MasukShare
Ep.1
Terakhir Diperbarui:
2025-06-11 02:12:12เพียงฟ้า...
" เพียงฟ้า แกแน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าจะทำงานนี้จริงๆ " เสียงของจันทราเพื่อนสนิทฉันเอ่ยถามขณะที่กำลังทานข้าวในศูนย์อาหารของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
" ใช่แก ฉันตัดสินใจแล้ว " ฉันตอบเพื่อนสนิทขณะที่ยังเคี้ยวข้าวอยู่ในปากแบบไม่ใส่ใจ เพราะฉันมั่นใจแล้วว่าฉันต้องทำงานนี้จริงๆ
" ถ้าแกยืนยันแบบนี้ฉันคงห้ามอะไรแกไม่ได้แล้วแหละ " จันทรายังคงพูดต่อไป บ่นตามประสาคนขี้บ่นของนาง
ฉันชื่อเพียงฟ้าทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาของการตลาดที่บริษัท ××× และฉันกำลังจะได้เป็นเลขาของ CEO ที่นี่เมื่อวานฉันเพิ่งไปสอบคัดเลือกและสัมภาษณ์มาซึ่งก็ผ่าน นี่ถ้าไม่ใช่เพราะฉันเดือดร้อนเรื่องเงินฉันก็คงไม่ทำหรอกนะ เพราะตำแหน่งที่ฉันทำมันก็ดีอยู่แล้วอีกอย่างตำแหน่งเลขาที่นี่มันไม่เหมือนที่อื่นนะสิไว้ต่อๆไปจะรู้เองเนอะ
ภายในห้องทำงานที่ตกแต่งโทนดำน้ำเงินมีชาย 2 คนสวมชุดสูทสีดำสวมแว่นสีดำยืนขนาบข้างชายผู้สวมสูทสีดำเขานั่งอยู่บนเก้าอี้ใบหน้าหล่อเหลา คิ้วเข้ม ผิวเนียนสีแทนสไตล์ลูกครึ่งไทยอาหรับ ถ้าจำไม่ผิดชายที่ยืนอยู่คนหนึ่งคือคุณอาตันและอีกคนหน้าจะเป็นคุณคาร์ซัคลูกน้องคนสนิทของคุณวายุ อ่าใช่แล้วล่ะคนที่นั่งอยู่คือคุณวายุนั่นเอง
" สวัสดีค่ะ ดิฉัน....."
" ฉันรู้จักเธอแล้ว " ยังไม่ทันจะเอ่ยแนะนำตัวก็ถูกตัดบทด้วยเสียงทุ้มของคุณวายุว่าที่เจ้านายของฉัน
" นั่งสิ " เขาเอ่ยกับฉันเสียงเรียบ ณะที่สายตาอันว่างเปล่านั้นจ้องมองมาที่ฉัน
" ค่ะ " ฉันเอ่ยตอบคนข้างหน้าขณะที่นั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามบรรยากาศมาคุๆนี่มันคืออะไรนะ อึดอัดชะมัด
" ทำไมเธอถึงสมัครงานตำแหน่งนี้ " คนตรงหน้าเอ่ยถามเสียงเรียบ
" ฉันอยากเก็บเกี่ยวประสบกา...."
