Chapter Three

NAPAHAWAK si Christopher sa kanyang ulo at malalim na nag-isip. Hindi niya alam kung paano nakaalis ng mansyon si Cassandra nang hindi napapansin ng mga bantay sa labas. Hindi kaya naisahan lamang siya nito kanina? Maaaring may iba siyang daanan na lingid sa kaalaman ng kanyang mga bodyguards.

Nanatili pa ring nakatingin si Christopher sa monitor at tinitingnan ang bawat footage ng CCTV. Kahit ilang beses niya itong i-replay, ay walang bakas ni Cassandra ang nagpakita. Napadiin ang kanyang mga kamao sa mesa at bumuntong-hininga ng malalim.

“Search all the area,” mabilis na utos niya sa mga kasamahan.

Mabilis pa sa alas-kuwatro ang pagsunod ng mga ito sa utos ni Christopher. Kanya-kanyang bunot ng kanilang mga baril na nakasukbit sa kanilang mga beywang.

Binunot ni Christopher ang kanyang handgun at saka ikinasa ito. Mabilis niyang inakyat ang ikalawang palapag ng mansyon; dalawa ang naiwan sa labas, ang dalawang iba pa ay nasa ikatlong palapag, at ang isa pa ay sa unang palapag nagsiyasat.

Tumatakbo sa isipan niya na maaaring nasa loob lamang ng mansyon si Cassandra at maaaring ang gustong kumitil ng buhay niya ay nasa paligid lamang. Mula sa hagdan, umikot siya sa balcony at saka sinipat-sipat ang labas at pasilyo. Wala siyang nakitang anumang bagay na kahinahinala. Muli siyang pumasok sa loob at isa-isang binuksan ang pinto.

Nag-agaw-pansin sa kaniya ang pader na katabi ng master's bedroom. Isinuksok niya ang kanyang baril sa likuran at kinapa-kapa ang pader. Bahagyang kinatok-katok niya at idinikit ang kanyang tenga sa pader; alam niyang hindi ito basta pader lang. Sa palagay niya, ang pader ay konektado sa master's bedroom. Itinuloy niya ang pagsisiyasat at kinapa-kapa ang bawat sulok nito. Muli niyang idinikit ang kanyang tenga sa pader nang may marinig siyang paglangitngit ng kahoy na parang pinto na bumubukas ng dahan-dahan.

Kinuha niya ang kanyang handgun na nakasuksok sa likuran at maingat na humakbang papalapit sa pinto ng master's bedroom. Nagtago siya sa gilid nang may marinig siyang yabag mula sa loob ng silid; ikinasa niya ang baril at itinutok ito sa pintuan. Anumang oras ay handa siyang kalabitin ang gatilyo ng baril at iputok ito.

NAKATUTOK sa noo niya ang baril na hawak ni Christopher; isang kalabit lamang nito ay paniguradong sasabog ang kanyang bungo.

Napaatras si Cassandra at kusang itinaas ang kanyang dalawang kamay, dahilan upang bumagsak sa lapag ang mga librong dala-dala niya. Bakas sa kanyang mukha ang takot. Nanginginig ang mga tuhod, na kahit anong oras ay agad siyang mabubuwal.

"Anong ibig sabihin nito?" nanginginig at basag ang kanyang boses dahil sa takot at pag-iyak.

Hinawi ni Christopher si Cassandra upang makapasok siya sa loob ng master's bedroom at siniyasat ang buong lugar. Napamaang na lamang si Cassandra sa kanyang ginagawa sa paghalughog sa silid ng kanyang mga magulang. Wala siyang ideya kung bakit ginagawa ito ni Christopher.

Isa-isang binuksan ni Christopher ang pinto ng master's bedroom habang hawak-hawak ang baril at nakatotok ito.

"What are you doing? Stop it!" galit na sabi ni Cassandra habang umaagos ang luha sa kanyang mga mata. She wants to break down. Hindi niya alam kung ano ba ang gustong palabasin ng lalakeng ito. Bakit ngayon ay ang kuwarto naman ng kanyang mga magulang ang pinakikialaman?

Napatingin sa kaniya ang binata at muling isinuksok ang baril sa likuran. Napabuntong hininga na lamang ito at tila naghahanap ng mga salitang kanyang sasabihin kay Cassandra.

"Look, I am just trying to protect you," usal nito at saka naglakad palabas ng master's bedroom.

"Gano’n lang 'yon? Bakit kailangan mong gawin itong mga ‘to? Hindi mo na nire-respeto ang mga magulang ko!"

Napatigil si Christopher at muli siyang hinarap nito. Nakapamewang na lamang ito at pilit na pinapaintindi kay Cassandra ang kanyang ginagawa.

"You asking why? You almost gone—one hour and thirty minutes. Kaming mga bodyguards mo, halos halughugin na ang buong mansyon para hanapin ka lang, then you asking why?" pigil ang kanyang inis at napataas na lamang ang kanyang mga kamay habang nagpapaliwanag siya.

"Hindi ko kasalanan kung overreacted kayo. Bakit wala na ba akong karapatan na gawin ang mga bagay na gusto ko?"

"Are you hiding something, Miss Cassandra?"

Hindi inalis ni Christopher ang pagkatitig sa kaniya, dahilan upang mapaiwas siya ng tingin. Bahagya niyang sinulyapan ang secret door sa gawing kaliwa ni Christopher; ayaw niyang may makaalam na may secret room ang mansyon. Ito lamang ang karamay niya sa tuwing gusto niyang mapag-isa.

"Wala na ba akong karapatan na kumilos ayon sa gusto ko?"

"That's not my point. I just want to monitor you every now and then dahil responsabilidad kita."

"Ano gusto mo? Kahit paghinga at pag-utot ko, sasabihin ko sa'yo, huh! You can leave now. I don't need you!"

Napatawa ng nakakaloka si Cassandra at pinahid ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga palad at mabilis na nilisan ang master's bedroom.

Napasuntok na lamang sa hangin si Christopher at pinipigilan ang inis sa dalaga. Parang nagkamali siya ng desisyon na tanggapin ang alok ng pagiging isang bodyguard ng isang matigas at makitid na pag-iisip.