-Sofia-
Nagpapahid pa lamang ako ng lotion sa katawan ko nang marinig ko ang sunod-sunod at malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko.
“What do you want?” tanong ko sa lalaking guwapong manyak. Siya lang naman ang kasama ko dito sa bahay kaya alam kong siya lang ang kakatok sa pinto ko.
Hindi ito sumagot at patuloy pa rin ito sa pagkatok ng malakas na parang nang-aasar.
Nagtapis ulit ako ng tuwalya at saka ko padabog na binuksan ang pinto. “What? Can’t you wait? Why are you so makulit?!” malakas na sigaw ko sa kanya at ngumisi lang siya ng nakakaloko habang nakatingin sa mukha ko.
Pero bigla siyang sumeryoso nang makitang nakatapis pa rin ako ng tuwalya. “Hindi ka pa rin bihis? God, what the hell are you doing? Ano bang pinaglalalagay mo sa katawan mo, bat ang tagal mo? I told you, bilisan mo dahil mag-uusap tayo, di ba?”
“Ano bang pakialam mo, eh katawan ko ‘to! Hindi ka ba marunong maghintay?” nakairap na sagot ko dito.
“Ako ang may-ari ng bahay na ito, kaya huwag mo akong pag-antayin, kung ayaw mong palayasin kita!” sabi nito na nakaturo pa ang daliri sa mukha ko.
I slapped his finger away. “Hindi mo ako pwedeng palayasin! I already paid for my rent, at sobra-sobra pa ang ibinayad ko!” And then my eyes widened when I realized what he just said. “Wait, bahay mo ‘to?”
Ibig sabihin, siya ang pamangkin ni Mr. Lawrence? Lalaki ang magiging ka-roommate ko?
No way!
No fucking way!
“Oo, bahay ko ‘to, kaya wala kang karapatang tarayan ako!”
Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa habang nakataas ang kilay. Ngayon ko lang napansin na nakasuot lang siya ng shorts at walang pangtaas. He was just wearing an apron. Maybe he was cooking in the kitchen like he said earlier.
Biglang nangati ang mga palad kong hilahin ang apron na suot niya para makita ko kung gaano kaganda ang katawan ng bugok na ‘to. Para makita ko din kung may maipagmamayabang talaga siya. Baka puro salita lang.
“Pwede pakipunasan ‘yang laway sa gilid ng bibig mo. Nakakadiri!” biglang sabi nito at nanlalaki ang mga matang napapahid ako sa gilid ng bibig ko, pero wala naman akong naramdamang basa.
“Are you making fun of me?!”
“Eh kanina ka pa nakatitig sa akin eh! Oo na, alam kong guwapo ako, pero hindi kita type! Bilisan mong magbihis. Dami-dami mong arte sa katawan!” sabi nito, at saka tumalikod na.
Now, I catch sight of his bare, broad back and strong shoulders, and I swallowed hard. Likod pa lang, ang ganda na ng katawan niya, what more sa harap?
Dahan-dahan kong isinarado ang pinto, pero bago ito lumapat ay lumingon pa ulit siya, at nahuli niya akong nakatitig pa rin sa kanya.
Namumula ang mukhang ibinalibag ko ang pinto at saka nagmamadaling nagbihis. I put on a pink spaghetti-strap housedress that ended at mid-thigh and blow-dried my light brown hair. I made sure na wala akong muta sa mga mata, at kulay pink ang mga cheeks ko. Nagpahid na rin ako ng konting lip gloss.
Paglabas ko ng kuwarto ay nandun na siya sa living room at naghihintay sa akin. He was already wearing a white t-shirt at hindi ko mapigilang madismaya.
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at saka siya seryosong tumitig sa mukha ko. Bakit ganun siya makatingin? Am I not beautiful enough in his eyes? Ang sungit ha!
“Sit down.” malamig na utos nito.
I took a seat in front of him, at hindi sinasadyang tumaas ang laylayan ng dress ko. Dahan-dahan ko itong hinila pababa, at kitang-kita ko kung paano siya napalunok.
He made fun of me earlier, so now it was my turn to return the favor. Ibinuka ko pa ang mga legs ko, at narinig kong napamura siya ng mahina.
“So, what are we going to talk about?” tanong ko sa kanya, at bumalik ang mga mata niya sa mukha ko.
“Close your legs baka pasukin ng langaw. Hindi ako interesado diyan!"
What? Hindi siya interesado sa bilat? Ano siya bading?
Dismayadong pinagdikit ko ulit ang mga legs ko. Sayang, bading pala. So, hindi siya pervert dahil lalaki ang gusto niya.
"What’s your name?” tanong nito.
