึงพอใจเกิดขึ้นในความคิดของผม เธอขบริมฝีปากล่างของผมเบาๆ ดูเธอพอใจกับ

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 6 ฤทธิ์ของความเพียว! 2

    “อือ ... นานเกินไปแล้วนะ ... เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า” ผมดูเหมือนจะใจเย็น แต่ใจผมกลับไม่เย็นเท่าหน้าตาของผมเลย ผมเริ่มเป็นกังวล เพราะคนที่ผมเฝ้ามองตั้งแต่อยู่ที่ชั้นลอย เธอหายเข้าไปในนั้นนานผิดปกติ “เฮ้ย~” ในที่สุดเธอก็ออกมาจนได้ ปึก!! … “อะ!!!” เสียงชน พร้อมเสียงตกใจของเธอดังขึ้น เมื่อเธอเดินชนเข้ากับผม เธอโค้งตัวลงทันทีเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มันเป็นการโค้งเพื่อขอโทษผมนั้นเอง “ขะ ขะ ... ขอโทษ คะ คะ ..ค่า” เธอส่งเสียงขอโทษออกมาอย่างตะกุกตะกัก เพราะเธอนั้นเมาเต็มที่แล้ว ไม่ให้อยู่ในสภาพนี้ได้ไงล่ะ เธอเล่นยกแก้วไม่หยุดอย่างนั้น อย่าว่าแต่เธอเลย ผมที่คอแข็ง หากทำอย่างที่เธอทำ ก็อยู่ในสภาพไม่ต่างกัน ผมมองดูเธอ พร้อมยิ้มมุมปาก แต่ก็กลับมาเป็นปกติแทบจะในทันที เมื่อเธอแหงนหน้าขึ้นมอง สบตาผม จากนั้นเธอก็ ... “หล่อจาง…. ฮิฮิฮิ” เธอยิ้มหวานให้ผม พร้อมยกมือทั้งสองขึ้นประกบไปที่แก้มทั้งสองข้างของผม เธอลูบหน้าผมเบาๆ ผมนี้อึ้งเลย!!! แต่ก็ทำเป็นนิ่ง มองดูเธอ เธอยังคงไม่ยอมปล่อยมือออกจากแก้มของผมเลย เธอลูบหน้าผมเบาๆ หลายครั้งได้ ผมทำเป็นยืดตัวขึ้น ทำให้ความสูงระห

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 5 ฤทธิ์ของความเพียว!

    @Ray ผมนั่งอยู่ในคลับ 94 ชั้นลอย โซน VVIP โซนนี้โคตรจะวีไอพี เพราะมันเหนือกว่าทุกโซนคลับแห่งนี้ นั้นเพราะหากไม่ใช่ผม ก็ไม่มีใครสามารถมานั่งได้ มันถูกจัดเอาไว้ให้ผมโดยเฉพาะ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เพราะผมเป็นเจ้าของคลับแห่งนี้นั้นเอง! สายตาของผมมองเห็นโซนวีไอพีชั้นล่าง ที่เป็นส่วนของลูกค้า ที่อยู่ตรงข้ามกับโซนของผม ผมมองดูสาวๆ ที่นั่งอยู่ในโซนนั้น และมองพวกเธอด้วยความตั้งใจ สายตาผมแทบจะไม่เลื่อนออกไปทางไหนเลย ผมรู้ว่าพวกเธอเป็นเด็กมหาวิทยาลัย เพราะคลับของผมอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยที่มีเหล่านักศึกษาชอบแวะเวียนมาเยี่ยมชมคลับของผมอยู่เนืองนิจ ภายในหัวของผมที่มองดูเหล่าสาวๆ ก็วิเคราะห์สถานการณ์ของพวกเธอไปด้วย ผมมองดูพวกเธอทั้งสามคน สิ่งที่ผมเห็นคือ พวกเธอเล่นกระดกของเหลวที่อยู่ในแก้วช็อตขนาดเล็กเข้าปากเพียงรวดเร็วหมดไม่หยุดหย่อน ผมมองดูเหล่าสาวๆ ที่ทำอย่างนี้มาเกือบจะชั่วโมงได้ และดูท่าว่าพวกเธอจะเมามากแล้ว และเมากันทั้งสามคนเลยล่ะ เล่นดื่มกันอย่างนี้เป็นผมก็ไม่ไหวเช่นกัน ส่วนคนที่ผมตั้งใจดูเป็นพิเศษ เธอมีหน้าตาออกหมวยๆ หน่อย สายตาของผมดูเธอไม่ขาดสาย จนเพื่อนผม

