Wala akong nagawa nang tuluyang nawala sa paningin ko si Mrs. Mercado. Ang malala pa, wala man lang nagtanong sa akin kahit mukha akong nawawalang bata.I was fidgeting because I didn't know where to start. Hindi ba dapat i-orient muna ako? Wala bang onboarding? Kasi hindi ko alam kung ano ang kalakaran dito.Halos hindi na ako makahinga nang maayos sa kinatatayuan ko. Sinabihan pa ako na importanteng mapermahan ng CEO itong folder bago ako bumalik!Nilunok ko ang hiya ko at lumapit sa pinagtanungan ko kanina noong pumasok ako.“Excuse me po ulit,” nahihiya kong sinabi. Kanina ay wala siyang ginagawa. Ngayon ay may ginagawa na siya sa laptop niya. Pero lahat ay may ginagawa kaya sa kanya pa rin ako lumapit.She immediately looked at me. Ilang segundo lang niya akong tiningnan bago niya ibinalik ang mata sa screen.“Ano ’yon?” she asked, distracted.“Saan po ba ang Helexion Pharma? Inutusan po kasi ako ni Mrs. Mercado pero hindi ko naitanong kung saan. Nagmamadali po kasi siyang umalis
“Mama, ako na ang magdadala niyan,” sabi ko kay Mama nang makita kong dala niya ang isang tray ng pagkain.“Ako na, Serena. Nakabihis ka na. Baka mamantahan pa ang damit mo.”Pero hindi ko siya pinakinggan. Kagabi nagreklamo siya na masakit ang balakang niya dahil sa pagkakadulas niya. Nagpahilot na siya pero nagrereklamo pa rin na masakit. She's getting old. Alam kong hindi maganda sa mga may edad ang nadudulas.Kinuha ko sa kanya ang tray at saka lumabas ng kusina para ihain ang almusal ng mga Jimenez. Pagpasok ko sa dining room, naroon na sina Tita Clara, Tito Ronan, Lorenzo at si Aurora. Mabilis kong nilagay sa table nila ang pagkain.“Bakit ikaw ang naghain, hija? Nasaan ang mama mo?” tanong ni Tita.“Ako na, Tita. Medyo masama ang pakiramdam ni Mama. Hindi naman ito mahirap.”“Serena, pakidalhan din ako ng juice,” utos ni Aurora.Tumango ako at mabilis na umalis. I sighed heavily as I entered the kitchen again.“May utos ba sila?” agad na tanong ni Mama.I shook my head. “Wala n
Serena AlcazarPuno ng tawanan ang paligid. Nakapalibot sa akin ang mga mayayamang angkan. Kanina pa ako manghang-mangha sa nakikita ko. First time kong makapasok sa mansion ng mga Ferrer at hindi ako na-disappoint. The chandelier is enough evidence na loaded ang mga Ferrer.“Serena, asan na ‘yong champagne na inutos ko?” tanong sa akin ni Aurora.Ngumiti ako sa kanya at saka binigay ang hawak kong champagne.“Thank you,” she said before she turned her back on me.Ibinalik ko ang tingin ko sa kanina ko pa pinagmamasdan sa malayo. Sa dami ng tao sa paligid, hindi ko maalis-alis ang mata ko sa isang lalaki.Levi Ferrer.He is surrounded by other powerful men. Mga pinsan niya na galing din sa mayamang angkan. Sa crowd niya, naroon si Soren at ang kapatid niyang si Luca at Nico… together with other people I’m not familiar with. All were domineering.Not far from them was another crowd of powerful men. Ang magkapatid na Caius Vergara, Knox Vergara, at mga pinsan nilang ibang Vergara din.B
Hello everyone. Since may nababasa parin ako na naghahanap sa story ni Andrea at Anton, meron na po. 'The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance' ang title. Doon ilalagay ang stories ng mga Vergara. Regarding naman sa second generation ng mga Salazar, hindi ko sure kung dito ko ipagpapatuloy o another book ulit. So ayon nga. Thank you again for supporting my books.
“I tried once but I didn’t commit to it,” sagot ni Ryker. “I’m more into extreme sports like racing.” I licked my lips. I suddenly remembered Scarlet’s hobbies for racing too. We were talking about mixed martial arts. I asked if he had tried doing it. Nasa Maldives kami. They said it was not their first time coming here as a family, but it was my first time… with them. Napabaling kami kay Alaric na lumalapit sa amin. “I do mixed martial arts. I don’t like having bodyguards with me, so I had to learn,” sabi ko. Naabutan ako ni Alaric nang sinabi ko ’yon kaya nasa akin agad ang atensyon niya. “You did military training, right?” tanong niya. I smirked. I guess Scarlet talked about me to her sisters, huh? “I did. One of my Titos decided I needed to.” Tumawa si Ryker, parang may alam. Bago pa ako makapagsalita, napabaling kami sa sumisigaw sa tuwa na lumalapit sa amin. Ryka Saldivar. Yumakap siya kay Ryker sa paa, pero sa akin siya nakatingala. “Tito Vince, sa inyo ako sasama pa
Hindi ako makausap sa labas. May sinasabi sa akin si Papa, pero halos hindi ko maintindihan. Hindi ko na naririnig ang sigaw ni Scarlet. But I’d rather hear her scream than not. At least alam kong buhay pa siya kapag naririnig ko siya. Halos isang oras akong wala sa sarili. Hindi pa lumalabas sina Mama. Habang lumilipas ang oras na walang lumalabas sa kanila, mas lalo akong nawawala pa sa sarili.It was fucking mental torture!Two hours later, I saw Mama come out. Malaki ang ngiti niya. A sudden heavy weight on my shoulder disappeared.“She delivered normally. Safe ang baby at si Scarlet,” sabi sa akin ni Mama. She hugged me tightly so I could calm down.I hugged her and sighed heavily.Naghintay pa ako ng ilang minuto bago ako pinayagan na pumasok ulit. Pinagbawalan lang ako ni Mama na manigaw sa loob.Nang makapasok ako, agad akong lumapit kay Scarlet. She looked fine and not in pain.I crouched to her bed and kissed her long on the lips.“I love you, baby. Next time please don’t s