Chapter 1: meet Villareal

Hi everyone my name is Zimira kealith Tyler, 26 years old, maganda pero Hindi marunong mag ayos ng sarili, meron din akong kutis na makinis.

I'm just a high school graduate because I wasn't able to continue my studies after my dad passed away, and my stepmom didn't want me to finish school either because she prioritized her own daughter's 'princess' lifestyle.

Noong nabubuhay pa si papa ay maayus ang aking buhay masaya kami araw araw at hindi niya rin ako sinasaktan peru nag bago ang lahat ng nakasanayan ko ng mawala siya lagi na akong hindi pinapakain ng aking step-mom akala ko napaka bait niya may tinatago pa lang sungay ang walangya kong alam ko lang hindi na sana ako pumayag na pakasalan siya ni daddy!!

Hindi ko din alam sa papa ko kung bakit nag asawa pa siya masaya naman kami kahit kaming dalawa lang ang nasa bahay hindi niya naman kelangan na mag asawa ulit nandito naman ako handang alagaan siya tingnan mo tuloy naging empyerno ang buhay ko

I'm not blaming my dad, but it's like... if he didn't remarry, maybe we'd still be happy together until now. I know it wasn't a heart attack that killed him, someone really murdered him, and I'll make them pay for the cruelty they've done to my life.

Nang makababa ako ay agad kong tiningnan ang paligid at pansin kong marami ng nag bago dito peru nandito parin ang pinag tatambayan namin ni mommy at daddy kaya bigla akong nakaramdam ng kirot sa aking puso ng maalala ko ang masayang ala-ala na yun

Ilang years na ba ako hindi pinapalabas ng Madrasta ko hindi kona maalala kung ilang taon nila ako kinulong sa bahay at inalipin peru masaya ako kasi sa wakas nagawa konang makatakas sa bahay na yun

Agad akong natigilan ng maalala kong hindi panga pala ako nakakapag bayad kaya agad kong hinalongkat ang aking bag

'Ay shet!!! Sa dami ng pwede makalimutan ang pera kopa talaga!!! ' mariin kong ipinakit ang aking mata sa sarelinv katangahan tiningnan ko si manong at nag aayos ito ng kanyang taxi nasiraan ata siya

'Nakoo! Sorry manong' bulong ko habang abala siya sa pag aayos ng kaniyang taxi ay nag madali akong tumakbo palayo sa kaniya ng maramdaman niyang tumakbo ako ay agad siyang tumayo at hinabol ako

“ miss bayad mo!!” sigaw nito habang humahabol sa'kin,mabilis Ako'ng tumakbo Kaya impossible n Maabutan niya ako maliban nalang kong atleta din siya

Wala akong tigil sa pagtakbo para lang makalayo sa kaniya at ng hindi kona nakinig ang kaniyang boses ay agad akong lumingon sa likod ng hindi kona siya makita ay agad akong nakahinga

Kaya umupo ako sa park para mag-pahinga, maraming Bata ang naglalaro kasama Ang mga pamilya nila, kaya ako'y nakaramdam ng inggit sa kanila kasi maigi pa sila ay nakakasama pa nila ang kanilang mga magulang sa mantalang ako ay 6years ng nangungulila sa kanilang pag mamahal

While looking at the children playing, I didn't realize I was crying. 'Mira, stop crying,' I told myself. I lay down and looked at the sky. Daddy used to say that when I miss Mommy, I should just look at the sky and I'll be able to talk to them, especially when I see the stars, I'll see her there. I didn't know I'd be talking to him too, in the sky, by just looking up.

Habang nakatingin ako sa langit ay nagulat nalang ako ng biglang may tumabi sakin na isang bata kaya agad akong napaupo at tiningnan siya ng may ngiti sa labi

“ hi baby!!!” aniya ko sa kaniya bigla naman siyang ngumiti ng pag katamis tamis at nilapitan ako

Nasa 5 to 6 years old yata ang Bata,cute na cute ito! sarap kagatin,Bata pa lang pero kita mo na Ang ka-gwapohan nito, Daddy niya siguro ang humahabol sa kaniya Kasi mag-ka Mukha sila.