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 4 ไม่เมาไม่กลับ 2

    ฉันยังไม่ได้เล่าอะไร มีเพียงแค่คำว่า //กูเลิกกับพี่วินแล้ว!!// น้ำตาฉันก็ไหลออกมาทันที น้ำตาที่ฉันพยายามกลั่นเอาไว้ตั้งแต่ที่ฉันเห็นหน้าเพื่อนทั้งสอง เหมยกับแพรวกอดฉันเอาไว้ตรงกลางระหว่างพวกนาง พร้อมกับลูบหัว ลูบหลัง ของฉัน เหมือนเห็นฉันเป็นเด็กๆ ที่กำลังเสียใจอย่างสุกซึ้ง ฉันก็ปล่อยโฮแทบจะในทันที “ริน!!! อย่าร้อง” เหมยเอ่ยขึ้น ซึ่งเป็นคำพูดที่สวนทางกลับแพรว “แก ... ร้องออกมาเถอะ ร้องเสร็จ จะได้ไม่ต้องเสียใจอีก!!!” ฉันยิ่งปล่อยเสียงร้องไห้ดังมากขึ้น เมื่อได้ยินแพรวพูดออกมาอย่างนั้น “ยัยแพรวา!!! ...เห็นไหม ร้องไห้ใหญ่เลย ... โอ๋ๆๆๆ ....” เหมยเสียงดัง พร้อมทำตาดุใส่แพรว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ และปลอบเพื่อนต่อไป //แพรวา คือชื่อเต็มของแพรว// ฉัน ... ตอนนี้ ร้องไห้หนักกว่าตอนที่อยู่คอนโดพี่วินเสียอีก ร้องจนไม่สามารถร้องได้อีกแล้ว ตาบวมมากกว่าเดิม เพื่อนทั้งสองปลอบฉัน จนฉันสามารถกลับเข้าสู่โหมดปกติได้แล้ว “ไหน! เกิดอะไรขึ้น เล่ามาให้หมดเลย!!!” แพรวตั้งคำถามทันทีที่เห็นฉันตั้งสติได้แล้ว เมื่อฉันได้ระบายด้วยการร้องไห้ ฉันจึงเริ่มเล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น พี

  • Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ   บทที่ 3 ไม่เมาไม่กลับ 1

    @ CLUB 94 “ฮัลโหล พวกแก มาหาเราหน่อยได้มั้ย~” ฉันโทรเข้าไปในกลุ่มไลน์ ที่เป็นกลุ่มเฉพาะของพวกเราผองเพื่อนแก๊งสามซ่า เสียงฉันสั่นเล็กน้อย และดูไม่มีชีวิตชีวา ตอนนี้ฉันอยู่ที่คลับแห่งหนึ่ง อยู่แถวๆ มหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่ คลับแห่งนี้ขึ้นชื่อในย่านนี้เลยก็ว่าได้ ฉันมาก่อนใครเพื่อน ไม่มีใครเลยนอกจากโต๊ะฉันโต๊ะเดียว ตอนนี้มันเป็นเวลาหกโมงครึ่ง ใครเขาจะมาเวลานี้ล่ะ ก็มีแต่คนอกหักอย่างฉันนี้ล่ะที่มา! “แกอยู่ไหน!? เป็นอะไร!? ทำไมเสียงแปลกๆ!?” เหมยยิงคำถามออกมาเป็นชุดใส่ฉัน เสียงนางดูเป็นห่วงฉันเอามากๆ “CLUB 94” ฉันบอกสถานที่ที่ฉันอยู่ คลับนี้ชื่อว่า ‘94’ “บอกให้ครบสิวะ! โต๊ะที่นั่งด้วย!” แพรวส่งเสียงดังสวนกลับมา “โซนวีไอพี เดินมาก็เจอเองแหละ” ฉันแทบจะไม่อยากพูดอะไร แต่ก็ต้องพูดออกไป เพราะไม่งั้นพวกมันทั้งสองได้ด่าเช็ด จากนั้นก็กดวางสายไป ตอนนี้น้ำตาของฉันไม่ไหลแล้ว แต่ก็ยังคงเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ก็ร้องไม่ออก ฉันนึกสงสัยตัวเองว่าเหมือนกัน ว่าทำไมถึงร้องไห้น้อยจัง คงเป็นเพราะฉันร้องมาตลอดแหละมั้ง น้ำตาคงหมดแล้ว ที่ฉันมาค

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status