" ฉันไม่ชอบคนโกหก" เสียงคนตรงหน้าเอ่ยตัดบท โธ่เอ้ยอิตาคนนี้จะทำฉันร้องไห้อยู่แล้วเนี่ย
" ฉันเดือดร้อนเรื่องเงินค่ะเห็นว่างานนี้ให้เยอะกว่าเลยลองยื่นใบสมัครดู ถ้าได้ก็ตกลงทำค่ะ "
" เป็นเลขาฉันเงินเดือนหลักแสนถึงเธอจะมาทำในตำแหน่งรักษาการแทนแต่ก็รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำงานยังไง " เสียงคนตรงหน้าฉันเอ่ยถามขณะที่สายตาดุๆนั้นจ้องมาที่ฉันอย่างไม่วางตา
" รู้ค่ะ "
" แล้วจำกฎข้อสำคัญของการเป็นเลขาฉันได้มั้ย "
" ยี่สิบสี่ชั่วโมงของดิฉัน...เป็นของคุณค่ะ "
" พรุ่งนี้ย้ายของเธอมาที่คอนโดฉัน "
" อะ อะไรนะคะ "
" ใบตรวจสุขภาพบอกว่าเธอไม่ได้หูหนวก!! "
" เมื่อกี้เธอยังบอกว่าจำกฎได้อยู่เลยตอนนี้ลืมแล้ว? " คนตรงหน้าเอ่ยเสียงเรียบพร้อมเอียงคอนิดๆเป็นเชิงสงสัย ตกลงเขารับฉันเป็นเลขาเขาแล้วใช่มั้ยถึงได้ให้ย้ายไปอยู่ด้วยเลยอะ
" ขะขอโทษค่ะ " ฉันเอ่ยบอกเสียงตะกุกตะกักก็ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกแล้วอะ ยกเลิกสัญญาทันมั้ย
" ฉันไม่ชอบคำขอโทษเพราะคนที่ทำความผิดยังไงก็ต้องถูกลงโทษ เพราะฉะนั้นในระหว่างที่เธอเป็นเลขาฉันอย่าเอ่ยคำขอโทษให้ฉันได้ยินเพราะเธอไม่มีสิทธิ์ทำอะไรผิดแต่ถ้าผิด...เดี๋ยวรู้กัน "
คนตรงหน้าพูดราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไรทั้งๆที่หัวใจฉันมันร่วงลงตาตุ่มไปแล้ว ทำไมเขาถึงได้เป็นคนแบบนี้นะมิน่าละตำแหน่งเลขาของเขาถึงไม่เคยมีใครอยู่ได้นานถึงอาทิตย์เลยสักครั้ง
" มีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากให้เธอจำไว้นะเพียงฟ้า ตั้งแต่วันที่เธอเป็นเลขาของฉันเธอจะเป็นอย่างอื่นนอกจากนี้ไม่ได้และที่สำคัญเป็นเลขาฉันเธอต้องทำตัวให้เป็นอากาศ เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย " คนตรงหน้าเอ่ยถาม
" เข้าใจค่ะ " ฉันเงยหน้าไปตอบก่อนจะหลุบตามองมือสองข้างที่ประสานกันไว้บนตัก
" เข้าใจว่ายังไง "
" อากาศสำคัญแต่ไม่มีสถานะ ไม่มีตัวตนค่ะ "
" โอเค เดี๋ยวอาตันจะพาเธอไปเก็บของแล้วย้ายมาที่คอนโดฉัน ไว้เจอกันนะเพียงฟ้า " คนตรงหน้าเอ่ยพลางลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องทำงานโดยมีคุณคาร์ซัคลูกน้องคนสนิทเดินตามไปด้วยส่วนฉันก็ต้องไปกับคุณอาตันสินะ คิดแล้วก็อยากยกเลิกสัญญาแล้วลาออกจากบริษัทนี้ไปทำงานที่อื่นซะตอนนี้เลยจริงๆ
Bab terbaru
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.12