“ mommy!!!!!!” nagulat ako sa kaniyang sinabi kaya nginitian ko ulit siya at hinawakan sa pisngi

“ I'm not your mommy,baby” sagot ko at pinisil Ang pisngi nito

“ how dare you to touch my son” reklamo ng lalaki kaya ako'y nagulat agad niyang kinarga ang kaniyang anak at tiningnan ako ng matalim peru umiyak lang ang bata sa inasal ng kaniya ama

“ let's go baby! she's not your mommy ” the man said, then walked away. But the child kept crying and wanted to approach me. The man looked at me, then put the child down. The child stopped crying and approached me again.

“ mommy!” Ani nito at tinaas ang kaniyang dalawang braso upang mag pakalong sakin

“ "She's not your mommy!" the man repeated, trying to take the child from me, but it refused to go near him and wanted to sleep in my arms.

"My god!!!" the child's dad complained.

"Who are you, miss? Maybe you're a kidnapper, and where are you taking my child?" he added, then arrogantly asked his nanny to take the child from me. The child cried, so I felt sorry for it and kissed it on the cheek to calm it down.

"How dare you!!! The child approached me, at hindi ko kukunin ang anak mo siya mismo ang may gusto sakin" I replied irritated, annoyed that he's accusing me of being a kidnapper. Does he think I'm a syndicate?

"Ahm! Excuse me, miss!" he said, touching my shoulder. I looked at his hand on my shoulder, then irritatedly pushed it away.

"How dare you touch me," I said, He was about to respond when the nanny arrived, took the child, and fearfully reported to her crazy employer.

Akmang sasagot pa Sana ito sakin ng dumating Ang Yaya na kumuha sa Bata at takot na nag-sumbong sa amo nito'ng Loko Loko.

“ sir! pasensya na po! ayaw tumigil ni lucas sa kaka-iyak,binilhan ko na siya ng ice cream pero ayaw parin tumigil Kasi hinahanap niya daw mommy niya at Ang tinutukoy ay Ang babaeng yan” Ani ng Yaya sabay turo sa'kin na nakikinig lang sa mga sinusumbong nito sa boss niyang alipungoy.

“ a-ako” utal na Saad ko dahil Hindi ko ina-akalang maging instant mommy ako ng Anak ng lalaking stranger dito sa park.

marahan namang tumango Ang Yaya nito sabay balik ng tingin sa boss nito na para ba'ng Ang laki ng problema nito dahil na tulala ito.

"Mommy!!!!" I heard the child cry, calling me mommy. The nanny was carrying it now, struggling to calm it down as it refused to stop crying. Many people were staring at the child and at us, including the man.

"Shhshs! Shut up, baby! It's embarrassing," I said to the child, taking it from the nanny. I was surprised that I was now carrying it. The man and I exchanged glances, but I quickly looked away. It's better to avoid trouble... I might just slap him. I played with the child in the park because it asked to play, so I allowed it. It's rare for me to interact with kids.

"Daddy!!! Please join us!! With my new mommy, please," the child happily said to its dad. But the man just looked at the child and at me, who was happily playing with the child that calls me its mommy.

“ what's your name baby?” Tanong ko sa Bata ng ma pansin na Wala yung daddy nito.

“ I'm lucas po,I'm 5” bibong sagot nito sa akin habang tuloy lang Ang pag lalaro ng bola.

“ lucas what?” Tanong ko ulit dahil Hindi nito sinabi ng apilyido niya.

“ I'm lucas Zander Villareal po! my daddy's name is knight zrix Villareal po” masaya nyang aniya kaya ako'y natuwa sa asal niya

Minsan kona nakinig ang Villareal sa radio o maging sa TV kaya hindi akoo makapaniwala na makikita ko ang isang Villareal dito kaya naman pala ganun nalang siya makahusga siya pala ang pinakamayan dito sa Philippinas at hindi lang yun sabi din ni daddy mafia daw siya kaya daw hanggat maaari ay iwasan ko silang makasalubong

TO BE CONTINUED