CHAPTER 4

CHAPTER 4

HAROLD VILLANUEVA

“Kumusta ka naman anak? Kumusta ang kumpanya?” maawtoridad na tanong ni Louie sa kanyang panganay na anak na si Harold.

Nasa mansyon sila ngayon at katatapos pa lamang nga nila na kumain ng dinner kasama ang kanilang buong pamilya.

Ipinagkatiwala na kasi ni Louie kay Harold ang isa sa kanilang kumpanya na Villanueva Empire dahil marami pa nga siyang hawak na kumpanya ng kanilang pamilya.

 Nasa tamang edad na rin naman kasi si Harold at na-train na rin naman nga ng husto ng kanyang ama sa paghawak ng kumpanya.

“Maayos naman po ang kumpanya dad. Kayang kaya ko naman na po itong i-manage,” sagot ni Harold sa kanyang ama.

Dahan dahan naman na tumango si Louie dahil sa naging sagot na iyon ng kanyang anak. Pero sa kabila nga ng naging sagot na iyon ni Harold ay tila ba may iba pang pakahulugan ang titig ni Louie sa kanyang anak. At isang nakakalokong ngiti nga ang nakapaskil sa kanyang labi.

“Dad kung itatanong nyo na naman po sa akin kung kelan po ako mag aasawa ay wala pa po sa bokabularyo ko iyon. Nag eenjoy pa po ako sa buhay ko na tahimik,” sabi ni Harold sa kanyang ama ng mapansin nga niya ang tingin nito sa kanya.

Napangisi naman si Louie dahil sa sinabi na iyon ni Harold.

“Alam mo anak mas masaya kung may pamilya ka na. Mas magkakaroon ka ng inspirasyon. At isa pa ay hindi ka naman na pabata dahil pataas ang edad anak. Kaya dapat ay bigyan mo na rin kami ng apo ng mommy mo,” sabi ni Louie sa kanyang anak.

Si Harold Villanueva ay anak ng business tycoon na si Louie Villanueva at ng asawa nito na si Shirley Villanueva. Panganay sa tatlong magkakapatid si Harold at ang mga sumunod nga sa kanya ay mga bata pa. Malayo kasi ang agwat ng edad ni Harold sa sumunod sa kanya na si Rhian at ang bunso naman nila ay si Charles na nasa high school pa lamang. Kaya naman wala pang ibang inaasahan si Louie na tutulong sa kanya sa pagpapatakbo ng kanilang kumpanya kundi si Harold lamang.

“Alam ko naman po yun dad. Pero sa ngayon po ay hindi po ang pagkakaroon ng sariling pamilya ang focus ko. Masaya pa po ako sa buhay binata ko,” sagot ni Harold sa kanyang ama.

Napakibit balikat na lang din talaga si Louie dahil sa naging sagot na iyon ni Harold. Gusto na rin kasi talaga sana ni Louie na makapag asawa na si Harold dahil ayaw nya na magaya nga ito sa kanya na may edad na nag asawa. Kaya imbes na relax na lang nga sana sya ngayon dahil may edad na rin ay heto sya at may hawak pa rin na mga kumpanya.

“Naiintindihan naman kita anak. Alam ko na gusto mo pa na i-enjoy ang pagiging binata mo. Pero sana ay wag kang tumulad sa akin na may edad na nag asawa. At isa pa ay gusto ko rin naman na makita ang mga magiging apo ko. Kaya kung may napupusuan ka na ay wag kang mahihiyang magsabi sa akin at ako na ang bahala roon. Marami naman tayong mga business partner na may mga magagandang anak. Basta magsabi ka lang at ako na ang bahala roon,” sagot ni Louie sa kanyang anak at kinindatan pa nga niya ito.

Napapailing na lamang talaga si Harold sa kanyang ama dahil talagang hindi siya tinitigilan nito hangga’t hindi siya nag aasawa. Pero wala pa rin kasi talaga syang balak na mag asawa kaya hayaan na lamang muna nya ang kanyang ama.

“What if ang napupusuan ko po ay hindi galing sa mayamang pamilya? Ayos lang po ba iyon sa inyo?” seryosong tanong pa ni Harold.

Isang malalim na buntong hininga naman ang pinakawalan ni Louie at saka nga niya seryosong tiningnan ang kanyang anak.

“Malaki ka naman na. Basta’t hindi mo mapapabayaan ang kumpanya natin ay ayos lang naman sa akin,” sagot ni Louie.

Ramdam naman ni Harold na parang napipilitan lang ang kanyang ama sa naging sagot nito. Pero binalewala na lamang nga niya iyon at hindi na lang nga siya nagsalita pa.

Samantala tahimik lamang naman na nakikinig si Shirley sa pag uusap ng kanyang mag ama. Sa kanya wala naman problema kung sino ang mapapangasawa ng kanyang anak basta’t nagmamahalan nga ang mga ito ay ayos lang sa kanya.

Hindi naman na nagtagal pa roon si Harold at agad na rin nga siyang pumunta sa kanyang silid. Pagkapasok nga niya ay agad nga siyang sumalampak ng upo sa sofa na nasa loob ng kanyang silid at saka nga siya napabuga ng hangin sa kanyang bibig.

Ilang araw na kasi syang binabagabag ng isang babae— babae na nasa kanyang kumpanya pero hindi pa nga niya alam ang pangalan nito. 

Noong una nya kasing nakita ang babae na ito ay parang bigla nga siyang tinamaan ng palaso ni kupido at hindi na nga niya maalis alis ang tingin niya sa babae na iyon. At dahil nga sa pagkatulala niya ay hindi man lang nga niya nakuha ang pangalan nito kaya naman ngayon ay ang maamong mukha ng babae na iyon ang lumilitaw sa kanyang balintataw.

Nasa malalim nga na pag iisip si Harold ng bigla ngang tumunog ang kanyang cellphone. At nang tingnan nga niya iyon ay ang kanyang pinsan na kaibigan na rin niya na si Miguel ang tumatawag doon. Wala nga sana syang balak sagutin ang tawag nito dahil nga pagod pa rin nga talaga siya dahil kagagaling pa lamang niya sa opisina. Alam din kasi ni Harold na mangungulit na naman nga ito pero naka ilang beses na nga itong tumatawag kaya naman pahintamad na lang nga niyang sinagot ang tawag nito.

“Finally! Sumagot ka na rin sa tawag ko,” agad na sabi ni Miguel mula sa kabilang linya.

“Tsk. Bakit nga ba napatawag ka? May kailangan ka ba?” balewalang tanong ni Harold kay Miguel. Gusto na nga sana nyang magpahinga kaso itong kaibigan nya na ito ay mukhang may kailangan sa kanya.