วายุ...ผมยืนจ้องตากับเพียงฟ้าอยู่พักหนึ่งพลางถามตัวเองในใจว่านี่ผมเป็นอะไรไปทำไมถึงต้องอยากรู้ว่าสองคนนี้คุยอะไรกัน หลังจากเพียงฟ้าลงไปรับเพื่อนเธอขึ้นมาผมสังเกตุเห็นไอ้เอิร์ธมันเอาแต่มองเพียงฟ้าอยู่ตลอดเวลามันทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดพอเพียงฟ้าเดินเข้าครัวไอ้เอิร์ธก็เดินตามเธอเข้าไป ด้วยความสงสัยผมจึงเดินตามมันไปห่างๆก็เห็นว่าคนสองคนกำลังคุยกันอยู่ และไอ้เอิร์ธก็ดูเหมือนมีความสุขหรือดีใจอะไรสักอย่างส่วนเพียงฟ้าก็ไม่ต่างกันมันยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ แต่ที่ทำให้ผมอยากจะเข้าไปกระชากคนสองคนให้ห่างจากกันก็คงจะเป็นเพียงฟ้ายืนให้ไอ้เอิร์ธแตะต้องตัวเธออยู่นั่นแหละ แมร่งเอ้ย!!" คุณวายุคะ "คนตรงหน้าเรียกผม" เธอ - คุย - อะ - ไร - กับ - ไอ้ - เอิร์ธ "ผมย้ำกับคนตรงหน้าอีกครั้งเมื่อยังไม่ได้คำตอบถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจตัวเองว่าจะอยากรู้เรื่องของคนอื่นไปทำไมก็เหอะ รู้แค่ว่าผมต้องหงุดหงิดมากแน่ๆถ้าไม่รู้" มะ ไม่ มีค่ะ "" ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่มั้ยว่าอย่าโกหก"ผมโน้มใบหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหูของคนตรวหน้าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ให้ตายสิตอนนี้ผมกำลังทำบ้าอะไรอยู่วะ" แล้วทำไมคุณวายุต้องอยากรู้ด้วยคะ "ค
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.11
เพียงฟ้า...วันนี้คุณวายุให้คนมาทำอาหารที่คอนโดเพราะเขาชวนเพื่อนๆมากินมื้อเช้าด้วย เห็นบอกว่าเลี้ยงส่งที่เราสองคนจะไปดูงานที่อาหรับ วันนี้คุณวายุอนุญาตให้ฉันพาเพื่อนหรือคนสำคัญมาได้ด้วยนะฉันเลยก็ถือโอกาสชวนเพื่อนๆฉันมาด้วยแต่ไม่มีใครว่างสักคนจะมีก็แต่จันทราเพื่อนสนิทของฉันเองที่ว่างส่วนยัยฝาแผดอบเชยกับขึ้นช่ายก็มาไม่ได้เพราะไปดูคอนเสิร์ตที่เกาหลีพวกนางเป็นติ่งเกาหลีน่ะหลังจากเกิดเรื่องเมื่อคืนฉันกับคุณวายุก็ไม่ได้คุยกันอีกกระทั่งตอนนี้ก็ด้วย ตอนเช้าฉํนตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคุณวายุที่ห้องแล้วสงสัยตื่นก่อนฉันแล้วรีบกลับห้องไป จะว่าไปแล้วตอนนี้คุณวายุก็ไม่มองหน้าฉันเลยนะเอาแต่ทำหน้านิ่งไม่พูดไม่จาจนฉันรู้สึกอึดอัดไปหมดหรือเขาจะกลัวว่าฉันจะพูดเรื่องเมื่อคืนกันนะ จะบ้าหรอใครจะไปพูดกันล่ะฉันก็อายเหมือนกันนะ" ฟ้าขอตัวแป๊บนะคะพอดีน้ำดื่มจะหมดแล้วเดี๋ยวไปเอาน้ำมาเติมให้"ฉันบอกกับพวกพี่ๆที่กำลังทานอาหารและพูดคุยกันอย่างสนุสนานเมื่อเห็นว่าน้ำดื่มบนโต๊ะจะหมดแล้ว อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยอยากจะนั่งตรงนี้เท่าไหร่มันอึดอัดน่ะ" เดี๋ยวผมไปเองครับมิส "เสียงคุณอาตันคนสนิทอีกคนของคุณวายุบอกฉันพลางทำท่าจะลุกข
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.10