“Sofia.” maikling sagot ko. Baka pag nalaman niya na Avery ang apilyedo ko, bigla akong palayasin. Not to brag or anything, but my last name is pretty well-known across the country since we own the leading company at the moment, all thanks to my kuya Vaughn who works hard behind this success.
Siyempre, mayaman ang family ko, tapos nandito ako sa apartment niya nakikisiksik? Eh anong magagawa ko, gusto ko dito, malapit lang sa school.
“Sofia what? Sofia the explorer?” nakataas ang kilay na tanong nito.
Is he fucking serious? That’s Dora!
“Haha! So funny.” I rolled my eyes at him. “Eh ikaw, what’s your name? Let me guess…” at kunwari ay nag-isip ako. “Boots?”
“Where the hell did that come from?” kunot ang noong tanong nito.
Nag search ako sa phone ko at ipinakita sa kanya ang kasama ni Dora. “This is Boots, and he looks like you. Di ba, magkamukha kayo.” kinikilig na saad ko, at naningkit ang mga mata niya sa galit.
“Mukha ba akong unggoy!” he exclaimed, pointing at his handsome face. Pulang-pula na ang mukha niya sa galit. “‘Tong mukhang ‘to, unggoy sa tingin mo? Eh kanina nga lang naglalaway ka sa akin.”
“Excuse me?” ako naman ngayon ang namumula ang mukha. “I won’t fantasize a man like you, no! Mabuti sana kung mas guwapo ka sa kuya ko.”
“Kuya mo? Bakit sino bang kuya mo? Si Piolo Pascual? Eh mas pogi naman ako dun!”
He was right though. Walang makakapantay sa kapogian niya. At hindi rin totoo na mas pogi ang kuya ko. I think, it’s a tie.
Inirapan ko lang siya. “Akala ko ba mag-uusap tayo. Ano ba kasing sasabihin mo?”
“I want you to know na nandito ako ngayon sa Cebu dahil gusto kong mag-isip isip. Gusto kong mapag-isa. Gusto kong magmove-on.”
Move on? Did he just come from a breakup? The question lingered in my mind as I studied him from across the room.
Now, I could see the heaviness in the way he carried himself, like a weight pressing down on his shoulders, na para bang ang laki-laki ng problema niya.
Kaya pala ang shallow ng tawa niya, and when he smiled, it didn’t quite reach his eyes. Bigla tuloy akong nakonsensiya.
“What do you want me to do, then?” ayokong ipakita na naaawa ako sa kanya. Baka mas lalo lang siyang mainis sa akin.
As far as I know, ayaw ng mga lalaki na kinakaawaan sila.
“I want you to move out. Ayoko ng may kasama dito.”
-Sofia-“Can I ask you a question?” tanong ko sa kanya pagbaba namin ng kotse niya sa parking lot.“Yeah, sure.” bumalik na naman siya sa matipid na pagsagot.“You said that you’re moving on? Is it a girl or a guy?” sabay kaming naglalakad papunta sa entrance, pero bigla itong napahinto.“What do you mean?” kunot ang noong tanong niya.“Yung ex mo. Babae ba o lalaki?” Ayaw pa ng english. Gusto pa talaga ulitin ko sa tagalog.At bumalik na naman po siya sa pagiging masungit. Bigla ba naman nagwalk-out at iniwan ako.“Hey, wait!” binilisan ko ang paglalakad at hinabol ko siya. Ano na naman ba ang nasabi kong mali? “Hey, I was asking you. Kung ayaw mong sagutin, eh di huwag! Bakit ba basta ka na lang nang-iiwan?”“I’m a straight guy!” That was all he said before walking away from me once again.Nakahinga naman ako ng maluwag. So, lalaki pala talaga. May pag-asa!Kumuha na ito ng cart, at saka nagsimulang magtingin-tingin ng mga groceries. Habang tumitingin siya sa mga fruits and veggies
-Sofia-“Fine!” sabi ni Josh, at saka ako sinenyasan na umatras palayo sa akin. “Lalabas tayo at maggogrocery.”What the—! Hindi ko naman sinabing ngayon, jusko! Pagod na pagod pa ako, at ang gusto ko na lang sana ay kumain at magbeauty rest na para makapag-ready ako for school bukas.“But it’s already late.” tumingin ako sa wall clock. “Baka sarado na ang mga stores.”“The supermarket closes at ten, kaya tara na!”“Wait!” hinawakan ko ulit ang kamay niya, pero tinignan niya ito na parang nandidiri, kaya parang napasong agad ko siyang binitawan. “Ubos na ba ‘yung niluto mo kanina?”Nakataas ang kilay na tinignan niya ako sa mukha.“Di ba may niluluto ka kanina nung naliligo ako? Baka kasi pakainin mo ako sa labas eh, dito na lang mas tipid. And I want you to know that I love home-cooked meals way more than fast food.” kagat-labing sabi ko sa kanya.“Sinong nagsabing pakakainin kita sa labas?” nakaismid na sabi nito. “May pera ka di ba? Bumili ka ng pagkain mo.”Gustong-gusto ko na siy
