Chapter 15

Napahalakhak siya sa sinabi ko. Ngumuso ako. Seryoso naman ako ah. Did he take it as a joke? Gusto ko talaga ng halaman na ‘yon.

“Seryoso ako, Leon.”

Tumango-tango naman siya at naglakad papalapit sa halaman at kinuha ito.

“I’ll save it for you then.” aniya saka ngumiti.

Hindi ko maiwasang mapatitig sa kaniya. He really has mesmerizing eyes. Pati ang kaniyang ngiti ay nakakadala rin. Para siyang isang prinsipe na nababasa ko sa mga fairytales noon. Siya rin yung tipo ng lalaki na alam mong hindi mapapasa’yo. Bumuntong-hininga ako at ibinalik ang atensiyon sa maliit na paso na hawak niya.

“Talaga? Ibibigay mo sa akin ‘yan?”

He smiled at me and nodded.

“Kahit lahat pa ito.” inikot niya ang kaniyang paningin at itinuro ang mga halaman na naroon.

“Kung gusto mo, ibibigay ko sa’yo.” aniya saka muling tumingin sa akin.

Napal