วายุ...คุณเคยเป็นเหมือนผมมั้ยอยู่ดีๆก็อยากจะร้องไห้กับใครสักคนตอนนี้ผมสับสนไปหมดไม่รู้จะทำยังไง ผมเคยคิดว่าตัวเองผ่านช่วงเวลาเจ็บปวดนั้นมาแล้วผมคิดว่าผมลืมเธอไปแล้วคิดว่าตัวเองทำใจได้แล้ว แต่ไม่รู้สิพอเจอเธออีกครั้งเหมือนจุกอย่างบอกไม่ถูกผมพูดออกมาไม่ได้ไม่รู้จะอธิบายยังไงและตอนนี้ผมรู้แค่ว่าอยากกอดใครสักคนอยากร้องไห้กับใครสักคน...เพียงฟ้า...ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงประตูห้องฉันดังขึ้นรัวๆไม่หยุดหย่อนในขณะที่ฉันรีบคว้าผ้าเช็ดตัวผืนนึงมาห่อตัวไว้ ทันทีที่ฉันเปิดประตูออกไปใครบางคนที่ยืนอยู่หน้าห้องก็ทำให้ฉันแปลกใจ ใบหน้านิ่งเฉยสายตาว่างเปล่าของคนตรงหน้าทำให้ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่"..." ไม่มีประโยคหรือคำพูดใดจากคนตรงหน้านอกจากเสียงลมหายใจแผ่วเบาคนตรงหน้าที่ยังคงยืนมองหน้าฉันอยู่อย่างนั้น เป็นอะไรของเขานะ..." คุณวายุคะ "“ ... ”" ตอนนี้คุณอยู่กับเลขาคุณแล้วนะคะ เลขาที่คุณให้ทำตัวเป็นอากาศที่ไม่มีสถานะ ไม่มีตัวตน "อึก!!ฉันมองหน้าคนตรงหน้าพร้อมกับกลืนน้ำลายก่อนจะพูดต่อเพราะเขาไม่มีปฎิกิริยาตอบรับอะไรเลย" คุณอยากพูดอะไรมั้ยคะถ้าไม่อย่างนั้นเอ่อ... คุณอ่อนแอบ้างก็ได้นะคะฉ
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.9
เพียงฟ้า..." ถึงสักที " เสียงคนตัวใหญ่ที่ทิ้งตัวลงบนโซฟาเอ่ยขึ้นพลางถอนหายใจไปด้วย ตอนนี้คุณวายุเริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะตอนแรกฉันคิดว่าเขาเมาจนไม่น่าจะตื่นขึ้นมาในคืนนี้ได้ซะอีก" งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะดึกมากแล้ว " ฉันหันไปบอกคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งคอตกบนโซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป เขาเป็นอะไรของเขากันนะฉันไม่ชินกับคุณวายุเวอร์ชั่นนี่เลยอะรู้สึกไม่โอเคเลยก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องนอนฉันดังขึ้นเมื่อมีใครบางคนเคาะจากด้านนอก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครว่าแต่คุณวายุมีอะไรนะดึกๆแบบนี้หรือว่าจะหิว คิดได้แบบนั้นฉันก็พันผ้าเช็ดตัวรอบๆตัวให้แน่นขึ้นก่อนจะรีบคว้าผ้าอีกผืนมาคลุมไหล่เอาไว้ก่อนจะรีบเปิดประตูให้คนข้างนอก...วายุ...หลังจากที่เลขาของผมเธอบอกผมว่าจะไปอาบน้ำผมก็นั่งตั้งสติอยู่ในห้องนั่งเล่นสักพักก่อนจะไปอาบน้ำบ้าง พอสติผมเริ่มกลับมาก็คิดได้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปจัดการเรื่องเอกสารการเดินทางให้ยัยนั่นด้วยเพราะเธอต้องไปอยู่ที่อาหรับกับผมเป็นเดือนเลย วันนี้ว่าจะกลับมาคุยเรื่องนี้หลังจากประชุมเสร็จผมก็ลืมไปซะสนิทเลย" คุณวายุมีอะไรหรือเปล่าคะ " คนที่เปิดประตูเอ่ยถามผม หอมจังวะ!!ว่าแต่แต
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.8