-Josh-From being the CEO of Dela Paz Manufacturing in Metro Manila, I took a leap of faith and flew to Cebu and studied culinary arts. One moment I was in boardrooms making big decisions, and the next, I was sitting in classrooms with a notebook in hand, starting all over again.But even as I buried myself in studies, hindi ko nakakalimutan ang responsibilidad ko sa kumpanya. In between lectures and late-night readings, I was still glued to updates, reviewing reports, attending virtual meetings, and making sure the company stayed on course. Pero kapag nakabalik na ang ate Bianca ko sa company and takes over the position as CEO, pwede na akong magfocus sa sarili ko at sa gusto kong gawin pansamantala habang nagmomove on kay Alison.Busy pa si ate sa pagbawi sa anak niya—kay Justin na inampon ni Vaughn, ang best friend ko.And I was here in Cebu because of my ex-fiancée, Alison Santos. Naplano na namin ang lahat-lahat. From the venue, to the invitations that were printed in gold foil,
-Sofia-“Oh my God! You own this sports car?” I can’t believe what I was seeing. Is he a millionaire or what? Bakit may ganito siya kagarang kotse. Pano siya nakabili ng ganito kamahal na sasakyan?“Get in!” Binuksan ni Boots ang compartment at saka inihagis doon ang maleta ko.“Hey! Ingatan mo naman ‘yan! That’s my precious luggage!” I said, pouting at him before I got inside his car.Kagat-labing pinadaanan ko ng daliri ang dashboard ng kotse niya. It has always been my dream to have this kind of car, pero nahihiya akong magpabili kay kuya o kay daddy. Saka na lang siguro kapag nakagraduate na ako at nagtatrabaho na sa Avery Group.But the question is, gagraduate ba ako?Of course, I will! Gagawin ko ang lahat para lang matapos ang kursong ito. Nakakahiya kapag nalaman ng mga tao na ang unica hija ng mga Avery ay bagsak ang mga grades at hindi nakatapos ng pag-aaral.Nakakahiya din kay kuya na nagpapaaral sa akin. He was doing everything para sa pamilya namin after dad turned over t
-Sofia-“What?” malalaki ang mga matang tumitig ako sa kanya, but he avoided eye contact with me, and I hate him for that! “But I already paid for it. You can ask Mr. Lawrence for my payment. Kunin mo sa kanya kung gusto mo.”“Yeah, he already told me about it. Ibabalik ko na lang sa’yo ang pera mo.” he said in a serious tone.No!Hindi pwede!Ayoko nang maghanap ng ibang apartment. Sobrang hassle. At ang daming need iconsider.Biglang lumambot ang mukha ko. Nawala ang pagtataray. Nawala ang pang-aasar. Nawala ang pag-aangas. Feeling ko nga parang maiiyak na ako.“Please, huwag mo akong paalisin. I need this apartment. Ayoko nang lumipat sa iba.” halos magmakaawa na ako sa kanya. But to my disappointment, he shook his head.“I also need this. At mas may karapatan naman siguro ako dito dahil akin ang apartment na ‘to. I’m sorry, Sofia.” tumayo ito mula sa pagkakaupo at saka may kinuha sa ibabaw ng center table. Isang white small envelope. “This is the money you paid to Uncle Lawrence.
-Sofia-Nagpapahid pa lamang ako ng lotion sa katawan ko nang marinig ko ang sunod-sunod at malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko. “What do you want?” tanong ko sa lalaking guwapong manyak. Siya lang naman ang kasama ko dito sa bahay kaya alam kong siya lang ang kakatok sa pinto ko.Hindi ito sumagot at patuloy pa rin ito sa pagkatok ng malakas na parang nang-aasar. Nagtapis ulit ako ng tuwalya at saka ko padabog na binuksan ang pinto. “What? Can’t you wait? Why are you so makulit?!” malakas na sigaw ko sa kanya at ngumisi lang siya ng nakakaloko habang nakatingin sa mukha ko.Pero bigla siyang sumeryoso nang makitang nakatapis pa rin ako ng tuwalya. “Hindi ka pa rin bihis? God, what the hell are you doing? Ano bang pinaglalalagay mo sa katawan mo, bat ang tagal mo? I told you, bilisan mo dahil mag-uusap tayo, di ba?”“Ano bang pakialam mo, eh katawan ko ‘to! Hindi ka ba marunong maghintay?” nakairap na sagot ko dito.“Ako ang may-ari ng bahay na ito, kaya huwag mo akong pag-ant