วายุ..." แรงอีกๆค่ะ แฮ่กๆ เร็วๆ อ๊าา ไม่ไหวแล้ว เสียวๆ อ๊ายย...."" ฟิตมากเลยนีน่าอีกรอบดีมั้ย "" ทั้งคืนยังได้เลยค่ะให้นีน่าอยู่ข้างบนนะคะอาริค... "" อื้มมม อ๊าา ลึกจังเสียวจังเลยค่ะ อาริค "พั่บ พั่บ พั่บ" ขย่มเก่งแบบนี้มิน่าล่ะไอ้วายุมันถึงได้รักได้หลงคุณ"" รัก หลง อย่างเดียวไม่พอหรอกค่ะอาริค วันๆวายุทำแต่งานส่วนสิ่งที่นีน่าต้องการวายุก็ไม่ค่อยสนใจ สำหรับนีน่าน่ะต้องแบบนี้ต่างหาก อ๊าๆ " คนสองคนพูดคุยกันทั้งๆที่ฝ่ายหญิงยังขยับตัวออกแรงกระแทกบนตัวฝ่ายชายอย่างสนุกสนาน" อีกเดี๋ยวคุณสองคนก็จะแต่งงานกันแล้วนะนีน่า แล้วแบบนี้... "" จุ๊ๆ อย่าพูดแบบนั้นสิคะ " หญิงสาวหยุดขย่มพลางก้มลงมากระซิบที่ข้างหูพ่อหนุ่มหน้าคมก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้" เราก็สนุกกันได้เรื่อยๆนี่คะถ้านีน่าต้องการหรือว่าอาริคไม่ต้องการนีน่าแล้ว" หญิงสาวพูดต่อ พูดจบหล่อนก็ร่อนสะโพกขยับไปมามือสองข้างของพ่อหนุ่มหน้าคมยกขึ้นมาขย้ำอกอวบขาวของสาวเซ็กซี่ที่ร่อนสะโพกไปมาบนเรือนร่างอย่างเมามัน" ผมอยากลองท่าอื่นบ้างนีน่า " สิ้นเสียงพูดของพ่อหนุ่มหน้าคมที่นอนแผ่อยู่ใต้ร่าง ร่างเปลือยเปล่าของแม่สาวเลือดร้อนก็ถูกย้ายมาที่หน้
My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน EP.7
วายุ...ผมนอนมองยัยเลขาตัวเล็กถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นทีละชิ้นขณะที่ตัวเองนอนอยู่ใต้ผ้าห่ม ใครจะคิดว่าเธอเข้ามาเวลานี้ล่ะครับไอ้เราก็คิดว่าป่วยน่าจะตื่นสายส่วนผมก็นอนเพลินจนลืมไปเลยว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง ให้ตายสินี่ผมไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูเธอนะเธอเข้ามาถอดเสื้อผ้าในนี้เองผมกลัวเธอตกใจและไม่รู้ว่าจะแก้ตัวว่าอะไรดีเลยเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ก่อนจะโผล่หน้าออกมานิดหนึ่งเพื่อสูดอากาศหายใจก็เท่านั้น... ตอนนี้ใบหน้าของผมมีเหงื่อเปียกชุ่มไปหมดแถมยังรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วทั้งตัวและวายุน้อยของผมก็กำลังชูชันเหมือนจะประกาศว่าพร้อมที่จะออกรบแล้ว ผิวขาวนวลเนียนไร้ที่ติอกอวบอูมเอวคอดๆสะโพกที่ผายกลมนั่นซ่อนรูปจริงๆ ไม่ได้ๆผมจะไม่พลาดอีก!!" เฮ้ออ!! ไปซักทียัยบ้าเอ้ยย!! " ผมพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์เสียเมื่อใครบางคนที่ยืนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ก่อนจะจัดที่นอนให้อยู่ที่เดิมแล้วรีบเดินออกจากห้องนั้น ขืนอยู่ต่อมีหวังอกแตกตายแน่ๆ" วันนี้คุณวายุมีประชุมช่วงบ่ายนะคะส่วนช่วงเช้ามีเอกสารด่วนให้เซ็นต์ค่ะ " ยัยเลขารายงานตารางงานของผมหลังจากที่เราทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก่อนจะเริ่มเก็บโต๊ะอาหารไปด้วย“ อืม
Anda juga akan menyukai
